***
სავაადმყოფოში
-ექიმო როგორაა ლილე?ხომ კარგადაა?ბავშვი გადარჩა?-მიაყარეს ეგრევე კითხვები ექიმს
-ყველაფერი კარგადაა,არ ინერვიულოთ დედაც და ბავშვიც გადარჩნენ,მაგრამ ეს ნამდვილი სასწაულია,ტყვია გულთან ახლოს მოხვდა და მისი გადარჩენის შანსი მხოლოდ რამდენიმე პროცენტი იყო გილოცავთ!-უთხრა გახარებული ხმით ექიმმა და იქ მყოფების გაბედნიერებაც გამოიწვია,ცოტნე მაგრად მოეხვია ექიმს
-მადლობა ექიმო თქვენ რომ არა...
-არა მე არაფერ შუაში ვარ უფალს გადაუხადეთ მადლობა-შეაეყვეტინა ექიმმა ღიმილით და იქაურობას გაეცალა.ამის შემდეგ იყო დიდი მხიარულება და მათი გადარჩენით გამოწვეული სიხარული მარტო ერეკლეს ეტყობოდა სევდა და სიხარული სახეზე,ძალიან ნერვიულობდა ფიქრობდა რომ ლილე ამის გამო მიატოვებდა და ეს ჭკუიდან შლიდა ვერ წარმოედგინა მისი ცხოვრება ამ გოგოს გარეშე,ნანობდა თავის საქციელს მაგრამ რა ექნა გამოსასწორებელი გზა აღარ ქონდა უნდოდა რომ დროის მანქანა ქონოდა და იმ დღეს კატოსთვის გული არ ეტკინა, მაგრამ იცოდა რომ წარსულში დაბრუნებას ვერ შეძლებდა,მართლაც რომ კარგი იქნებოდა დროის მანქანის ქონა,ყველა დაბრუნდებოდა წარსულში და გამოასწორებდა თავის შეცდომებს.
რათქმაუნდა ყველას გაუხარდა ლილეს გადარჩენა,მაგრამ აღსანიშნად არავინ წასულა ესე თქვეს იქ ლილე თუ არ იქნება ჩვენ რაღას ავღნიშნავთო, ამიტომაც გადაწყვიტეს სახლებში წასულიყვნენ და ცოტა დაესვენათ შემდეგ კი როცა ლილესაც გამოწერდნენ ყველა ერთად წავიდოდა სადმე.
ეკე და ცოტნე ჰოლში იჯდნენ და ელოდნენ ლილეს გაღვიძებას ეკე ძალიან ნერვიულობდა ხელებს იმტვრევდა და აქეთ-იქით დადიოდა ცოტნე უყურებდა ცოტახანი და მერე ყელში რო ამოუვიდა შეყვირა
-რას დადიხარ აქეთ-იქით შ..ჩ..... რა არ გასვენებს ვერ გავიგე-ნიკოლლოზი მოულოდნელობისაგან შეხტა შემდეგ ამოიოხრა მის გვერდით დაჯდა და ლაპარაკი დაიწყო ყველაფერი მოუყვა საერთოდ,ის ამბავიც რაც კატოსთან მოხდა და ისიც რაც ზურამ გააკეთა ცოტნე გაკვირვებული უსმენდა და ეკე ლაპარაკს რომ მორჩა შემდეგ მიუბრუნდა
-მთლად მართალი არც შენ არხარ ამ ყველაფერში მაგრამ არ მგონია რომ იმ გოგოს სიკვდილი შენი დანაშაულია ვწუხვარ მისი სიკვდილის გამო მაგრამ რა უნდა გექნა რასაც გრძნობდი ის უთხარი შენ ხომ არ იცოდი რომ მას ასეთი რეაქცია ექნებოდა ახლა კი დამშვიდდი და მოემზადე აი ექიმიც მოდის და გვეტყვუს თუ შეიძლება შესვლა-უთხრა და ექიმისაკენ გაახედა რომელიც მათკენ მიემართებოდა
-ექიმო შეიძლება რომ მოვინახულო?-კითხა ეკემ ექიმს
-დიახ შეიძლება რადგან უკვე პალატაში გადმოვიყვანეთ უთხრა და პალატისაკენ გაუძღვა ეკეს
გული მოეწურა საყვარელი ქალის ასეთ მდგომარეობაში დანახვისას მიუახლოვდა და მისი ხელი ფრთხილად მოიქცია თავისაში რაზეც ლილემ თვალები გაახილა და ეკეს გახედა თვალები სევდით აევსო და ჩუმად ამოიხრიალა
-ბ..ბავშვი..-საშინლად სევდიანი იყო ლილეს ხმა
-ნუ ნერვიულობ ორივე კარგად ხართ საფრთხე აღარ გემუქრება მაგრამ სუსტად ხარ და თავს ძალიან უნდა მოუფრთხილდე-თქვა და თავი ჩაღუნა ლილემ შვებისაგან ერთი ამოიოხრა და ეკესკენ სევდიანი მზერა გააპარა
-ეკე...-გადაწყვიტა თვითონ დაეწყი საუბარი
-ვიცი...-უთხრა სევდიანი ხმით და კარისაკენ გაწია-შენ კარგად იყავი ოღონდ და მე აღარ შეგაწუხებ უბრალოდ გინახულებ ხოლმე ხანდახან-უთხრა და ოთახიდან გავიდა ლილე კი გაშტერებული დატოვა,იმის მიუხედავად რომ ლილე გაბრაზებული და ნაწყენი იყო გაყრას არ აპირებდა იცოდა რომ თუ მას დაშორდებოდა მისი ბედნიერებაც დაიკარგებოდა არ გეგონოთ რომ ბავშვს არაფრად აგდებდა ძალიან უყვარდა და ძალიან უხაროდა მაგრამ უნდოდა ეს ყველაფერი ეკესთვის გაეზიარებინა მან კი რა გააკეთა?სიტყვის უთქმელად დატოვა.
გარეთ გასულ ეკეს მაშინვე ცოტნე შეეგება მაგრამ ეკეს დასევდიანებული სახე რომ დაინახა უბრალოდ გაჩუმდა მხარზე ხელი მაგრად მოუჭირა მხარდაჭერის ნიშნად და ახლა თვითონ შევიდა საყვარელ დაიკოსთან თვითონაც გაკვირვებული იყო არ ეგონა რომ ლილე არ აპატიებდა იცოდა რომ გაუბრაზდებოდა მაგრამ ბოლოს მაინც აპატიებდა.შიგნით როცა შევიდა ლილე ისევ გაშტერებული იყურებოდა მხოლოდ ცოტნეს ჩახველებაზე გამოფხიზლდა და გაკვირვებული სახით გახედა
-ლილე შენი არ მესმის სიმართლე გითხრა,მისთვის ვენების გადაჭრას აპირებდი და ახლა კი წარსულის შეცდომის გამო მიატოვე?!მე კი მესმის რომ ეს დიდი შეცდომაა მაგრამ...
-რა?მე რა შუაში ვარ საერთოდ-ბრაზი ემატა ლილეს
-მოიცა აბა ის რატო იყო ეგეთი სახით
-თვითონ დამშორდა სიტყვაც კი არ მათქმევინა ისე წავიდა-თქვა და ბრაზიანი მზერა ესროლა
-დაიცა ის თავისით დაგშორდა?
-კი მე დალაპარაკება მინდოდა არც ვაპირებდა დაშორებას ამან კიდე...
-დებილია ეგ ბიჭი რა დებილი-გაბრაზდა მეორე ტყუპი
-გეთანხმები მაგრამ ეხა მოდი რა ჩემთან ჩაგეხუტო-უთხრა და ხელები დიდზე გაშალა და ცოტნეც შემოეხვია შემდეგ კი ლილეს ჩაეძინა.
***
ეკესთან
იმ ამბიდან რამდენიმე დღე იყო გასული და როგორც ეს დღეები გათხლეშილი მთვრალი ეგდო ბარში ეკე და კიდევ სვამდა როცა ბარში აკო შემოვარდა,გაცეცხლებული სახე ჰქონდა ეკე კი ღიმილით გაყურებდა აკოს,როცა ვიღაცის მაგიდიდან აცლილი წყალი სახეში შეესხა და უცბად გამოაგმფხიზლა
-რას აკეთებ ბიჭო შენ ხო არ გამ......ი ჰა?უყვირა და სალფეტკებით მაისურის წმენდა დაიწყო
-მე ხო?შენ ბიჭო მართლა შ...ხო არ გ.. ჰა?რეებს აკეთებ გაგიჟებულია ლილე გოგოს შერიგება უნდოდა და ყველაფრის მოგვარება და არ გამოიქეცი?შენ ზურაზე საზიზღარი ადამიანი ხარ და არა კატოს გამო იმის გამო რომ ლილეს ასე ტანჯავ გოგოს უყვარხარ შენ გამო რეები გადაიტანა რამდენი გაპატია ყველაფერზე თვალები დახუჭა და შენ კიდე გამოიქეცი ეგრევე,ლილე შენზე მებრძოლია შენ ძლიერი ხარ მაგრამ მშიშარა აი ლილე კი სუსტია მაგრამ მამაცი ყველაფრის მიუხედავად მაინც უყვარხარ და შენთან ყოფნა უნდა ახლა კი შენი ს...ის გამო სავაადმყოფოში წევს და ტირის შენ კი კიდევ უმატებ და ბარებში დაწანწალებ გათხლეშილი ეხა ადგები აქედან წამოხვალ ჩემთან წყალს გადაივლებ და მიხვალ მერე ლილესთან მარა ჯერ ცოტნესთან მიხვალ ბოდიში გაქ მოსახდელი-უთხრა და ეკე იქიდან გაიყვანა.
***
ნიკასთან და ელესთან
-ნიკა ლილესთან ვიყავი სავაადმყოფოში ეხა მოვდივარ და შეგიძლია რომ გამომიაროო?ძაან დავიღალე
-კი ჩემო სიცოცხლე 5 წუთში მანდ ვარ-უთხრა და გაუთიშა ნიკუშა მართლა ზუსტად ხუთ წუთში სავაადმყოფოსთან იდგა ელე უცბად ჩაუხტა მანქანაში გადაიწია და ნაზად აკოცა
-ჩემი პუნქტუალური ბიჭი-უთხრა სიცილით ღვედი შეიკრა და გადახედა ისევ ეკეს
-წამო თუ გინდა ბარში ბავშვები იქ არიან და კარგად გავერთობით-უთხრა და საყვარლად გახე
-კაი ხო მიდი მიმიყვანე სახლში გამოვიცვლი და წავიდეთ-გაუღიმა ელემ-ხო იცი თან მაგ კატის თვალებს რო ვერ ვუძლებ ნიკალ-უთხრა სიცილით და ნიკოლოზის "გაბრაზებაც" გამოიწვია.
ბარში რო შევიდნენ ყველას ყურადღება მიიქციეს ნიკამ და ელემ ძაან მაგარი წყვილი იყო ძალიან ბედნიერები იყვნენ იმ საღამოს კარგად გაერთნენ და ბევრიც დალიეს ყველა სახლებში გაიკრიფნენ ნიკას და ელეს გარდა ისინი ერთი საათი იქნებოდა რაც საეჭვოდ გაუჩინარებულიყყვნენ მაგრამ ამისთვის ყურადღება დიდად არავის მიუქცევია.
***
დილით
-აააააააა-იყვირა ბოლო ხმაზე ელემ და მისი კივილით გაღვიძებული ნიკუშაც ძირს გადააგდო...

***
დილით
-აააააააა-იყვირა ბოლო ხმაზე ელემ და მისი კივილით გაღვიძებული ნიკუშაც ძირს გადააგდო
-ააააა რა ხდება?-არც მან დააკლო ყვირილი და ფეხზე წამოდგა რამაც ელეს კიდევ ერთხელ წამოყვირება გამოიწვია
-ვაიმე მიიეფარე რამეე-უთხრა,საბანი გადაიძრო და მას მიაგდო მხოლოდ შემდეგ შემოტრიალდა როცა ნიკოლოზის ხმამ დააგვიანა და გაკვირვებული ნიკოლოზი რომ დაინახა მის მზერას გააყოლა თვალი და თავის შიშველ ტანს რომ შეხედა უცბად იყვირა და საბანი ისევ გამოგლიჯა ხელიდან ამ დროს ნიკუშაც გონს მოეგო და უცბად ამოიცვა ტანსაცმელი,ჯერ კიდევ ვერ გაეაზრებინა ყველაფერი და გაშტერებულ ელეს შეყურებდა შემდეგ კი თქვა
-შენ შეხვალ აბაზაბაში პირველი თუ მე შევიდე?
-მე შევალ-ამოიბურტყუნა საბანი კარგად შემოიფარა ბოლოჯერ დახედა საწოლზე დარჩენილ ლაქას და ლასლასით წავიდა აბაზანისკენ
-პირსახოცი?
-სააბაზანოში დევს კარადაში-ამოიხრიალა და საწოლზე გადაწვა ფიქრობდა მათ საქციელზე და არ იცოდა რა ექნა,იმას არც ფიქრობდა რომ მიატოვებდა ეს აზრადაც არ გაუვლია გულში,ნიკუშას მხოლოდ იმის ეშინოდა რომ თვითონ ელე იტყოდა უარს და სამუდამოდ დატოვებდა მამაკაცს,მაგრამ არ უნდოდა წინასწარ რამე ეფიქრა ადგა აიღო პირსახოცი და მეორე აბაზანაში გავიდა ნახევარ საათში ორივე სამზარეულოში იჯდა გამოფხიზლებული და ერთმანეთს შეყურებდნენ,ვერცერთი იწყებდა ლაპარაკს ბოლოს ისევ ნიკიშამ დაიწყო
-ელე მაპატიე...-თქვა და ნაღვლიანი თვალებით ჩახედა ელეს თვალებში სადაც გაკვირვება დაინახა
-კი მაგრამ რისთვის?
-რაც გავაკეთე გუშინ მე არ ვიცი არაფერი მახსოვს მაგრამ ვწუხვარ თავი რომ ვერ შევიკავე მართლა მაპატიე-თვალები აუცრემლიანდა ნიკუშას რამაც ელე უფრო გააკვირვა მხოლოდ ერთხელ ქონდა ნანახი მისი ცრემლი ისიც დაკარგული დის გამო ახლა კი მეორედ დაინახა,არ შერცხვენია ნიკუშას ამ ცრემლების რომლებსაც წამოსვლის საშუალება არ მისცა მაგრამ რომც ეტირა,ხმითაც რომ ეტირა სულ არ შერცხვებოდა რადგან ფიქროდა რომ საყვარელ ქალს დიდი ტკივილი მიაყენა თავისი ქცევით და სინანული ღრღნიდა
-ეგ მეორედ აღარ თქვა კარგი?-უთხრა მტკიცე ხმით ელემ-აქ მხოლოდ შენ არ ხარ დამნაშავე,მეც ასევე დამნაშავე ვარ ეს შენ კი არ გამიკეთე რამე ჩვენ ერთად გავაკეთეთ ეს და მხოლოდ შენს თავს არ უნდა ადანაშაულებდე,მე კი ხო ხედავ აღარ ვღელავ რა მნიშვნელობა აქვს როდის მოხდებოდა ეს,მე შენ მიყვარხარ და მთავარი ესაა არ ვნანობ არაფერს თუ შენ არ მოგინდება ამის მერე ჩემთან ყოფნა მეტკინება,მაგრამ არა ამ ქმედების გამო შენც თუ გიყვარვარ ეს არ ქმნის პრობლემას მე მაშინ ვინანებდი თუ მთვრალი შენს მაგივრად ჩემს გვერდით სვა გაიღვიძებდა,აი მაშინ მართლა ცუდად ვიქნებოდი-თქვა და გაკვირვებულ ბიჭს შეხედა არ გეგონოთ ეკე სუსტი იყო უბრალოდ როცა იმაზე ფიქრობდა რომ საყვარელ ქალს რამე დაუშავა ან დაუშავდა პატარავდებოდა და შიში იპყრობდა
-ელე შენ რაღაც საოცრება ხარ ვგიჟდები შენზე-უთხრა და კალთაში გადაისვა შემდეგ კი მაგრად მოეხვია და აკოცა,შემდეგ მეორეჯერაც აკოცა,მესამეჯერაც და მოკლედ აღარ მომაყოლოთ ეხლა იქ რაც მოხდა ცოდოები ხართ.
***
ცოტნე და ეკესთან
-არ მაინტერესებს ერეკლე დღეს უეჭველი წახვალ გაიგე?იცოდე ჩემით წაგათრევ-უთხრა და ბრაზიანი თვალებით შეხედა ეკემაც ამოიოხრა და ჩასაცმელად გავიდა, ნახევარ საათში უკვე მანქანაში მიდიოდა და გზას მიუყვებოდა მაგრამ არა სავაადმყოფოსკენ,მთაწმინდისკენ,იმ ადგილას წავიდა სადაც ბევრი მოგონება აკავშირებდა და სწორედ იმ ადგილას მივიდა სადაც დარდისაგან დამწუხრებული დაჯდებოდა ხოლმე,ახლაც ასე იჯდა როცა უცბად სიცილის ხმა შემოესმა გატრიალდა და გაშეშდა,თვალებს ვერ უჯერებდა ეს ხომ ლანა(იქ ნია კი ერქვა არ აირიოთ მარა ვიფიქრე რო ჩემი ლანაც იმსახურებდა როლს არ გეწყინოს ლან მარა არც შენი ქმარია ცუდი ბიჭი,ცოტნეზე დაგასწრეს)იყო ის გოგონა მაშინ რომ ნახა მტირალი საქმროს გამო ახლა კი იმ ბიჭთან ერთად მიდიოდა ხელი-ხელ ჩაკიდებული და სულ არ უყურებდა ეკეს,მაგრამ მწველი მზერა რომ იგრძნო ორივემ ეკეს მიმართულებით გაიხედა,ლანამ გაკვირვებულმა დააღო პირი ბიჭმა კი ლანას გაკვირვებაზე დააღო პირი, არასდროს ენახა ეს ბიჭი არადა ლანას ყველა ახლობელს იცნობდა ეკე წამოხტა და ლანასკენ გაიქცა ისიც გამოიქცა და მაგრად ჩაეხუტნენ ერთმანეთს ბიჭი კი მუშტებშეკრული ძარღვებდაბერილი უყურებდა მათ შემდეგ ეკემ ამოილაპარაკა
-მომცილდი თორე შენი ბიჭი გაბრაზებული ჩანს და კიდე შარი მინდა?-თქვა და გაიცინა ლანასაც გაეცინა და საყვარელი კაცისკენ გაიხედა
-დამი ეს ერეკლეა ჩემი ჭკვიანი მეგობარი ეკე ეს დამიანეა ჩემი მეუღლე და ჩემი გოგონას მამიკო რომელიც აი აქ ზის-თქვა და მუცელზე ხელი დაიდო მის ამ ჟესტზე თვალები გაუბრწუინდა დამის და ეკესაც გაუხარდა მაგრამ უცბად დაუბრუნდნენ რეალობას ბიჭში ისევ გაიღვიძა ბრაზმა
-კაი ეხა ნუღა იბღვირები ეკეს უნდა უმადლოდე რო ეხა შენთან ვარ თორემ კი იქნებოდი ეხა მარტო რომელიმე ბარში-უთხრა სიცილით
-ეგ როგორ?-გულწრფელად გაუკვურდა დამის
-წამო კაფეში გავიდეთ და მოგიყვები ყველაფერს ხო წამოხვალ ეკე?-უთხრა და ღიმილით გახედა ბიჭმაც თავი დაუქნია და კაფეში წავიდნენ
-აი ასე გავიცანით ერთმანეთი-თქვა და ბიჭებს გახედა ეკეს სევდიანი ღიმილი ქონდა სახეზე
-ვაა სპასიბა ძმა-უთხრა და ხელი ჩამოართვა
-არაფრის-ღიმილით უთხრა მიხუტებულებს და ლილე გაახსენდა რაზეც სევდა ნათლად გამოესახა სახეზე
-რა ხდება აბა შეგიძლია თქვა-უთხრა ბიჭმა მეგობრულად რაზეც ეკემ გაკვირვებულმა ახედა-რაიყო დებილი კი არ ვარ
-ისევ დავშორდით არადა ორსულადაა თან სავაადმყოფოშია
-რა?როგორაა?რა დაემართა?-მიაყარა კითხვები ლანამ
-ესროლეს და ძლივს გადარჩნენ
-ვინ ან რატო?-ახლა ბიჭმა კითხა ეკემაც ყველაფერი მოუყვა და თვაი დამნაშავედ ჩახარა
-მართალი არც შენ ხარ მაგრამ ამაში შენი დანაშაული მხოლოდ ისაა რომ არ შეგიყვარდა და არ დამალე არა მგონია ლილემ არ გაპატიოს რაც მოვისმინე არ ჩანს მასეთი და ამიტომ იბრძოლო ჯობია და დაიბრუნო შენი ცოლ-შვილი თორე მერე გვიანი არ იყოს-უთხრა და ფეხზე წამოდგა ორივე-ახლა ჩვენ დაგტოვებთ თორე არ შეიძლება ლანასთვის ამდენი დატვირთვა-უთხრა დაემშვიდობა და ცოლი წაიყვანა.ეკე კიდევ დიდხანს დაბორიალობდა მთაწმინდაზე შემდეგ კი სავაადმყოფოს გზას დაადგა პალატაში რომ შევიდა ლილეს უკვე ტკბილად ეძინა გვერძე ჩამოუჯდა თავი დაადო ხელზე და ელაპარაკებოდა ბუტბუტებდა და სიყვარულს უხსნიდა შემდეგ კი ჩაეძინა.
დილით ლილემ რომ გაიღვიძა ხელზე სიმძიმე იგრძნო არა მთელი ღამე კი გრძნობდა კომფორტს და ასევე შეხებას მაგრამ ეგონა ესიზმრებოდა ახლა კი ეკე რომ დაინახა გაუკვირდა მაგრამ სითბო ჩაეღვარა გულში ფრთხილად გააღვიძა და ეკემაც უცბად აწია თავი
-მე ბოდიში მაპატიე რა ამ ერთხელაც ხო იცი როგორ მიყვარხ...-არ დასცალდა თქმა როცა ტუჩებზე ლილეს თბილი ბაგეები იგრძნო უდიდეს სიამოვნებასთან ერთად და მაშინვე აყვა უჰაერობამ მოწყვიტა ერთმანეთს ორივემ გახშირებულად სუნთქვა დაჯწყო
-იცოდე...მეტი აღარ მიმატოვო-სვენებ-სვენებით უთხრა ლილემ და მაგრად ჩაეხუტა
-გპირდები.
***
ცოტნე და გვანცასთან
ბიჭები აკოსთან .იყვნენ შეკრებილები და ცოტნეს ჩხუბს უსმენდნენ და ხანდახან თვითონაც ჩაერთვებოდნენ
-ს..ია ეგ ბიჭი ს..ი არა რა მაგდონის ყ.. როგორ უნდა იყო რო ეგეთი სისულელეები აკეთო თან ამ ჩემ დასაც რო ანერვიულებს და ტანჯავს დღეს მიდიოდა სანახავად მე გავაგდე მეთქი დაელაპარაკებათქო მარა არ მივიდა აი კარიჩე რააა-ამოიოხრა და დივანზე გადაწვა ბოჭებიც გაცხარებულები ლაპარაკობდნენ როცა გვანცა შემოვიდა
-პრივეტ ბიჭებო როგორ ხართ?მე ძაან დაღლილი ვარ და შევალ ჩემ ოთახში დავისვენებ-თქვა და ოთახისკენ გასწია
-ხო რატო არ იქნები გეთანხმები ტყუილების თქმა დამღლელია ძალიან-ირონიულად ჩაილაპარაკა ცოტნემ და გვანცა კართან გააშეშა
-უკაცრავად?-კითხა გაღიზიანებულმა და გაკვირვებულმა
-არაფერი ისეთი ანუ რთულია შენ ადგილას ყოფნა-თქვა და თითქოს ამოისუნთქაო გვანცამ როცა ისევ ახურდა-აი დადიხარ მთელი დღე ხან ვის ეუბნები ტყუილს და ხან ვის ალბათ ძაან დამღლელია ხო?-"გულუბრყვილოდ" კითხა ცოტნემ,ბიჭები კი გაკვირვებულები იყურებოდნენ და ვერ გაეგოთ რა ხდებოდა
-კი ძალიან,თან ეს იდიოტები რო აგეკიდებიან ხო მითუმეტეს,ბევრად ჯობია ნორმალური ხალხი რო მოდის ხოლმე არც ტყუილი მიწევს და არც არაფერი,მაგრამ როგორც ვატყობ მომრავლდა არანორმალური და უზრდელი ხალხი რას ვიზამთ-თვა გაბრაზებულმა და არანკლებ გაბრაზებულ ცოტნეს შეხედა ორივეს ბოლი გამოდიოდათ ყურებიდან ისეთი ნერვებმოშლილები იყვნენ,შემდეგ ორივე ადგა და კარი გაიჯახუნა ცოტნემ გვანცას ოთახის გვანცამ სახლის მაგრამ ორ წამში ორივე გამობრუნდა და კარებები გაცვალეს ბიჭები კი ესე გაკვირვებულები დატოვეს
-ეხა მე დამესიზმრა ეს ყველაფერი თუ რაიყო რა მოხდა?-ხმა ამოიღო ლაზარემ
-ეს ცოტნე რაღამ გააგიჟა-თქვა გაკვირვებულმა ლუკამ
-ან ჩემი და-ახლა აკომ ამოილაპარაკა.კიდევ დიდხანს განიხილავდნენ ამას შემდეგ კი დაიშალნენ და თავ-თავიანთ სახლებში წავიდნენ***
ცოტნე და გვანცა
ამ ამბის შემდეგ ექვსი თვე გავიდა ლილე გაიბერა უკვე მეცხრე თვეში იყო და დღე-დღეზე ელოდებოდა პატარას,ყველა მის მოლოდინში იყო და დიდ ყურადღებას არც ცოტნეს და გვანცას არ აქცევდნენ. ცოტნე და გვანცა კი ბავშვებივით იქცეოდნენ სულ კინკლაობდნენ და კბენდნენ ერთმანეთს,ერთ დღესაც ისევ ესე უაზრობაზე წაიჩხუბეს მაგრამ ცოტნე სერიოზულად გაბრაზდა დაავლო ხელი გვანცას და მოიტაცა,წაიყვანა კახეთში სოფლის სახლში.მთელი გზა ჩხუბობდნენ გვანცა ვერ იჯერედა რომ მართლა მოიტაცეს მაგრამ ქალაქს რომ გასცდნენ ყველაფერს მიხვდა,მალევე მივიდნენ ვაზისუბანში და მანქანაც ჭიშკართან გაჩერდა გვანცა არ გადმოდიოდა,მაგრამ სახლიდან მოხუცი ქალი და კაცი რომ გადმოვიდნენ შერცხვა და აედევნა ცოტნეს,უნდოდა შუაზე გაეგლიჯა მაგრამ თავს იკავებდა რცხვენოდა ამხელა ქალთან და კაცთან ისტერიკების ატეხვა, მაგრამ ოთახში რომ შევიდოდა ნამდვილად არ დაადგებოდა კარგი დღე ცოტნეს
-როგორა ხარ ბებია ერთი არ უნდა მომიკითხო?-კითხა ქალი გულისწყრომით მაგრამ მაინც თბილად მოეხვია შვილიშვილს
-რავიცი ბები სულ არ მაქვს დრო ეხლაც აუცილებლად უნდა ჩამოვსულიყავი მნიშვნელოვან საქმეზე-უთხრა და ღიმილით ანიშნა გვანცაზე,თან თვალი ჩაუკრა და ანიშნა მე თვითონ ვიტყვიო, შემდეგ ბაბუასაც მაგრად მოეხვია. ერთმანეთის მოსიყვარულებით გული რომ იჯერეს გვერდით ატუზულ გვანცასაც მიაქციეს ყურადღება
-ბებო,ბაბუ ეს გვანცაა,ჩემი საცოლე, მოვიტაცე-უთხრა და გვანცას სახეზე გაიცინა თამროს და ზურას კი თვალები გაუბრწყინდათ სიხარულისაგან
-ამას რას მოვესწარი ბები როგორ გამახარე მოდი მოგეხვიო ერთი ჩემო გამხარებელო-დაიწყო მაშინვე თამრომ და მაგრად ჩაეხუტა გვანცას,შემდეგ ზურა ბაბუაც ძლიერად მოეხვია და სახლში შევიდნენ უცბად გააწყო სუფრა ბებიამ და ქეიფიც დაიწყო კაცები მალევე შეთვრნენ და დაღლილები ავიდნენ დასაძინებლად თამრომ და გვანცამ კი ყველაფერი აალაგეს და ჩაის დასალევად ჩამოჯდნენ
-გიყვარს ბებია ცოტნე?-მოულოდნელად კითხა მოხუცმა რაზეც გვანცას შერცხვა მაგრამ გადაწყვიტა ბოლომდე გულახდილი ყოფილიყო
-არ ვიცი თამრო ბებო სულ შვიდი-რვა თვე იქნება რაც ვიცნობ ერთადაც არ ვართ უბრალოდ ეხლა რაღაცამ წამოუარა თავში და გამომაქროლა აქეთ-უთხრა და გაკვირვებულ ქალს შეხედა-არ ვიცი რა ვქნა ვერ ვხვდები სერიოზულად იძახის ამას თუ უბრალოდ ხუმრობს თანაც ეს ხომ ერთ დღეში გადასაწყვეტი არაა არა?
-კი გამიკვირდა ბებია შენი ნათქვამი მაგრამ ხუმრობაზე არც იფიქრო რომ გეხუმრებოდეს აქ არ მოგიყვანდა დამერწმუნე თანაც...თვალები...
-რა თვალები?-კითხა გაკვირვებულმა გვანცამ
-თქვენი თვალები ყველაფერს ამბობენ ჩანს თუ რამდენად გიყვართ ერთმანეთი არ აქვს მნიშვნელობა იყავით შეყვარებულები თუ არა ჩვენ დროს ერთი კვირის გაცნობილებს იტაცებდნენ და კი მოყავდათ ხოლმე და ასე რომ თუ გიყვარს დროს არ აქ მნიშვნელობა არც პრინციპებს ამ შემთხვევაში,არ დაიწყო თავის დაფასება უვრალოდ ჩახედე თვალებში და მიხვდები რაც უნდა გააკეთო-უთხრა და ამით დასრულდა მათი საუბარი,თამრო ბებო ოთახში ავიდა ხოლო გვანცა კიდევ ცოტა ხანს დარჩა, ფიქრობდა შემდეგ კი მითითებულ ოთახს მიაშურა,შევიდა და მშვიდად დაწვა მაგრამ უცბად გაიღო სააბაზანოს კარები და პირსახოცშემოხვეული ცოტნე გამოვიდა გვანცამ მსუბუქად შეკივლა და ბალიში აიფარა თავზე ამაზე ცოტნემ საყვარლად ჩაიცინა უცბად ჩაიცვა და გვერდით მიუწვა,გვანცამაც გადაწია საბანი და შეხედა საყვარლად მომღიმარს
-შენ მართლა აპირებ ეხა ჩემ ცოლად მოყვანას?-კითხა და გაკვირვებულო სახით შეხედა სულ ავიწყდებოდა ბრაზი როცა მას უყურებდა
-კი არ გამომყვები?-უთხრა სრულიად სერიოზულად
-ხო მაგრამ ჩვენ ხომ ერთადაც კი არ ვყოფილვართ ესე უბრალოდ როგორ შეილება ამხელა ნაბიჯის გადადგმა-ძალიან ლმობიერი და რბილი იყო გვანცა
-რა მნიშვნელობა აქვს დროს და ადგილს
-ჩემი ძმა?
-შენ ძმას მე დაველაპარაკები არ ინერვიულო-უთხრა და სახე საყვარლად დამანძჭა როცა მოსალოდნელი საუბარი გაიხსენა
-იცი რა?-კითხა აზარტში შესულმა გვანცამ და საყვარლად გაუღიმა
-რა?-უატხრა ინტერესით ცოტნემ და გვანცაც ნელა დაიხარა მისკენ და ცოტნეს ბაგეებს ნაზად ეამბორა,ბიჭი თავიდან გაკვირვებული უყურებდა მაგრამ შემდეგ თვითონაც აყვა ნაზად კოცნიდა შემდეგ კი ცოტა უხეშად განაგრძო რასაც გვანცას კვნესაც მოყვა მაგრამ უცბად მოეგო გონს და ნელ-ნელა დაშორდა საყვარელი ქალის ბაგეებს
-ეს რაიყო?-კითხა გაკვირვებულმა
-რაიყო და ძალიან მომინდა რომ მე მეკოცნა შენთვის პირველს სულ პირველად ჩემს ცხოვრებასი და არა შენ დამტაკებოდი და მოგეპარა my first kiss-ი-უთხრა სიცილით და კიდევ ერთხელ აკოცა ნაზად-რაიყო არ შეილება გოგომაც რო გადადგას პირველი ნაბიჯი თუ რაარი?-უთხრა და კიდევ ერთხელ გაუცინა
-მიყვარხარ-უთხრა სრულიად მოულოდნელად ცოტნემ-სულ მიყვარდი უბრალოდ არ ვაღიარებდი შენთან, მომწონდა მხიარული ურთიერთობა ნუ ეს ბევრად ჯობია რათქმაუნდა,ესე მეგონა რომ თავს გაიგიჟებდი და მაინც არ გამომყვებოდი მაგრამ მაინც ყველა ვარიანტი გავითვალისწინე და ბეჭდებიც აქ მაქვს-უთხრა და ეშმაკურად აუთამაშა წარბები
-მეც მიყვარხარ და მიყვარდი-უთხრა და მაგრად მოეხვია-წამო გავიპაროთ-უთხრა და ცოტნე ფეხზე წამოაგდო
-რაღაც დომინანტობ შენ ძაან და მაცალე ცოტა ბიჭის როლის შესრულება რა-უთხრა სიცილით და უცბად ჩაიცვა შემდეგ ბეჭდები ჯიბეში ჩაიწყო გვანცა მხარზე სიცილით გადაიკიდა და მანქანაში ჩაასკუპა სულაც აღარ იყო მთვრალი სრულიად იყო გამოფხიებული ამიტომაც თამამად მიუჯდა საჭეს და ეკლესიისაკენ წავიდა
-უფლის წინაშე ცოლ-ქმრად გაცხადებთ-თქვა მამაომ ღიმილით-შეგიძლიათ აკოცოთ ერთმანეთს-ამ სიტყვების გაგონებისას გვანცამ ცოტნეს თვალებში ჩახედა და იქ რაც წაიკითხა საკმარისზე მეტი აღმოჩნდა უცბად მივიდა მოეხვია და შუბლზე კოცნაც დაიმსახურა შემდეგ ბეჭდიან ხელს დახედა
-ნახე უკვე ცოლ-ქმარი ვართ-უთხრა სიცილით და მანქანაში ჩასკუპდა
სულ სიცილ-კისკისით მივიდნენ ჭიშკრამდე მაგრამ როდესც ეზოში ბებოსთან და ბაბუსთან მათი ოჯახის წევრებიც ამოიცნეს ერთმანეთს სერიოზული სახით გადახედეს და ხელი-ხელ ჩაკიდებულები შევიდნენ ეზოში ...ხელჩაკიდებულები შევიდნენ შიგნით.და ორივენი ძალიან დაიძაბნენ ყველას ისეთი სახე ქონდა რომ ეგონათ იქვე მიახრჩობდნენ ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპეს და მათ წინ გრძელ სკამზე ჩამოჯდნენ ყველანი ჩუმად იყვნენ ვერცევრთი ვერ იწყებდა ლაპარაკს არავინ ელოდა მათ ასეთ ქცევას ყოვლად მშვიდი და გაწონასწორებული ცოტნესგან ამას არ ელოდნენ უცბად ცოტნე წამოდგა და ცოტნესაც თვალებით ანიშნა გამომყევიო ცოტნემაც ერთი ამოიოხრა და უკან გაყვა გვანცამ შეშინებულმა გახედა იცოდა რომ ძმა საშინლად გაბრაზებული იყო ამიტომ თავისდაუნებურად წამოიყვირა
-აკო..
-ხმაა-დაუყვირა აკომ ისე რო არც შეტეიალებულა-შენ კიდე მალე ცოტა-უთხრა და მანქანაში ჩაჯდა ცოტნეც გვერდით მიუჯდა და მანქანა უცბად მოწყდა ადგილს.
მარ.ტოდარჩენილმა გვანცამ შეშინებული თვალებით გადახედა ყველას ბიჭებიც ძალიან გაბრაზებულები ჩანდნენ მაგრამ უკან არ გაყოლიან იცოდნენ რომ ეს საქმე მარტო უნდა განეხილათ თითქმის ყველანი იქ იყვნენ ამ ხალხში ელე და ნიკოლოზიც შენიშნა ელემ უცბად გააშვებინა ხელი ნიკოლოზს და გვანცუკას მიუჯდა გვერდით ხელები მაგრად შემოხვია და თავი მხარზე დაადო გვანცამაც იგივე გაიმეორა ისე იჯდა ელე თითქოს თვითონაც დამნაშავე ყოფილიყო ის ლილე და ელე მთელი ბავშვობა ერთად იყვნენ და უმკლავდებოდენ ერთმანეთს ახლაც მყარად დაჯდნენ და განაჩენს დაელოდნენ რომელიც საგრძნობლად აგვიანებდა კიდევ კარგი გვანცას დედ-მამა იქ არ იყვნენ თორემ ნინა დეიდას ყვირილი მოიცავდა მთელ სოფელს კი იფიქრებთ მაშინ რა ანერვიულებდაო მაგრამ მთლად მასწც არ იყო მეგობრები მისთვის ბევრს ნიშნავდა და იცოდა კიდეც რომ დამნაშავე იყო სხვას რომ გაეკეთებინა იგივე მასაც ხომ ძალიან ეწყინებოდა ბოლოს ისევ გვანცამ გადაწყვიტა ლაპარაკის დაწყება
-ბავშვებოო...-უთხრა და საყვარლად გახედა
-ნუ გვიყურებ ეგრე გაბრაზებულები ვართ-უთხრა ნიკოლოზმა მაგრამ ხმა მაინც დაუთბა-არა ერთი თქვენ ტვინებში ჩამახედა რა გოგო გამარჯობა ვერ გათქმევინეთ წესიერად და რა ქორწილი აგიტყდათ ვერ გავიგე-უთხრა და ახლა ისევ გაბრაზდა სხვებმაც მას აუბეს მხარი
-აუ აი დედასგეფიცებით საერთოდ ვერ წარმოვიდგენდი ესეთ რამეს თუ გავაკეთებდი თორე თქვენ რატო დაგიმალავდით და თქვენც აღარ დამიმატოთ რა ნახე იმ გიჟმა როგორ გააქროლა ცოტნე სადღაც-თქვა და თვალებიდან რამდნეიმე ცრემლი გადმოვარდა ბავსვებიც მოლბნენ უცბად
-კაი ეხა არაფერს არ იზამს ისეთს ხო იცი არა ნუ ნერვიულობ-უთხრა ლაზარემ
-ხო რა გვანც აღარ ინერვიულო ვსო-მოყვა ელეც და გვანცაც ცოტათი დამშვიდდა
***
აკო და ცოტნე
აკო ძალიან სწრაფად მიაქროლებდა მანქანას ორივენი ჩუმად იჯდნენ ხვდებოდა ცოტნე თავის დანაშაულს და აღარ შეეძლო ესე გაჩერება ახლა აკოს ის ტკივილი განაცდევინა თავისი საქციელით რაც თითონ განიცადა მაშინ როცა ეკემ ლილეს უღალატა ასე რომ ყველაფრისთვის მზად იყო.
მანქანა სადღაც ტყესთან გაჩერდა და ორივენი უხმოდ გადმოვიდნენ დაახლოებით თხუთმეტი წუთი ტყეს გაყრებდა აკო შემდეგ კი უცბად შეტრიალდა ცოტნესკენ
-რატო მოიქევი ეგრე-კითხა უცბად
-არ ვიცი შემიყვარდა შენი და-უთხრა და თავი ჩახარა ამაზე კი აკო უფრო წამოენთო
-მერე ენა არ გაქ ბიჭო?ვერ მითხარი?მონსტრი ვარ თუ რა არი გეგონა დაგაშორებდით?მართლქ ეგეთი გგონივარ რო ჩემ დას და ძმაკაცს დავუშლიდი ბედნიერებას?იმედები გამიცრუვდა ცოტნე როომ მცოდნოდა ერთმანეთი გიყვარდათ ან ერთად იყავით კიდევ მესმის მაგრამ არაფერი მცოდნია ეჭვიც კი არ გამჩენია რომ შეიძლება შენ და გვანცას ერთმანეთი გყვარებოდათ ხომ შეგეძლო რო გეთქვა არა ხომ შეგეძლო რომ აგეხსნა-უყვიროდა ბოლო ხმაზე ბოლოს კი ცოტნეც გააბრაზა
-შენ რა გგონია მე ვხვდებოდი!არ გეტყოდი შენი აზრით?ისე უცბად მოხდა ყველაფერი რომ გააზრებასაც არ მაცლი მიჰვარს და ვუყვარვარ რა მოხდა მერე ზრდასრული ადამიანები ვართ და გვაქვს მგონი გადაწყვეტილების მიღების უფლება-იღრიალა ცოტნემაც და აკოს გაბრაზებულ და გაკვირვებულ სახეს რომ მოკრა თვალი მიხვდა რომ ზედმეტი მოუვიდა-მისმინე ვიცი ახლა რასაც გრძნობ დამიჯერე უარესი გადამხდა მე ისიც ვიცი რომ დამნაშავეები ვართ და უნდა გაგვეფრთხილებინე მაგრამ ძაან სწრაფად მოხდა ყველაფერი ახლა კი დაძლიე ეგ ბრაზი და მოდი მომილოცე ბოლო ძმაკაცი გაგიბედნიერდი-უთხრა და ბოლოში საფირმო სიცილიც მოაყოლა აკო კიდევ ცოტა ხანს ინარჩუნებდა გაბრაზებულ სახეს შემდეგ კი გაეღიმა და მაგრად გადეხვია ძმაკაცს
-იცოდე რამე რომ აწყენინო მოგკლავ ხო იცი
-მაგაზე არ ინერვიულო შენ-უთხრა სიცილით ცოტნემ-ეხა კიდე წამოდი თორე გაუსკდება გული გვანცას და მერე ვინ ვის მოვკლავთ ვნახავ-წამოიყვირა და მანქანისკენ გაეშურა მალევე სახლშიც მივიდნენ გზაში კი ვადაწყვიტეს რომ გვანცა და ბავშვები გაეღადავებინათ და თავიანთი გეგმით კმაყოფილებმა უცებ დაამუხრუჭეს ჭიშკართან მანქანა და ორივე გაცეცხლებულები გადმოვიდნენ მანქანიდან და ეზოსკენ გაეშურნენ სადაც ბავშვები ისხდნენ აკო უცბად შევარდა და გვანცას მაჯაში ჩაავლო ხელი-ადი ეხავე და მოემზადე და ორ წუთში აქ დამხვდი-უღრიალა გვანცას ყველა გაკვირვებულები იყურებოდნენ გოგონამ კინაღამ სული განუტევა ისე შეეშინდა უცბად კი ცოტნე მოვარდა და გვანცას ხელი აკოს გამოგლიჯა
-გვანცა ჩემი ცოლია და ვერსადაც ვერ წაიყვან გაიგეე?ეხა კიდე მოშორდი აქედან მალე-არც ცოტნემ დააკლო ღრიალს
-პირველ რიგში ჩემი და არის და იქნება და შენ კიდე ვერ გაიგე გოგო რა გითხარი-იყვირა და გვანცას ისევ ჩაავლო ხელი მაჯაში
-არსადაც არ მოდის გვანცა ვერ გაიგე მეთქი?-უთხრა და ახლა მან გამოგლიჯა გვანცას ხელი გოგონას მოთმინების ფიალა ამოეწურა და ყვირილით ჩახტა მათ შუაში
-აბა ეხა ორივე გაჩუმდით ვერ გავიგე რაზე ჩხუბობთ ვერ ხართ თქვენ-იყვირა ბოლო ხმაზე-ან ამ ჩემ ხელს რას ერჩით მომწყდა ხელი-თქვა და ხელი დაიზილა-გეხვეწები რა აკო გვაპატიე რა ძაან გთხოვ რა ეხა დაწყნარდით რა-უცბად მოლბა და საცოდავი სახით შეხედა ძმას
-რა მაქ ამის საპატიებელი მის საკუთრევას არაფერს შევხებივარ და მგონი შენ სრულუფლებიანი ადამიანი ხარ და გადაწყვეტილების მიღება შეგიძლია-იყვირა და აკოსკენ გაიწია
-მოვკლავ ამას-იყვირა აკომ და ცოტნესკენ გაიწია ბიჭები კი მივარდნენ და მხრებსე დაუწყეს ჯაჯგური რომ გაეჩერებინათ
-ვაიმეეეეეეე!-იყვირა ბოლოს გაგიჟებულმა გვანცამ-გამანებეთ ორივემ თავი ჯანდაბაშიც წასულხართ გაყშვით ერთი დაუხოციათ ერთმანეთი თქვა და შეტრიალდა რომ წასულიყო მაგრამ უცბად გაისმა გამაყრუებელი ხარხარის ხმა ჯერ ერთ ადგილას გაშტერდა და მოღრეცილი სახით გახედა იქ მყოფებს ბავშვებიც გაკვირვებულები იყურებოდნენ მაგრამ გვანცას სახე მაინც სულ სხვა იყო უცბად შევარდა სახლში და ლაზარე და გიორგიც შეყვნენ მაგრამ გარეთ მხოლოდ გვანცა გამოვიდა და ბიჭების წინ დადგა აკო და ცოტნე კი მაინც ვერ წყვეტდნენ ფხუკუნს
-აი ნახავთ განანებთ ამ ყველაფერს აი ნახავთ სამაგიერო თუ არ გადაგიხადოთ-თქვა ჯიბრიანდ გვანცამ და ამას კიდევ ერთი სიცილის ტალღა მოყვა
-შენ..როგორ გადაგვიხდი სამაგიეროს-ძლივს აბავდა სიტყვებს აკო ამ დროს კი ვერავინ შეამჩნია სახლიდან გამოსული გიო და ლაზარე ორი დიდი წყლის ბოთლით ხელში
-დარწმუნებულები ხართ რომ ამას ვერ შევძლებ?-იკითხა ირონიულად მხოლოდ მას შემდეგ რაც ბიჭები წყლის შესხმისთვის მზად ყოფნაში დაიგულა ისინიც უცებ მიხვდნენ და შეტრიალებაც ვერ მოასწრეს რომ წყალი გადაესხათ
-ააააა-იყვირე ორივემ ერთად
-რაო ბიჭებო რას მეუბნებოდიით?-კითხა სიცილით გვანცამ მათთან ახლოს მოიწია და ჩაცურჩულა-რაღაც თევზის სუნი მცემს და ბიჭებო ხო არ დაიბანდით მაინც ეხა შემაწუხებელია როცა აყროლებული თევზის სუნი გაქ-უთხრა სიცილით და ბავშვებთან მუვიდა ყველა იცინოდა და ტაშს უკრავდა გვანცას ისიც თავმომწონედ მიაბიჯებდა სანამ აკო და ცოტნე არ წამოეწივნენ და ერთად აიტაცეს ხელში ორივე მაგრად ჩაეხუტნენ და გვანცაც დაასველეს იმ წყლით რომლითაც რამდენიმე სააღის წჯნ თევზი გარეცხეს
-აააააა მოგკლავთ ნაგვებოო-იყვირა ბოლო ხმაზე და ზემოთ ავარდა ბიჭებიც სიცილით და წუწუნით აეკიდნენ უკან გვანცა უცბად შევარდა ზედა აბაზანაში ხოლო აკომ ქვედა დაიკავა და დარჩა ასე აყროლებული ცოტნე მაგრამ ცოტნე ის კაცი არ იყო რომ ამდენ ხანს ეცადა(დედა ეს რა მოვაბოდიალე)ამიტომ ავარდა მეორე სართულზე უცბად აიღო ტანსაცმელები და სააბაზანოში შევიდა გვანცა იმხელა ხმაზე მღეროდა ვერც კი გაიგო მისი შესვლა და გააგრძელა ყრორინი ცოტნემ კი უცბად გაიძრო ტაბსაცმელი და იქვე მიყარა ერთი ჩაიფხუკუნა გვანცას შეუვარდა და უკნიდან მოეხვია გოგონამ იმხელა ხმაზე შეკივლა კინაღამ ორივე წაიქცნენ მოულოდნელობისგან
-რა გააყვირებს გოგო რაიყო
-რა რა მაყვირებს აქ რა გინდა გაგიჟდი?-გაბრაზდა გვანცა
-დაბლა აკოა და სად წავსულიყავი
-მერე მე უნდა შემომივარდე?
-ხო რა მოხდა ჩემი ცოლი ხარ და ვსო ეხა ჩუ რა დატკბი მომენტით არაფერი ცუდი არ ხდება არავინ კვდება და ერთად ვართ რაც მთავარია მოიშორე ეგ სახე და მოიწიე გაკოცო-უთხრა ბოლოს უკვე ანთებული თვალებით და საყვარელ ცოლს ნაზად ეამბორა.
***
ელე და ნიკოლოზი
იმ დღის მერე ყველაფერი კარგად მიდიოდა უზომოდ ბედნიერები იყვნენ ელე და ნიკოლოზი გვანცა და ცოტნეს ამბავმაც ძალიან გაახარათ ეხლა მხოლოდ ლილეს ამბავსღა ელოდნენ ეს პატარა ჭინკა არადა არ ჩქარობდა გამოძრომას და ეკეს სულ სტარტზე გამზადებულს ტოვებდა ისეთი დაფეთებული იყო ბიჭი პატარა ხმამაღალ სიტყვაზეც კი ფეთდებოდა ვაიმე მშობიარობა ხოარ დაეწყოო ამაზე კი მერე ყველა ერთიანად იცინოდა გვანცამ და ცოტნემ ცოტა ხანს გადაწყვტეს სოფელში დარჩენილიყვნენ და ბავშვებმაც ახლადდაქორწინებული წყვილი მარტო დატოვეს ყველანი ეზოში ისხდნენ ეკესთან როცა უცბად შუქები ჩაქვრა და ლამაზი ბრჭყვიალა განათებები აინთო ნიკოლოზი ფეხზე წამოდგა და ელეც მის წინ დაიყენა გოგონას დაბნეულობისგან აღარ იცოდა რა ექნა იდგა და გატრუნული უსმენდა
-ელე იცი რომ არ მიყვარს ეს ბანალური სიტყვები და რაღაცეები მე ყველაფერს საქციელებით ვამტკიცებ და არამგონია უაზრო სიტყვას რამე მნიშვნელობა ქონდეს ამიტომაც პირდაპირ გეკითხები ელე გამომყვები ცოლად იქნები ჩემთან ერთად სიცოცხლის ბოლომდე და ისე გეყვარები როგორც ეხლა გახდები ჩემი შვილების დედა და ჩემი ულამაზასი ცოლი?-კითხა და მუხლზე დაჩოქილმა კოლოფიდან მომზირალი ბეჭედი გაიწოდა
-კი კი რათქმაუნდა-იყვირა ბოლო ხმაზე და მაგრად მოეხვია ბიჭს ნიკოლოზმაც შემოხვია ხელები რამდენიმე წუთი ჰაერში აფრიალა შემდეგ დასვა და გემრიელად ეამბორა ტუჩებზა ბავშვებმაც ტაშით დააჯილდოვეს წყვილი შემდეგ დასხდნენ და ლაქლაქი გააგრძელეს თემა უცბად ცოტნეზე და გვანცაზე ჩამოვარდა
-გვანცა და ცოტნე რას შვებიან აღარ ჩამოდიან ?მომენა...ააააააააააა ვაიმე ერეკლე მტკივაა ვაიმეე მიშველეეეე-არ დასცალდა თქმა როცა საშინელი ტკივილი იგრძნო-ვაიმე დამეწყო ერკლე მალეე-გაკიოდა ბოლო ხმაზე ეკეც დაფეთებული წამოხტა უცბად აიღო გამზადებული ჩანთა ლილეს ხელი დაავლო და მანქანისკენ გააქანა ბავშვებიც გადანაწილდნენ და უკან აედევნენ
-არ ინერვიულო ლილე მე შენთან ვარ ღრმად ისუნთქე ნუ გეშინია ლილე ყველაფერი კარგად იქნება აი ნახავ-ამხნევებდა ეკე ლილეს და თან სწრაფად მიაქროლებდა მანქანას მალევე მიადგნენ სავაადმყოფოს და ლილე და ეკეც სამშობიარო ბლოკში შეიყვანეს მალე კი გაისმა ბავშვის ტირილის სანატრელი ხმა და წამოვიდა მილოცვები ამ ყველაფერმა კი მათი ბედნიერი ცხოვრება უფრო გააბედნიერე შემდეგ იყო ნიკოლოზის და ელეს ქორწილი ელეს და გვანცას გაბერვა და უამრავი სასიხარულო მოვლენა.

დასასრული

ბავშვებოო დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონათ მიყვარხართ ძალიან ძალიან იდეებუ მაწუხებს უამრავი და ყველანაირად შევეცდები მალე დავბრუნდე♡♡♡♡
პ.ს.ვიცი სათაური არ შეეფერება