მე ვარ ანა მეტრეველი. 18 წლის. ვცხოვრობ თბილისში. ვარ მაღალი. მაქვს გრძელი ყავისფერი თმა, ცისფერი თვალები და პატარა აპრეხილი ცხვირი. ამ წელს სკოლას ვამთავრებ და მშობლები ძლივს დავითანხმე, რომ მარტო გადავსულიყავი. აი ეს დღეც დადგა. დღეს სკოლის ბანკეტია. დიდხანს ვფიქრობდი რა ჩამეცვა და ბოლოს არჩევანი შევაჩერე წითელ მოკლე კაბაზე, თმები უბრალოდ დავიხვიე და სადა მაკიაჟი გავიკეთე. წვეულებაზე ბევრი ვიმხიარულე, დავლიე კიდეც და ბოლოს დაღლილი დავბრუნდი ჩემს ახალ სახლში. სახლში მისულმა არც კი გამოვიცვალე ისე დავეგდე ლოგინზე სა გადავეშვებოდი სიზმრების სამყაროში, რომ არა ხმამაღალი მუსიკის ხმა, რომელიც ჩემი მოპირდაპირე სახლიდან ისმოდა. დიდხანს ვცდილობდი დაძინებას, თუმცა არაფერი გამომდიოდა. ბოლოს გაბრაზებული წამოვხდი და ხალხით სავსე ეზოში შევიჭერი. როგორც ჩანს ფართი ქონდათ. ნასვამი სცენაზე ავჭერი და მიკროფონით ხელში ბოლო ხმაზე დავიწყე ყვირილი
-იცით რაა. რადგან ზაფხულის პირველი დღეა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ წვეულებები უნდა მართოთ და ხალხი არ დააძინოტ. ეხლა დავაი ყველა სახლში და დამაძინეთ
დავინახე ჩემი მიმართულებით მომავალი გოგონა , რომელსაც გაბრაზება ეტყობოდა და ჩემთვის რაღცის თქმა აპირებდა, მაგრამ მე აღარ დავაცადე, მიკროფონი დავდე და სახლში დაბრუნებულს ჩამეძინა.
Lile’s P.O.V
დღეს ზაფხულის პირველი დღა და ტრადიციულად მე და ჩემი ძმა სახლში ვმართავთ წვეულებას. ყველაფერი კარგად მიდიოდა, სანამ ერთი გადარეული, უცნობი გოგო არ შემოვარდა ეზოში და მიკროფონით ხელში ყვირილი არ დაიწყო. აშკარად ეტყობოდა, რომ მთვრალი იყო. მე მის საქციელზე გავბრაზდი. სიტყვის ტქმაც არ მაცალა ისე წავიდა. მისი ამ საქციელის გამო ხასიეთი გამიფუჭდა და გართობის სურვილი დავკარგე. ხალხიც ნელ-ნელა დაიშალა.

Anna’s P.O.V
დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა. უცებ გავაანალიზე გუშინდელი მომხდარი და თავი დამნაშავედ ვიგრძენი. გადავწყვიტე სახლის პატრონთან მივსულიყავი და ბოდიში მომეხადა. ასეც მომიქეცი. ჩავიცვი ჯინსის შორტი, მოკლე თეთრი ტოპი, თმა კი ავიწიე. კარი იმ გოგომ გამიღო, რომელიც გუშინ ჩემთან დალაპარაკებას ცდილობდა. სხვათაშორის ლამაზი იყო ქერა და ცისფერთვალება. მან გაოცებულმა შემომხედა
-გამარჯობა. შეიძლება შემოვიდე?(მე)
-ამ.. კი რათქმაუნდა შემოდი (ლილე)
- მე ანა მქვია (მე)
-ლილე სასიამოვნოა. რამეს დალევ? (ლილე)
- არა იყოს. რაღაც უნდა გითხრა მოკლედ ბოდიში გუშინდელისთვის. მართლა ძალიან მრცხვენია. ციტა ნასვამი ვიყავი (მე)
- კაი არაუშვს. ისე შენ ახალი ხარ? (ლილე)
-კი გუშინ გადმოვედი და უკვე ყველაფერი ავურიე (მე)
ლილე რაღაცის თქმას აპირებდა თუმცა მისმა ტელეფონმა დარეკა
-ხო საბა (ლილე)
- ...
- კი კი მახსოვს. ისე აქ ჩემი მეგობარია და იმასაც წამოვიყვან(ლილე)
- ...
- კაი. ანა ხო გინდა შენი დანაშაული გამოისყიდო? ხოდა ეხლა ჩვენ წავალთ აუზზე. იცოდე უარს არ მივიღებ (ლილე)
-ამმ.. კი, მაგრამ საცურაო კოსტუმი არ წამომიღია (მე)
-მაგაზე არ იდარდო ერთად ვიყიდოთ(ლილე)
* * *
მე და ლილე წავედით სავაჭრო ცენტრში. მე რაღაც დახურული საცურაო კოსტუმი მინდოდა მეყიდა თუმცა ლილემ გამომტაცა და სხვა უფრო ამოღებული ბიკინი და ტოპი მომაწოდა
-აეე.. გოგო ოცდამეერთე საუკუნეში ხარ. 80 წლის ქალი კიარ ხარ :D :D(ლილე)
ბოლოს ყველაფერი ლილემ გადაიხადა. მე რათქმაუნდა წინააღმდეგი ვიყავი, თუმცა ის არ მომეშვა. ნამდვილად მიხარია, რომ ასეთი მეგობარი შევიძინე, როგორიც ლილეა. იქიდან პირდაპირ Gino Paradise-ში წავედით, სადაც ლილეს მეგობრები გველოდებოდნენ
-პრივეტ სასტავ. გაიცანით ეს ჩემი მეგობარია-ანა. ანა ესენი ჩემი მეგობრები არიან სანდრო, ალექსანდრე, ჩემი შეყვარებული ლუკა და საბა, ჩემი ძმა(ლილე)
-სასიამოვნოა(ანა)
-მაგას სახელი მახინჯი უფრო შეეფერება-დამცინავად მომმართა საბამ
-შენ გგონია შენ თვითონ ლამაზი ხარ?-არც მე დავაკელი
-შენზე ლამაზი მაინც ვარ(საბა)
-აუ რა აუტანელი ხარ (ანა)
-მოიცა შენ ის გადარეული გოგო არ ხარ გუშინ რომ წვეულება ჩაშალა?(საბა)
-თავი გამანებე რაა(ანა)

P.S ეს ჩემი პირველი ისტორიაა და ძალიან არ გამაკრიტიკოთ. რას იტყვით გავაგრძელო? მიყვარხაართ <3