Fight for Love... (7 თავი)
დადგა სვანეთში წასვლის დღეც. - გოგო წამომყვები სახლშიი? ტანსაცმელი უნდა ავიღო - აუ რათგინდაა მე მოგცემ რა - ოო არა არა წამო წამომყევი - კაი ჰო წამო. მედა თამო ჩემს სახლში ქურდებივით შევიპარეთ, რაღაც ტანსაცმელები ჩავალაგეთ და სიცილ-კისკისით გამოვდიოდით სახლიდან როცა მეზობელი შეგვხვდა - ქეთი შვილო როგორ ხარ, მოდი გაკოცო რამდენიხანია არ მინახიხარ. სად იყავი? - მანანა დეიდა ახლა მეჩქარებბა უნდა გავიქცე და მერე გნახავთ კარგი? უი ხო და ნინას არ უთხრათ რომ მნახეთ - რატომ შვილო? - ნუ რაღაც სიურპრიზს ვუკეთებ - კარგი. კოპუსიდან გამოვდიოდით თამომ რომ სიცილი ატეხა - ესეიგი სიურპრიზს არა? - რა გაღრიალებს გოგო შენ შოკში ხოარხარ დაზღნარდი და წამო გველოდებიან - შენც გეცინება ქეთინო ოდნავ მოშორებით გიო და ალექსანდრე გველოდებოდნენ მანქანით. ჩავჯექით და სვანეთისაკენ მიმავალ გრძელ და ულაამაზეს გზას დავადექქით. მე და თამო უკან ვიჯექით. ამით ვისარგებლეთ და მმუსიკას ბოლო ხმაზე ავუწიეთ, ლუქი გავხსენით და მაღლა ავედით. ქვემოდან ბიჭების სიცილი და ლაპარაკი გვესმოდა - რა გიჟები არიან - ყოველთვის ასე აკეთებენ ძალიან საყვარლები არიან _თქვა გიომ და მაღლა ღიმილით ამოიხედა. რომ ჩავედით მაშინვე ბარგი დავალაგეთ ოთახებში და დაღლილობის მიუხედავად დასათვალიერებლად წავედით. ძააალიან მომეწონა ის რაც ვნახე,თუმცა, სანახავი კიდევ ძალიან ბევრი იყო. სახლში რომ დავბრუნდით ესენი ეგრევე დასაძინებლად წავიდნენ. მხოლოდ მე ვიყავი დასვენებული და ენერგიით დამუხტული.არვიცოდი რა მეკეთებინა და დაბლა ჩავედი სადაც დიასახლისი ფუსფუსებდა. - საღამომშვიდობის ქალბატონო ნანა_თბილად გავუღიმე და შიგნით შევედი - მოდი შვილო დაჯექი, ოღონდ ქალბატონოთი ნუ მომმართავ. არ ისვენებ შვილო? - არა არ დავღლილვარ. დათვალიერების დროს თითქოს ყველანაირი ტვირთი მომეხსნაა და ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს. აუ მოგეხმარეებით რა ხაჭაპურების ცხობაშიი - არ მინდა შვილო, შენ უბრალოდ მელაპარაკე. დიდხანს ვისაუბრეთ, ძალიან თბილი და საყვარელი ქალი იყო. 10 საათისთვის ინება ქალატონმა თამომ გაღვიძება - ოოოჰ დიდება შენს გამოჩენას დიდო თამარ - მასხარა - წამო ისინიც გავაღვიძოთ რა - აჰაჰწამო მათ ოთახთან ვიყავით, ერთმანეთს გადავხედეთ, ბორროტულად ჩავიცინეთ და სამ თვლაზე კარები შევანგრიეთ. ორ წამში მე გიორგის თავზე ვეგდე თამო - ალექსანდრეს. - აუ თქვენ ნორმალურები ხააართ? - ააბა გამოიცანი - აუუუ არადა რაკარგად მეძინაა - აქ დასაძინებლად ჩამოხვედიით? თბილისში ძილი მოგბეზრდათ და გარემო შეიცვალეთ თუ რა თემაა. მიდით და დაიძინეთ ხოო უF_ ვთქვი და თამო გარეთ გავიყვანე. ვიცოდი რომ გამოვიდოდნენ და აივანზე დავჯექით იქვე. ორ წუთში კარი გაიღო და ჩემიდა თამოს განწირულისიცილის ხმა გაისმა - აუ ხოვთქვიიიიიიიიი - ჩაარტყი _ ხელი გამომიწოდა და მანიშნა რომ დამერტყა - ჩაგარტყავთ ეხა მე თქვენ კარგად _ჩაიბურტყუნეს და მოგვიახლოვდნენ. მათ დანახვაზე უფრო მეტად ვუუმატეთ სიცილს. თმები ჰქონდათ ოფოფებივით და ვერც ისწორებდნენ - მოდი მოდი გაგისწორო შეუბედურო _ ავდექი და თმის გასწორება დავიწყე, გიო კი იდგა და დებიილივით მიღიმოდა - რაგინდაა - აუ ძაან საყვარელი ხარ - კაი კაცო _ პატარა ბავშვივით გამოვუყავი ენა და ჩავეხუტე - წამოთ ეხა დაბლა ჩავიდეთ და ჩემი და ნანას გამომცხვარი ხაჭაპურები ვჭამოთ. მერეკიდე კოცონი დავანთოთ - მმ გემრიელად ჟღერს _ თქვა თამომდა ალექსანდრე კიბეებისკენ გააქანა - მეუფრო გემრიელი რაღაც ვიცი - ისა რაქვიაა მიდით თქვენ და დაგეწევით ჩვენ ხო? - ჰოოარაა ქეთუს? _საყვარლად ჩამიცინა და ტუჩებზე დამიწყო ყურება - ეგრე ნუმიყურეებბ და აბა მითხარი რაიცი უფრო გემრიე... სიტყვის დასრულება არმაცადა ისე მაკოცა - მმ მართალი ყოფილხარ ესუფრო გემრიელია - ჩემი ტკბილი ქეთუსი - წამოწამო თორე ისინი კოცონის დანთებას ცდილობენ და გადაწვავენ მთელსახლს - მიდი და მოვალ ეხლავე გიომ გიტარა ჩამოიტანა, კოცონი ავანთეთ, გარშემო შემოვუსხედით და ვლაპარაკობდით. ვიხსენებდით ლამაზ დღეებს, მოგონებებს. მოულოდნელად გიომ მისი მხრიდან თავი ამაღებინა, შუბლზე მაკოცა და გიტარა აიღო. ძალიან გამიკვირდა, მეგონა გიტარა ალექსანდრესთვის ჩამოიტანა, არასოდეს უთქვამს რომ მღეროდა. დაიწყო ნაცნობი მელოდია, ტექსტი, ეს იყო სიმღერა "ჩემი იქნები".ვერასდროს ვერავინ მიხვდებოდა ჩვენ ორის გარდა, რატომ იმღერა მაინც და მაინც ეს სიმღერა. გაოცებული ვიყავი ისეთი ტკბილი ხმა ჰქონდა, ისეთი გრძნობით მღეროდა,თავი სიზმარში მეგონა..ის კი თვალს არ აშორებდა ჩემი თვალებიდან გადმოგორებულ სიხარულის ცრემლებს. როგორც კი სიმღერა დაამთავრა ძალიან მაგრად ჩავეხუტე - ჩემი გიო, ჩემი სიყვარული ყველაზე კარგი ხარ ჩემოცხოვრება ძალიან მიყვარხარ ჩემი გიორგი _ არეულად ვისროდი სიტყვებს, მართლა ვერავინ მიხვდება რამდენს ნიშნავს ეს სიმღერა ჩემთვის და მითუმეტეს გიოს ნამღერი. - ყველაზე მეტად მიყვარხარ ქეთუს _ არასდროს მეძახდა ქეთის ან რაიმე სხვას.. გაცნობის დღიდან ქეთუსი ვიყავი, გიოს ქეთუსი. დასაძინებლად რომ წავედით ვერ მოვითმინე და გიოს მივწერე - ორი წუთით გამო რა ოთახიდაან შენი ჩახუტება მინდა - რა გინდოდა გოგოები ცალკე რო შეხვედით და ბიჭები ცალკე შეგვყარე. მოვდივარ. ორწუთში გიო ოთახიდან გამოვიდა, ჩემსკენ წამოვიდა და მაგრად ჩამიკრა გულში. - როგორ გამახარე დღეს იცი? - ვიცოდი რომ გაგეხარდებოდა ჩემო პატარა - ყველაზე მაგარი ბიჭი მყავს მე - შენს ბიჭს ყველაზე მეტად უყვარხარ იცი? - ვიცი. აუშენთან ერთად ძილი მინდაა - მმ რაღაც ოთახია გვერძე, არავინ არარის _ წარბები ამითამაშა და მაკოცა - წამო რა დღეს იქ დავიძინოთ გთხოოვ ოთახში შევედით თუარა გიომ კარები დაკეტა და კოცნა დამიწყო.უკან მომექცა,მაისური გამხადა და ყელში მკოცნიდა, შემდეგ ლავიწებზე, მეკი ვნებამორეული ვერ ვაზროვნებდი, უბრალოდ ვიცოდი რომ მინდოდა, გიო მინდოდა მთელი ცხოვრება ჩემსგვერდით.. - ქეთუს დარწმუნებული ხარრომ გინდა? - დარწმუნებული ვარ. საოცარი იყო.. საოცარი იყო ის ღამე, საოცარი იყო გიორგის მკერდზე ძილი.დილით ადრე ავდექი, დიდი წერილი დავუწერე გიოს და მზის ამოსვლის საყურებლად წავედი.ცოტახანში გიო მომიჯდა გვერდით, ჩემი დაწერილი ფურცლით ხელში და ხმამაღლა კითხვა დაიწყო: - შენხარ ის ადამიანი რომელმაც სიყვარული მასწავლა, ის ადამიანი ხარ რომელთანაც შემიძლია ყველაფერზე ვისაუბრო. მიყვარს ის მომენტი როცა მეუბნები - ქეთუს მოდი დღეს ერთნაირად ჩავიცვათ, შენხომ გიყვარს ეს. მიყვარს ის მომენტი როცა დილას ვიღვიძებ და შენს საფირმო "შოკოლადს" ჩემსტუჩებს შეახებ ხოლმე, მიყვარს როცა მეუბნები - პატარა ბავშვი ხარრაა ისევ 2 წლის ხარ.მიყვარს შენი ნათვამი - ჩემი პატარა და ჩემი ქეთუსი. მიყვარს როცა შენს ძმაკაცებთან ერთადაც კი ხელჩაკიდებულები ვმოძრაობთ და ამის არ გიტყდება. მიყვარს როცა თვალებში მიყურებ და მიღიმი, როცა მეუბნები - ტუჩს მასე ნუ შვებიი !! ყველაზე ტკბილი და თბილი ხარ. მაბედნიერებ გიო. გუშინ სრული შოკი მივიღე.. რამდენჯერ მომისმენია ჩემი იქნების სხვადასხვანაირი შესრულება მაგრამ შეენ.. შენ რაღაც არაამქვეყნიური ხმა გაქვს. მიყვარს შენს გრძელ თითებს რომ ტუჩებზე გადამისმევ ხოლმე და მაკოცებ. მიყვარს როცა მონატრებულზე მნახავ, ჩამეხუტები და ყელში ხმაურიანად მაკოცებ ხოლმე. ჩემი ყველა ფერი ხარ ! მიყვარხარ!. კითხვა დაასრულა, ღრმად ჩაისუნთქა, შემომხედა და --------------------------- ესეეც მეშვიდე თავი. იმედი მაქვვს მოგწონთ. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.