***

---მია---

-იქ სადაც შენს ყველა დანაშაულზე პასუხს აგებ! -გამოსცრა..
-შენ რა გაგიჟდი? -თვალები გამიფართოვდა
-ხოო.. -მითხრა და მანქანა ადგილას მოსწყვიტა.. ხმა აღარ ამომიღია არ ვიცი რატომ, უბრალოდ ვერ ვხვდებოდი რა უნდაეთქვა..
-გადმოდი! -დაიყვირა როცა მანქანის კარები გამიღო
-არა! -ვუთხარი ზარღვებ დაჭიმულმა
-შენი უაზრო სიჯიუტის ხასიათზე არ ვარ! -მკლავში ხელი მტაცა და გადმომათრია
-ნუ იქცევი ცხოველივით! -დავუყვირე და ხელის განტავისუფლებას შევეცადე, არაფერი უპასუხია
-გთხოვ მითხარი რა გინდა? უნდა მომკლა? -გულუპრყვილოდ ვკითხე, მიკამ გამომხედა და სიცილი აუტყდა
-რასაყვარელი ხარ ტოო! -თქვა ხელი მიშვა და შუბლზე მაგრად მაკოცა -შენ რო მოგკლა მერე მე რავქნა ტო? -მითხრა და ხელები მომხვია.. მისმა ამ რეაქციამ გამაკვირვა მისმა ჩახუტებამ საოცარი სიხარული მომანიჭა უეცრად ხელები ავწიე და მეც შემოვხვიე არ ვიცი ამის გაკეთება რატომ მომინდა მაგრამ გავაკეთე.. გაკრთა არ ელოდა ხელები კიდევ უფრო ძლიერად მომიჭირა
-გთხოვ წავიდეთ! -მუდარა ნარევი ხმით ვუთხარი მას
-არა! -ნიშნის მოგერიებით თქვა ხელეი მიშვა, ახლა კი ისევ მკლავზე დამქაჩა -მოგიწევს წამომყვე! -მითხრა და გზა განაგრძო
-კი მაგრამ სად? -გაბრაზებულმა ვკითხე
-ჩემთან სახში -მითხრა და კვლავ ეშმაკურმა ღიმილმა გადაურბინა
-რააა? -ადგილზე გავშეშდი ისიც გაჩერდა
-რადა 1-თი კვირით ცოლის სახით მოსამსახურე მჭირდება! -თქვა და კვლავ მიბიძგა წასასვლელად
-გენ რა გარეკე ? -დავუყვირე
-ჯერ არა მაგრამ ვატყობ შენ ხელში გავრეკავ! -მითხრა სიცილით
-ნუ ბოდავ რა რაღაცეებს! -გავბრაზდი
-საყვარელოო შენ რა ლაპარაკი ბოდვად გეჩვენება? -მითხრა და გვერძე დამიყენა
-შენ არ ლაპარაკობ შენ ბოდავ! და თან სისულელეებს! -ვუთხარი სიცილით -მიდი ეხლა მითხარი რა გინდა სად მივდივართ! -ვუთხარი დასერიოზულებულმა
-მოკლედ -გაჩერდა და შემომხედა -ერთი კვირით ჩემი ცოლის სტატუსით იმოძრავებ! -მითხრა სერიოზულად -მოკლედ ბებიაჩემი ძაან ცუდადაა.. -ჩაისუნთქა -და სულ უნდოდა რომ კარგი გოგო მომეყვანა ცოლად შენ კი მშვენიერი კანდიდატი ხარ! -მითხრა და გამიღიმა
-რატომ მე? -ვკითხე და ცალყბად გავიღიმე
-რავი ლამაზი ხარ -დაფიქრდა -პრინციპში მარტო ლამაზი ხარ! -მითხრა სიცილით
-ვერ გავიგე? -ვკითხე წარბაწევით
-ხო ჯარგი კარგი კიდევ ბევრი თვისებები გაქ ოღონდ უარყოფითი! -მითხრა და ენა გამომიყო, წარბები შევკარი -ესეც ალბათ იმიტომ რომ რაც გაგიჩანი მხოლოდ და მხოლოდ უარყოფით რეაქციებს მაჩვენებ შენში -თქვა თითქოს მოწყენით
-აკი მახინჯი ხარო? -მისი ნათქვამისთვის ყურადღება აღარ მიმიქცევია
-ეს ისე უბრალოდ კომპლიმენტი ხომ ყველა ქალს სიამოვნებს! -თქვა და ენა გამომიყო
-გველო! -ვუთხარი და ენა გამოვუყავი.. მან კი ხელი გადამხვია და საფეთქელზე მაკოცა
-ანუ დამეხმარები? -მკითხა გულუბრყვილოდ
-მხოლოდ ბებოს ხათრით -ვუთხარი ღიმილით -ერთი როგორ მაინტერესებს ჩემს საქციელს როგორ მანანებ რა! -ვუთხარი წარბაწევით -ან რო არ დაგთანხმებოდი რას იზავდი ერთი? რო წამომათრიე უნდა განანო ყველაფერიო? -ვკითხე წარბაწევით როცა სახლს მიუახლოვდით
-ვიტყოდი მოვიტაცე და ჭირვეულობს თქო! -გადაიხარხარ -რაც შეიძლება შენს საქციელს მე კი არა ჩემები განანებენ -მითხრა სიცილით
-რაა? -ვკითხე გაკვირვებით
-ის რაც გაიგე -მითხრა სიცილით -საყვარელო მე მხოლოდ ცოლად მოგიყვანე აგერ შენც დამთანხმდი დანარჩენი კი ჩემების საქქმეა -თქვა და ენა გამომიყო.. სახში შევედით მიკას ბებია ვნახე ქალი საწოლს იყო მიჯაჭული მისი დანახვისას გული მომიკვდა.. ლამარა ბებოს მიკამ ჩემი თავი მის ცოლად გამოუცხადა მეც ყველანაირად ვცდილობდი თამასში ავყოლოდი
-რა ლამაზი ხარ შვილო! -სვენებით მითხრა ქალმა აშკარად უჭირდა ლაპარაკი -ეს რა ანგელოზივით გოგო მომიყვანა მიკამ! -თქვა ქალმა და გაიღიმა. მიკამ ხელი გადამხვია და საფეთქელზე მაკოცა ასეთ რამეს მიჩვეული არ ვიყავი
-დიდი მადლობა -ვუთხარი სახე ახურებულმა
-კარგი ლამარა ნუ ამიწითლე ცოლი! -უთხრა სიცილით მიკამ, დაბნეულმა ავხედე და ხელი შეუმჩნევლად გავკარი..
-გიყვარს შვილო ჩემი მიკა? -მკითხა უეცრად ქალმა დავიბენი.. არ ვიცოდი რა მეთქვა არ მინდოდა მომაკვდავი მომეტყუებინა მაგრამ მე ხომ მას არ ვატყებდი მე ხომ მიკა მართლა მიყვარდა მე მის თვალში ვატყუებდი თორემ მე ხმომ ჩემ თავთან მართალი ვიყავი
-დიახ! -ვუთხარი დამორცხვილმა და სახე მიკას მკლავებში დავმალე შემრცხვა როდესაც ყველას ერთიანად გაეცინა მიკამ მართალი მითხრა ჩემი საქციელისთვის მართლაც მწარედ დავისჯებოდი ყოველდღე ასე თუ შემრცხვებოდა
-მიკა ბებო შენც ხომ გიყვარს ეს ანგელოზივით გოგო? -ახლა მიკას დაუსვა ანალოგიური კითხვა.. მიკამ თავი ამაწევინა თვალებში მისი შავი თვLები ჩამანათა გამიღიმა და ჩემი თვალებისთვის მზერა არ მოუცილევია ისე უთხრა პასუხი
-რათქმაუნდა მიყვარს! -თქვა და მომეხვია დავიმენი -ეს მხოლოდ თამაშის ნაწილია! -ჩამჩურჩულა ყურში მეწყინა არადა უკვე ვფიქრობდი რომ მიკა ჩემს მიმართ რაღაცას გრძნობდა მაგრამ არა!
-რათქმაუნდა! -ვუთხარი გაბრაზებით... შემდეგ მიკამ მისი ოჯახის დანარჩენი ჩევრები გამაცნო დედამისი ქალბატონი ლია, მამამისი ბატონი თემური, მისი ძმა ალექსანდრე, ალექსანდრეს მეუღლე ლიკა და მათი პატარა 4 წლის შვილი ნიკუშა ძალიან საყვარლები იყვნენ მაგრამ მიკას ძმა ძალიან ცუდი ხუმრობებით შემოიფარგლებოდა ხოლმე და სულ ჭარხალივით მაწითლებდა
-მია შვილო ეს თქვენი ოთახია! -მითხრა ქალბატონმა ლიამ და ოთახში შემატარა
-მადლობთ -ვუთხარი ღიმილით
-თუ რამე დაგჭირდება მითხარი შვილო! მე უკვე დედაშენი ვარ! -მითხრა და თავზე ხელი გადამისვა მერე კი ოთახი ღიმილით დატოვა უცებ ტელეფონი ავიღე და სანდროს დავურეკე
-სანდრო.. -ვუთხარი მხიარულად
-მია რას შვები როგორ ხარ? მიკა ხომ არ გაწვალებს ? -მკითხა სიცილით
-რაა? შენ რა იცი? -ვკითხე გაკვირვებულმაც და გულზეც მომეშვა რომ მისთვის არაფრის ახსნა არ დამჭირდებოდა
-ხო ვიცი აბა რა მიკამ დამირეკა და სიტვაცია ამიხსნა -ტელეფონშივე ვიგრძენი როგორ გაეღიმა -ხო და იმიტომ დავთანხმდი რომ შენ ის გიყვარს! -მითხრა სიცილით
-სანდრო სანდრო შენ რა მას მას უთხარი? -ვკითხე გაბრაზებულმა და გაკვირვებულმა
-არა ჩემო გოგო რას ამბობ! -მითხრა გაბრაზებით მერე ცოტახანი კიდევ ვილაპარაკეთ ანისაც დავურეკე ანიმაც იცოდა ნიკასგან გაუგია.. მერე ოთახი დავათვალიერე ძალიან ლამაზი და მყუდრო ოთახი იყო ფანჯრიდან გავიხედე ეზოში დიდი აუზი იყო ბევრი ყვევილები.. სახლს პატარა ყავისფერი ღობეები ქონდა გალავნად შემოვლებული და ჭიშკართან ორი ლამპიონი იყო.. კართან 2 დაცვაც იდგა ვერ ვხვდებოდი რათ უნდოდათ დაცვა მაგრამ მერე მალევე მივხვდი რომ სახლი ძალიან მდიდრული იყო და მართლახ სჭირდებოდა დაცვა ყაჩაღებიდან.. დაღლილობა მალევე მომაწვა და საწოლზე მივწექი ვერც კი მივხვდი როდის ჩამეძინა...


---მიკა---
-მოკლედ -ჩემი ოჯახის წევრებს ყველაფერი ავუხსენი რატომაც მია აქ მოვიყვანე
-რა კარგი გოგოა შვილო -ღიმილით თქვა დედაჩემმა -ყველა არ დათანხმდებოდა მსგავს წინადადებას -თქვა კვლავ ღიმილით მეც გამეღიმა რადგან მია მართლაც არაჩვეულებრივ ად კარგი იყო!
-დავიჯერო არ გიყვარს? -მკითხა ჩემმა ძმამ ალექსანდრემ
-შემეშვი რა! -ვუთხარი და ბალიში გავუქანე
-რაო ძმაო მოგატეხეს ეგ რქებიი? -მკითხა სიცილით
-მოკეტე! -დავუყვირე
-ფუფ რა უჟმური ვინმე ხარ ტო! -ჩაილაპარაკა ალექსანდრემ
-წავედი მე მიასთან ავალ -ალექსანდრესთვის ყურადღება აღარ მიმიქცევია წამოვდექი და ზემოთ ავედი კაი მოურიდებლად შევაღე.. როდესაც ჩემს საწოლზე მძინარე მია დავინახე... -რომ მკითხოთ რას მოგაგონებსო ვერ გეტყვით... ან იქნებ გითხრათ!.. უფრთო ანგელოზი იყო, ვარსკვლავი იყო ციდან ჩამოვარდნილი, კაშკაშა მზე იყო.. უბრალოდ ქალღმერთი იყო.. ეძინა და მშვიდად ფშვინავდა მინდოდა მოვხვეოდი მინდოდა ჩემს მკლავებში მყოლოდა და არ გამეშვა მიუახლოვდი კიდეც მაგრამ ვერ გავბედე.. ცოტახანს კიდევ ვუყურე მერე კი გადავწყვიტე მისთვის ტანსაცმელი გამეხადა.. თხელი ნაჭრიც სარაფანი ფრთხილად გავხადე ბალეტკებიც მწამსვე ძირს მოვისროლე.. ცოტახანს ვუყურე ლიფისა და საცვლის ამარა დარჩენილი მიას სხეულს უნაკლო სხეული ქონდა თოვლივით თეთრი იყო.. ნერწყვი მძიმედ გადავაგორე.. ზეწარი მჭიდროდა გადავაფარე მერე მეც გამოვიცვალე და მის გვერდით გავწექი... ცოტახანს კიდევ ვუყურე მერე კი ჩამეძინა...


---მია---
დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა.. თვალებს არაფრის დიდებით არ ვახელდი.. ზეწარი გადავიძრე და სააბაზანო მოვძებნე -ვაიმე რა წავა სკოლაში -თვალებ გაუხელელად ვთქვიდა სააბაზანოში ჩავწექი.. რაღაც რბილი ვიგრძენი მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია.. -დედაჩემს მოუსწრია აბაზანის გამზადება -ვთქვი და გავიღიმე.. მაგრამ ქვევიდან წამოსული სიმხურვალე არ მასვენებდა... უეცრად ხელების შემოხვევა ვიგრძენი მუცელზე...
-ააა -ვიკივლე ოდნავ
-ნუ ყვირი! -ჩუმად თქვა მიკამ
-რაა რაა? შენ რა ჯამდაბას აკეთებ აქ? -გავცოფდი
-ჩემს აბაზანაში ყოფნას მიშლი? -გაიოცა, გავბრაზდი წყალშივე ამოვტრიალდი და ახლა მის სახეს ვუყურებდი
-კი გიშლი! -ვუთხარი როდესაც გამახსენდა მომხდარი
-მარტო წოლა შეგიძლია დამიშალო ოღონდ იცი როგორ? -მკითხა ეშმაკური ღიმილით
-რაა? -გავიოცე
-როგორ და უჩემოდ ნუ ბანაობო -მითხრა და ხელები წელზე შემომხვია, ნერეღა გავაცნობიერე რომ სულ შიშველი ვიყავი და რათქმაუნდა ანალოგიურ მდგომარეობაში იყო მიკაც
-მიკა თვალებში მიყურე გთხოვ! -ანერვიულებული ხმით ვუთხარი
-ძნელი! -მითხრა და ეყალშივე ამომატრიალა
-გაჩერდი! -დავუყვირე
-არ შემიძლია! -თქვა და უცებ ჩემს ტუჩებს დააკვდა.. ნელა და ნაძად მიკოცნიდა ტუჩებს , ხოლო მის ხელებს ჩემს შიშველ ზურგზე უმისამართოდ დაასრიალებდა, თავიდან შევეწინააღმდეგე მაგრამ მერე გამიწირდა და კოცნას კოცნითვე ვუპასუხე..
-მმიკა გაჩერდი გთხოვ! -ვუთხარი სვენებით როცა ტუჩებიდან ყელზე გადაინაცვლა, არაფერი არ უთქვამს და ისევ ყუჩებზე დამაკვდა ძნელი იყო შევწინააღმდეგებოდი როცა ამის სურვილი არ მქონდა.. მაგრამ ძალ ღონე მაინც მოვიკრიბე და ჩემი ხელები თავზე მოვკიდე და შევეცადე ძევით ამეწევინებინა მისო თავი მოვახერხე
-გაჩერდი! -დავუყვირე
-ნუ ყვირი! -ხმადაბლა მითხრა
-გამატარე უნდა ავდგე -ვუთხარი მკაცრად
-კარგი მიდი ადექი -მითხრა და ამომატრიალა რომ ადგომა შემძლებოდა ოღონდ წელზე შემოხვეული ხელები არ მოუშორებია..
-თვალები დახუჭე! -ვუთხარი მკაცრად
-იოცნებე ფისო! -მითხრა და ტუჩებზე მოწყვეტით მაკოცა
-იდიოტო ნუ მკოცნი! -ვუთხარი გაბრაზებით -თვალები დახუჭე მეთქი! -ვუთხარი კვლავ მკაცრდა
-რამდენჯერაც მინდა იმდენჯერ გაკოცებ ფისუნია! -მითხრა და შიშველი სხეული მის შიშველ სხეულზე უფრო მაგრად ამიწება!
-გაჩერდი გთხოვ! -ვუთხარი როცასასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა
-კარგი ხო კარგი! -მითხრა სიცილით და კვლავ ამომატრიალა წყალში ახლა ზევიდან მომექცა -მე ავდგები და შენ გინდა დახუჭე ეგ ლამაზი თვალები გინდა არა! -მითხრა ღიმილით და კვლავ მოწყვეტით მაკოცა ტუჩებზე , მერე კი ისე სწრაფად წამოდგა რომ თვალების დახუჭვა ვერ მოვასწარი
-აა -წამოვიკივლე და ხელები სასწრაფოდმთელ სახეზე ავიფარე!
-ჰაჰაჰა -ახარხარდა მიკა! -შეგიძლია გამოიხედო პირსახოცი უკვე მოვიხვიე! -მითხრა კვლავ სიცილით! -აწი აბაზანას ამდენი ქაფით აღარ ავავსებ თორემ სუ ლაფარული ხარ და ვერ გხედავ! -მითხრა სიცილით და ენა გამომიყო
-გველოო! -დავიყვირე დამორცხვილმა
-ნუ ხარ გოგო საყვარელი! -მითხრა დაიხარა და კვლავ მაკოცა ტუშებში
-აღარ გაბედოდა მაკოცო! -დავუყვირე ხმადაბლა
-ოოჰჰ -მითხრა , დაიხარა და კიდევ რამდენჯერმე მაკოცააა -როცა მინდა მაშინ გაკოცებ! თქვა და ეშმაკურმა ღიმილმა გადაურბინა
-კრეტინო! -წარბები შევკარი, დავუყვირე როცა სააბაზანოს კარები გააღო, სანამ გავიდოდა შემოტრიალდა და მითხრა
-ისე როცა შემოხვედი რაც დასანახი იყო უკვე დავინახე! -მითხრა სიცილით და გავიდა
-ვაიმე იდიოტი! -დავიყვირე უეცრად და ხელები ჯაკიზის კიდეებს დავწხე ერთიანად ავწითლდი შემრცხვა იმისაც რომ ცოტახნისწინ ერთიანად შოშვლები ვიწექით ერთმანეთზე აწებებულები -ღმერთო ვატყობ ცოდვებისტვის მაგრად დავისჯები -ვთქცი საწყლად მერე კი წამოვდექი და პირსახოცი მაგრად მოვიხვიე! და გავედი
-ოხ გამოხვედი ცოლიკ! -მითხრა ღიმილით და ამათვალიერ ჩამათვალიერა ვიგრძენი ნეეწყვი როგორ გადაყლაპა და ჩამეღიმა
-ნუ მიყურებ! -ვუთხარი დარცხვენილმა
-ნუ სულელობ! -მითხრა სიცილით და ჩემკენ დაიძრა უკვე ჩაცმა მოსწრო
-არ მომი.. -სიტყვის დამთავრება არ მაცადა ისე დაეპატრონა კვლავ ჩემს ტუჩებს გამაჟრჟოლა ერთიანად ხორკლებმა დამაყარა ამაზე დაეღიმა და ღიმილით მომაშორა ტუჩები
-დაბლა გელოდები! -მითხრა ვნება მორეული ხმით
-მიკა არ შემიძლია შენების მოტყუება განსაკუთრებით კი ბებიაშენის -ვუთხარი და თავი დაბლა ჩავხარე
-საყვარელო ჩვენ არ ვიტყუებით! -მითხრა თბილად და ლოყაზე ნაზად მაკოცა -ხო მართლა ჩემებმა იციან სომართლე მხოლოდ ბებოსთან მოგიწევს თამაში -მითხრა და ოთახი დატოვა.. ჩასაცმელი არაფერი მქონდა კვლავ ჩემი ძელი სარაფანი გადავიცვი და ბალეტკები ჩავიცვი არადა დღეს ცოტა ციოდა.. თმა სასწრაფოდ გავიშრე და ჩამოვიშალე..
-ოჰ ჩვენი ძვირფასი რძალიც მოვიდაა -დაიყვირა ალექსანდრემ როცა დაბლა ჩავედი
-მოდი მია -დამიძახა ლიკამ, მხოლოდ გავიღიმე და მათ მიუახლოვდი
-დილამშვიდობისა -ვუთხარი დამორცხვილმა
-რაო გუშინ ჩემმა ძმამ ხო არ შემარცხვინა? -მითხრა სიცილით ალექსანდრემ.. მე კიდევ დამორცხვილ თვალებს აქეთ იქით დავაცოცებდი გავიგე მიკასაც როგორ აუტყდა სიცილი..
-შენ როგორ შეგარცხვენდი! -უთხრა სიცილით - და როცა ჩემი გაფართოვებული თვალები დაინახა კიდევ უფრო გაიცინა
-ოღმერთო რამეშველება -გავიფიქრე ჩემთვის
-ბიცოოოოლაააა -ჩეთან ტიტინით მოვიდა პატარა ნიკუშა მის ბიცოლაზე გამეღიმა
-რაო პატარა -დავიხარე და ხელში ავიყვანე მერე კი გემრიელად დავუკოცნე ლოყები
-ბიცოო ლა ლამაზი ქალ! -ატიტინდა პატარა ნიკუშა
-მადლობა ჩემო ბიჭო! -ვუთხარი სიცილით დავინახე როგორ გვიყურებდა მიკა და იღიმოდა გულში სითბო ჩამეღვარა
-ბიცო დიდი ლომ გავიზლდები ცოლად ქო გამომყვები? -მითხრა დასერიოზულებულმა ამაზე სიცილი ამიტყდა შემდეგ სიცილში სხვებიხ ამყვნენ
-ბიცლოა ძიასია პატარა კაცო! -უცებ მიკა მოვიდა და პატარა კაცს ღიმილით უთხრა ამაზე უეცრად გამეღიმა მიკა ისეთი თბილი იყო..
-მართლა ბიცო? -გულუბრყვილოდ მკითხა პატარამ დავიბენი არ ვიცოდი რა მეთქვა
-არა! -ვუთხარი ღიმილით მიკამ წარბ შეკრულმა გამომხედა ამაზე სიცილი ამიტყდა.. -ორი ვესი ვარ! -ვუთხარი ღიმილით მიკამ წელზე ხელი მომხვია გამაჟრჟოლა..
-წამო ვითამაშოთ ბიცოო! -მითხარ სიცილით
-კარგი! -ვუთხარი და მისი ოთახისკენ გავემართე
-მოიცადე -შეგვაჩერა მიკამ -ჯერ ჭამე და მერე ერთად ვითამაშოთ -თქვა მზრუნველი ტონით
-ოხ უყურე შენ როგორ ზრუნავს ცოლზე! -სიცილით თქვა ალექსანდრემ
-გეყოფა ალექსანდრე -გაუწყრა ლიკა
-არაუშავს ლიკა -ვუთხარი ღიმილით -ზუსტადაც რომ ასეთი მზრუნველი ქმარი მყავს მე -ახლა ალექსანდრეს მივუბრუნდი და როცა სათქმელი დავამთავრე ენა გამოვუყავი მიკას გაეღიმა მომიახლოვდა დატუჩებზე მოწყვეტით მაკოცა ერთიანად ავწუთლდი
-ფუუუ -დაიყვირა ალლექსანდრემ -ამას ჩემი ბავშვის თვალწინ ნუ აკეთებთ -თქვა სიცილით -ღამე არ გყოფნით თამაში? -თქვა სახე დამანჭულმა ამაზე მიკამ ერთი შეუბღვირა როცა ჩემი აწითლებული სახე დაინახა
-ბიცო შენ და ბიძია რას თამაშობთ ღამე? -მკითხა ცნობისმოყვარე თვალებით პატარა ნიკუშაც აყვა მამამისს და მანაც გამაწითლა
-ჩემი სკოლაა! -წამოიყვირა ამაყად ალექსანდრემ
-მიკა მცხვენია! -გადავჩურჩულე
-ხომ გითხარი არა ჩემები გაგებინებენ პასუხს თქო -მითხრა და ენა გამომიყო
-ეგრე არა? -ვკითხე წარბაწევით -ამისთვისაც დაგსჯი! -ვუთხარი წარბშეკრულმა!
-ოხ ახალი თამაში წამოიწყე სიხარულიძე? -მკითხა სიწილით მხოლოდ თავი დავუქნიე და ჩამეღიმა..
-ლამარა ბებოს რძეს მე წავუღებ ვუთხარლი კისა ღიმილით როცა საუზმეს მოვრჩი და მისკენ გავეშურე -ლამარა ბებო შეიძლება ? -ვკითხე კარებში თავშეყოფილმა ღიმილით
-მოდი შვილო -მითხრა ღიმილით
-როგორ ხართ? აი ეს დალიეთ -ვუთხარი მზრუნველად
-მადლობა კარგად შვილო შენ როგორ ხარ? -თქვა და რძიანი ჭიქა გამომართვა
-მადლობთ მეც კარგად -ავხურდი როცა წეღანდელი მომენტი გამახსენდა
-ალექსანდრე და მისი ხუმრობები არა? -გაეღიმა ქალსაც
-დიახ -ვუთხარი დამორცხვილმა ქალსა გაეღიმა.. მერე ვისაუბრეთ.. და ოთახი დავტოვე.. ეზოში გავედი და ჰაერი ხარბად ჩავისუნთე აღარ შემეძლო ამდენი ტყვილი უკვე მოსაბეზრებელი იყო მე არ ვიტყუებოდი მართლა მიყვარდა მიკა მაგრამ მიკას ეს ოსტატური თამაში მაგიჟებდა ვიდექი და ვფიქრობდი უცებ ცივმა ნიავმა დაუბერა და შესამცნევად გამაჟრჟოლა სიცივისგან
-გცივა? ყურთან მიჩურჩულა მიკამ და ხელები შემომხვია მწამსვე მისი სხეულის სიმხურვალე გადმომედო და მთელი სხეული უკლებლივ გამითბა
-აღარ -ვუთხარი ღიმილით
-მია გგონია ვიტყუები არა? -მკითხა გულუპრყვილოდ და ხელები კვლავ შემომხვია
-რას გულისხმობ? -ვკითხე გაკვირვებულმა და მის შემოხვეულ ხელებს ჩემი ხელები მივადე
-აა არაფერი ანდა! -მითხრა აღელვებულმა -მისმინე მალე აქ ანი და ნიკა მოვლენ გიოც და ვასოც ანის შენი ნივთების მოტანაც დავავალე ანის -მითხრა ღიმილით და ცხვირი ჩემს კისერში ჩარგო -საოცცარი სურნელი გაქ! -მითხრა ვნება გაჟღენთილი ხმით
-გთხოვ გამიშვი! -სევეეცადე გავთავისუფლებულიყავი აღარ შემეძლო ამდენი ვეღარ ვითმენდი რომ არ მომხვეოდა არ მეთქვა მისთვის რომ მიყვარდა...
-რატომ? -მკითხა და ხელები უფრო მაგრად მომხვია
-იმიტომ! -ვუთხარი გაბრაზებულმა და ხელები ცივად გავაშვებინე სასწრაფოდ ოთახში ავვარდი და საწოლზე დავემხე
-ჯანდაბა ჯანდაბა! -საკუთარ თავზე ვბრაზობდი ასეთი უსუსური რომ გავხდი უცებ ტირილი მომინდა და უხმოდ ავტირდი..
-მიაა! -ზევიდან უეცრად მიკა დამაწვა...


----------
მაპატიეთ რომ დავაგვიანე (( აბა ველი შეფასებას <3 მიყვარხართ ყველა <3 გადავწყვიტე მათი ურთიერთობა ცოტა დავათბო <3 იმედია მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ <3 ველი თქვენს შეფასებას (( მიყვარხართ მომენატრეთ <3 იმედია ძაან ცუდიც არ გამომსვლია <3