როგორც კი გავიღვიძე ვისაუზმე მოვემზადე და საყიდლებზე გავედი, რატომღაც მინდოდა რომ ლუკა მენახა მაგრამ არსად ჩანდა ან რატო მისი ნახვა მინდოდა მისი ნახვა? მოკლედ მაღაზიები შემოვიარე უამრავი რამ შევიძინე თითქმის 6 საათი შოპინგს მოვანდომე. სახლში დაღლილი მივედი ლანამ დამირეკა რომ ხვალ 12 საათისთვის ჩემთნ იქნებოდა. ჩემოდანს ვალაგებდი და მუსიკებს ვუსმენდი ნანა შემოვიდა ოთახში.
-ჩემო გოგო როგორ ხარ? სულ გაქრი რა სახლშიც ვეღარ ვხვდებთ ერთმანეთს.(ნანა) -კარგად დე . რავიცი აბა თვითონაც არ ვიცი სადვარ. (მე) -დილით რომელზე მიდიხართ? (ნანა)
-თორმეტზე გამომივლის ლანა (მე)
-კარგი ჩემო გოგო. (ნანა) გასვლას აპირებდა როცა ფანჯარასთან ვარდები შენიშნა და უკან მობრუნდა.
-ბარბი ჩემო ლამაზო რამე გამომეპარა? (ნანა) ნანამ მზერა ყვავილებისკენ მიმართა. -მეგობარია დე, მაგრამ თუ რამე სხვა იქნება აუცილებლად გაგაგებინებ (მე) ცოტა გამიკვირდა ჩემი პასუხი ნუთუ რამე სხვა იქნებოდა? მე და ლუკა? წარმოუდგენელია ის სულ სხვანაირი ადამიანია მე სხვა. ნანამ ღიმილით დატოვა ოთახი. მე ისევ ლუკა გამახსენდა და მასზე ფიქრში ვალაგებდი ჩანთას. უცებ მობილურის ხმა გაისმა ლანა მეგონა. -ოხ ლანა კიდე რა დაგავიწყდა ნეტა (მე) ლოგინთან მივედი და მობილური ავიღე შეტყობინება იყო უცხო ნომრიდან . -,,დანაპირებს ასრულებ ბარბი?“ გამეღიმა მივხვდი რო ლუკა იყო და მეც პასუხი არ დავაყოვნე -როგორ არ შემიძია რო არ შევასრულო? (მე) ესემესი გავგზავნე დ აპასუხის მოლოდინში მობილურმა დარეკა. -როგორ მიცანი ბარბარე? (ლუკა) მობილურში მისი ოდნავ მკაცრი და ოდნავ მხიარული ხმა გაისმა.
-პირობა შენ ჩამომართვი და აბა სხვა ვინ იქნებოდა? (მე) -კარგია, სხვა როგორხარ? რაშვები? (ლუკა) -არაფერს ჩანთას ვალაგებ ხვალ მეგობრის ერთად დასასვენებლად მივდივარ (მე) -ვა კარგა მეც მივდივარ დასასვენებლაად კარგი მიდი ჩაალაგე არ მოგაცდენ (ლუკა) -კარგი (მე) ლუკას დავემშვიდობე და ანთის ჩალაგება გავაგრძელე, ნეტა საიდან გაიგო ემი ნომერი? რა საოცარი ბიჭია რააა. ჩანთა ჩავალაგე და დასაძინებლად მოვემზზადე. ლოგინში კომფორტულად მოვკალათდი და დავიძნე.
თორმეტის ნახევარი იყო როცა ლანა მოვიდა და ჩანთა ჩამატანინა, ჩანთები მძღოლმა საბარგულში მოათავსა, ჩვენც ჩავჯექით და წყნეთის გზას დავადექით. გზაში ბევრი ვიმხიარულეთ და ძალიანაც დავიღალეთ როგორც იქნა სახლში მივედით მარიამი შევეება ჩანტები სახლში შევიტანეთ მარიამი და ლანა ლაპარაკობდნენ მე კი ჩანთა მიმქონდა ოთახისკენ.
-გოგონებო ძალიან დავიღალე ჩანთას ამოვალაგებდ ა დავისვენებ ცოტას ძალიან მიყვარხართ მაგრამ რო არ დავისვენო ცუდ ხასიათზე ვიქნები მთელიდღე. (მე)
-კარგი ბარბი შენი ოთახი მეორეზეა დერეფნის ბოლოს. (მარიამი)
-მადლობა მარრრ .(მე) გოგოებს გავუღიმე და ოთახში შევედი, ჩანთა როგორც იქნა ამოვალაგე და ლოგინზე მოწყვეტით დავეცი. გემრიელად ჩამეძნა დაღლილობისგან. უკვე ღამდებოდა რო გამეღვიძა აბაზანა მივიღე და დაბლა ჩავედი ხმაური მომესმა. -აქ რახდება ხალხო რა ხმაურია? (მე) კიბეებზე თმის მშრალებით ავდიოდი,როცა გიორგი(ლანას ბიძაშვილი) , დავინახე გოგონებთან ერთად.
-ვახ ტო აქ ვინ ყოფილააა? (გიორგი)
-გიოო როგორ მომენატრე სულელო, (მე) კიბეები უცებ ჩავირბინე და გიორგის ჩავეხუტე ის ჩემი მეგობარი იყო როგორც ლანა .
-როგორ გაზრდილა ჩემი პატარა (გიორგი)
-კარგი ვიცით რომ 21 წლის ხარ გავიგეთ არუდნა აქ 17 წლის გოგონების დაჩაგვრა (მე)
-ხო მალე 22 შენი ნომი ჩამაწერინე თბილიში რო ჩავალთ დაგიკავშირდები და ხო მოხვალ ლანას ერთად ჩემს დაბიდუბიზე? (გიორგი)
-ეგ რო გამომრჩეს არ გაპატიებ (მე) ბევრი ვისაუბრეთ, უამრავი რამ გავიხსენეთ. რაც გიორგი მოვიდა მარიამი წყნარად იჯდა და ხმას არ იღებდა . ნუთუ ამათ შორის რამე ხდება?
-მარ შენ რაშვები? შეყვარებული როგორ გყავს? (გიორგი)
-აჰჰ შეყვარებული? კი კი კარგად... უი არა არმყავს (მარიამი უცებ დაიბნა და სახეზე აწითლდა)
-აბა კიო ?(გიორგი)
-ოფფფ გიორგი შემეშვი რა სიტყვაზე ნუ მიჭერ (მარიამი) უცებ გაბრაზდა და სამზარეულოში გავიდა.
მე და ლანა გაკვირვებულები ვუყურებდით გიორგის და მარიამს შემდეგ გადავიწიე დ ალანას ჩავჩურჩულე. -შენც იგივეს ფიქრობ რასაც მე? (მე)
-არ ვცდები ანუ? (ლანა) -მოვლენებს ნუ გავუსწრებთ (მე) ლანას გაეღმა და მზერა გიორგისკენ მიმართა რომელიც სამზარეულოსკენ იყურებოდა. -ხოდა გიორგი? (ლანა) უცებ გიორგს მიაყვირა ყურში რომელიც ცაფიქრებული იყურებოდა სამზარეულოსკენ . -ხო.. ხო.. რახდება? (გიორგი) დაბნეული უყურებდა ლანას და მე.
-რახდება ? შენ და მარიამი? (ლანა)
-ოხ ლანაა... რა სულსწრაფი ხარ? (მე) გიორგის სახეზე ცისარტყელას ფერებმა გადაურბინა.
-აუ გოგოებო მეც დღეს ჩამოვედი სახლი უნდა მოვაწესრიგო და დავისვენო ხვალ ჩემი დზმაკაცი ჩამოდის რაა შემჭამა სახლი მოაწესრიეგო ვერიტანს უწესრიგობას (გიორგი) აშკარად თავი გაარიდა და სახლიდან გავიდა. ბარბარე და ლანა სიცილით იგუდებოდნენ როცა სამზარეულოდან მარიამი გამოვიდა. -რახდება გოგო რაგაცინებთ? (მარიამი) მარიამი თვალებით გიორგის ეძებდა.
-რაო გიორგის ეძებ? ცუდად გახდა და გარეთ გავარდა არვიცით რასჭირს (ლანა) -რააა? (მარიამი) გიჟვით გავარდა გარეთ , სახეზე ფერი დაკარგა რასაც გოგონების ხმამაღალი სიცილი დაემატა გაგიჟებული შემოვიდა სახლში. -მეღადავებით ხო? (მარიამი) გაიბუტა და იქვე სავარძელში მოთავსდა. -ჰე ეხლავე ყველაფერი მოგვიყევი (ლანა)
-რა მოგიყვეთ, კარგად იცით რომ ბავშვობაშიც მომწონდა გიორგი და არც ახლა ვარ მის მიმართ გულგრილი და მის მიმართ რაღაც გრძნობა გამაჩნია მაგრამ.... (მარიამი)
-მაგრამ გგონია რომ გიორგის არანაირი გრძნობა არგააჩნია შენს მიმართ ხომ ასეა? (მე)
მარიამმა მოიწყინა და ლოყები აუწითლდა.
-კარგი ჩემო სიხარულო ჩვენც ვიცით რომ გიორგის მოსწონხარ მაგრამ თქვენ თუ ასე გააგრძელებთ მორცხვობას ვერცერთი გაიგებთ ერთმანეთის გრძნობების შესახებ (ლანა) -მაგრამ რავქნა? ხოარ მივალ და ხოარ ვეტყვ იცი რაა მე მიყვარხარ გიორგი (მარიამი) -არცაა საჭირო, მოკლედ ასეთი გეგმა მაქვს, ცოტა უნდა აეჭვიანო რომ გამოგტყდეს მის გრძნობებში, ამიტომ მის დაბადებისდღეზე, საოცრად გამოეწყობი რაზე მე და ლანა ვიზრუნებთ და მოკლედ იქ უნდა გავაგიჟოთ რააა და კიდეც გამოგიტყდება თავის გრძნობებში აი 100% ით ვართ დარწმუნებული რომ გიორგის უყვარხარ.ან რატო არუნდა უყვარდე? ცისფერ თვალები, ქერა ხვეული თმები, და მოხდენილი ტანის ფიგურა გრძელი ფეხებით. ისე ეს მეგობრები როგორ დავემსგავსეთ ამ გრძელ ფეხებში ერთმანეთს? (მე)
-კარგი იდეააა მომწონს ესეთი რაღაცეები (ლანა) მარიამსაც მოეწონა გეგმა და სახეზე ღიმილმა გადაურბინა, გოგონებმა დიდხანს ვისაუბრეთ და ვგეგმადით ხვალინდელ დღეს თუ რა უნდა გაგვეკეთებინა, საბოლოოდ გადვწყვიტეთ პიკნიკის მოწყობა. უკვე გვიანი იყო როცა დასაძინებლად წავედით , როცა დავექი უცებ გამახსენდა ლუკა, არა რაა როგორ მომენატრა ეს ბიჭიიი. ან რატო ემნატრება ის ო არც მეგობარია და არანაირი ურთიერთობა გვაქვს? . მოკლედ ბოლოს გემრიელად დამეძინა ლუკაზე ფიქრში გართულს .
დილით ლანა შემოვარდა ოთახში და ლოგინზე დახტოდა.
-ბარბარეეე, გაიღვიძეე წავიდეთ რა პიკნიკზეე უკვე 12 ხდებაა.(ლანა)
-გთხოვ რა ცოტას კიდე დავიძნებ(მე)
-რა ძილი გოგო აქ ერთი კვირით ვართ და მოვასწროთ გართობა თორე მერე გამოცდები გავქვს და სად გვეცლება ამისთვის? (ლანა)საბოლოოთ მაინც არ შემარგი ძილი ლანამ , ლოგინიდან წამოვდექი აბაზანა მივიღე შორტი და თეთრი მაისური ჩავიცვი , თავზე კოსა გავიკეთე სათვალეები ავიღე,თეთრი კედები ჩავიცვი და მისაღებში გავედი სადაც ლანას და მარიამს უკვე ყველაფერ მოემზადებინათ რაც უნდა წაგვეღო. -დილამშვიდობისა ძილისგუდა (მარიამი)
-დილამშვიდობისა ჯულიეტა (მე)
-კარგი რა ბარბარე , გეყოფა რააა(მარიამი) ლანას გადავხედე და თვალი ჩავუკარი, უკვე მიხვდა რო ასე უდნა გაგვემწარებინა მშვიდი და მორცხვი მარიამი .
-რახდება გოგო ამდენი სასუსნავი რად გვინდა იქ ვათენებთ? (მე)
-რომეომ დარეკა ჩემი ძმაკაცი ჩამოვიდაო და გაგაცნობთო და რომ ვუთხარით პიკნიკზე მივდივართო ჩვენც წამოვალთო. (ლანა) მე და ლანა სიცილით ვიგუდებოდით და მარიამის გაბრაზებულ სახეს ვუყურებდით.
-რახდება გოგონებო? (გიორგგი)
მარიამს თვალები გაუნათდა გიორის დანახვაზე.
-არაფერი გიუშ მზად ვართ შენ რაშვები სადაა შენი ძმაკაცუნა?(ლანა)
-ტელეფონზე საუბრობს და მოვა მალე. (გიორგი)
-კარგი ნატა გეყოფა მალე ჩამოვალ და ჩაგეხუტები . (კარებში ლუკა შემოვიდა) ბარბარე გაკვირვებული უყურებდა. ნატაო? მალე ჩაგეხუტებიო? ბარბარეეე შენ ხომ ბედი არგაქვს , ანუ ლუკას შეყვარებული ყავს. აჰმ გასაგებიაა....
-ბარბარე? (ლუკა)
-გამარჯობა ლუკა (ბარბარე ) ცოტა ცივად მომივიდა პასუხი მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე არადა გული მეწვოდა, მაგრამ რატომ მე ხომ ის არ მიყვარს.
-თქვენ რა იცნობთ ერთმანეთს? (გიორგი) მარიამი და ლანა გაკვირვებული უყურებდნენ ბარბარეს. -ხო, ბარბარე მამაჩემის ერთი თანამშრომლის შვილია. ჩემთან წვეულებაზე გავიცანი. (გიორგი) -ეე ბარბი შენც იქიყავი? რატო ვერ შეგამჩნიე? (გიორგი) -ხო რავი. კარგი გოგონებო წავედით (მე)
ყველა მანქანაში მოვთავსდით და წავედით , როცა მივედით ბიჭებმა ჩვენ გავივლით სიგარეტს მოვწევთო და მოვალთო მანამ თქვენ მოამზადეთ თორე გვშია საშინლადო.
-ბარბარეეე არაპირებ რამის მოყოლას? (ლანა)
-ხო იცი ეს ისაა ლანა მწვანეთვალება (მე)
-რაა? ისააა? მერე გოგო ასეთ სიმპათიურს და გასაგიჟებელ ბიჭს ეგრე როგორ უშვებ ხელიდან? ცოტა იაქტიურე ბარბარეეე (ლანა)
-კარგი რაა ანა შეყვარებული ყავს ვერგაიგე მობილურში როგორ უთხრა ვიღა ნატას მალე ჩამოვალ და ჩაგეხუტებიო? არც გამიკვირდება ისე ფეხბურთელია და როგორ არეყოლება შეყვარებული .(მე) ცოტა მოვიწყინე როცა გავიხსენე როგორ ეუბნებოდა ვიღაც ნატას ჩაგეხუტეიო რაც ლანას და მარიამს არ გამოპარვიათ მხედველობიდან.
- რაო ბარბარე შეგიყვარდა? ვაა მაგარია (ლანა)
-რაა მაგარი გოგო , სხვაუყვარს ვერაგიგე? (მე) უკვე ტირლს ვაპირებდი. მაგრამ ბიჭები შევნიშნე და ცოტა თავი დავიმშვიდე.
-ვერაფერი ვერ გავიგე ამიტომ მე ცმომიყვებით (მარიამი)
-დღეს მოგიყვები შენთნ ვწვები მაინც . (ლანა) ბიჭები მოვიდნენ და იქვე დასხდნენ მინდორში , ბევრი იხალისეს და ბევრს ხუმრობდნენ მაგრამ ბარბარე მაინც ნატაზე ფიქობდა , საინტერესოა ვინაა ეს გოგო? მართლა შეყვაებულია? .... მარიამი გირგისკენ აპარებდა მზერას რომელიც ასევე ხშირად აკვირდბეოდა მარიამს. უკვე ღამდებოდა და ცოტა აცივდა.
-ბარბარე აიღე ჩემი მოსაცმელი და ჩაიცვი ცივა. (ლუკა) ლუკამ თავისი მოსაცმელი გაუწოდა. ბარბარემ მოსაცმელი გამოართვა და მოიცვა, მოსაცმელს ლუაკს სურნელი ქონდა და მარიამმა თვალები მინაბა. -მოდი წავიდეთ ეხლა სახლში გამოვიცვალოთ და ეზოში კოცნოზე დავსხდეთ თან ბატონი ლუკა გიტარაზე დაგვიკრავს ეს ძალიან კარგად ეხერხება ისევე როგორც ბურთის მოედანზე გორება.
-კარგირა გიორგი დიდი ხანია არ დამიკრავს .(ლუკა)
-უარს არ ვღებულო. კარგი წავედით ეხლა (გიორგი) ყველა ავდექით ნივთები ავალაგეთ და სახლში წავედით......