გოგოებმა გადავწყვიტეთ რამე სასაცილო ფილმი გვეყურებინა,მაგრამ შოკოლადები,ჩიფსები და წვენები არ გვქონდა,ამიტომაც ბევრი კინკლაობის გარეშე მაინც მე მომიწია ჩასვლა.ჩავირბინე კიბეები,შევედი მაღაზიაში ვიყიდე ყველაფერი,გამოვედი და ბორბლების გამაყრუბელი ხმით გაჩერდა ნაცნობი შავი BMW ჩემი ფეხების წინ,გააზრებული არ მქონდა ყველაფერი რომ მომკიდეს ხელი და მანქანაში ჩამტენეს. შემდეგ კი როგორც მივხვდი დამაძინეს. გავახილე თვალები თუ არა გავიაზრე რომ ლოგინზე ვიწექი,მაშინვე წამოვხტი,ტელეფონს ვეძებდი მაგრამ ჯანდაბა სახლში დამრჩა,კარებს ვეჯაჯგურე მაგრამ ვერ გავაღე ჯანდაბაა ჯანდაბააა ჯანდაბაა უცებ ბოხი ხმის გაგონებაზე და ერეკლეს ირონიული სახის დანახვაზე საერთოდ გავგიჟდი
-თუ არ გაჩუმდები ღამეც აქ დაგტოვებ (ერეკლე)
-რაა ? შენ ? რაგინდა? ან მე რამინდა აქ ? რახდება ამოღერღე (მე)
-ჯერ ეს ერთიც ნუ წიკვინებ,მერე მეორე დღევანდელი შენი საქციელი არ დამვიწყებია და ახლა რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ და გაგიშვებ სახლში, არ გააკეთებ და მაშინ უფრო კარგ ხერხს მივმართავ (ერეკლე)
-კარგი მითხარი რახდება (მე)
- დღევანდელზე რაც მოხდა კიდევ ერთხელ გეუბნები არ დამვიწყებია,მოკლედ ხვალ ბავშვების წინ ადგები და ბოდიშს მომიხდი,არ გააკეთებ ამას და შემახსენე შენი დაიკოს სახელი (ერეკლე)
-არა, არა ყველაფერს გავაკეთებ ოღონდ ნუცას არ შეეხო,ძალიან გთხოვ (მე)
-კარგი მოკლედ ეხა წახვალ სახლში და ხვალ აბა შენ იცი პატარავ (ერეკლე)
ახლა კი ამ პატარაზე უნდა მეჩხუბა მაგრამ ნუციკო გამახსენდა,არა არა როგორ გაბედა მისი ხსენება,ნერვები მომეშალა რომ არაფერი ვუთხარი მაგრამ ჩემი ნუციკოსთვის ყველაფერს გავაკეთებ,იმ სასახლიდან გამოვედი,ტაქსი გავაჩერე,მისამართი ვუთხარი და მანქანაც დაიძრა. ჩემი ნუციკო გამახსენდა, როგორ მეფერებოდა ხოლმე თმაზე,ცრემლებმა თავისით დაიწყეს დინება,მაგრამ მამაკაცის ხმაზე შეჩერდნენ.
-ახალგაზრდავ,მოვედით (მძღოლი)
-უი ბოდიშით (მე)მძღოლს ფული გადავუხადე და სახლში შევვარდი.
-გოგოო კარგად ხარ ? 3 საათია გელოდებით,სად იყავი? (ლიკა)
-ხოო სად იყავი,იცი როგორ ვინერვიულეთ ჩემო შტერო (მარიამი)
გოგოებს ყველაფერი მოვუყევი და ცოტა პაუზის შემდეგ მარიამმა დაიწყო.
-რავი ეგ ეხა ჩემთვის გასაკვირი არ იყო,მაგრამ ასე ნორმალურად და ჩვეულებრივად დაგელაპარაკა? (მარიამი)
-გოგო კიიითქო,მერამდენეჯერ გაგიმეორო (მე)
-რავი ვინც კი რამეს გაუბედავს ან დაჭრილია ან ტრავმატოლოგიურში ისვენებს. (ლიკა)
-ჰმ ცხოველი (მე)
-კატოოო,ნუ ამბობ ეგრე არ შეიძლება (ლიკა)
-ამაყი სატანა (მე)
ფილმის საყურებლად გავემზადეთ,მაგრამ გამახსენდა რომ პარკები დაბლა დამეყარა, ახლა თავიდან უნდა გვეყიდა.
-კარგი,კარგი მე წავალ (მარიამი)
-მიდი ცუნცულ (მე)
მარიამი ბურტყუნით გავიდა თუ არა,ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა.უცხო ნომერი იყო.
-გისმენთ(მე)
-კატო როგორ ხარ (როგორც მივხვდი სანდრო იყო)
-რავი კარგად სანდრო შენ (მე)
-რავი არამიშავს,გინდა სადმე გავისერნოთ ? (სანდრო)
-არა იყოს მადლობა,მეგობრებთან ვარ და (მე)
-აა კაი ნახვამდის,გკოცნი(სანდრო)
და ზარიც გაითიშა.ძალინ საყვარელი ტიპია,არა ეს როგორ არის იმ ამაყი ურჩხული ძმა მაინც ვერ ვხვდები.გოგოებმა 2 კინოს ვუყურეთ,ბევრი ვიჭორავეთ და საბოლოოოდ დილას მარიამის ყვირილმა გამაღვიძა.
-რაიყოო გოგო რა გაღრიალებს (მე)
-აუუ კაბა არ მაქ რამე რო ჩავიცვა (მარიამი)
-დებილოოოო,მე გათხოვებდი რომელიმეს რა გაღრიალებს შტეროო (მე)
-აუუ ამოწყდით ერთ დღეს,არ დაგაძიენებ რა (ლიკა)
ზლაზვნით წამოვდექი,დილის პროცედურები ჩავიტარე,ზურგზე ჩანთა მოვიკიდე და გოგოებს შევსძახე
-აე ყანა, აწიეთ ერთი ადგილი და წამოეთრიეთ (მე)’
-ხო კაი კაი მოვდივართ(ლიკა)
სკოლაში მისულებს ერეკლე და თავისი საძმაკაცო ააგვესვეტა,რამაც გამახსენა პირობა.
-მიდი დაიწყე პატარავ (ერეკლე)
-ბოდიში ერეკლე გუშინდელისათვის(მე)
4 ბავშვი თუ გვისმენდა,რამაც ერეკლე გაამწარა.ის ორი ბიჭი კი მარიამს და ლიკუნას თვალებით ჭამდნენ.
-აჰა ხო შევასრულე,ამის მერე კი დამპირდი რომ ჩემ დას გაანებებ თავს (მე)
-შენ დებილი ხოარ გგონივარ პატარა ბავშვით რომ ვისარგებლო,დროზე ეხა კლასში(ერეკლე)
-შენ არ გეკითხება მე რას გავაკეთებ (მე) ეს ვთქვი და დავინახე როგორ მოდიოდა სანდრო ჩვენსკენ,გადავკოცნე თუარა მაშინვე დავინახე ბატონი ერეკლეს დაბერილი ძარღვები და მამის მკვლელი თვალები.
-რას შვები კატუს (სანდრო)
-არ ცალია,მალე გაკვეთილი დაეწყება და კლასში შევა(ერეკლე)ამაზე ხო სულ ავიჭერი,მას ვინ კითხა რამე ? შტერი,თუმცა სანდრომაც გასცა ირონიული სიფათით უფროს ძამიკოს პასუხი.
-უი ძამიკო შენთვის არ მითქვამს რომ მე კატოს კლასში ვარ (სანდრო)ამას კი მოჰყვა ბატონი ერეკლეს უხეში პასუხი.
-არა (ერეკლე)
ამ დროს დაირეკა ზარი და ერეკლემაც გასცა ბრძანება .
-შედი კლასში(ერეკლე)
მართლა უნდა დროზე უნდა შევსულიყავი კლასში რადგანაც ქართულში წერა გვქონდა,მაგრამ ბოლოს მაინც ჩავიბურტყუნე
-თავდაჯერებული იდიოტი(მე)
-გავიგონეე და ენა დაიმოკლე(ერეკლე)
რაღაცის თქმას ვაპირებდი რომ ქართულის მასწავლებელმა დაიყვირა
-გორგოძე აღარ მოდიხარ (მასწი)
-მოვდივარ მზია მას (მე)
უცბად წამოვედი,მთელი გაკვეთილი სანდრო მიყურებდა,რაც გოგოებს არ გამოპარვიათ.სანდრო კარგი ბიჭია,მაგრამ არ იფიქროთ რომ მომწონს.
ესეც მესამე თავი, იმედია მოგეწონებათ