დღეს გართობა არ მაწყენდა.ისედაც მთელი დღე ცხელი ყავითა და სიგარეტით ხელში ფანჯარის რაფაზე შემოსკუპებული უჟმური სახით გავყურებ გარემოს,უკვე ნერვებს მიშლის წვიმის გაუჩერებელი წკარუნი ..არადა ,როგორ მიყვარდა ადრე წვიმაში ტანტალი ,ამ დროს გაურკვეველი ენერგიით ვივსებოდი.ახლა ყველაფერი მაგარი მკ****იაა!ამ ყველაფერს ჩემი ტელეფონის გაუთავებელი ზუზუნი არღვევს და მინდა იქვე კედელს შევალეწო.რა ვქნა,რომ ადვილად ვღიზიანდები და წიკები მჭირსს?!არც არაფერი,უნდა ავწიო ერთი ადგილი და ამ დედა მ********ლ ტელეფონს ვუპასუხო.
-გისმენთ!-არ მაინტერესებდა ვინ იქნებოდა და უხეში ტონით ჩავძახე.
-აუუუ,შენ ისევ უჟმურ ხასიათზე ხარ?კიდე კაი მე ვარ და არა რომელიმე შენი ბიზნეს პარტნიორი ან რავივი ვინმე რა...მაგრამ მე კი გული კინაღამ გამიხეთქე ....
-ბლა ,ბლა ,ბლა....აღარ დაამთავრებ?!რამ შეგაწუხათ ვიკუნებოო?-ირონიული ტონით მივუგე.
-ჩემს კაფეში ვარ და გამოეტიე სახლიდან...-და ტელეფონი გამითიშა.
-მოგკლავ!-გაბრაზებულმა კბილებში გამოვცერი.


მაგარი მეზარებოდა ,მაგარი სულაც არ მიკვირს...მაგრამ ხშირად მოსიარულე უჟმური ვარ.


-ჩემო გოგო მაინც მოხვედიი?-გაბრწყინებული ლამის შემომახტა.
-არა ,სახლში ვარ და მესიზმრები!
-სულ როგორ უნდა იბღვირებოდე?!-მოჩვენებითი სიბრაზით წარბები ზემოთ აზიდა და ჩემი სხეულიდა აეწება.
-რამე კარგი სასმელი შეუკვეთე რა.
-აუუ ,ჩეემს ხარჯზეე?კიდე რაგინდაა?!
-შენი კაფეა და ..
-ოოო,კარგი კარგი ,ყველაზე ძვირიანს წითელ ღვინოს დაგალევინებ ,იქნებ მაგ უჟმური სახე ცოტათი მაინც გაგინათდეს ....კარგი,კარგი ,შავ თვალებს ნუ მიბრიალებ მასე ურჩხული მგონიხარ...
ახლა წარბები შევკარი.
-ვჩუმდები.
სწრაფად მოვთავსდი მაგიდასთან ,ტყავის შავი შემოსაცმელიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვაძვრინე და მოვუკიდე.
-აქ ნუ მოწევვ!აკრძალულია ...
-კარგი რა ,ამ ერთხელ...შენ შეუკვეთე და თან სტეიკიც მინდა.
-ოჰჰ,მე ,რომ დიეტაზე ვარ ,შენ რა გიჭირს?!-საყვარლად ჩაიბურტყუნა.ამაზე გამეღიმა.

-ნახე შენს უკან რა ბიჭები ზიან ,შენ გიყურებენ..
-ფეხებზე!
-იქნებ თვალები გაახილო .
-არ მადარდებს,ხომ იცი ჩემი ხასიათები?!-ღრმა ნაპასი დავარტყი და ფილტვები შხამით ავივსე.
-შენს ადგილზე დავკერავდი ყველას,ახლაც რა გიჭირს ,მაგრამ ნეტა შენ ვინ მოგარჯულებს?!
-ვერც ვერავინ!-ჩემთვის საგანგებოდ მოტანილ საფერფლეში ჩავაგდე ნამწვავი და წითელი ღვინის დაგემოვნებას შევუდექი.

რაღაცაზე ვსაუბრობდით,როცა უკანა მაგიდიდან ღრიალის ხმა მოგვესმა.მკაცრმა ბარიტონმა ძალიან შემაწუხა,თუმცა არ მივბრუნებულვარ,მოკლდედ, არ მაინტრესებდა რა ხდებოდა!
ჩემი მეგობარი გაფითრდა ,თან იმ კაცმა უფროსთან შეხვედრა ითხოვა ,ბარბაცით წამოდგა,როცა დაუძახეს და ნელ-ნელა მათ მაგიდას მიუახლოვდა.
-ბატონებო,მე ვარ უფროსი ამ კაფის და რამე გნებავთ?-გაკვირვებით შეავლო მაგითასთან მჯდომი ბიჭები და მზერა ძვლივს გაუსწორა ძარღვებ დაჭიმულ უცნობს.
-მეე,ჩემიი ბრალი მართლა არრ ა რის...-ძვლის ამოიბლუყუნა მიმტანმა გოგონამ ,რომელსაც ახალი დაწყებული ჰქონდა სამუშაო,და თვალები ქვემოთ დახარა.
-ჰმმ,მაგარი მომსახურება გაქვთ,ჯერ იყო და ძვლივს მოიტანა ამ გოგონამ შეკვეთა,მერე სიგარეტს მოვუკიდე და თურმე არ შეიძლება აქ მოწევა!ერთი გამაგებინეთ...თქვენთან მჯდომი ფეხი -ფეხზე გადადებული ხომ კარგად აბოლებდა?!...-მამაკაცი მკაცრი განმგმირავი ხმით საუბრობდა.
-გვაპატიეთ,უბრალოდ...ამ გოგონას ახალი დაწყებული აქვს სამუშაოა...ის ,ჩემი მეგობარიი კი..
-რა მაგარია?!უფროსის მეგობარი,რომელსაც უფლება აქვს მოწიოს...ეს აღარ გამეორდეს,თორემ ამ კაფეს სამუდამოთ დაგახურინებთ!-ბოლოჯერ გამოსცრა კბილებში .მკაცრად მოავლო ირგვლივ მყოფები და ერთ-ერთ ძმაკაცს მიუახლოვდა.

ყველაფერი კარგად მესმოდა და გულში მაგრად მეცინებოდა.მაგარი მინდოდა აქვე და ახლა ავხარხარებულიყავი.
-წამოდი ჩემს კაბინეტში იქ მაინც არაფერი გვიშვილს ხელს და ნუ გეცინება!-დამიბღვირა ვიკამ და თითი ცხვირწინ ამიფრიალა.ფეხზე ნელა წამოვდექი,სანამ მათ მაგიდას ჩავუვლიდი ,თვალი შევავლე უცობ მამაკაცებს ,ირონიულად გავუღიმე და აუჩქარებლ