-მადლობა დაქალოო,როდის მოასწარი შეკვეთა? (ნინა)
-მე არ შემიკვეთავს (მარი)
-დედა რა კეთილი დაქალი მყავს, კეთილი საქმე ჩუმად უნდა აკეთოო (ნინა)
-ოო რაა დებილობ,მართლა (მარი)
-ოკეი (ნინა)
-ვაიმე საბუკო, საყვარელი, აი კიდე მოაქ წვენები, ბანანის (მარი)
მოიტანა, თუმცა ამჯერად არ გაუღიმია
-გვერძე მაგიდიდან (საბა)
მათკენ გავიხედე, მადლობა გადავუხადე და გავუღიმე
-სად შეგვიძლია, სადაც ეა გაიგეს ანუ ჩვენა ლაპარაკსაც გაიგებდა, ანუ იციან რი დაგევასა,ჰაჰა(ნინა)
-არაფერიც, ემოციებში იყავი,ამიტ გაიგინეს და ეგეც გაეგოთ თუ გინდა, ნახე წიმპოები,ზრილობიამები,ჯენტლმენები,ყურადღებიანები (მარი)
-აუ არ შერაცხა ანგელოზაად, უიმე, მაჭამე ახლა და დადუმდი ნუ ხარ აჭრილი ( ნინა)
-დედა რა უჟმური დაქალი მყავს
-კაი
მარი ბოთესავით უღიმოდა მე კი ნერვებს მიშლიდა. ხანდახან როცა ვინმე ძაან მოეწონებოდა, მერე რავი ძაან დებილდებოდა ან მე მიშლიდა ნერვებს, იმიტომ რომ ასეთი რაღაცეები მაღიზიამებდა და ეს კარგად იცოდა, რადგან როცა საჭიროა საკმაოდ თავშეკავებულია.. ნუ მოკლედ, ჭამას მოვრჩით, გადავიხადეთ და გამოვესით. კარგი ამინდი იყო, ნუ სიგრილე რაა, ამიტომ გასეირნება გადავწყვითეთ. ცოტა გავისეირნეთ და შემდეგ იქვე, ბაღში დავჯექით.
-ნინა (მარი)
-რა (ნინა)
-რადა, იმათ, რომელიღაც მოვწონვქრთ, ან ვაფშე ორივე (მარი)
-მაჯავრე (ნინა)
-სიმპოები არიაან, თან სამივე (მარი)
-გავიგე ხო (ნინა)
-ვაიმეე, პროსტა როგორ მაინტერესებს შენ როგორი იქნები შეყვარებულის ამპლუაში, ვაიმეეე როგორ როგოოორ მაინტერესებს (მარი)
-ვაი, იოცნებე (ნინა)
-ოცნება მაინც მაცადე (მარი)
-და სად ვთქი არ გაცდითქო (ნინა)
მარის დედამ დაურეკა და უთხრა რომ სტუმრები ჩამოვიდნენო, ამიტომ წამოდიო
-აუ,sorry, უნდა წავიდე. წესით ხვალ უნდა ჩამოსულიყვნენ, მაგრამ სიურპრიზი გაგვიკეთეს, არ წავიდოდი ასე მალე არ გავიქცეოდი პროსტა ტეხავს რა (მარი)
_რა sorry, რის sorry, ნუ ბოდიალობ თუ ქალი ხარ, მიდი, მიყვარხარ (ნინა)
-მეეეც ჩემო გოგო. მოდი ჩაგ-hug-ო (მარი)
ერთსაათიანი დამშვიდობება გვქონდა, თითქოს ერთმანეთს 2-3 წელი ვეღარ ვნახავდით. მე მალევე წამოვედი,თუმცა სახლში არ მეჩქარებოდა,ამიტომ ფეხით წასვლა გადავეყვიტე, რადგან სახლში არავინ იყო. ზუკა 6-7 ამდე მუშაობდა, მამა კი გვიანამდე, ხან 9 ზე ამთავრებდა ხან 10 ზე.. გზაში გამიწვიმდა, რა თქმა უნდა ქოლგა არ მქონდა, ვერ ვიტანდიიიი. ჩემი სახლი არც ისე ახლოს იყო,თუმცა ძალან შორს არ იყო, სადღაც 45-50 წუთში მივდიდი.( კაფიდან)
წვიმა ნელ-ნელა მატულობდა მე კი ბედბიერად, აუჩქარებლად მივდიოდი. ახლა შევამჩნიე, რომ ვიღაც მომყვრბოდა მანქანით, ცოტქახანში როცა წვიმამ იმატა უკვე გვერდზე მომყვებოდა, ნაგლად, თუმცა ყურადღება არ მიმიქცევიე. უცებ კი წინ გადამიდგა, კინაღამ გამიტანა. ფანჯარა ჩამოწია და თავი გამოყო. იმ სამიდან ერთ-ერთი ვაჟბატონი ბრძანდებოდა.
-ჩაჯექი (უცნობი)
-უკაცრავად? კინაღქმ გამიტანე და ნამდვილად არ ვაპირებ შენ მანქანაში ჩავჯდე, დეგენერატი ( ნინა)
-ტარება ვიცი, ჩაჯექი(უცნობი)
-წადი რა შენ გზაზე (ნინა)
-სველდები (უცნობი)
-ვა მართლაა? შენნაირი ერათუჯრდიანი მაგდენს თუ ხვდება მიღწევაა, ახლა კი მანქანა გაწიე და გამატარე და გეტყვი რომ უფრო ვსველდები აქ დგომით( ნინა)
-ხოდა მეც მაგას ვამბობ.. მანქანიდან გადმოვიდა, გამიღიმა, კარი გამიღო და ხელით მანიშნა რომ დავმჯდარიყავი. მე კი გვერდი ავუარე და გზა განვაგრძე, ყცებ კი მისმა ხელმა შემჩერა
-გაცივდები (უცნობი)
-და შენ ვინ მიგდიხარ? ხელი გამიშვი და გამატარე ( ნინა)
-ვერა (უცნობი)
-ჰა,ჰა,ჰა ( ნინა) ხელი ძალით გავაშვებინე და გზა ისევ განვაგრძე
-ნინა.... ნინაა....ნინა ( უცნობი)
მე კი იმ იდიოტ ყურადღებას არ ვაქცევდი, მივხვდი რომ ისევ მომყვებოდა მანქანა უკან გააჩერა და გვერდით მომიდგა. ცოტახანი მომყვებოდა,შემდეგ გამცილდა მაალევე ქოლგით დაბრუნდა. მომღიმარი სახით მომყვებოდა. როგორ მინდოდა მომეშორებინა,ყურსასმენები ამოვიღე და მუსიკა ბოლო ხმაზე ავუწე და ფეხსაც ავუჩქარე, ყურსასმენები მომხსნა და წინ გადამიდგა
-რამდენს ბედავ ( ნინა) უვე სერიოზულად გავბრაზდი
-გაბრაზებულიც საყვარელი ხარ (უცნობი)
-ეგრე იმასთან ილაოარაკე და იმას მოექეცი ვისთანაც გაგდის (ნინა)
თუმცა ნაგლად მიყურებდა, წასვლა მიმდოდა, მაგრამ ამის საშუალებას არ მაძლევდა. ზოგადად ადამიანს წამში ავათვალ ჩავათვალიერებდი, მაგრამ ეს იმდენად ამაზრზენი იყო რონ აქამდე არც დავკვირვებივარ მის ფიზიკურობას. მაღალი იყო, თმა დაბალზე, ასევე წვერიც, მწვანე-მოცისფრო თვალები, საშუალო,წითელი ტუჩები. მოკლედ კაი ტიპი იყო რა, თუმცა თქვხედი იყო, როგორც იქნა თავი გავინთავისუფლე, ჩქარი ნაბიჯით გავუყევი ქუჩაას, უცებ ნიკა დავინახე, ჩემი მშველელი, დიდიხანია ნანახი არ მყავდა,თითქმის ერთი თვე, სოფელში იყო ვაჟბატონი,ის ჩემსავის 12 კლასელი არ იყო, უკვრ სტუდენტი იყო. მისკენ გავექანეე დაა ჩავეხუტეე
-საზიზღარო, დამპალო ბიჭო, თუ ჩამოსულ იყავუ ვერ თქვი? იდიოტო (ნინა)
-მეც მიყვარარ,ახალი ჩამოსული ვარ, ეას დგეხარ აქ წამო სახლში გაგიყვან. (ნიკა)
-წამოო, გავიყინეე და გავიწუწე.( ნინა)
-გაცივდები (ნიკა)
-მერე შენ რისთვის მყავხარ, მომივლი, ჩაის მომიტა და რაღავეებს, ვოტ (ნინა)
-ოხ ნინა, ნინაა..(ნიკა)
მანქანაში ჩავჯექი, შემცივდა, გათბობა ჩამირთო და მოსაცმელი მათხოვა
-მისმინე, მაღაზიაში შევალ რაღავეებს ვიყიდი, მალრ მოვალ( ნიკა)
-მიდი( ნინა)
წამიერად გვერძე გავიხედე და უცნობს შევხედე რომელიც ქოლგით ხელში იდიოტივით იდგა, მარტო, დავიკიდე და მუსიკები ჩავრთე, ამასობაში ნიკაც მოვიდა და იქაურობას მოვწყდით..
P.S როგორია? თუ შენიშვნები გაქვთ მითხარით და გავითვალისწინებ. ძალიან გამახარებთ თუ დამიკომენრარებთ