20 იანვარი
-----------
- კარგირა თამო ნუხარ ასე უხასიათოდ რაა ხოიცი რომ მოგვარდება ყველაფერი _ უთხრა ქეთიმ და ფორთოხლის წვენი მოსვა
- არაფერი არ მოგვარდება. მე აღარ შევურიგდები. ამდენხნიანი ურთიერთობა ვიღაც ნაშებს შესწირა დაეხლა არაფრის იმედი არ ჰქონდეს, ყველაერს თვითონ გადაუსვა ხაზი და ახლა ჩემი ჯერია საბოლოოდ დავსვა წერტილი. რომ ვყვარებოდი როგორმე მოთოკავდა ამ მოთხოვნილებებს და ჩემსთვალწინ მაინც არ დაიკმაყოფილებდა.წავედი მე ბავშვებო გაკოცეთ და ჭკვიანად იყავით._არაფრის თქმა არ დააცადა ისე გავარდა გიოს სახლიდან.
- კაიხო წავიდეს შეეშვი. ეგ კიარა ჩვენ რა ვქნათ?
- რაზე ქეთუს?
- გაცილებები არ მინდაო მარტო წავალ აეროპორტშიო ვერ გაიგე? მეკიდევ მინდა რომრამე სიურპრიზი მოვუწყოთ. ხვალ საღამოს რესტორანში ხომივდივართ და ისე რამდენი რაღაც ემთხვევა, ჩვენი დაბადებისდღე, 12ის მერე თამოსი და მერე თამოს გასაცილებელი საღამო. თან თამო იქიდან სახლში მიდის ბარგის ასაღებად და მერე აეროპორტში და ჩვენ ეგ სანამ სახლიდან იქ მივა მაგ მონაკვეთში რამე უნდა მოვიფიქროთ ესე უბრალოდ ვერ გავუშვებთ...
- ხო მაგაზე მეც ვფიქრობდი. სანდროსაც ვუთხრათ?
- ეგ ვაფშე ცოცხალია? მე აღარ შემხმიანებია კაიხანია
- კიი მე ვნახულობ ხოლმე და იმდღეს აიტეხა მეც უნდა წავიდეო ძლივს გადავაფიქრებინე.
- აუ არადა ხოიცი როგორ უყვართ ერთმანეთი და მაგარი ნერვები მეშლება რაა
- ეს სულ გაგიჟდა იცი რამდენს სვამს? ვაფშე სხვანაირია ბოლოს გაღიმებული როდის ვნახე არ მახსოვს არადა მაგის პირიდან სიცილს ვერ მოაშორებდი და სულ სადღაც დადიოდა და ეხლა კიდევ ანნსახლშია ან ბარში და სვამს.
- მეტის ღირსიაა მარა მაინც მინდა რო შერიგდნენ რაა. ისევ მინდა ჩვენ ოთხი სულ ერთად ვიყოთ.უეჭველი შერიგდებიან ხოვიცი არაა პროსტა უაზროდ წელავენ დროს.. კაროჩეე ეხა მეუნდა წავიდე ხვალისთვის კაბა ვიყიდო და მერე თამოს უნდა გავუარო ვანახებ კაბას თან ცოტა გავახალისებ. წამომყვები კაბაზე?
- ძაააანგინდაა რო წამოგყვეე?
- აუ კი მეზარება მარტო ბოდიალი
- კაი ხო ჩავიცმევ დამელოდე.
----------თამოსთან----------
თამო მანქანაში ჩაჯდა და მთელი სისწრაფით გაიჭრა სივრცეში.მალევე მივიდა კორპუსთან, სადარბაზოში შევიდა, სიბნელე იყო მაგრამ სულაც არ ადარდებდა. ავიდა მეოთხე სართულზე და გასაღების ძებნა დაიწყო, პარალელურად ცრემლებს იწმენდდა. ამდროს უკნიდან მხარზე შეხება იგრძნო, და ამას თან იმხელა მუხტი დაერთო, არ გაჭირვებია იმის გამოცნობა თუ ვინ იქნებოდა ის. გულმა რამოდენიმე დარტყმა გამოტოვა და შემდეგ გაორმაგებულად დაიწყო ცემა, მაგრამ როგორღაც ემოციები შეიკავა და სრულიად წაშლილი სახით შეტრიალდა მისკენ, საიდანაც უგონოდ ნასვამი არა ამას უკვე "გალეშილი მთვრალი" ერქვა, ალექსანდრე ბარბაცით იყურებოდა.
- რა გინდა?
- თამო მინდა, შენ მინდიხარ.
- კედელს მაინც მიეყუდე და ისე მელაპარაკე თორე შევწუხდი შენი ადგილზე ყანყალით
- რატომ მელაპარაკები ეგრე?/
- სხვანაირად იმსახურებ? ეხლა კიდევ თუ შეიძლება დაგემშვიდობები არ ვარ შენს ხასიათზე
- ადრე სულ ჩემს ხასიათზე იყავი
- ადრე არც შენ არ იქცეოდი არაკაცივით
- თამო რამ...რამდენჯერ უნდა მოგიხადო ბოდიში?
- საერთოდ ეგეთი რაღაც შენი თავისთვის არ უნდა გეკადრებინა, ისეთი რაღაც არუნდა გაგეკეთებინა რომ ამდენჯერ გიწევდეს ბოდიშის მოხდა, მითუმეტეს ამ სიტუაციას არცერთ ასპექტში არ უშველის ბოდიში.მითუმეტეს არაერთხელ მითქვამს შენთვის რომ...
- მაგრამ მე შენთვის არ მიღალატია
- აჰაამ ანუ მოჩვენებები დამეწყო ? თუ თვალებში რაზვალი მაქ? ანუ ამბობ რომ სწორად ვერ დავინახე ის რომ კლუბში სამ გოგოსთან ერთად ზიხარ , ერთი კალთაში გიზის და ჩემს თვალწინ კოცნი იმ ტუჩებით რომლითაც მე მთელი სიყვარულით მკოცნიდი? ანუ შენ არიყავი და სხვაიყო? გიო არ მიშვებდა კლუბში მარტოს რაიცი რა ხდებაო მაგრამ მე ავიტეხე წავალ თქო და შენ ესე უსინდისოდ მოომატყუე და ჩემთან ერთად ყოფნას ვიღაც ნაშებთან გაგულავება ამჯობინე. ახლაც ისევ მატყუებ არაფერი ყოფილაო ? რამდენჯერ მითქვამს პირველრიგში ტყულს ვერ ვიტან მეზიზღება და მერე ღალატს. შენკიდევ ორივე ერთად გააკეთე და ახლაც იგივეს აკეეთებ?
- თამო გთხოვ მე .......
- წადი
- მაპატიე თამო
- წადი მეთქი!_ აქამდე ძლივს შენარჩუნებული სიმშვიდე ვეღარ შეინარჩუნა და ხმას საგრძნობლად აუწია
- თამო არ წახვიდე რა ამერიკაში გთხოვ.ხომ იცი ვერ შევძლებ უშენოდ
- აღარ მაინტერესებს რას იტყვი არ გისმენ _ გასაღები ამოიღო და კარების გაღება დაიწყო , თავს მაქსიმალურად იკავებდა რომ ცრემლები არ წამოსვლოდა.კარები გააღო და სახლში შესვლა დააპირა როცა სანდრომ გააჩერა
- ახლა წავალ მაგრამ გახსოვდეს რომ ჩვენ მაინც ერთად ვიქნებით. ჩემს იქით გზა არ გაქვს!
- რადგან შენ თქვი მაშინ კარგი_ირონიულად გაუღიმა და კარი ცხვირწინ მიუხურა.
- დროებით პატარავ _ ხმამაღლა დაიძახა, დარწმუნებული იყო რომ თამო გაიგებდა და ასეც მოხდა
- პატარავ.. პატარავ არა? _ სიმწრის სიცილი წასკდა, მას დაერთო ცრემლებიც და აი ასე სიცილ-ტირილში გაატარა ის საღამო.
21 იანვარი
-----------
საღამოს 8 საათზე თამო, გიო, ქეთი და მათი სამეგობრო რესტორან "კრწანისში" შეკრებილიყვნენ და ქეთის და გიოს, შემდეგში კი თამოს დაბადებისდღეს აღნიშნავდნენ.საათის ისრები უკვე 12-ს აჩვენებდნენ, ყველა ერთხმად უმღეროდნენ თამოს, უეცრად დარბაზი ჩაბნელდა, ის სიმღერა ჩაირთო 2წლის წინ ამ დროს თამოს სახლთან რომ იყო ჩართული და მის ფონზე თამო და ალექსანდრე ჩახუტებულები ერთმანეთს ბედნიერებას უზიარებდნენ. მიმტანმა უზარმაზარი რაფაელოს ტორტი შემოიტანა, მეორე მმიმტანს კი რაღაც ბარათი მოჰქონდა.
თამოს ამ ყველაფრის ფონზე ცრემლები წასკდა, ტორტი ჩააქრო, ბარათი გამოართვა და ქეთისთან და გიორგისთან ერთად კითხვა დაიწყო.
- " ჩემო სიყვარულო, გილოცავ დაბადების დღეს. ვიცი რომ დამნაშავე ვარ, ისიც ვიცი რომ ოდესმე მაპატიებ და დამიბრუნდები, ამის იმედს ის ყელსაბამი მაძლევს, ორი წლის წინ რომ ზუსტად ამ დროს გაიკეთე და დღემდე გიკეთია. მთელი ცხოვრება დაგელოდები, შენს გარდა არავინ არ მინდა. მშვიდობიან ფრენას გისურვებ ჩემო ანგელოზო. ძალიან მიყვარხარ. " _კითხვა დაასრულა, ღრმად ამოისუნთქა, ქეთას და გიოს ერთად ჩაეხუტა და ტირილს უმატა.
- თამ დამშვიდდი რა გთხოვ.
- ძალიან მიყვარხართ მე თქვენ
- ჩვენც ძალიან გვიყვარხარ და ნუ ტირი თორემ შემომაკვდება ის ვაჟბატონი. მართალია ჩემი ძმაკაცია მაგრამ შენზე მეტად არ მიყვარს.
- უნდა წავიდე მე უკვე სახლში, ბარგი ავიღო და აეროპორტშიცცოტა ადრე უნდა მივიდე რეგისტრაცია გავიარო.
- აუ არ წახვიდე რაააა_ ქეთიც მოეხვია და თავისდაუნებურად ისიც ატირდა
- ქეთ ხომ ვილაპარაკეთ ამაზე
- კარგი კარგი ჰო. მიყვარხარ ძალიანდა არ დაიკარგო რაა. ყოველდღე თუ არ დამელაპარაკები სასამართლოში გიჩივლებ
- ყოველდღე თუ არ დაგელაპარაკებით მეთვითონ ვუჩივლებ ჩემს თავს
თამო ყველას დაემშვიდობა და წავიდა... ამ დროს ყველას უნდა მოეწყინა, მაგრამ პირიქით. უთვალთვაალებდნენ როდის წავიდოდა. ჩაჯდა თუარა ტაქსში,ყველა გარეთ გაცვივდა, მანქანეებში გადანაწილდნენ და ელვისს სისწრაფით მოსწყდნენ იქაურობას. გზად მაღაზიაში შეიარეს ბუშტები და რაღაცეები იყიდეს.
- ქეთ მიდი მიწერე აბა სად არის
- არის უ"მ"ფროსო
- თამუუ რაშვები აბა სად ხარრ
- რავი გოგო აეროპორტში ვარ ველოდები რეისს და პირველ სართულზე ვზივარ დებილივით. თქვენ რას შვებით გვრიტებოო
- ჩვენ რავი დავიშალეთ როწახხვედი ეგრევე. ეხა სახლში ვარ მაგრად მეძინება და კაროჩე ჰევ ე ნაის ფლააააი გეჟო და როჩახვალ მომწერე ეგრევე ოქეეი?
- კაი გაკოცე
- მეეც
- დადაააააააააააააამ ტერიტორია სუფთაა შევვარდით პირველ სართულზეა. თქვენ ფორმატები არ დაგრჩეთ, თქვენ ბუშტები.
ძალიან სწრაფად გაიარეს კონტროლი და შეუმჩნევლად მიუახლოვდნენ თამოს. უცებ ძალიან ხმამაღლა ჩაირთო "ჰეფი", ამდროს გოგოებმა წინასწარ მომზადებული ფორმატები გაშალეს წარწერებით " თამო გვიყვარხარ"
"მალეჩამოდი" და ასე შემდეგ. ბიჭები ბუშტებით შემოვარდნენ და ბოლოს ქეთიმ და გიომ ეგრედწოდებული "კონFეტი" გადააფრქვიეს თამოს თავზე. გაოგნებული და ბედნიერი სახეზე ხელებს იფარებდა.\
- რა გიჟები ხაართ არანორმალურებიიიივაიმე როგორ მიყვარხართთთ
- არ ელოდი ცუნცუუუუულ?
შემდეგ იყო გამოცხადებული თამოს რეისი, ბევრი სიცილი, ბევრი ცრემლი, და ბოლოს თვითმფრინავში ასული თამო.

-------------------------------------------------