2 წლის შემდეგ
---------------
2 წელი გავიდა და ყველაფერი ისეა რომ ამაზე ვერცკი იოცნებებდნენ. ალექსანდრე, გიორგი, ქეთი და თამო სულ ერთად არიან. გოგონები პირველი კურსის სტუდენტები არიან, ორივემ სეუში იურიდიულზე ჩააბარა. გიორგიმ უკვე დაამთავრა უნივერსიტეტი, ალექსანდრე 4 კურსზეა. გოგონები კურსელებს მალევე დაუმეგობრდნენ,მართალია აქაც იყვნენ "ყვეეელაზე ჯერშკების სასტავი" მაგრამ მათ ქაჯურ გამოხტენებს კულტურულად ჩააძაღლებდნენ ხოლმე. შესვენებაზე ქეთი, თამო ლიზი და ნინი კაფეში გავიდნენ.
- აუ გოგო ვფიქრობ ეხლა რავქნა 23ში და ვერაფერი ვერმოვიფიქრე _თქვა ლიზამ და მიმტანს ხელით ანიშნა მოსულიყო
- რახდება 23ში?
- დაბადებისდღე მაქ შე იდიოტო 19 ვხდები და რამე კაიპონნტი მინდა
- რავიმოიფიქრე და თელ მი ბეიბი
23 ნოემბერი
- აუ წამორა ქეეეეთ
- ოო მეზარება არვარ კლუბის ხასიათზე
- მე რავაკეთო უშენოდ იიქ
- გოგო ალექსანდრეს უთხარი წამოგყვეს
- კაიხო მოიცა _ტელე აიღო და ურეკავდა
- ალიო , სან სად ხარ?
- სახლში მივდივარ თაამ მაგრად მეძინება. რახდება?
- დღეს ხოიცი ლიზას დაბადებისდღეა, კლუბში მივდივართ და არ წამოყვები?
- აუ ვერა თამ მართლა ძაანგათიშული ვარ. გიო არ მოდის?
- ქეთი არმოდისდა გიოს რაუნდა
- აუ მაშინ არ წახვიდე რა არმინდა რომ კლუბში მარტოიყო
- ხოდა წამოდი. წავედი მე ვიცმევ._გაუთიშა და კაბის ჩაცმა დაიწყო
- გოგო მარტო არ წახვიდე მართლა რა
- აი მაგის ჯინაზე წავალ ეხლა
- ოო ნუხარ შენ ეგეთი
- ვაარ და ჰა
- კაიმაშინ თურამე დარეკე ეგრევე. წავე მე გიო მელოდება ქვემოთ.
- მიდიი
- ჭკვიანად იცოდე.
დაბლა ჩავიდა, გიორგი მანქანასთან იდგა და უღიმოდა, ქეთიმ მაშინვე ტელეფონი ამოიღო და სურათი გადაუღო, მხოლოდ ამის შემდეგ მივიდა და ჩაეხუტა.
- მომენატრე მე შენ
- გუშინწინ გნახე
- ოო მაინც
- სად მივდივართ?
- ჩვენს ადგილას.
- ხოდა ძაანკაი _ღიმილით ჩასკუპდა მანქანაში
- წვიმას იწყეებს თან ისეთი წვიმაა მერომმიყვაარს. აუ გააჩერე რა 2 წუთით მანქანაა
- რაა?
- გააჩერე რა
გიომ მანქანა გააჩერა, მოულოდნელად ქეთი მანქანიდან გადავიდა, ფარების შუქზე ჩანდა რომ გარბოდა, გიორგიც გადავიდა და დაიყვირა:
- სადმიდიხაარ ?
- აბა დამიჭირეეე
ღამის 12 საათზე , ცარიელ ტრასაზე 2 ერთმანეთზე გადარეული , გიჟებივით დარბოდნენ.
- ხომ დაგიჭირეე_ გულში ჩაიხუტა და ცხვირი მის ყელში ჩამალა
- სამაგიეროდ რამდენი გარბენინეე
- ჩეემი გიჟი ქეთუსი. წამო ჩაჯექი თორე გამიცივდები
- ოო მიდი რამე ჩართე დავიცეკვოთ
- არ გცივა?
- შენ რომ მეხუტები არა
გიოს გაეღიმა, მანქანაში ჩაჯდა და მუსიკის არჩევა დაიწყო. ამ დროს "ჩემი იქნები" გაისმა, რასაც ქეთის ყვირილი მოყვა " აუუ იყოს რააა" გიომ წელზე ხელები მოხვია და ისიც გულზე მიეკრო. ასე ხმაამოუღებლად ჩახუტებულები იდგნენ შუა ღამეს, თავსხმა წვიმაში.
- აუუ გადაიღოო
- წამოეხლა სადაც მივდიოდით იიქ ავიდეთ.
მალევე ავიდნენ თავიანთ ადგილზე, საიდანაც ძალიან ლამაზად ჩანდა მთელი თბილისი.
- აუსველი როა ბალახი?
- უყურე და ისწავლე_გაიცინა და მანქანიდან ორი პლედი გადმოიღო. ერთი ბალახზე დააფინა მეორე კი მას მოახვია.
- მოოდი შენც სველიხარ _ პლედი მასაც მოახვია და ჩაეხუტა
დაახლოებით ნახევარ საათში ქეთის ტელეფონი აწკრიალდა
- ჰო თაამ
- ქეთი სად ხარ უნდაგნახო
- რაგჭირს რახმაგაქ იტირე?
- სადხარ მითხარი მოვალ და მმოგიყვები
- მე დაგიო ვართ ჩვენსადგილზე, შენ სადხარ ჩვენმოვალთ
- ჩემსსახლთან პარკი რომაა იქ ვარ
- მოვალთ 2 წუთში მანდ იყავი
- რა ხდება ქეთუს
- თამოს სახლთან უნდა მივიდეთ რაცშეიძლება მალე რაა რაღაც მოხდა
5 წუთში იქ იყვნენ. თამო პარკში, სკამზე იჯდა, თავი მუხლებში ჩაერგო და ტიროდა
- თამო რახდება?
- ალექსანდრე.. ის.... მეზიზღება
- დაწყნარდი დაწესიერად მოყევი რამოხდა
- ხომ მითხრა მეძინებაო და არ წამომყვა მარტო გამიშვა, მე მეგონა ეძინა და როომ მივედი, კლუბში შევედი თუარა დავინახე სანდრო იჯდა სამ გოგოსთან ერთად, ერთი გოგო კალთაში ეჯდა და კოცნიდა. თავი ვერ შევიკავე და იქვე დავიწყე ტირილი. როგორცკი დამინახა ჩემსკენ წამოვიდა, მე ტუალეტში გავიქეც და კარი ჩავკეტე. იდგა და გარედან მიბრახუნებდა, ბოლოს ვიღაც გოგოს გასვლა უნდოდა, კარი გააღო და ისიც ეგერევე შემოვარდა და ჩამეხუტა. ვეუბნებოდი რომ არ შემხებოდა მაგრამ ის არმიშვებდა. წადი და შენს ნაშებს ჩაეხუტე თქო, გეძინება და ვერ წამოხვალხო? არაკაცი ხართქო და კიდევ ათაასი რაღაც ვუთხარი, ვყვიროდი, ბოლოხმაზე ვყვიროდი.
- ვერ ვიჯერებ _თქვა ქეთიმ და გიოს გახედა
- რომელ კლუბში იყავით?
- ნაინქლაბში
- ქეთუს თქვენ ეხა ადით სახლში და მეც მალე მოვალხო?
- სადმიდიხარ ?
- ალექსანდრე უნდავნახო
- ხვალ რო დაელაპარაკო არ ჯობია?
- მალე მოვალ.
ქეთიმ თამო სახლში აიყვანა, გიორგი იმ კლუბში შევიდა და სანდრო რასაც ქვია "გამოათრია"
- რამ გამოგას*%& ბიჭო?
- ბიჭო ვერთობოდი პროსტა რა და აი
- რა ერთობოდი ბიჭო არ იცი ეგრე სად უნდა "გაერთო?"
- აუ ბიჭო რას ვიფიქრებდი თუ აქ გამეჩითებოდა
- რა რაიცოდიი ბიჭO ეგ რა შუაშია გოგოს ღამე მარტო უშვებ კლუბში რაიცი ვინ გაეჩითოს თან ატყუებ მეძინებაო და საგულაოდ მოდიხარ? ვაფშე გამო*&$ვდი?
- აუ ჩემი საქმეა და მემივხედავ რა
- როდიდან გახდა ჩვენი გოგოები შენი საქმე ან ვაფშე რამდენი დაგილევია ადამიანს არ გავხარ. ვაფშე ხვდები რა მოხდა? თამოს შენი დაანახვა როაარუნდა ხვდები?
- რაა? ღადაობ ტო?
- რას ვღადააობ შენ შ***ოარგაქ _ გიორგიმ ვეღარ მოითმინდა და ერთი გემრიელად გაუქანა ყბაში
- შენ იცი როგორც მიყვარს თამოდა მის გამო ნებისმიერს დავლეწავ, ხოდა ეხა დროზე გაა*ვი სახლში საანამ თავის შეკავება შემიძლია და როგამოფხიზლდები დამირეკე საქმე გვაქვს მედაშენ.
გიორგი წამოვიდა და მაშინვე გოგოებთან ავიდა
- ქეთუუუს საით ხართ
- ჩუუ რაგაღრიალებს ძლივს ჩაეძინა. ეგ რაპარკებია?
- რავი ნახე წვენები და შოკოლადებია
- მადლობაა. ნახე სანდრო?
- კიიდა განგრეული მთვრალია ლაპარაკის თავი არააქვს ხვალ დაველაპარაკები წესიერად
- კიდევ ვერვიჯერებ ამ ყველაფერს
- ხოო რამ გამოადებილა ვერვხვდები
- თამო მაგას აღარ შეურიგდება...
გადიოდა დღეები, კვირეები, სანდროც და თამოც ძალიან ცუდად იყვნენ. სანდრო ნანობდა, მართლა ნანობდა და თამო შერიგებას თხოვდა მაგრამ ამაოდ.თამოსაც ძალიან უჭირდა ალექსანდრეს გარეშე მაგრამ ის ფაქტი მოსვენებას არაძლევდა.
- ქეეთ აუ რაღაც უნდა გითხრა
- გისმენ აბა
- ამერიკაში წასვლა გადავწყვიტე. აღარმინდა ალექსანდრეს ყურება ძალიან მიჭირს. უნდა დავივიწყოდა ახალი ცხოვრება დავიწყო
- ღადაოოოოოოოოოოოოოოოოობ? უნივერსიტეტი? მეე? ნათია? თან ხოიცი შანსიარაა შენ ალექსანდრე დაივიწყო
- თუ მოვინდომებ შევძლებ
- კარგი რააა შენთვითონაც ხვდები რომ ზღაპრებს ყვები ეხლა
- არ შემიძლია აქ ყოფნა ქეთი. იქ ნათესავი მყავს და ჯერჯერობით იმასთან ვიცხოვრებ, სწავლასაც იქ გავაგრძეელებ, გავარკვიედა არანაირი პრობლემა არ იქნებაო. ნათია თანახმაა ამიტოომ მალე წავალ.
- რათქმაუნდა ბილეთები უკვე აიღე და აზრი აღარ აქვს არაფერს ხო?
- ჰო. ნათიამ ამიღო ბილეთი
- ბილეთი?
- ჰო
- და უკან წამოსასვლელი ?
- არამგონია დავბრუნდე. იქ ვიცხოვრებ. თქვენ ჩამოხვალთ და მნახავთ ხოლმე.