ბელა სახლში რომ,ბრუნდებოდა დედასთან შეირბინა და თავისი დაკრეფილი თაიგული მას გადასცა,თან სთხოვა რომ,იმ ახალგაზრდა ბიჭს დაშორებოდა და მამამისს შერიგებოდა,არ უნდოდა პარიზში მის გარეშე წასულიყო.
- მე მამაშენი აღარ მიყვარს.კრისი მიყვარს და მინდა მას გავყვე ცოლად._ბელას დედამ(ელისმა) უთხრა.
- გაგიჟდი?შენ ხომ მას დედად ეკუთვნი,თითქმის ჩემი ტოლია და შენ გინდა ცოლად გაყვე?გაგიჟდი... ჩემზე აღარ ფიქრობ?მე მომივა შვიდი წლით უფროსი მამინაცვალი რომ მეყოლება?_ემოციურად ლაპარაკობდა ბელა.
- მასაც ვუყვარვარდა უკვე დაქორწინება გადავწყვიტეთ,სრულიად ჯანსაღ გონებაზე ვარ და არამგონია ცუდი იყოს შენზე შვიდი წლით დიდი რომ არის უკეთ გაგიგებს.
- მე უკვე გადავწყვიტე მამას მივყვები საფრანგეტში,მარტო ვერ დავტოვებ.კარგი... კრისს...მოკითხვა...გადაეცი..._ყოყმანით დაასრულა და სახლიდან გამოვიდა,გზაში თავის ცხოვრებაზე ფიქრობდა რა უნდოდა დედასთან დარჩენა თუ მამასთან წასვლა.ფიქრებში გართულმა ვერც კი შეამჩნია სახლში როგორ მივიდა.შევიდა თავის ოთახში და ყვავილები ლარნაკში ჩააწყო.აბაზანაში შევიდა,წყალი გადაივლო და ბარგის ჩალაგება დაიწყო,თან ფიქრობდარომ როცა პარიზში წავიდოდა შეეცდებოდა ერიკის დავიწყებას რადგან მას სხვა უყვარდა... ამ დროს დარეკა თელაფონმა.ერიკი იყო.ბიჭმა უთხრა რომ ის გოგო "გარდენიაში" დაპატიჟა და ბელასაც ელოდებოდა ზუსტად ექვს საათზე.
აღელვებული თუმცა მშვიდად იცმევდა ტანისამოსს.არ ჩქარობდა. ლამაზი წითელი კაბა ჩაიცვა,შავი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი.მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა,სამკაულებიც მოირგო ლალის ტვლიანი,მდიდრული თუმცა სადა სამკაულები იყო.
ბელა ზუსტ დროს მივიდა დანიშნულების ადგილას.იქ ერიკი დახვდა მარტო ვარდებით ხელში.
- გოგო სად არის?_ბელა.თან საუბრობდა და თან მაგიდასთან მივიდნენ და დასხდნენ.
- უკვე მოვიდა.ხო მართლა უმშვენიერესი ხარ._ერიკ.
- მადლობა.სად არის?_ბელა.
- ის ჩემ წინ დგას._ერიკი.
- შენ წინ ხო მე ვდგავარ?_ბელა.
- სწორი ხარ._ერიკი.
- მომატყუე?!არ უნდა მოვსულიყავი!შენზე გავიგე რომ,ერთი თავქარიანი ბიჭი ხარ და ბევრი გოგო გამხდარა შენი მსხვერპლი.ამდენ ტყუილს როგორ იცონებ?_მშვიდად საუბრობდა თუმცა ხმაში მაინც ეტყობოდა აღშფოთება და სევდა.
- ტყუილი დამჭირდა იმისთვის,რომ შენ აქ მოსულიყავი და შენთვის მეთქვა რას ვგრძნობ შენს მიმართ._ერიკმა დაასრულა.ბელა ვეღარ ისმენდამიზეზების ძებნა დაიწყო გასაქცევად.
- უნდა გავიქცე სასწრაფო საქმე მაქვს,ბანკში უნდა შევიარო.
- ძალიან გთხოვ.მე წაგიყვან,მანქანით ვარ.
- კარგი._არ უნდოდა მაგრამ ვერც ეწინააღმდეგებოდა და დანებდა.
- ეხლავე მანქანას მოვიყვან.
ბელა და ერიკი მივიდნენ ბანკთან.ბელა ჩამოსვა და თვითონ მოშორებით დააყენა მანქანა.ბელამ თავისი საქმე მოილია,ერიკი მალევე შეუერთდა,გამოსვლისას დაინახეს რომ,გარეთ საშინლად წვიმდა.გოგოს რომ არ შესცივნოდა ბიჭმა თავისი მოსაცმელი მოაცვა.სწრაფად მიირბინეს მანქანასთან,ჩასხდნენ და წავიდნენ სახლში.მთელი ეს დრო უხმოდ გაატარეს.დიდი გზა ჰქონდატ გასავლელი,ამასტან წვიმამაც უმატა ძლივს ხედავდნენ გზას,თან ბელას მოშივდა კიდეც.მანქანა გააჩერა ერთ-ერთი სასტუმროს წინ,ჯერ კაფისკენ გაეშურნენ,გოგონა მაგიდასთან დასვა თვითონ კი ნომრის ასაღებად გაემართა.ახალ დაქორწინებულთა ნომერი აიღო თავისი მორთულობებით.ივახშმეს,ვინაიდან "გარდენიაში" მთელი დრო კამათობდნენ არაფერი შეუკვეთავთ.ვახშმის შემდეგ ავიდნენ ნომერში,ბელას პირი ღია დარჩა როცა ოთახს მოავლო თვალი,თუმცა ძალიან მოეწონა.ერიკი მიუახლოვდა ბელას ისე რომ ერთმანეთის გულის ცემა ესმოდათ.ცდუნებას ვერ გაუძლეს და ერთმანეთს ჯერ ნაზად შემდეგ კი ვნებიანად დაეწაფნენ.გოგოსთვის ეს პირველი კოცნა იყო.ვნებიანი კოცნა ვნებიან ღამედ გადაიქცა.ბელასთვის ეს პირველი იყო და ამითომ ერიკი ცდილობდა რაც შეიძლება ეფრთხილა,ტუმცა მაინც იყო მწველი ტკივილი და ცრემლი რომელიც ერიკმა კოცნით ამოუშრო.
მთელი ღამე ერთმანეთის ფერებაში გაატარეს.2 საათი ეძინათ. დილით 6 საათზე გაეღვიძა ბელას,თავს ბედნიერად გრძნობდა.ძლივს აიწია და მძინარე ერიკს ბაგეები დაუკოცნა,არ უნდოდა ბიჭის გაღვიძებოდა მაგრამ ვერც თავი შეიკავა ჯერ კიდევ არ სჯეროდა ამ ღამის რიალობა
- ბელ გძინავს?არამგონია ასე იყოს მარა გეტყვი რო უბედნიერესი ადამიანი ვარ._გოგოს ერიკის ნათქვამზე გაეღიმა და თვალები გაახილა.
- ეს რა იყო?წუხელ რა მოხდა?_ოდნავ დაბოხებოდა ხმა ძილისგან.
- რაც მოსახდენი იყო ის მოხდა.მთელი ღამე ერთად გავატარეთ.
- უკვე გათენდა?ვაიმე სახლში რას მეტყვიან?_უცებ შეიცხადა გოგომ.თან ძლივს ძლიობით რადგან მუცლის არეში რაღაც ტკიოდა.
- არაფერს რადგან აქედან რომ გავალთ ჩვენი ურთიერთობა ოფიციალური გახდება.
- არა!არ ვიქნებით ერთად!არ ვაპირებ მხოლოდ იმიტო ვიყო შენთან თითქოს და თავს იდანაშაულებდე ჩემთან სე**ის გამო.
- მაგის გამო არა და საერთოდ ეგ არაფერ შუაშია თავიდანვე ბარში რომ მოგესმინა შეიძლება ესეც არ მომხდარიყო და ისე ყოფილიყავი ჩემთან.
- არა...მე...ვერ...დავრჩები..._ამოილუღლუღა ბელამ.
- რათომ?_უკვე ბრაზდებოდა ერიკი.
- მამას მართო ვერ გავუშვებ...
- კი მაგრამ მეგინა ახლა მაინც დარჩებოდი ჩემთან.
- ეგ მეც ძალიან მინდა მაგრამ მაშინ დედაჩემსა და მის საყვარელს ლამის თაფლობის თვე აქვთ არ მინდა ხელი შევუშალო.ახლა ხვდები რატომ არ უნდა მომხდარიყო არაფერი?ალბათ ერთად ყოფნას მაშინ შევძლებთ როცა ვისწავლი დამოუკიდებლად ცხოვრებას.მანამდე კი ყოველ წამს შენზე ვიფიქრებ,სკაიპით ვისაუბროთ ხოლმე.
- ხო მაგრამ ხანდახან მაინც ჩამოდი,უშენოდ მოვკვდები.
- კარგი თვეში ერთხელ ჩამოვალ ვიქენდზე და მტელ დროს შენ დაგითმობ.პირობა მომეცი რომ არავის გაიჩენ.
- შევეცდები,თუ შენ თვეში ერთხელ ჩამოხვალ მე მნახავ!
- კაი.დაიმახსოვრე ჩვენი შეხვედრი ადგილი იქნება ჩვენს სახლებს შორის რომ ნანგრევებია იქ.
- პირობა პირობაა.

ბოდიში დაგვიანებისთვის უბრალოდ ვერ ვახერხებდი დადებას და ძალიან მაინტერესებს თქვენი აზრი