სააბაზანოდან რომ გამოვედი უკვე ყველას ეღვიძა და ყველა ბუზღუნებდა...
-ტასუნაა მიდი რაა კიტრის მენილი გამოიღე და ნაბეღლავიც გამოაყოლე რაა და ძმურში ნუ დავრახჯნობ
-ოხ ბოდიში რომ ვსუნთქავ, არ დაგელია ძამიკო და არ გეტკიებოდა თავი მაგრამ მეცოდებით და გაგიშლით სუფრას და დაგაპურებთ
-ეს თ რა შუაშია? მე უნდა წავიდე სამსახური უნდა ვიშოვნო და იტოქში მოგიწევს მარტო მოემსახურო ამ ლოთებს
-აუუ მტოვებ? ამათთან მტოვებ? არ გეცოდები?
-სულაც არა. მე სათამაშოდ არ მივდივარ დაია
-ხოხ კაი მაშინ მალე მოდი თორე გაგიჟებული დაგხვდები
-ვეცდები ზუნზულ ვეცდები
-კაი წადიიიი
დავრჩი მარტო ამ ლოთებთან მოვემსახურე და წასვლას ვაპირებდი სად არ ვიცი უბრალოდ სახლიდან გასვლა მინდოდა...
-ტასუნა სად მიდიხარ? ჩვენ ვინ მოგვხედავს?
-აუ გარეთ მინდა გასვლაა და თქვენ მიხედეთ თქვენ თავებს
-კაი წადი მაგრამ ცივა გარეტ
-ვიცი, მაგრან იმდენად მინდა სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვა საცაა დავიხრჩობი ამ სიგარეტის სუნში და მერე საერთოდ ვეღარ მოგივლი
-კაი ახლა ასეც ნუ აბუქებ.. გამოყო თავი დათომ
ხმა აღა ამომიღია თბილად ჩავიცვი ყურსასმენები ავიღე და გარეთ მგავედი მესიამოვნა სიგრილე. ვსეირნობდი სიმღერებს ვუსმენდი და ალექსანდრეზე მეფიქრინებოდა. ცუდი ადამიანი არ აის უბრალოდ უჟმური და თავის ნათქვამა ტიპის შთაბეჭდილება დანრჩა მაგრამ სიმპათიურობას ვერ დავუკარგავ ისეთი ლამაზი ზღვისფერი თვალები აქვს. რომ ვუყურებ მის თვალებში ვიკარგები. უცებ ხელზე შეხება ვიგრძენი იმხელაზე შევკივლე ყველა მე მიყურებდა, გულ გახეთქილმა შევხედე მას ვინც ხელი მომკიდა და მაშინვე დავმშვიდდი ამ ადამიანში ალექსანდრე რომ ვიცანი.
-შენ სულ გააფრინე?
- რას მატყობ სამაგისოს?
-რას და გულს მიხეთქავ ამ ერთი ბეწო გოგოს. უნამუსო კიდე მე მეკითხება რატო გააფრინა სულელმა გული გამიხეთქა და აქეთ მისვამს სასწაულ კითხვას რატოვო გავაფრენ მე მაგრამ სიცილი რო დაიწყო ჩემს სახეზე მეც გამეცინა მაგრამ არა ჩემზე მასზე გამეცინა იმდენად უხდება სიცილი, რომ გავშტერდი ... საოცრებაა ეს პიროვნება მასში თითქმის ყველაფერი მიზიდავს მისი უჟმურობაც კი მომწონს მაგრამ მაგ უჟმურობას მოვაშლევინებ. ვაიმე ტასოო როდის აქეთ გახდი ასეთი დაკვირვებული მიკვირს მასზე ამდენს რომ ფიქრობ და ამბობ არადა ნინას ეუბნებოდი მომწონს არა იხვიო. ეჰ ტასო უფრთხილდი ისიც ბექას ნაირი ბაბნიკი თუ აღმოჩნდა გულს გაგუტეხენ და ვერ გადაიტან.
-ანასტასიაა სად მიდიხარ?
-ჰა...რა არსად ისე დავბოდიალობ თორე ბექას და თქვენი ნაბახუსევის ყურება და თქვენი მოსმენა სრულიად არ მინდა და გამოგერიდე მაგრამ შენ მაინც ვერ დაგახწიე თავი
-ხო მომბეზრდა მათი წუეუნის მოსმენა და გარეთ გამოვედი და შენ რომ დაგინახე დაგიძახე ვერ გაგაგონე და რო შეგეხე ისტერიკებში ჩავარდი
-აუ მოულოდნელი იყო და შემეშინდა უფ
-კაი ხო დაწყნარდი
მთელი გზა ერთად ვიარეთ ბოლოს დავიღალეთ ამდენი სიარულით და სახლში ავედით
-რახდება თქვენ ორს შორის?
-ბექა უაზროდ ნუ საუბრობ არაფერიც არ ხდება
-რომც ხდებოდეს რა თქვენი ერთი ადგილის საქმეა
-ეე და ბექას საქმე თუ არაა მაშ ვისია?
-ჩემი და შენი
-მე ასე არ ვფიქრობ იმიტომ რომ ბექა და დანარჩენები შენი და ჩემი მეგობრები არიან მათზე ძვირფასი არავინ მყავს და არც მეყოლება და მე თუ მათ დავუმალე ასეთი მნიშვნელოვანი ამბავი მაშინ მე რა მეგობარი ან და ვყოფილვარ
-მაიბ არაა ამათი საქმე არა შეიძლება იცოდნენ მაგრამ არ უნდა ძვრებოდნენ ჩვენს ურთიერთობაში
-ვაიმეე ალექსანდრე სისულელეებს ნუ როშავ რაა. არ ხარ მართალი
-მე თუ არ ვარ მართალი მაშ ვინაა მართალი არ მითხრა მეო თორე გავაფრენ
-ფლგააფრინე გინდ მეოთხე დან გადახტი მაინც მართალი ვარ
ხმა აღარ ამოუღია მეც მოვწესრიგდი და ნინას ველოდებოდი როცა ალექსანდრე მომიჯდა
-და მაინც ანასტასია არ ხარ მართალი, რომ დავფიქრდეთ აი უბრალოდ წარმოიდგინე მე და შენ ერთად ვართ და ჩვენს ურთიერთობაში ერევიან ბექა დათო და სხვები კიდევ აი წარმოიდგინე დარწმუნებული ვარ არ გესიამოვნება ეგ ფაქტი
-მაინც მართალი ვარ . ჯერსერთი როცა საქმე ურთიერთობას ეხება ყველაზე მთავარი ურთიერთ გაგებაა და ეხა შენ წარმოიდგინე იჩხუბეთ და არ ვრიგდებით მე ცალკე ვიტანჯები შენ ცალკე ეს პირობითად წარმოიდგინე და ამათმა არ იციან ვინ შეეცდება ჩვენ შერიგებას? არავინ იმიტომ რომ არავინ იცის და მე ეგეთი ურთიერთობა არ მომწონს როდესაც ვინმეს შევიყვარებ მათ ყველას ეცოდინებათ და აუცილებლად ჩემს გვერდით იდგებიან რთულ მომენტებში და ეხა გააჩუმე ენა ნუ შეჯექუ ვირზე
-კარგი მაგრამ მაინც მე ვარ მართალი
-ტიპიურო სვანო
-ვირზე ამხედრებულო ვითომ მართალო და ფილოსოფოსო არსებავ
-ვაიმე რა საყვარლები ხართ... საუბარში ნინა ჩაერია
-ჩემი გოგოოაბა რა ქები იშოვნე სამსახური
-კიიი და ხვალიდან ვიწყებ იაშვილში მუშაობას
-აუუ რა მაგარიააააა გილოცავვვ ვკიოდით და ვიცინოდით ბექა გიჟივით რომ შემოვარდა
-რა... რახდება ხომ კარგად ხართ რამე ხომ არ გჭირთ. ამაზე ხო გავიხიეთ იმდენი ვიცინეთ
-არა მამიკო ყველაფერი რიგზეა. ვუთხარი და მერე გაგვიბრაზდა
-რა გულს მიხეთქავთ თქვე პატარა ჭინკებო
-ბატონოო ამხელა ექიმ ქალს რა მაკადრე. კოპებ შეკრულმა იკითხა ნინამ
-ოპააა ალექსანდრე იცოდე მიყვარდი. თქვა და გაიქცა ნინაც გაეკიდა და გზაში წყლით სავსე ბოთლიც მოიმარჯვა და რომ დაეწია გადაასხა იმხელაზე იღრიალა ბექამ სიცილი ვეღარ შევიკავე და ავხარხარდი
-ანასტასია ნუ დამცინი თორემ ვერ გადამირჩები
-ვაიმეე ისე შემეშინდა გული საგულედან ამოხტა და გაიქცა
-ასე ხომ.
-დიახ ასე .
თქმა და მხარზე გადაგდება ერთი იყო ვწიოდი რომ ძირს დავესვი ვიცოდი რასაც მიზავდა და ალექსანდრეს ვეძახდი მიშველეთქო მაგრამ ისე ხარხარებდა ყურადღებასაც არ მაქცევდა უნამუსო ხისთავიანი სვანი ეგ
აბაზანაში ჩამაგდო და წყალი დამასხა მე ვკიოდიი და ვწიოდი ნინა დამცინიდა ალექსანდრეზე საუბარი ზედმეტია მგონი.
მე რომ მომწყდა ახლა ნინა დაიჭირა და მანაც გაიზიარა ჩემი ბედი.
ალექსანდრე ჩვენთან დარჩა ნინა ჩაცხოვრებული გვყავს დაასე ვართმხიარულად . მალე დავიძინეთ მეორე დღისით როგორც ყოველთვის ბექა დამახტა მაჭამეო და მერე საინტერესო არაფერი მომხდარა. ერთი თვე გავიდა მე და ალექსანდრე სულ ვჩხუბობთ ნინა დაგვცინის და წუწუნებს ხოლმე დავიღალე ამდენი მუშაობითო მე ჯერ არ დამიწყია მუშაობა . დეკემბერი კარზე მოგვადგა ბიჭები სულ ჩვენთან იყვნენ და მე და ალექსანდრეც ხშირად ვჩხუბობდით.ბექა სახლშიგიჟივით შემოვარდა
-აიი ძაან მაგარი იდეა მაქვს
-გისმენთ ყველამ ერთად ვუთხარით
-წამო ბაკურია ში ახალ წელსაც იქ შევხვდეთ გავერთობით კიდეც თანი იქ ნაცნობი მყავს და ბინას გვათხოვებს
-აუუ წავიდეთ რაა ავყევი ძამიკოს ნინაც ამყვა და ავიყოლიეთ ყველა. ო
-ხვალვე წავიდეთ და კაკრას ერთი კვირა გამოგვივა დასვენება და გართობა
ის დღე მშვიდი იყო არ დაულევიათ და მე და ნინას ცოტა არ იყოს გაგვიკვირდა,მაგრამ ყოველთვის დალევის ხასიათზე ვერ იქნებიან.
მეორე დღეს 12საათზე წავედიტ და მალევე ჩავედით ოთახები თითქმის აღარ იყო მაგრამ როგორღაც ერთი დიდი ოთახი მაინც იყო დარჩენილი და ყველანი ერთად ვიქნებოდით მე მიხაროდა ასე უფრო გავერთობითქო და ჩემი გეგმების დაწყობა დავიწყე ვის რას ვუზამდი მოვიფიქრე და ყველამ რო დაიძინა ჩემი გეგმის განხორციელება დავიწყე... დათოს წითელი ლაქი წავუსვი, ნიკას ვარდისფერი ტუჩსაცხი და ლაინერი წავუსვი, ლექსომ ისეთი მაგარი ძილი იცის ყურის ძირში ბომბი რომ აუფეთქო ვერ გაიგებს ამიტომ მას ლიფი და კაბა ჩავაცვი, რაც შეეხება ალექსანდრე ის იმენა ბ**ს დავამსგავსე ისეთი მაკიაჟი გავუკეთე და ჩემს საყვარელ ძამიკოს ულვაშები მივახატე მერე წითელი პომადა წავუსვი ტოპიკი მაიკა გადავაცვი და დავწექი დასაძინებლად. დილით რომ ადგნენ და ერთმანეთს შეხედეს სიცილს ვერ იკავებდნენ მე მივიღე ჩვეულებრივი სახე ვითომც მე არ მიქნია ეს ყოველივე .
-სარკეში ჩაიხედეთ რას გავხართ სიცილით უთხრა ნინამ . მათაც ჩაიხედეს და რომ დაინახე რას გავდნენ ისე გაბრაზდნენ რო აი არ ვიცი მე ახლაღა დავიწყე ხარხარი და ვეღარ ვჩერდებოდი ბექამ და დათომ ჩვენი დროც მოვაო და ნიკამ და ლექსომ მაშინვე გადამიხადეს სამაგიერო და აბაზანაში მაბანავეს და ალექსანდრე ისეთი სახირ მიყურებდა საცაა დამახრჩობდა მემგონი, მაგრამ შევცდი იგი მსუბუქი ფორმებით შემოიფარგლა და გარეთ რომ გავედით თოვლში მაგორავა და მაჭამა... დათომ და ბექამ მეორე დღეს გადამიხადეს სამაგიერო თმები ამიბურდეს და ალექსანდრესთან გადამაწვინეს დილით რომ გავიღვიძე ალექსანდრეს ვყავდი სხეულზე აკრული კი ილი რომ დავიწყე აღარ ვჩერდებოდი მაგრამ ბექას და დათოს კმაყოფილ სახეებს რომ გადავაწყდი. ეგრევე წამოვფრინდი და გავეკიდე რაც ხელში მომხვდა ყველაფერი ვესროლე მაგრამ არა გატყუებთ ბალიშებს ვესროდი რამე რომ გამეტეყა ფულს მე გადამახდევინებდნენ ეს გველები ნინა ბჟირდებოდა უკვე იმდენი იცინა მერე დავიღალე და დავჯექი. მერეღა შევხედე ალექსანდრეს როგორი სახით იყურებოდა, მაგრამ გაბრაზებული არ იუო უფრო გახარებულს გავდა, მაგრამ რატომ იყო გახარებული არ ვიცი და არც მაინტერესებს. ასე მხიარულებაში გავლიეთ ეს ერთი კვირა ყველაფერი შესანიშნავად იყო მე და ალექსანდრე აღარ ვჩხუბობდით ერთმანეთს დავუახლოვდით....