მოკლედ ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო. მხიარულებას არ წყვეტდა ჩვენს გარშემო მყოფი ადამიანები. ნინას ისე ხშირად ვერ ვნახულობდი დატვირთული გრაფიკი ჰქონდა და სახლში 12საათზე ადრე მოსვლას ვერ ახერხებდა. მე არ ვიყავი მოწყენილი მიუხედავად იმისა რომ ბექა მუშაობს მამაჩვენის კომპანიას მართავს ეს ერთადერთი რამაა რაც მამასგან დაგვრჩა.
დღეს რაღაც განსაკუთრებული ხდებოდა რადგან ბექამ კარები კი არ გააღო შემოგლიჯა და ისე შემოვიდა. ხმის ამოღებაც არ გვაცადა ეგრევწ გვახარა.
-მაგარი იდეა მაქვს.
-აბა გაბგვანათლე-წამოვიყვირე და ნიკამ და ლექსომ სიცილი დამაყარეს და დათო და ალექსანდრე ცდილობდნენ არ გაეცინათ იცოდნენ რომ შავი დღე დაადგწბოდათ და.
-კარიჩე ხვალე ბაკურიანში წავიდეთ ნახცნობები მყავს და ერთ მყუდრო ბინას გაგვიჩითავენ და გავერთობით ახალწელსაც იქ შევხვდეთ.
-აუუ ხოოო წავიდეთ რააა.მე ბექას ავყევი მე ნინა ამყვა და ყველა ავიყოლიეთ. დაწოლის წინ დავიწყე ბარგის ჩალაგება.
-რას აკეთებ კუს.
-ბარგს ვალაგებ ხვალე ფიქრი რომ არ დავიწყო რა წამოვიღო, ხოო შენც ჩაგილაგებ ხვალე ადრე უნდა წახვიდე სამსახურში და ცოდო ხარ ...
-არა არ მივდივარ შვებულება ავიღე ერთ კვირიანი.
-აუ რა ძაან საყვარელი ხარრ.
ბარგი ჩავილაგე და ნინას გვერდით მივუწექი.
-ანასტასია რაღაც უნდა გკიტ და არ გადამაგდო საწოლიდან და არ გამებუტო.
-კარგი.
-რა ხდება შენსა და ალექსანდრეს შორის?
-არაფერუ არ ხდება ნინა ვმეგობროვთ მარამ მომენტებში მაინც წაუსვანებს ხოლმე ის ბოთე.
-აუ რატომღაც მგო ია რომ იმ უჟმურ ხისთავიან სვანს როგორც შენ ეძახი უყვარხარ.
-კარგი რა ნინა მასე ბექასაც ვუყვარვარ დათოსაც ნიკასაც და ლექსოსაც ვუყვარვად და შენც გიგვარვარ.
-ვაიმეე მე სხვა სიყვარულზე გწუბნები დებილო.
-შანსი არააა მაგის ერთი პროცენტიც არ ასებობს .
-ვაი.ე კაი ხოობკდიში უბრალოდ აზრიგამოვთქვი,ისე მომენტებში სვანს შენ უფრო გავხარ ვიდრე ალექსანდრე.
-ობ გადაგიბირა უკვე?
-არა უბრალოდ იმას ვამბობ რასაც ვფიქრობ ჩემკ გოჭუნია. ლოყაზე ხმაურიანათ ვაკოცე და გემრიელად გამოვიძინე. დილით ადრე როგორც ყოველთვის ბექა შემოვარდა ოთახში და დამახტა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით.
-ადექჯ მაჭანე საჭმელი ბარგი ჩაალაგე და გა დივართ.
-ვერ გიტან დებილოო ხო იციდილის ძილი როგორ მიყვარს მაგრამ არა უნდა ჩამაშხამი ყველაფერი უტვინო კაც-ბავშვო შენ და ბარგი წუხელ ჩავალაგეთ მე და ნინამ.
-კაი მაში. ადექი მაჭამე კარტოშკა და კალბასი შემიწვი იმდენჯ რომ მე ნიკას ლექსოს დათოს და ალექსანდრეს გვეყოს.
-აუუუ თქვენ რა ზარალები ხართ რაა ერთი როდის გავთხოვდები რომ მოგიშორო თავიდან უფ.
-შენ ჭირად არავინ გაგიხდის.
-ოხ ბატონო ალექსანდრე კუმ ფეხი გამოყო??
-აუ ადექი რაა გვშია ..
-ნინას უთხარით და ის მოგემსახურებათ!
-ამდენ ლაპარაკს გირჩევნია ადგე თორემ ალექსანდრეს საფირმო ტრიუკს მიიღებ!
-დაა ეგ რომელია ჰოპლა ზირგზე და მერე ტყლაპ წგალში?
-დიახ!
-არაუშავს გადავიტან ცივ წყალში ბანაობას მაინც მიმაჩვიე დააა...
-კარგი რაა ადექი.
-მომლედ რაა ძილსაც აღარ მაცლიან ეს რა ჭირი მჭირს ტოო.. ბუზღუნით ავდექი მოვწესრიგდი იმ გვრლს სახელად ნინას კიდე გატრუნულს ეძინა ზოგჯერ მისი მშურს ასეთი ღრმა ძილი რომ იცის და მე არ ვიცი.კარტოფილი გავაკეთე კალბასიც შევწვი და სუფრას მივუსხედით.
-ყოჩაღ ტასო გემრიელია მაგრამ რაღაც ზედმეტი აქვს.
-არაფერი ჩამიმატებია და რავი
-როგორ არა ენა ჩაყავჯ ეტყობა იმიტომ რომ მწარეა.
-ვაიმეე ჩავბჟირდჯ . ნიკა არ ვიცი რა გეშველება.
-სამაგიეროდ მე ვიცჯ. არც არაფეი. ნინამ წამოიძახა და შემოგვიერთდა. მალევე წავედით ბაკურიანში. მე გეგმები დავაწყ ე ვისრას გა უჩალიჩებდი და დავუცადე როდის დაევებოდნენ სამზე წამოვხტი და ყველა ნინას გარდა ჩავკრასკე და ყველას კაბები ჩავაცვი ნინამ იცოდა რასაც ვაპირებდი და ერთი ორი კაბა მომცა ჩემი კაბებიც ავიღე და გველა გამოვპრანჭე. ვაპოზიორე კიდეც და დავწექი. დილით ადრე ავდექი და სამზარეულოში ჩავედი ყავა გავიკეთე და ბუხართან მოვკალათდი ბექა მალე ჩამოვიდა და კაბა რო. დაინახა მიხვდა ვისი გაკეთებულიც იყო და დამტუქსა მერე საააბაზანოში შევიდა და სარკეში რომ ჩაიხედა იმხმლაზე დაიყვირა გული გამისკდა მაგრამ კარგა გემრიელადაც ვიხარხარე. ბექას ხმაზე ყველას გაეღვიძა ყ ელამ ნახა რაც დავმართე და ძვირად დამიჯდა ეს ყოველივე ცივი აბაზანა მჯვიღე, თოვლიც დავაგემოვნე და თოვლში მაგორავეს კიდეც.ყველაფერჯ ძაან მაგრად იყო ახალი წელიც მაგრად ჩავატარეთ და სახლშიც მალე დავბრუნდით. ყველაფერი ძველებურად იყო. დილა ბექას დახტომით და ჩემი ბუზღუნით იწყებოდა, მაგრამ დღეს ყველაფერი სხვანაირად იყო. ბექა არ დამხტომია და არც მისი ხმა გამიგია, მომიწია ავმდგარიყავი და მენახა ხომ კარგად იყო ,მაგრამ ოთახში არ დამხვდა. მთელ სახლში ვეძებე და ვერ ვიპოვე ასჯერ დავურეკე არ მპასუხობდა ავნერვიულდი ადგილს ვეღარ ვპოულობდი. ცხრა ხდებოდა ნინამ რომ გაიღვიძა.
-ტასო რა გჭირს?
-ბექა სახლში არაა საწოლიც ალაგებულია არადა მის საწოლს მე ვალაგებ ხოლმე ესეიგი წუხელ არ ეძინა არ ვიცი სადაა არც მპასუხობს და ცოტა არ იყოს ვნერვიულობ.
-დაწყნარდი ზუნზ მოვა სად წავაა, აი მე კი უნდა წავიდე და შემატყობინე რომ მივა კარგი.
თავი დავუქნიე და გავაცილე. მთელი დღე ვურეკავდი ბოლოს ანგარიში რომ ამომეწურა და ვეღარ ვურეკავდი რამის ჭკუიდან გადავედი ... ვერც ვჭამდი ვერც ვსვამდი. მხოლოდ ნერვიულობა და აქეთ-იქით სიარული შემეძლო კარის გაღების ხმა ეომ გავიგე დერეფანში გავვარდი ბექა მეგონა, მაგრამ ალექსანდრე შემრჩა ხელში. თავი ვეტ შევიკავე და ჩავეხუტე, ცრემლები კი თავისით წამომივიდა და დავნენდი.
-ტასო ტასო დაწყნარდი და მითხარი რახდება რატომ ნერვიულობ!
-ბექა... სახლში არაა არც მირეკავს ვერც ვუკავშირდები დილასაც არ გამაღვიძა და წუხელ არც ეძინა... სლუკუნით ვუთხარი და თავი მის კისერში ჩავრგე.
-ბიჭებს დაურეკე? იქნებ მათ იციან სად არის ბექა?
-არ დამირეკავს მათთვის ანგარიშზეც აღარ მაქვს რომ დავურეკო.
- კარგი მე დავურეკავ.... ოღონდ დაწყნარდი პატარავ.
თავი დავუქნიე და ცრემლები მოვიწმინდე და დივანზე ჩამოვჯექი.
ჯერ დაგთოს დაურეკა.
-დათო
-რა გინდა შე ჩემა მეძინაა და დამიფრთხე ძილი
-რა დროს ძილია ბიჭი ტასო ცუდად არის ბექას ვერ უკავშირდება სახლშიც არაა არც ტელეს პასუხობს მგონი მიუწვდომელშია. საცაა გადავა ჭკუიდან ტასო ვნერვიულობ მასზე ასეთი კერ არ მინახავს.
-რას ქვია არ არის სახლში და არც ტასოს პასუხობს?
!-აი იმას რომ არ ვიცით სადაა და როგორაა
-არ ვიცი მე არაფერი წუხელ მანდ დავტოვე და რავიმეე... კაროჩე მე ნიკას დავურეკავ შენ ლექსოს დაურეკე და ხუთ წუთში მანდ ვუქნებით.
-კარგი.
-რაო დათომ?
-არც მან იცის სადაა..
-აუუუ გავაფრენ საცააა ის მაინც ვიცოდე რომ კარგადაა და არაფერი უჭირს და სხვა არაფერი მინდა წყნარად ვიქნებოდი .
-კარგჯ დაწყნარდი ლ ლექსოს დავურეკავ იქნებ იცის სადაა
-მიდი.
-ალოო.
-ლექსო ალექსანდრე ვარ.
-გისმენ რახდება ძმა?
-ბექა არ გინახავს? ან სადაა ხომ არ იცი?
-რა დაგემართა შე ჩემა ტასოს კითხე იმას ეცოდინება მე საიდან უნდა ვიცოდე ბექას ასავალ დასავალი
-საქმეც მაგაშია რომ არც ტასომ იცის სადაა ბექა და როგორაა გოგო საცაა გააფრენს ნერვიულობისგან.
-რააა რა იცის იქნებ დილით სახლში იყო
-არ ყოფილა არ გაუღვიძებია ტასო და საწოლიც ხელ შეუხებელი იყო.
-კაიი მალე მოვამ მანდ და ერთად მოვძებნოთ ან რამე ვქნათ
-ხო ნიკა და დათოც მალე მოვლენ და გელოდებით.
-არ ლექომ იცის სადაა?
-არა არ იცის.
-აუუ სად წავიდა ეგ იდიოტი როგოტ მანერვიულებს რაა გავაფრენ მართლა გადავალ ჭკუიდან და მერე თავსაც მოვიკლავ რომ ვერ ვნახო ბექა.
-დაწყნარდი ტასო ვიპოვით გესმის? ვიპოვი და ასე რომ განერვიულებს მაგის გამო დავჯსი..
მი ამ ნათქვამზე გამეღიმა.
ალექსანდრე დივანზა მომიჯდა და მეც მივეხუტე ისევ ვტიროდი მეტი რა შემეძლო რო არ ვიცოდი რა მექნა სად მომეძებნა . ვტიროდი და ბექაზე ვდარდობდი სულ ერთი თვალით რომ დამენახა რომ კარგადაა ცოტას დავწყნარდებოდი მაგრამ ეგეც არ შემიძლია. ბიჭები მალე მოვიდნენ .
-კიდევ არ გამოდის კონტაქტზე?
-არა ნიკა არ ჩანს არსად თითქოს მიწამ ჩაყლაპა.
- ჩემი ტასუნაა ხომ კარგად ხარ იცოდე ნუ ტირი ვერ ვიტან შენს ცრემლებს რომ ვხედავ.
-შენ გგონია მე მინდა ტირილი დათო უბრალოდ მეტირება არ ვიცი როგორაა და ვნერვიულობ ციდის გარდა ვერაფერზე ვფიქრობ და ეს აზრები მაგიჟებს.
-დაწყნარდი ჩვენ მივძებნით ალექსანდრე შენ ტასოსთან დარჩი და ჩვენ სადაც შეიძლება იყოს ყველგან მოვძებნით სლ და სიახლე თუ იქნება შეგატყობინებთ.
- კარგი .
-ლექსო დათო ნიკა მადლობააა ყველასსს.
-მე გამოგრჩი.
- არა არ გამომრჩი .
ყურში ვუჩურჩულე.
-შენ ყველაზე დიდი მადლობა.
ბიჭები წავიდნენ და დავრჩით მარტონი მე და ალექსანდრე.
-ტასო წამო ვჭამოთ რამე თორე გახმა კუჭი.
-შენ ჭამე მე არ მშია.
-ტასო არ გიჭამია რაც აქ ვარ და ცუდად გახდები!
-არ მშია მართლა, ახლა ბექას გარდა სხვა ვერაფერზე ვფიქრობ და ვერ შევჭამ სანამ ბექა არ მოვა და არ დავრწმუნდები რომ კარგადაა.
-ანასტასია იცოდე ძალით გაჭმევ!
-აუ მერე ვჭამ ახლა მართლა არ მშია და მომკალი თუ გინდა.
-კარგი მაშინ რამე გამოკეთე რომ ვჭამო.
-კალბასს შეგიწვავ სხვას ვერაფერს შემოგთავაზებ.
-ეგეც წავაა მე ზორცი მიყ არსსს .
-კარგი.
საჭმელი კავუკეთე და ოთახიდან გავედი ახლა სახლის ტელეფონიდან ვურეკავდი ბექას და კიდევ არ მპასუხობდა ავტო მოპასუხე ჯირთვენოდა და ამბობდა გასულია ან მიუწვდომელიაო.
ნერვიულობის პიკს მივაღწიე და ტელეფონი კედელს ვესროლე და იქვე ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე.ხმაურზე ალექსანდრე შემოვიდა და დძირს რომ დამინახა რამის გააფრინა.
-ანასტასია გააფრინე გოგო? თავი ხელში აიყვანე და დაწყნარდი ბავშვი არ ხარ და დანშვიდდი
-არ შემიძლია ის ჩემჯ ძმაა და მიყვარს მის გარეშე მიჭირს დაძინებაც გაღვიძებაც და საერთოდ ცხოვრებაც აღარ მინდაა ასეე ბექა მინდა.
გავკიოდი უკვე.
ალექსანდრემ ხელში ამიყვანა და მაგრად ჩამეხუტა და დივანზე ჩამოჯდა ხელიდან არ მიშვებდა და მეც. რაც შემეძლო მაგრად ვეხუტებოდი. ბიჭებმა დარეკეს და გვითხრეს რომ ვერ იპოვეს და ამაზე უარესად გავხდი. სად უნდა იყოს? ცოცხალია? კარგადა? ამის გარდა ვერაფერზე ვფიქრობდი. -ალექსანდრე გამიშვი რაა წყალი მინდა.
მისი კალთიდან ჩამოვედი და წყლის დასალევად სამზარეულოში შევედი, უცებ თვალებში დამიბნელდა და დავეცი. მეტი არაფერი მახსოვს რომ გავიღვიძე ნინა მეჯდა ახლოს ალექსანდრე კი ბოლთას ცემდა.
-ბექა არ მოვიდა?
-არა.
-ტასო ახლა მაინც ჭამე რამე თორემ ხომ ხედავ ცუდად გახდი უჭმელობისგან და ამდენი ნერვიულობისგან ბექა რომ გხედავდეს მაგრად გეჩხუბებოდა.
-ალექსანდრე გაიგე ვერ ვჭამ არ შემიძლია ბექა მინდაა.
-ეხლა კარგად მომისმინე. დაიღრიალა ალექსანდრემ. შენ თვითონ თუ არ შეჭამ მე გაჭმევ მოგწონს ეს თუ არა მაინც შეჭამ და ხმას არ ამოიღებ სანამ საჭმელს ბოლომდე არ შეჭამ გასაგებია?
-კი... ჩუმად ჩავილაპარაკე და საჭმლიშ ხელში შემოვიდა ნინა . ლანგარი ალექსანდრეს მისცა და ოთახიდან გავიდა.. მაჭამა და თვალებში გამოვიხედე მაგრამ მაი ც საფრთხობელას ვგა დი ჩაწითლებულუ თვალებით.
-აე ჯობს მაჯნცადამაინც უნდა მეყვირა რომ გეჭამა ალქაჯო?
-კი სხვანაირად არც შევჭამ სანამ ბექა არ მივაა .
მთელი დღე ბექასგან ახალი არაფერი ისმოდა უკვე ვეღარც ვტიროდი ოთახში ვიჯექი და ალექსანდრეს და ნინას ვეხუტებოდი. მერე ნინა ცოტახნით გავიდა სამსახურიდან დაურეკეს სასწრაფოდ მოდიო და წავიდა. მე ალექსანდრეს მკლავებში მოქცეულს და ძალა გამოცლილს ჩამეძინა. ბექა ის კი არსად ჩანდა ....