დილა უთენია კარზე კაკუნმა გააღვიძა. ისე ეზარებოდა ადგომა თავი ისევ ბალიშში ჩარგო და თავზე საბანი გადაიფარა, მაგრამ როდესაც აღარ შეწყდა კარზე კაკუნი, ლანძღვით წამოდგა და კარის გასაღებად წავიდა.კარებს იქით მდგომი დაქალის დანახვა სულ არ გაკვირვებია, მობეზრებულად გააღო კარები და პირდაპირ ლანძღვა დაიწყო
-გოგო შენს სულ გაგიჟდი ხო, იცი საერთოდ რომელი საათია? აუ კარგი რა მარიამ იცი ვერვიტან დილით გაღვიძებას შენკიდე ლამის კარები ჩამოიღე? ვერგიტან რა? სხვასთან წასულიყავი- კიდევ აპირებდა გაგრძელებას მაგრამ, მიხვდა რომ საკუთარ თავს ელეპარაკბოდა რადგან გოგონა უკვე სამზარეულოში გასულიყო და ყავას იმზადებდა თავისთვის
- მორჩი უკვე?-სიცილით იკითხა და თმა აბურდულ დაქალს გადახდა, თან ფოტოც გადაუგო და საუბარი განაგრძო- მოკლედ ისეთი რაღაც მოვიფიქრე თავშიც კი არ გაივლი არასდროს.
- ეჭვიც არ მეპარება მაგაში, ისეთს მოიფიქრებდი გიჟი საერთოდ თავიდან გაგიჟდება- ახლა უკვე სესილიმ უპასუხა სიცილით და წარბაწეულად მომზირალ დაქალს გადახედა
- მოკლედ ახლა კარგად მომისმინე, ოღონდ ჯერ დაჯექი და ისე მომისმინე თორე ცუდად გახდები- ღიმილით გადაულაპარაკა და საუბარი დაიწყო. სესილის რომ დაკვირვებოდით მოყოლისას სახეზე ათასმა ფერმა გადაურბინა, უამრავი ემოციაც აღებეჭდა სახეზე საბოლოოდ გაკვირვებული სახე ჰქონდა და მხოლოდ ერთი რამ იკითხა
- მარიამ დარწმუნებული ხარ?
- სრულიად.- უპასუხა თუ არა სიცილი აუვარდად, მუცლის ტკივილამდე იცინეს ბოლოს იატაკზე აღმოჩნდნენ და ერთმანეთს მსუნაგი მელიებივით უყურებდნენ

ცოტახანს კიდევ დარჩნენ სახლში, უკვე ვეღარ ითმენდნენ , მაგრამ გიჯებივით 7 საატზე ხო არგავიდოდნენ სახლიდან , ამიტომ ჯერ ისაუზმე, შხაპი მიიღეს და გასასვლელად მოემზადნენ.
- სესო შენ ბიჭს დაურეკე და უთხარი დღეს საღამომდე ვერშეგხვდებითქო და არ შემაწუხოთქო თორე მარი ყელს გამოგჭრისთქო- სიცილით უთხრა და თვითონაც აიღო ტელეფონი აიგო და თავის ბიჭს დაურეკა და აცნობა რომ დღეს არეცლებოდა. საოცარი წყვილი იყო სესილია და ვაკო, მაგრამ ამაზე საოცარი წყვილი იყო მარიამი და გიგი. ისინიც გოგონების მსგავსად საუკეთსო ძმაკაცები იყვნენ.

ბიჭებისგან ყველაზე მხიარული ვაკოა, ყოველთვის პოზიტიურია და სულსწრაფი ამიტომაც მოხდა ისე რომ სესო და ვაკო უკვე დანიშნულები არიან. სწორედ ამის გამოსწორებას აპირებს მარიც. გეგმის შესასრულებლად ყველაფერი იყიდეს. იმის გახსენებაზე რასაც აპირებდნენ წამში სიცილი აუვარდებოდათ.საღამოსთვის ყველაფერი მზადა, ახლა მხოლოდ გიგისთან ზარიღა დარჩა
- გიგი - ჩაყვირა ტელეფონში მხიარულად- როოგრხარ ჩემო პრინცო
- გადარეულო გაგახსენდი ხო? დღეს საერთოდ დმივიწყე ხო?!-საპირისპიროდ გაისმა ბიჭის უტკბილესი ხმა რომელშიც ოდნავი გაბრაზე ჩანდა,მაგრამ გოგონას საუბარმა და სიცილმა სწრაფადვე მოჰგვარა ღიმილი
- ,,კაროჩე,, შენთან საქმე მაქვს, ამიტო ჩვენ კაფეში გელოდები, აბა ერთ საათში მოდი , გელოდები გიჟო- ბოლო სიტყვა ისე გაწელა ბიჭის ახარხარებაც მოახერხა
- ოხ მარიამ, საწყალი მე შენს ხელში, კაი მოვალ, ოღონდ იცოდე დღევანდელისთვის ჩემი ვალი გაქვს- პასუხისთანავე გაუთიშა და ბოლო შტრიხების გასწორება დაიწყო.დრო სწაფად გავიდა, ჯერ ვაკო მოვიდა რომელიც ვერ ხვდებო რას აკეთებდნენ გოგონები, ამიტომ გამოყოფილ ადგილას დაჯდა და მოვლენების განვითარებას დაელოდე
- აბა მარიამ მზად ხარ? ხო არ გადაიფიქრე?- მხიარულ ნტაზე კითხა სესილიამ და თვალი ჩაუკრა
- აწი რაის გადაფიქრებაა ქალაუ- სიცილითვე მიუგო გოგონამ და კიდევ ერთხელ ახარხარდნენ
-აუ გამარკვიეთ რა ვინმემ აქ რა ხდება- მობეზრებულად ჩაილაპარაკა ვაკომ და გოგოებს, მაგრამ არავის მიუქცევია ბიჭისთვის ყურადღება
- მოდის მოდის- შეძახილებით აიკლო სესომ მარი და საკუთარ ადგილასმიიყუჟა თან ტელეფონი მოიმარჯვა ყველაფრის დასაფიქსირებლად. მარიც თავი ადგილას დაჯდა და დაელოდა გიგის შემოსვას.
მანქანა გააჩერა თუ არა სწრაფად გადმოვიდა და კაფისკენ გაემართა. გააკვირა იმ ფაქტა რომ ყველგან სანთელი იყო ანთებული და ადგლი ლამის მთლიანად ჩაბნელებულიყო. მარიამი დალანდა თუ არა სწრფადვე გაემართა მისკენ და თბილად ჩიკრა გოგონა გულში.
- აქ რახდება?
- ცოტაც მოითმინე და გაიგებ ყველაფერს- გამომცდელი ღიმილით უპასუხე გოგონამ წითელი ღვინო მოსვა.
გაურკვევლად აცეცებდა გიგი თვალებს, სანთლები, ბუშტები, სრული სიჩუმე, წყნარი მუსიკა და გაურკვეველი სიტუაცია.
მოულოდნელად წამოდგა გოგონა და ჩაბნელებული პატარა სცენისკენ გაემართა. თამამად აიღო მიკროფონია და მელოდიაც გაიმა. Sam Smith - Stay With Me-ს მღეროდა, ეს სიმღერა ხომ ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო მათთვის, ესიყო სიმღერა რომელიც ერთად იმღერეს მეგობრების შეკრებაზე, საოცარი იყო. ახლაც იდგა და მთელი ემოციით მღეროდა და საყვარელ მამაკაცს თვალებში უყურებდა, დამთავრდა თუ არა ახლა სიმღერა Marry You-ს ჰანგები რაზეც, მთელი კაფე განათდა და სცენაზე გოგონები ავიდნენ, რომლებიც ცეკვავდნენ. სიმღერის დასასრულს მარიამი მძიმე ნაბიღებით წავიდა გიგისკენ რომელიც ისევ გაურკვეველი ემოციით იყურებოდა. ერთმანეთის პირისპირ იდგენენ რომლებსაც გარს უამრაბი ადამიანი ეკრა და მოვლენების განვითარებას ელოდებოდნენ. უამრავი ფერადი ბუშტები და ფიფქები ცვიოდა, გოგონა კი ისევდა ისევ ეშმაკური ღიმილით შესცქერდა მამაკაცს.სწაფი მოძრაობით დაიწია იატაკისკენ და ახლა უკვე დაჩოქილი იდგა მამაკასი წინაშე და ხელში ბეჭედი ეკავა
- აბა მზად ხარ? მზადხარ ცოლად მოიყვანო გოგო რომელიც, არაპროგნოზირებადი, საკმაოდ დონით გიჟი და ძალიან ეჭვიანია, მაგრამ მაინც საცრად საყვარელი. რაც მთავარია ძალიან უყვარხარ - საუბრობდა და მამაკაცს თანდათან უფრო ეპობოდა სახე ღიმილით- დიდიხანი გელოდები მაგრაამ ვერაფრით ვერ მთხოვე ცოლობა ხოდა ახლა მე გთხოვ, გამომყვები ქმრად ან მომიყვან ცოლად?- სიცილით მიაჩერდა ასევე ღიმიოლიანი სახით მომზირალ ბიჭს
- ისე შეგეძლო უფრო ორიგინალური რამე მოგეფიქრებინა, და მეტი ემოციაც არგაწყენდა მაგრამ ცუდიც არაა ამიტომ... გამოგყვები ქმრად ან მოგიყვან ცოლად- სიცილით დაასრულა და საყვარელი ქალბატონი ჩაიკრა გულში. სახის თითოეული ნაკვთი დაუკცნა და კიდევ უფრო ძლიერ მოხვია ხელები . ალბათ მიხვდებოდით რა ხდებოდა დარბაზში. სრული მხიაარულება იყო, ზოგი ტირო ზოგი იცინოდა, ყველა ეიფორიაში იყო. საოცარი იყო ეს ყველაფერი და რაც მთავარი არასდროს არავის დაავიწყდებოდებოდა მარიამისა და გიგის უკვდავი სიყვარული ისტორია



^^^^^^
მოგესალმებით ყველას )))) სულ რაღაც ერთი საათის მოფიქრებულია და მოულოდნელად გადავწყვიტე დაწერა. ჩემი პირველი ისტორიაა რომელსაც სრულად ვტვირთავ და ასე უცებ მოფიქრებულია.იმედია მოგეწონებათ და ძალიან გთოვთ რომ თქვენი აზრი გამოხატოთ კომენტარებში. მიყვარხართ <3 <3