* * *
ჯერ კიდევ ვგრძნობდი მის სურნელს ერთ ადგილზე გაშეშებული.სიბრაზემ ერთიანად მომიცვა,არ ჰქონდა უფლება მას შემდეგ რაც მაკადრა ასე უბრალოდ დაევიწყებინა.გაფითრებული გავედი მისაღებში ან ეხლა ვიტყოდი ყველაფერს ან არასდროს,
-მოხდა რამე?ფეხზე წამოდგა მათე
-მოხდა.ხელის გულებიც კი გამიოფლიანდა.მე ვერ ვიქნები თქვენი მეჯვარე.მაპატიე ლილ
-რას ამბობ?ტირილის ნოტები შეერია ლილიანას
-ნაი კარგი რა.გთხოვ მისმინე
-არა მათე გაჩერდი ოღონდ შენ არა.იქ შენს აგარაკზე შენ არ უნდა შემოგეხედა ეგრე.
-მისმინე
-მიცნობ მათე.ყველაზე კარგად მიცნობ როგორ დაიჯერე რო თქვენი ბედნიერი წუთების გაფუჭ3ბა მინდოდა როგორ.
ხმას არავინ იღებდა,მათე თავჩაღუნული იდგა და წყლის ჭიქას აწვალებდა.
-გული მტკივა და იცი რატო?თქვენ არცერთმა არ იცით მე რა გამოვიარე არცერთმა.ჩემში მხოლოდ მხიარულ ქალს ხედავდით ყოველთვის რონელიც თითქმის მთელი ღამე ტირის,ოდესმე ჩემი პრობლემებით შემიწუხებიხართ?გამოჩნდა ეს ადამიანი და უცებ ყველამ მისი აზრი გაიზიარეთ ვითომც არ ვარსებობდი.როგორ შეძელი მათე ასე ცივად მომქცეოდი.ისე ჩამომაგდე გზაზე ისიც არ მკითხე რამდენ ხანდ უნდა ვმდგარიყავი გარეთ.
-ნაინა გეყოფა ჩემი ბრალია.ფეხზე წამოდგა დადა
-არა ერისთავო შენი ბრალი არაფერია.ყველას აქვს საკუთარი აზრის დაფიქსირების უფლება.ამას არ უნდა მოეცა მაგის უფლება უნდა დავეცავი,ლილ მაპატოე გთხოვ.უნდა წავიდე აწედან უნდა წავიდე ასე ვერ ვიცხოვრებ.
-მაგას როგორ ამბობ?ასე შეგიძლია დამტოვო?ატირდა ლილიანა
-იმაზე კარგ ხელში გტოვებ ვიდრე მეგონა ლილ.მათე საუკეთესი ქმარი იქნება შენთვის.მაშინ შემეშინდა საკუთარი.მეგობრების შემეშინდა არ მინდოდა გიჟად ჩაგეთვალეთ და მაგიტო გავჩუმდი.
-გაჩიმდი ბოლოსდაბოლოს იყვირა მათემ და მკლავში მეცა.არ გაქ უფლება გახსოვს რას დამპირდი?გახსოვს?რამდენჯერაც წაიქცევი წამოდგომაში დაგეხმარებიო
-მეც წავიქეცი მათე მაგრამ შენ არ აგიყენებივარ.
-გთხოვ მაპატიე.ეხლა რომ.წახვიდე იცოდე ამას ლილიანა არასდროს მაპატოებს და კაცობას გეფიცები ქორწილს ჩავშლი
გაკვირვებისგან პირი დავაღე."რას აკეთებ აბა?გინდა გაამართლო დადას სიტყვები და ბედნიერი დღე ჩაუმწარო მეგობრებს?"დაისისინა მეორე მემ.
-მხოლოდ ერთი პირობით.დავლიოთ
-რა?
-დავლიოთ ჩვენებურად ეხლა ეგ მიშველის მარტო.
-მაგაზე გაწყენინებ გოგო?ხელი მომხვია მათემ და გულზე მიმიხუტა.მართლაც არ შემეძლო ამ ხალხიათვის გული მეტკინა.მალულად გავხედე ერისთავს და მის.ირონიულ მზერასაც გადავაწყდი.
სასმელმა თავისი ქნა და საკმაოდ მომეკიდა,ამ წუთას ნაკლებად ვფიქრობდი ყველაფერზე.იმდენად კარგად ვგრძნობდი თავს.
-მოდი მეგობრებო.ფეხზე წამობოდიალდა მათე.სიყვარულს გაუმარჯოს და ალავერდს ნაინასთან ვარ.ვიცი ვიცი რო ვერ იტან ამ სადღერგრძელოს მაგრამ შენნაირად გულშიჩამწვდომად ვერავინ იტყვის.მიდი ნაი
-ვაჰჰ სიძე შეიძლება სულ ჩემი სახელი გეკეროს პირზე?
სიყვარულს?სწრაფად დავსერიოზულდი და სევდიანი მზერა მოვატარე მაგიდას,ერისთავი ისევ ისე მიყურებდა,რამდენიმე წუთით მზერა გავუსწორე და ოდნავ ჩამეცინა უკვე ვიცოდი რო ეს ადამიანი ბევრს ნიშნავდა ჩემთვის.
-დიდხანს გელოდოთ?თუ მე მიძღვნი?გამომაფხიზლა დადას სიტყვებმა
-არ ვიცი რატო თვლის მათე რო ამ სადრერგრძელოს შევეფერები თუმცა ვეცდები მაინც.გაუმარჯოს იმ გრძნობას რომელსაც თურმე ყველაფერი შეუძლია,რომელიც ყველაფრის იმედს გაძლევს,ბნელ სარდაფშიც კი ნათელ წერტილს გაპოვნინებს.გაუმარჯოს
-ვახ შენ გენაცვალე.ლოყაზე მაკოცა მათემ
-მე უფრო მეტს ველოდი.უემოციოდ ნათქვამია ისადა ოდესმე გიგრძვნია ეგ რა არის?დაისისინა დადამ
-კაი ერისთავი მორჩი ეხლა.მხარზე ხელი დაკრა ლაშამ
-კი გამომიცდია თან იმდენად ძლოერი რო შენ არც დაგესიზმრება.
-ნეტა მანახა ის იდიოტი შენ რო შეუყვარდი.
-მართალი ხარ ვერ გეკამათები.იდიოტი უნდა იყო ჩემნაირი ქალი შეგიყვარდეს.სევდინად გავუღიმე გაკვირვებულ დადას,ალბათ სხვას ელოდა.მოკლედ ხვალ დაგირეკავ და კაბაზე გავიდეთ.ეხლა კი დაგტოვებთ
-მოიცა ტაქსი გამოვიძახოთ.ტელეფობი ამოიღო ლაშამ
-არ მინდა ფეხით გავივივლი გავისეირნებ.სწრაფად დავემშვიდობე ყველას და კარისკენ გავვარდი.

* * *
-ესაა შენი გეგმა?წარბის აწევით გახედა ლაშამ
-რომელი გეგმა?
-ვერსად გამექცევაო და რავიცი აბა რა აღარ.ასე გამწარებით გინდა მაგ გოგოს თავი შეაყვარო?
-უკვე ვუყვარვარ.გაეღიმა დადას
-საიდან მოიტანე?წამოენთო მათე
-ვგრძნობ და ნუ გიჟდები ძმობას გაფიცებ
-შენც გიყვარს? დადა გაჩუმდა.ვიცოდი რა გინდა ამოხსენი რა მაომცდამაინც უნდა დაგამტვრიო ძვლებში?
-წყნარად მათე.ერთხელ ვთქვი დ აკიდე გავიმეორებ როგორც არ უნდა ვუყვარდე ნაინას ის ჩემში მხოლოდ.მკვლელს ხედავს რომელიც ციხეში იჯდა.ასე რომ.სანერვიულო არაფერია
-ასე იოლად დანებდი?
-იცის რო წააგებს და მაგიტო.ხმა ამოვიღე აქამდე ჩუმად მდგომმა და წონასწორობის დასაცავად ტუმბოს დავეყრდენჯ
-შენ არ წახვედი?გამიცინა ლაშამ
-ჩანთა დამრჩა.
-ფეხზე ძლივს დგეხარ დაჯექი და ტაქსი გამოვიძახოთ რა.
-არ მ ი ნ დ ა.დამარცვლით ვთქვი
-მე წავიყვან.სწრაფად წამოხტა ფეხზე დადა და ჩემი.წინააღმდეგობის მიუხედავად გარეთ გამათრია.

* * *
ლილიანამ ყველაფრი მიალაგა და აივანზე გავიდა.იქვე პუფში ჩაჯდა და ჰორიზონტს გახედა
-აქ რას აკეთებ?
-ვფიქრობ.
-ლილ რა მოხდა?მის ჩაიმუხლა მათე
-მგონი ვიჩქარეთ.ცრემლები ეამოუვიდა ქალს თვალებიდან
-ვერ მივხვდი?ხმა გაიმკაცრა მათემ.რა არ გიყვარვარ?ნანობ?
-რა სულელი ხარ.სიცოცხლეზე მეტადაც კი მიყვარხარ
-აბა რა გჭირს?
-დედაშენის საუბარს მოვუსმინე.არასდროს.მაღიარებს რძლად
-ნუ გაღიარებს ფეხებზე სხვა რას იტყვის
-ის სხვა არ არის მათე დედაშენია
-ვისაც შენ არ უნდიხარ ყველა სხვა არი გაიგე?იცოდე მეორედ.მსგავსი რო გავიგო რამე მართლა ვიჩხუბებთ
-კარგი.ცრემლები მოიწმინდა ლილიანამ და ქმარს მიეხუტა

* * *
ქორწილის სამზადისმა ისე გაგვართო და დაგვაახლოვა ერთმანეთთან რო ჩვეულებრივ მომენტად გვექცა ერთად ყოფნა.მე და დადა განუწვეტლივ ვხოცავდით ერთმანეთს,ბოლოს რო ვერ გვაშველებდა ლაშა დაგიხოციათ ერთმანეთიო მოგვაძახებდა და მიდიოდა.ყველაფერი მოვაგვარეთ და სიამოვნებით დავთანხმდით ლაშას აზრს რესტორანში წასვლასთან დაკავშირებით.
-ნაი მზად ხარ?დამირეკა ლილიანამ
-კი მალე მოვალ.შენ სად ხარ?
-გამოგიაროთ არ გინდა?
-არა ჩემით მოვალ.გნახავ მალე ჩემი ლამაზი.ხვალიდაბ უკვე გათხოვილი ქალი გახდები
-იმედია მალე მომყვები
-გაჩერდი ქალო.გადავიკისკისე და ტელეფობი გავთიშე.კიდევ ერთხელ შევათვალიერე საკუთარი ანარეკლი სარკეში და მისაღებში გავედი
-მამას პრინცესა რა ლამაზი ხარ მა.
-მადლობა მამ.გვიან მოვალ და არ დამელოდოთ.სწრაფად ვაკოცე ლოყაზე და დედასთან გავვარდი სამზარეულოში.

* * *
ტაქსიდან გადავედი და რესტორნისკენ გავემართე.დარბაზი მოვათვალიერე და როგორც კი ნაცნობ სახეს მოვკარი თვალი იქით გავეშურე.აშკარად ეფექტი მოვახდინე რადგან კაი ხანი ყბა დაღებულები მიყირებდნენ
-პირი დახურეთ ხალხო სირცხვილია.გამეცინა და ლილის.მივუსკუპდი გვერდით
-ასეთი ლამაზი თუ იყავი არ მეგონა.წამკბინა დადამ
-კომპლიმენტად მივიღო?
-შეიფერე სიტყვებს ჰაერზე არ ვისვრი.თვალი ჩამიკრა და გულმაც შეწყვიტა ფეთქვა.ვიცოდი რო თავდავიწყებით მიყვარდა თუმა იმდენი მაგრამ დაგროვდა ჩვენს ურთიერთობაში რო გაგვიჭირდებოდა ყველაფერზე თვალის დახუჭვა.საკმაოდ კარგი დრო ვატარეთ,
-საპირფარეშოში გავალ თავს მოვიწესრიგებ.გადვულაპარაკე ლილიანას და ფეხზე წამოვდექი რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი და ნაცნობმა ხმამ ადგილზე გამყინა.
-გამარჯობა ნაინა.რო არ წავქცეულიყავი დადას მხარს დავეყრდენი.ჩემს წინ თვით კობა იდგა და საშინლად მიყურებდა
-არ მომესალმები?ჩემს წამებას აგრძელებდა,შიშმა სრული პარალიზება გამიკეთა.უბრალოდ ვიდექი და ვკანკალებდი.მხოლოდ ის ვიგრძელი როგორ დაიძაბა ერისთავის სხეული და ფეხზე წამოდგა.
-პრობლემაა რამე?დამეფიცება რო ასეთი მკაცრი ხმა დადას არასდროს ქონია.
-არა არანაირი.ჩვენ წარსული გვაკავშირებს.კარგი დაგტოვებთ და გნახავ მერე.თვალი ჩამიკრა და გასასვლელისკენ დაიძრა.
-ვინ იყო?სწრაფად შემოტრიალდა დადა
-კოშმარი.გაუაზრებლად მოვხვიე დადას ხელები და ჩავეხუტე.ვიგრძენი როგორ ძლიერად მიმიხუტა და მუსიკის მიუხედავად მაიმც გავარჩიე ჩემთვის ნათქვამი "მიყვარხარ"