- ნუთუ არ გითქვამთ ის უკვე ჩვიდმეტისა როდის უნდა გაიგოს სიმართლე
- მეც ვეთანხმები ტობის-განაცხადა დედამ
- დედა დაფიქრდი- წაჩურჩულა ლუსიმ
- ამას ის ვერ გაიგებს და მორჩით ამაზე საუბარს
- რა უნდა გავიგო?- შევეკითხე დედას , მამას, ტობის და ლუსის უკნიდან ედი მამაგრებდა ჩვენ ხელჩაჭიდებული ვიდექით
= დაცალეთ სახლი - იღრიალა ტობიმ- იქ მაინც დარჩა ედი ლუკასი ჰანა- წადით-უყვირა ტობიმ
- მათ ვერ გააგდებენ ისინი ჩემი მეგობრები არიან ედი კი ჩემი შეყვარებულია- განვაცხადე
- აქამდე საქმე არ უნდა მისულიყო დევიდ-თქვა დედამ
- რა თქვით რა უნდა ვიცოდე და არ ვიცი- პანიკაში ჩავარდით
- კარაგი რადგან ჩუმად ხარ მე ვიტყვი-თქვა ტობიმ-სპენსერ შენ დედას და მამას ნამდვილი შვილი არ ხარ უფროსწორედ ხარ მათი ბიოლოგიური შვილი მაგრამ შენ ქვეყნად იმიტომ მოევლინე რადგან
- საკმარისია-იყვირა მამამ
- დაამთავრებნე მამა გთხოვ ცრემლების ღაპაღუპით ვთქვი
- მე ავად ვიყავი შენ კი უნდა გადამარჩინო სიცოცხლე სიცოცხლის ნაცვლად ეს მხოლოდ 17 წლის ასაკში შეიძლება -დაასრულა ტობიმ
- ანუ რა გამოდის მე ტობის დონორი ვარ?
- ჰო- წაიბუტბუტა ლუსიმ
- ახლა ყველაფერი ნათელია მე იმიტომ მექცეოდა დედა ლუსი ტობი ასე რომ მე მხოლოდ ჩვიდემეტი წელი უნდა მეცოცხლა და სიცოცხლე მობეზრებოდა მაგრამ ასე არ მოხდა რადგან მე ედი გავიცანი თქვენ -და უეცრად სუნთქვა ვერ შევძელი ეს ნერვიული შეტევა იყო
- ხვალ ოპერაციაა დანიშნული- დაამატა ტობიმ
- არა ეს არ მოხდება რადგან სპენერს ამის გაკეთბის უფლებას არ მივცემ ჰანა ამოიღე ხმა რას დაყუდებულხარ-ყვიროდა ჩხუბობდა ედი
- მან გადაწყვიტოს- დაამატა ბარემ ჰამან-ის სიცოცხლეს არ დათმობს- მე ამის მოსმე აღარ შემეძლო და ზუსტად 24 საატი და 9 წუთი ვფიქრობდი ყველა დაბლა მელოდა ჩამოვედი და პასუხი განვაცხადე
= ედი - მასთან მივედი და ჩავეხუტე-რამდენი პრიცენტია იმისი რომ გადავრჩები
- 10- ამოილუღლუღა მამამ
- კარგი წავიდეთ საავადმყოფოში
- არა სპენსერ არა გთხოვ გთხოვ გთხოვ-მეხვერწებოდა ედი
- სპენსერ მეგობარო ეს მცდარი გადაწყვეტილებაა- გაცეცხლდა ჰანა
- ედი მადლობა ბრწყინვალე ორი კვირისთვის არ ვიცი მადლობა რით გადაგიხადო უფლება რომ მქონდეს დრო რომ უკან დავაბრუნო ბარში არ გაგიცნობდი უბრალოდ ჩემთვის გულში იდუმალად მეყვარებოდი მაპატიე გთხოვ ამ ყველაფერთან ერთდ შენი 250 დოლარი მაქვს გადასახდელი მე პირობას ვარღვევ ვერ ვასრულებ - მწარე ცრემლებით ვტიროდი
- ჰანა ჩემო უერთგულესო მეგობარო ბოდიში მე დონორად დავბადებულვარ გახსოვს რას ამბობდი ადამიანი იმისთვის იბადება რომ თავის მისია შეასრულოს მე კი ეს მისია მაქ.
- ლუკას გაუფრთხლდი ჰანას ის ბრილიანტია არ დაკარგო და ლაფში არ ამოსვარო გაუფრთხილდი ედის ის მართლაც განუმეორებელია
- ლუსი გმადლობ შენ ყველაზე კარგი და ხარ მსოფლიოში
- მამა არვიცი რა გითხრა შენ ის ადამიანი ხარ რომლიც ნამდვილად იმსახურებს ბედნიერებას
- დედა, დედა მიყვარხარ -ამით დავასრულე კარი გავაღე და სახლიდან გავედი
- გააკეთე რამე მიდგახარ , გადააფიქრებინე რას უდგახარ-საყელოთი ეჭირა ედის ტობი
- ედი გთხოვ- მასთან მივედი გადავეხვიე და ვაკოცე
- მიყვარხარ სპენს
- არა ედი არ გიყვარვარ გააკეთე იცხოვრე ისე ვითომ არ ვარსებობდი -ასე გამოვემშვიდობე ედის -ჩვენ საავადმყოფოში წავედით
ახლა იცით რას ვაკეთებ საოპერაციო მაგიდაზე ვწევარ და ვფიქრობ ჩემს ცხოვრებაზე განვლილ დროზე რა არის სიცოცხლე ეს ხომ ... ვთქვი თუ არა ეს სიტყვები ნარკოზმა იმოქმედა და თვალზე შავი გაუვალი ბინდი გადამეკრო და ხმის ამოეღება ვეღარ შევძელი მაგრამ ის გრძნობა მაინც ვერაფრმა შეცვალა რასაც ედი მიმართ ვგრძნობდი არვიცოდი გადავრჩებოდი თუ არა მაგრამ მე სამუდამოდ და განუმეორებლად მიყვარდა ედი.