შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

_მშურს მათი ვინც ყოველ დღე ახერხებს შენს ნახვას ! (3 თავი)


28-05-2016, 23:06
ავტორი qetiqetiA3
ნანახია 2 297

_გამარჯობათ ბავშვებო_მხიარულად მივესალმე კურსელებს და უკანა მერხზე დავჯექი...ჯერ ადრე იყო ლექციის დაწყებამდე სადღაც თხუთმეტი წუთი,ამიტომ მერხზე თავი დავდე და თვალები დავხუჭე.ისე გავირინდე,ჩემს ირგვლილვ მესმოდა ,კურსელების ზუზუნი,ეზოში ბავშვების ლაპარაკი,იმდენი დადმიანი ლაპარაკობდა ერთდროულად რომ ყურში მხოლოდ ზუზუნს აღვიქვამდი.ამ ზუზუნში ნაცნობი ხმა გამოკვეთა ჩემმა სასმენმა აპარატმა და ტვინმა მთელი ყურადღებს იქიტკენ მიმართა,ლაპარაკი აუდიტორიის კარის უკან ისმოდა.
_დემეტრე ზედმეტები მოგდია!_გაისმა მარიამის უხეში გმა,ეტყობოდა სიბრაზისგან ხმა უთრთოდა
_მარიამ არ დაგავიწყდეს შენ ჩემთვის რას წარმოადგენ,მე გაგაფრთხილე,თუმცა იმასაც ვხვდები რომ ჩემს ნათქვამს არ გაუთ..
_დემეტრე არ მაინტერეს.
_მორჩი მარიამ სულ ფეხებზე .... შენ რა გაინტერესებს და არა მე გითხარი და გირჩევნია გაიგო თორემ დამიჯერე საკუთარ თავზე პასუხს არ ვაგებ..._ვიღაცამ აუდიტორიის კარი მიხურა და ლაპარაკიც მიწყდა,შეშლილი სახით შევხედე ჩემ კურსელ ლუკას და მისი მოკვლის სურვილი ჩემს სხეულში ჩავახშე.დემეტრე გარეთ იყო,ჩემგან სულ რამოდენიმე ნაბიჯზე და მე ვერაფერს ვახერხებდი,მხოლოდ თავი მედო ცივ მერხზე რომელიც უკვე გამეთბო და ღრმად ვსუნთქავდი,მინდოდა გავსულიყვი და წამით მაინც მომეკრა თვალი ქალდანისთვის მაგრამ ვერ ვბედავდი....გასვლა არგასვლაზე სანამ ვფიქრობდი მარიამიც შემოვიდა აუდიტორიაში და მერხისკენ გაემართა,მარიამს ერთი მოვავლე თვალი და გარეთ გავვარდი,მხოლოდ წამით მოვკარი დემეტრეს ზურგს თვალი კიბეზე რომ ჩადიოდა"გავყვე?"დავუსვუ ჩემ თავს კითხვა და კიბის მოაჯირს დავეყრდენი,წასასვლელად დავიძარი როცა მესამე კურსემა ნინიამ შემაჩერა
_ჰეი ლილე გამარჯობა_მხიარულად მომესალმა და ჩემთან ახლოს მოვიდა
_გამარჯონბა ნინია როგორ ხარ?_ღრმად ამოვისუნთქე და გოგონას მობეზრებული მზერა მივაბყარი
_არაჩვეულებრივად,შენ?_მხიარულად მიპახუხა
_ჩვეულებრივად..ააა ნინია ლექტორი შევიდა შევალ კარგი?_ვუთხარი ლექტორის შესვლით გახარებულმა
_ჰო რათქმაუნდა აღარ მოგაცდენ_გამიღიმა და გზა დამითბო .მეც თბილად გავუღიმე და აუდიტორიაში შევიძურწე.ლექციები უინტერესოდ გაიწელა,როგორც კი ბოლო ლექცია მომირჩა სასწრაფოდ დავტოვე უნივერსიტეტის შენობა და კვლავ მოსაცდელზე დავუწყე მარრშუტკას ლოდინი.ისევ დემეტრე ქალდანი ჩემს გონებაში.დემეტრე..დემეტრე
_სახლში მიდიხარ ლილე?_გვერდში ამომიდგა მომღიმარი მარიამი,მარიამი მართლაც ძალიან ლამაზი გოგნაა,,,შავი ფერის გრძელი,ძალიან გრძელი თმა,ამავე ფერის თვალები,გამხდარი და მაღალი,ლამაზი ნაკვთების მქონე.
_კი_მეც ღიმილით ავხედე რადგან ჩემზე ბევრად მაღალი იყო
_ძალიან კარგი ერთი გზა გვქონია,მეც ერეკლესთან მოვდივარ
_ძალიან კარგი,წავიდეთ აი ჩვენი ნომერიც მოვიდა
ავტობუსში ასვლისას გვერდიგვერდ დავჯექით
_ლილე?_მომლოდინეთ გამომხედა მარიამმა
_გისმენ_ღიმილით შევხედე
_დემეტრეზე რას ფიქრობ>_თავში დენმა დამარტყა
_რა?_გაკვირვებულმა შევხედე
_დემეტრე ქალდანს ხომ იცნომ?მეც ხშირად მაკითხავს ხომე უნივერსიტეტში..._თავში ყველაფერი ამერია,საშინლად დავიბენი,ავხურდი და ეჭვი მაქვს გავწითლდი კიდევაც
_კი,კი ვიცნობ_ძვლივს ამოვთქვი_გუშინ გავიცანი..
_მერე?რას ვიქრობ?_კვლავ ღიმილით შემომხედა
_ვერ ვხვდები რისი მოსმენა გინდა ჩემგან მარიამ?_გაკვირვებულმა შევხედე
_არ მოგეწონა დემეტრე?
_მომეწონა?_თვალები ჩემდაუნებურად გამიფართოვდა_რისი თქმა გინდა მარიამ ვერ ვხვდები?_უხერხულად ჩამეღიმა.
_ჰოო რა_მარიამმაც უხერხულად გააქნია თავი_კარგი დაივიწყე_ღიმილით გამომხედა_შენ ის მითხარი ინდივიდის ინდივიდუალური განვითარება ძალიან დაწვრილმანებულათ ვისწავლო?
_ბიოლოგია ჩემი სტიქია,წამში მოვეშვი.მარიამს თბილათ გავუღიმე და დავიწყე
_ლექტორს დეტალურად არ მოუთხოვია..მაგრამ ისეთი საინტერესოა რომ თავისით მესწავლა დეტალურად ახლა იმასაც კი ვეძებ სხვადასხვა ლიტერატურაში რამე ხომ არ გამომრჩა მეთქი_გავიცინე,მარიამი ამ დროის განმავლობაშიი ღიმილით მიყურებდა
_ისე ლილე ახლა ვფიქრობ და ჩვნს ჯგუფში ერთადერთი შენ ხარ ბიოლოგიაზე ასე გადარეული და ეს ძალიან კარგია
_მიყვარს ძალიან კი_მორცხვად ჩავიღიმე და ქუჩაში გავიხედე..ამ დროს მარიამს დაურეკეს და ლაპარაკი გააბა მე კი ქუჩაში ხალხის თვალიერება დავიწყე,ჩემდაუნებუურად ლაპარაკი მესმოდა.
_გოგა არ შემიძლია,ჩემმა ძმამ გაიგო...
_ვიცი.ვიცი..ვიცი მეთქი!
_კარგი შემეშვი კარგად..._ჩვენს გაჩერებამდე ხმა აღარ ამოგვიღია,მე ქუჩაში ვიყურებოდი მარიამი კი განერვიულებული აქეთ იქით..
_კარგი ლილე წავალ მე ჯერ მაღაზიაში შევალ ერეკლეს რამეს ავუტან..
_გამოგყვები თუ გინდა
_არა,არაა საჭირო აბა შენ იცი ხვალამდე კარგად_აღარაფერი მათქმევინა ასე გავარდა "ძალიან საეჭვოდ იქცევა" გამიელვა გონებაში,თავი გავიქნიე და კიბეებს ავუყევი.კიბეებზე ასვლისას კვლავ დემეტრე მიტრიალებდა თავში ,მისი სახელი და თვალები.მწარედ ჩამეცინა ჩემს უსუსურობაზე და ზარი დავრეკე,მალე გაისმა დედას ნაბიჯების ხმა.
_მოხვედი ლილე?_თბილად გამიღიმა
_კი დედიკო_გავიცინე და მივეკარი
_მოდი მოდი დე ჭამე..
_აუ არ მშია რა დე..
_კარგი ჩემო გოგო ...მაშინ მიდი რა ნიკუშას ლექსი აქვს სასწავლი ბაღში დაავალეს და ასწავლე რა
_რა დროს მაგისი ლექსებია დე_გაბრაზებულმა ამოვილაპარაკე_სამი წლის ახლახანს გასხდა
_დიდი ბიჭია დედიკო უკვე დიდი_ღიმილით გაიქნია დედამ თავი _მიდი მიდი ასწავლე
_კარგი ჰო..ნიკუშაა_დავიძახე ხმამაღლა
_ლა_მომესმა ზურგს უკან ჩუმი ხმა,წამში შევტრიალდი.მეგონა მომეჩვენა რადგან ჩემს უკან ნიკუშა ნამდვილად არ იყო
_ნიკუშ..
_ლაა ვაა_გავიგონე ენის ფლაჩუნი ,ხმა ჩემს უკან მდგარი მაგიდის ქვეშიდან მესმოდა,გადასაფარებელი მაგიდას ფეხებამდე წვდებოდა ჩამეცინა
_სად ხარ?
_ველ მხედავ?
_ვერა
_მასინ არ გეტყვი_ჩაილაპარაკა საყვარლად და ჩაიხითხითა,თავში რომ მიქრის,წამში ჩემი საყვარელი ძმის გვერდით აღმოვჩნდი
_აქ ბნელა_ამოვილაპარაკე სიცილით
_ალა აი ნაქე_ფარანი გაანათა და გამეკრიჭა
_ჩემი ყველაზე ჭკვიანი ძამიკო_ლოყაზე მაგრად ვაკოცე და გულში ჩავიკარი
_გამისი ლა
_არა..აუ ნიკუშ მე და შენ ლექსი რომ გვაქვს სასწავლი იცი?
_შენჩ უნდა ისწავლო?_თვალებგაბრწყინებულმა გამომხედა
_აბა რა..აბა გავიდეთ აქედან
_აუუ ალ მინდა რა..._ცოტა ჩავფიქრდი
_ამმ თუ გამოხვალ და ლექსაც ისწავლი ეზოში ჩაგიყვან სათამაშოთ
_მართლა?_აღფრთოვანებულმა მკითხა
_აბა რა ძამიკო
_ნაყინსაც მიყიდი?
_გიყიდი
_ჩიფსებსაც?
_გიყიდი_ჩავიცინე
_შოკოლადსაც?
_გიყიდი_ახლა გამეცინა
_ნაყინს კიდევ მიყიდი?
_შენ აქედან გამოდი და ლექსი ისწავლე და ყველაფერს გიყიდი რაც გინდა ჩემო სიცოცხლე
_კალქი_და სიცილით გამოძვრა მაგიდის ქვეშიდან...ლექსი სწრაფად ვისწავლეთ ორივემ და ეზოში ჩავედით სათამაშოთ..ნიკუშას ჯერ ნაყინი შემდეგ ჩიფსები და შოკოლადი და კიდევ ნაყინი ვუყიდე და ბოლოს დაღლილი სკამზე ჩამოვჯექი.
_აუ ლილე მეთამაშე ლა
_ნიკუშ ძალიან დავიღალე ჩემო პატარა მიდი აი ამ ბავშვებს ეთამაშე_ხელი გავიშივირე ქვიშაში მოთამაშე ნიკას ტოლი ბავშვებისკენ..რომლებშიც რამოდენიმე ბავშვს ვიცნობდი
_აუ ალმინდა ლა მე იმ დებილებთან ერთად თამაში
_ნიკუშა_მკაცრად ვუთხარი
_წავიდეთ_მკაცრაად წამოიძახა პატარა მაიმუნმა და დოინჯშემორტყმული დადგა ჩემს წინ გამეცინა და ჩემი ძამიკო გულში ჩავიკარი
_სიცოცხლეს მირჩევნიხარ ჩემო პატარა
_არ ვარ პატარა
_ჩემი ყველაფერი ხომ ხარ ?_ღიმილით შევხედე და ძალიან მაგრად ცავეხუტე
_გამჭკლიტე ლა ალისს ლაა_ამოიბუზგუნა ნიკუშამ და თმებზე მომქაჩა
_ლილე გამარჯობა?_ ღიმილით მომიახლოვდა ერეკლე და მზერა ნიკუშაზე შეაჩერა
_გამარჯიბა_ღიმილით ავხედე და ჩემს თმებში აბლადული ძმის მოშორება ვცადე
_ლილე_ამოიბუზღუნა ნიკუშამ ჯერ კიდევ ეტყობოდა გაბრაზებბა,ხელი წამში შემიშვა თმიდან და ჩემს კალთაში კომფორტულად მოკალათდა,ერეკლე თვალებმოჭუტულმა აათვალიერა
_სენ ვინ ქალ?_ამოიფლუჩუნა და მე მომეკრო
_ერეკლე პატარავ და შენ?_ღიმილით შეხედა ერეკლემ და გვერდით მოგვიჯდა თან ბავშვს ლოყაზე მოეფერა_ძალიან საყვარელი ბავშვია _აღტაცებულმა ამოილაპარაკა
_დაიკოს გავს_გავიჯგიმე,ნიკუშა მართლაც მგავდა მაგრამ მაინც ჩემი გაუმჯობესებული ვარიანტი იყო ,ხშირად წარმოვიდგენ რომ გაიზრდება როგორი სიმპატიური იქნება ჩემი ბიჭი გოგონები დაესევიან ...აბა მე კი არ მემსგავსება,ზედაც არავინ მიყურებს დემეტრეს ყურადღება ვერაფლით მივიქციე...ისევ დემეტრე,გული სიხარულით ამევსო მისი სახის წარმოდგენისას და კიდევ ერთხელ გავიღიმე ბედნიერებისგან,მე ხომ მხოლოდ ეს მყოფნიდა ბედნიერებისთვის,დემეტრეს სახის წარმოდგენა..ერეკლეს ჩემს ნათქვამზე ჩაეცინა და სიცილიტ მითხრა
_შენც საყვარელი ხარ
_მადლობ...
_ელექლე ნაყინი გიყვარს?_შემაწყვეტინა ნიკუშამ და ერეკლეს ახედა მომლოდინეთ
_კი პატარა თან ძალიან ...
_ძალიან კალქი..შენ თუ ახლა ნაკინს მიკიდი ცემი ჯმაკაცი იქნები_და გაეღრიჭა
_ნიკუშა_თვალები დაუბრიალე ჩემს კალთაში მჯდარ უმცროს ძმას
_ლა?_დამნაშავის თვალებთ ამომხედა
_ნუ ეჩხუბები ლილე,ახლავე მოვუტან+ფეხზე წამოდგა ერეკლე
_არა არ არის საჭირო ერეკლე არ შეწუხდე დღეს უკვე ორი ვაჭამე და არ აწყინოს
_არ აწყენს ლილე..პირიქით,როგორი ნაყინი გიყვარს პატარა კაცო?_ღიმილით შეხედა
_ჩოკოლადი_ბედნიერმა ჩაილაპარაკა
_ახლავე_თქვა და მაღაზიისკენ წავიდა,ერეკლე ჯერ მარაზიაში არ იყო შესული ტელეფონმა დამირეკა,ნომერს დავხედე არ მეცნო,თანაც რაღაც სხვა კოდით იყო შემოსული,შუბლშეჭმუხნულმა გადავუსვი მწვანე ყურმილს ხელი და ვუპასუხე
_გისმენთ
_ლილეკოოო_მომესმა ჩემი გიჟი დაქალის წივილ_კივილი
_თიკუნა?_გახარებულს ამომხდა
_ხო ხო მე ვარ..
_გოგო სხვა ნომერი არ გქონდა შენ?_მაშინვე ჩხუბზე გადავედი
_ჩემი ბუზღუნა...ჩემს ჯგუფელს აქვს რაღაც ტარიფი გააქტიურებული და ასე უფრო იაფად ვრეკავ და უფრო დიდხანსაც შემიძლია_ამიხსნა მშვიდად შემდეგ კიდევ ყვირილით მკითხა_რას შვრები შენ?სიძე როგორაა?_თავში ზარების რეკვა გაისმა
_ვინ?_ხმა დამისევდიანდა
_სიძე,დემეტრე
_აუ კარგი რა თიკა..
_ჯერ კიდევ ვერ გაიცანი?_დარწმუნებული ვარ ამ მომენტში ტუჩები დაპრუწა
_გავიცანი_ამოვიოხრე და მომავალ ერეკლეს გავუსწორე მზერა
_ვინ არის?_ახლა ნიკუშამ დამქაჩა
_თიკუნაა ნიკუშ
_ჩემი ნიკუშაც მანდ გყავს?ან შენ სად ხარ?_აღტაცებულმა დაიყვირა
_პარკში ვართ გოგო რა გაყვირებს?ნიკუშა დღეს კარგად მოიქცა და სათამაშოდ ჩამოვიყვანე...
_დამალაპარაკე რა ჩემი ბიჭი_მუდარით მითხრა
_კარგი ოღონდ არ გათიშო
_მოსულა_ტელეფონი ნიკუშას ჩავუდე ხელში და და ჩვენთან მოახლოვებულ ერეკლეს გავიღიმე
_კალქატ კალქათ_გაისმა ნიკუშას ბუტბუტი
_ესეც ნაყინი_თქვა მედიდურად ერეკლემ და ხელში სამი ნაყინი აათამაშა
_მადლობ ერეკლე..არ უნდა შეწუხებულიყავი
_არ შევწუხ...
_ვიჩი ვიჩი მეც მიკაქალ_შეაწყვეტინა ლაპარაკი ნიკუშავ,ერეკლეს ბავშვის ტიტინზე ცაეცინა და ნაყინების ცამორიგება დაიწყო,ერთი შოკოლადის ნაყინი მე მომცა
_ვიფიქრე რომ და_ძმას ერტნაირი გემოვნება გექნებოდათ_ამიხსნა და ერეკლეს წინ ჩაიცუცქა_ეს შენ პატარა..
_კალქი ახლა თიკუნა მე ნაკინი უნდა ვცამო_თქვა და ტელეფონი მე გამომიწოდა_მადლობა ელექლე _მორცხვად გაუღიმა და ნაყინი გამოარტვა
_არაფლის პატარა_თქვა ბიჭმა და ცემს გვერდით ჩამოჯდა
_ვინ არის?_იკითხა მშინვე თიკუნამ
_სხვა რას შვრები შენ?_შედარებით მშვიდათ ვკითხე
_ხუთი თითივით რომ გიცნობ რა_ჩაიცინა_ის ვიღაც გვერდიტ გიზის და გიტყდება ახსნა არა ვინ არის?აუ კარგი რა როდემდე უნდა იყო ასეთი მორცხვი და შებოჭილი
_მორჩი თიკუნა..შენ ის მითხარი რა ხდება გერმანიაში?არდადეგები როდის გეწყება?
_მშვიდობაა მშვიდობა..არდადეგები ზაფხულში ლილეკო...
_აუუ ზაფხულამდე რა მოითმენს რა_ამოვიბუზღუნე..ამ დროს ერეკლე და ნიკუშა უხმოდ ჭამდნენ ნაყინს და ერთმანეთს უღიმიან
_სხვა გზა არ არის_მანაც მოწყენით ჩაილაპარაკა_ცემი სეყვარებულის სახელი გიტხრა?_წამში გამხიარულდა
_აბა მიდი?_ამოვიფრუტუნე
_ბენი
_ეროვნება?
_გერმანსკი_ცაიცინა
_აუუ კარგი რა თიკა..._ამოვიბურტყურე,ერეკლემ გაკვირვებიტ შემომხედა
_რა?_გაკვირვებით იკითხა გერმანიიდან
_რამდენჯერ გითხარი რომ ქაეთველი სიძე მინდა და არა ინგლისელი ან ფრანგი ?_გამეცინა,ჩემს ნათქვამზე აქ საქართველოში და იქ გერმანიაში ერეკლესაც და თიკასაც გაეცინათ..ერეკლე და თიმა მმ კარგი იქნება....აიი ამ გაწამაწიაში როცა დამეტრეს ადგილი არ იყო ისევ გონებაში ამომიტივტივდა დებილივიტ გამეღიმა და ღრმად ამოვისუნთქე..ერეკლენაყინის ჭამას ამტავრებდა,ცამეცინა ჩემს წამის ნინანდელ ფიქრზე,თიკუნაც ასეთი ღორმუცელაა ასე წამში ჭამს ყველაფერს..ბიჭი ფეხზე წამოდგა
_ბიდიშიო_ჩუმად ამოილაპარაკა ჩემი ყურადღების მისაქცევად
_ერთი წუთით ნიკა_და ერეკლეს ავხედე ღიმილით
_მე წავა გამიხარდა თქენი ნახვა..აბა შენი იცი პატარა კაცო_ნიკუშას ლოყაზე მოეფერა მე გამიღიმა და ზურგი გვაქცია
_ნაყინისთვის მადლობა_მივაზახე მიმავალს
_არაფლის_სიცილით ამოილაპარაკა ისე რომ აღარ მოუხედავს და მალე თვალსაც მიეფარა
_წავიდა?ვინ იყო?რა კარგი ხმა ქონდა?სიმპატიურია?_მომაყარა კითხვები გამეცინა,თითების ლოკვაში გარტულლ ნიკუშას თავზე ხელი გადავუსვი და დავიწყე
_წავიდა კი
_ვინ არის?>
_მეზობელი
_მე არ ვიცნობ?
-კიტხვებს მაყრიდა დასრულებას არ მაცდიდა
_არა ახლა გადმოვიდა
_სიმპატიურია?
_ძალიან
_როგორია?
_აუ კარგი რა ახლა შუა ეზოში ამახსნევინე როგორია ერეკლე დევდარიანი
_მოკლედ
_სიმპატიჩნა_ცავიცინე
_მარტო ჩემთან გაქვს რა ამხერლა ენა_ამოიბუზღუნა_ახალგაზრდაა?
_ხმაზე არ ეტყობა?
_უმაგრესი ხმა აქვს
_ასეთი სიძე მინდა მე_შევაპარე ღადავის პონტში
_მეც მინდა დემეტრეს ნაირი სიძე....
_მე კიდევ დემეტრე.._ამოვიწმუკუნე
_ვინ ალის დემეთლე_ამოიბუტბუტა ნიკუშამ
_არავინ ნიკუშ მეგობარი..._ბევრი ვილაპარაკეთ მე და თიკუნამ,ნიკუშამ ბაღში ვეღარ მოისვენა ამიტომ სახლში ავედით და მე თიკასთან ლაპარაკი ჩემს ოთახში გავაგრძელე..საკმაოდ დიდხანს ვისაუბრეთ..თიკასთან ლაპარაკის შემდეგ მალევე ჩამეძიანა დილით გვიან ავდექი...უნივერსიტეტში დამაგვიანდა.კისრისტეხვიტ ავვარდი უნივერსიტეტის კიბეებზე და აუდიტორიის კართან მოსაუბრე მარიამის და დემეტრეს დანახვისას წამში გავშეშდი..ამ წამს საშინლად მომინდა დემეტრესთან მივსულიყავი და მეტქვა თუ რა ძლიერ მიყვარდა რომ სიგიჟემდე არანორმალურად მიყვარდა და ჩემტვის უმნიშვნელოვანესი ადამიანი იყო..ღრმად ამოვისუნთქე მასტან სიახლოვის ძალა ვიპოვე და ნელი ნაბიჯით დავიძაარი მათკენ.
_გამარჯობა_მორცხვად ამოვილაპარაკე და წამით მათ წინ შევდექი,ლოყები ამეფაკლა,ორივემ მე შემომხედა,დემეტრემ წამში ამატვალიერ_ჩამათვალიერა "გამარჯობაო" რაღაცნაირად ურეაქციოთ მითხრა და მარიამს სეხედა მარიამმა ღიმილით მითხრა "გამარჯობა" და მანაც ძმას შეხედა,უხერხულობისგან დავიწვი წამში გამოვფხიზლდი და აუდიტორიაში სევვარი ლექცია დაწყებული იყო უკვე ლექტორის ბოდიში მოვუხადე და ადგილი დავიკავე..გული საშინლად მომიკვდა...ასეთ ძალიერ სიყვარულს ვეღარ ვუძელბ,მანადგურებს ბოლოს მიღებს..ყოველ წამს ყოველ წუთს ვნერვიულობ დემეტრეზე..სულ იმას ვფიქრობ რას აკეტებს რამე ხომ არ უჭირს,ჩემი დახმარება ხომ არ სჭირდება,განა მე რა სემიძლია მაგრამ მაინც ამ ცემს გულს ვერაფერს ვუხერხებ...


უდიდესიიიიიიიიიიიიიიიი ბოდიშიიიიიი ასეეთი დაგვანებისთვისსს ...სკოლა დავამთვარე და საშინლად დავიღალე ამ კვირაშიიი....მადლობა ამ ისტორიისადმი თქვენი ინტერესისთვის..იმედი მაქვს ეს თავი მოგეწონებათ...მოვლენებს მალ მალე ვერ ვანვავითარებ რადგან მინდა უფრო დიდი მოცულობის და რეალობასთან ახლოს მდგომი ისტორია გამომივიდეს..დიდი იმადლობა თითოეულ თქვენგანს ^_^ <3 გაფასებთ ზალიან ♥



№1  offline წევრი ალექსისი

მაგარია მალე დადე შემდეგი

 


№2  offline წევრი natka90

Uhh dzlivssss....kargi iyoo magram dzalian daagviae tumca lodini girdaa.agar daagvvianoo male dade raa

 


№3  offline წევრი isterichka123

გასაწიწკნი ხარ რატო აგვიანებ ცუდო კაია გაგრძელე

 


№4  offline წევრი qetiqetiA3

ალექსისი
მაგარია მალე დადე შემდეგი

შევეცდები ^_^ დიდი მადლობა ♥
natka90
Uhh dzlivssss....kargi iyoo magram dzalian daagviae tumca lodini girdaa.agar daagvvianoo male dade raa

ძალიან დიდი მადლობა <3 შევეცდები მალე დავდო <3
isterichka123
გასაწიწკნი ხარ რატო აგვიანებ ცუდო კაია გაგრძელე

უბრალოდ ვერ მოვახერხე აქამდე დაწერა..ძალიან დიდი მადლობა რომ კითხულობ <3 <3 <3

 


№5 სტუმარი ...............

gaagrdzelee *^*

 


№6  offline წევრი kiko

არც მიკვირს მეც დავამთავრე ახლა სკოლა და ახლაც გადატვირთული ვარ. მაგრამ იცოდე მეტჯერ აღარ დააგვიანო. მიყვარს მე ეს ისტორია.

 


№7  offline წევრი qetiqetiA3

...............
gaagrdzelee *^*

აუციებლად.გმადლობ <3
kiko
არც მიკვირს მეც დავამთავრე ახლა სკოლა და ახლაც გადატვირთული ვარ. მაგრამ იცოდე მეტჯერ აღარ დააგვიანო. მიყვარს მე ეს ისტორია.

მე კიდევ შენ მიყვარხარ კარგო მკითხველო გმადობ <3

 


№8  offline წევრი Serenay

მალე დადერა ძალიან კარგია

 


№9  offline წევრი qetiqetiA3

Serenay
მალე დადერა ძალიან კარგია

დიდი მადლობა <3

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent