უმზეო, ნაცრისფერი ცა უნიათო ღრუბლებით გადმოჰყურებს ლურჯი თითქოს და გაბრაზებული ტალღების ჩხუბს. ნაპირზე კი ნაცრად ქცეული ქვიშა. დიდი ქვები, მათ უკან კი ქალაქი რომელიც ასე ძალიან მძულს, ხმაურიანი მაგრამ მაინც ჩუმი, რადგან ერთმანეთს არავინ უსმენს ყველა თავის კალაპოტშია. მეც მივყვები ნაპპირს და შევნიშნე გოგო რომელიც ნელ-ნელა წყალს უერთდება -ჰეი- დავუყვირე მაგრამ უშედეგოდ, ბოლოს კი გადახტა. ფეხსაცმელი და პალტო გავიხადე და წყალში მის ამოსაყვანად შევედი. თუმცა იქ არავინ იყო, ვეცადე კიდურები ამომეძრავებინა, თუმცა თითქოს ძალიან დაღლილი ვარ, ან რაღაც მაკავებს. წყალიც ცდილობდა ჩემ ორგანიზმში შემოსულიყო და ამ დროს ვიგრძენი...
ამომახველა და თვალები ნელ-ნელა გავახილე, უკვე ნაპირზე ვიწექი პოლიციის მანქნებისა და პოლიციელების გარემოცვაში. სასწრაფოს მანქანაში ვიღაც მაგარმა სექსუალურმა ექთანმა გამსინჯა და როცა გაარკვიეს რომ არაფერი მჭირდა ოფიცერის ლუკმა გავხდი. ჩამაგდეს მანქანაში და საცურაო კოსტიუმიდან თავი ეგრევე დაკითხვის ოთახში ამოვყავი. დიდი სარკის წინ ვიჯექი ხელბორკილებით მიჯაჭვული რკინის მაგიდას.
-ესეიგი გოგონას გადასარჩენად შეხვედი წყალში
-დიახ დეტექტივო
-დეტექტივი ლუკას, ლუკას პერალტა
-რატომღაც გმირობა გადავწყვიტე, თუმცა ამას მეორედ აღარ გავიმეორებ
-და საერთოდ იმ გოგოს აღწერა შეგიძლია?!
-კი, მუქი ფერის თმა, საშუალო სიმაღლე და დახეული, ჭუჭყიანი, ნათეთრალი კაბა
-აა ესეიგი, მასზე ძალა იხმარეს რაც საფუძვლად დაედო მის ესეთ საქციელს და შემდეგ შენ ხელი შეუშალე
-კი ეგრეც შეიძლება ითქვას
-კარგი რა ძებნაშიც კი არავინ არ არის. ამ ვერსიაზე რას იტყვი, იმის გათვალისწინებით რომ მარტო ცხოვრობ.დიდი ანაზღაურება არ გაქ და საერთოდ ვერც ვნახე ოფიციალური შენი სამსახური, მგონი ის გოგო შენ იყავი ჩვენ კი შენი ჰეროუ გამოვდექით.
-არა ჩემი თავი ამაზე მეტად მიყვარს ვიდრე თქვენ ფიქრობთ თან რა სისულელეა მარტო არ ვცხოვრობ კარგად რომ გაკერკვით ჩემ წრუწუნა ჯერის ნახავდით
-იცი რა ჩემი აზრით ფსიქიატრიულში უკვე გელოდებიან. თუ გინდა დაგეხმარები რომ ციხეში ორ თვეზე მეტი არ გაატარო მაგრამ ამ სისულელეებს მორჩი
-ადვოკატი
-რა?
-რა და ადვოკატს დაურეკეთ
დეტექტივი ოთახიდან გავიდა, სულ რაღაც 15 წუთში ფეხსაცმლის ბაკუნის ხმამ მიიპყრო ჩემი ყურადღება და ამჯერად მოკლე ლურჯ კაბიანი ქერა ქალი შემოვიდა. შუბლი ჩემ ხელებს მოვაშორე და მას ავხედე
-გამარჯობათ მის რატაჯკოვსკი
-მისის
-ოჰოოჰ და როდიდან. გილოცავ-რა თქმა უნდა ცინიკურად მივულოცე
-მადლობ მაგრამ ჯობია საქმეზე გადავიდეთ
-კარგი რა შენ ქმარზე ადრე მე ვიცოდი მაგ კაბის ქვეშ როგორ ბიუს-ჰალტერს ატარებდი.
-გეყო თორე შენ დაცვაზე უარს ვიტყვი
-რას ვიზავთ საქმე საქმეა- და მოვუყევი რაც მოხდა. ისიც მისმენდა და თან რაღაცას ინიშნავდა. თითქოს რაღაცის შეეშინდა, აფორიაქებული გავიდა ოთახიდან...
-აბა მისტერ რაითმენ თავისუფალი ხართ, მაგრამ შემდეგში საცურაოდ თბილი ამინდი შეარჩიეთ. -თან მაფხიზლებდა ერთ-ერთი წვერებიანი პოლიციელი. ცოტა არ იყოს და საკნის მაგარმა საწოლმა ყველაფერი ამატკია. ჩემი ნივთები დამიბრუნეს და სახლისკენ წავედი. მეოთხე და მეხუთე გზატკეცილებს შორის ხიდს მივუყვებოდი რომელსაც ლონგრივერს ქუდივით ეხურა და აი კიდევ ის გოგო "მიშველე, ცურვა არ ვიცი" მეძახდა და თან მდინარეში გადახტა მე მისკენ გავიქეცი და როცა გადავიხედე როგორც მაშინ ეხლაც თითქოს გამქრალიყო. ჩემ ფსიქოლოგთან ვიზიტი უნდა გავაახლო, მგონი აშკარად ვგიჟდები. სახლის ნაცვლად ბარში წავედი. ბევრი ხალხი იყო ერთ-ერთ მაგიდაზე დავჯექი და არ ვიცი ალბათ 7 ჭიქა ტეკილა დავლიე, აშკარად მშველოდა. ერთი ჩემნაირი ბარის ბოლოშიც შევნიშნე ოღონდ იმ განსხვავებით რომ ის გოგო იყო. მას გვერდით მივუჯექი
-სასმელი გამითავდა და ხო არ დამპატიჟებდით
-ზოგადად არა მაგრამ ეხლა გაგიმართლა რადგან მთვრალი ვარ
-ჯარედი
-უკაცრავად?
-მიპატიებია მაგრამ ჯარედი მქვია
-ა მე კეტი
-სასიამოვნოა კეტ- კონტაქტში ადვილად შემოვიდა ეც მოვუყევი ჩემი პრობლემის შესახებ თუმცა მას დიდად არ გაკვირვებია. თვითონ კი მამა მოუკვდა და იმაზე იყო გაცოფებული რომ იმისდა მიუხედავათ რომ თვითონაც ექიმია ვერ გაიგო გარდაცვქალების მიზეზი.
-ისე ექიმი თუ ხარ, უნდა იცოდე რომ ბევრი დალევა არ შეიძლება
-და სხვა გზას მირჩევ
-მგონი კი- ჩემთან ავედით და როგორც კი შევედით სამოსი აღარც ერთს გვეცვა. დივანზე დამაგდო მე კი უკან რაღაც შემერჭო და წამოვხტი მას გაეცინა და მერე ისევ კოცნა და კოცნა. საძინებელში გავედით და ყველაფერი სექსით დამთავრდა.
დილის ცხრის ნახევარი და მეტალიკა გვაღვიძებს. მე მაღვიძარა ფანჯრიდან გადავაგდე და დილით ისევ განვიტვირთეთ. მერე მისაღებში გავედით მე ყავას ვადუღებდი ის კი ტელევიზორს მიუჯდა.
-შენ რას საქმიანობ?
-მე? მე ესე რო ვთქვათ მონადირე ვარ.
-ვაა უცნაურია. მაგრამ მაგაზე უცნაურობაც მინახავს
-რას გულისხმობ.
-არ ვიცი რატომ გიყვები თუმცა იმაზე უარესი არ იქნება რაც ცუხელ გვქონდა
-არა წუხელ ცუდი კი არა გადასარევი იყო თან ამავე დროს დღეს დილითც.
-მოკლედ როცა მამაჩემი საავადმყოფოში იწვა სულ ერთი და იგივე რიცხვებს 42 და -149 ს იმეორებდა და კიდევ ერთ სიტყვას "ემილი"
ვიღაც გოგოს აღწერდა მუქი თმით და თეთრი კაბით
-მოიცა რა?
-ხო მე მგონია ახალგაზრდობაში უყვარდა და მაინ დედა შეირთო ან არ ვიცი როცა მოკვდა ექიმებმა თქვეს რომ დაიხრჩო. მაგრამ პალატა წყლის ქვეშ ნამდვილად არ ქონია. -ტელევიზორი გათიშა და ფეხზე ადგა მის ხმაში შიში იგრძნობოდა.