არც კი ვიცი რა უფრო გამიხარდებოდა ის, რომ გიჟი ვარ თუ ის რომ გიჟი არ ვარ და ეს ყველაფერუ არაა ჩეი გამოგონება და ჰალუცინაცია.არვიცი უკვე რა ვიფიქრო კარგია ის, რომ ვიღაცას მაინც ჯერა ჩემი მაგრამ..მაგრამ რაც ყველაზე მეტად მაშინებს არის ის რომ ის ის მართლა არსებობს.
აქამდე შიში თიტქოს განელებული მქონდა და შევეჩვიე კიდეც , რადგან მეგონა მაინც გამოგენება და ჩემი წარმოსახვა და დღეს როცა უკვე მხოლოდ გამოჩენით არ დაკმაყოფილდა, სახეზე ხელი მივიდე კიდევ მეცვოდა ღაწვი.და ეს თმა ეს რა არი საერთოდ ან როდის მომაჭრა.არვიცი არვიცი რა ვიფიქრო მალე მართლა გავგიჟდები და იქნებ ასეც ჯობდეს რეალობას მოვწყდები.ჰმ რა დრო დადგა რომ სიგიჟეს ვნატრობ.
მალე ლიზი მოვიდა ისეთი აღელვებულ იყო ჩემი თავი გამახსენდა როდესაც "ის" ჩემს ცხორებაში გამოჩნდა.ფოტოში რომელიც ლიზიმ მანახა აშკარად ჩანდა სილუეტი ზუსტად ისეთი როგორიც მახსოვდა,ლიზის მოვუყევი ყველაფერი რასაც აქამდე ვუმაავდი მას და ყველას ჩემს გარშემო აკანკალებული მისმენდა.
-ემილი ეს რა დღეში ყოფილხარ
-ლიზი არც კი ვიცი რა უნდა ვქნა ძალიან დავიბენი
ლიზი მოვიდა და ჩამეხუტა ყველაფერი გამოსწორდება რამეს მოვიფიქრებთ მითხრა და გამიღიმა.
რამდენიმე ნაცნობთან გადავრეკეთ რათა გაგვეგო პარანორმალურ მოვლენებზე რამე, ასევე გადავწყვიტე მომეძიებინა სახლის შესახებ ინფორმაცია და..და ჩემს ოჯახზე იმ ოჯახზე რომელსაც არ ვიცნობდი ეს ყველაზე მტკივნეული თემა იყო და არ დავუბრუნდებოდი , რომ არა ეს ბურუსით მოცული ის. ერთადერთი მინდოდა დასრულებულიყო ეს კოშმარი მეტი არაფერი.
ყავას გავაკეთებ ვუთხარი და წამოვდექი სამზარეულოში გასასვლელად
-ლიზი ხომ არ გშია? ხმა არ ამოუღია ლიზის
ყავა დავასხი და სწრაფად მოვურიე, თითი დავიწვი ფუ შენი ხმამაღლა გავაკეტე კომენტარი და ონკანზე ცივ წყალს შევუშვირე.
-ლიზი სიგარეტი წამოაყოლე და გამოდი მზადაა გავძახე და სკამზე მოვკალათდი
დაახლოვებით 2 წუთის მერე როცა ლიზი არ გამოჩნდა უკვე გაბრაზებულმა დავუძახე
-მოეშვი ინტერნეტში ბოდიალს და მოდი, ისევ უპასუხოდ დავრჩი
მომენტალურად მოვწყდი ადგილიდან და რამდენიმე წამში ოთახში ვიყავი
ლიზიიი დავიყვირე და იატაკზე ლიზის სხეულს მივუახლოვდი, ლიზიი ლიზიი მთელი ძალით ვცდილობდი მის გამოფხიზლებას, სხეული მოშვებოდა და მიჭირდა მისი აწევა,ლიზი გაახილე თვალები ლიზი,გულში ჩავიკარი და ხმამაღლა ვქვითინებდი
-ემილი მომესმა ყურთან ლიზის ჩურჩულით ნათქვამი