ლექცია როგორ ჩამთავრდა და როგორ აღმოვჩნდი ჩემი სახლისკენ მიმავალ მარშუტკაში ვერ გავოგე,ასე გაბრუებული დავიარებოდი მთელი დღე და ისეთ ხასიათზე ვიყავი რომ გარშემო ვერაფერს ვგრძნობდი,თვალწინ მხოლოდ დემეტრეს ურეაქციო სახე მედგა და მეც ზუსტად ისეთივე მზერით ვიყურებოდი როგორც ჩემი სიცოცხლის ურეაქციო ცივი თვალები ჩემსკენ მომართული,ეს მანადგურებდა,მტკენდა მაგრამ ვუძლებდი...სახლში შესულმა ნიკუშას ტიტინსაც არ მივაქციე ყურადღება ისე შევიკეტე ჩემს ოთახში და ასე ნახევარ საათიანი ცარიელი ფიქრების შემდეგ მკვდარივით ჩამეძინა , მეორე დღის ექვს საათამდე აღარ გამიღვიძია.
როგორც კი გავიღვიძე მაშინვე დემეტრე დამიდგა თვალწინ,სიმწრით ჩამეცინა,ფეხზე წამოვდექი და აბაზანას მივაშურე...ისე გავემზადე ექვსიდან რვა საათამდე რომ დემეტრეს სახე სულ თან დამყვებოდა,ყოველი თვალის დახამხამებისას მას ვხედავდი,ისე ვფიქრობ და ნელნელა ვხვდები რომ ვგიჟდები ეს უკვე სიგიჟეში გადამდის...მაგრამ მაინც ვერ ვეშვები ,თითქოს დემეტრე ჩემი ნარკოტიკია რომელიც არასოდეს გამისინჯავს მაგრამ მაინც სულით ხორცამდე მასზე ვარ დამოკიდებული,დემეტრე მაგიჟებ ჭკუიდან გადავყავარ.მშობლებს და ნიკუშას ჯერ კიდევ ეძინათ მე რომ სახლი დავტოვე,დღეს დასვენება აქვთ მშობლებს და ნიკუშა ზოოპარკში მიყავთ,სამწუხაროდ ვერ ვახერხებ წასვლას თუმცა პირობა მაინც ჩამომართვეს თუ ცოდაოდენი დრო გამოვნახე მათთან აუცილებლად მივალ.მარშუტი კი კარგი შეადგინეს ჯერ ზოოპარკი შემდეგ თაწმინდა და ბოლოს მაგნოლალდში დაამთავრებენ ტურნეს ნიკუშას საყვარელი ჰამბურგერის ჭამით..ამ ცხოვრებაში ვინც ყველაზე მეტად მიყვარს ჩემი ოჯახი და დემეტრეა..დემეტრე მაგიჟებს ჭკუიდან გადავყავარ,ისე რომ ამისთვის არაფერს აკეთებს..ასე ფიქრით მივედი უნივერსიტეტში ,კიდევ ერთი რუტინული დღე ,ლექტორმა დღეს შემაქო რამაც ძალიან გამახარა,შესხმული ფრთბით გამოვფრინდი უნივერსიტეტის ეზოში და სკამზე კომფორტულად მოვკალათდი.ისევ ფიქრები,და ისევ დემეტრე ჩემი დემეტრე რომელიც სინამდვილეში ჩემი საერთოდ არ არის,ასე ჩაფიძირე ფიქრებში,ვფიქრობდი ყვეაფერზე,ესეც რუტინულია,დემეტრეზე,ჩემს ოჯახზე და ჩემს ცხოვრებაზე,,,ვფიქრობდი მათზე და მშურდა ,დიახ მშურდა მათი ვინც დემეტრეს ყოველდღე ნახულობდა,ესალმებოდა და დემეტრეც საპასუხოდ თბილად უღიმოდა და არა ჩემსავით უბღვერდა,,დახე დამემანჭა დემეტრეს გუშინდელი სახის გახსენებისას და თვალზე ცრემლიც მომადგა,ვფიქრობდი თუ რა ბედნიერი ვიქნებოდი დენეტრეს რომ ვყვარებოდი,ჩემთვის რომ ეთქვა თუ რა ძლიერ ვუყვარდი,ალბათ გულიც კი გამისკდებოდა მის ნათქვამ მიყვარხაარს რომ გავიგონებდი ჩემი მიმართულებით ნათქვამს.
_გამარჯობა.შეიძლება დავჯდე?_მომესმა ბიჭის საკმაოდ მელოდიური ხმა
_კი ბატონო დაჯექი_ავხედე უცნობს და ცოტა ჩავიწიე
_შესვენება გაქვს?
_კი
_ცოტნე გელოვანი_ღიმილით გამომიწოდა ხელი,ნამდვილად არ იყო ცუდი ბიჭი,აღნაგობაშიც ვერაფერს დაუწუნებ.
_ლილე წიკლაური_მეც გავუღიმე და ხელი ჩამოვართვი
_აქამდე არასდროს შემიმჩნევიხარ ლილე
_არც მე ციტნე_ნადზალადევად გავუღიმე
_რაზე სწავლობ?
_ბიოლოგიურზე.შენ?
_არქიტექტურუზე_გამიღიმა და ამაყად წარმომიდგინა მომავალი პროფესია
_გეტყობა ძალიან გიყვარს შენი მომავალი პროფესია არა?_ახლა გულით გავუღიმე,მიყვარს საქმეზე შეყვარებული ხალხი
_ძალიან .და შენ?
_მეც ძალიან ძალიან_ხელი სიცილით ავიქნიე ,მარჯვნივ გავიხედე ამ მომენტში და დემეტრეს წავაწყდი ,ჰო დემეტრეს,მე მიყურებდა თანაც ძალიან დიდი ინტერესით,ლოყბი ამიხურდა თავი დავხარე.
_რა მოხდა?_გაკვირვებით მკითხა ბიჭმა და გარემოს თვალი მოავლო
_არაფერი.._შევეცადე გრძნობები დამერეგულილებინა მაგრამ იმის გახსენებუსას რომ დემეტრე ასე ახლოს იყო ჩემთან და მითუმეტეს მე მიყურებდა მაგიჯებდა...დემეტრე მიყვარხარ,დემეტრე მიყვარხარ,დემეტრე მიყვარხაარ_ამას გაიძახოდა ჩემი გული,მისი საგულიდან ამოგლეჯვა და სანაგვეზე გადაგდება მინდოდა მაგრამ ვერ ვახერხებდი,ახლა უფრო ცხადად ვგრძნობი მის მზერა ს და სიხარულისგან სული მეყინებოდა.უცბად წამოვხტი ფეხზე და ცოტნეს უხერხულად გავუღიმე
_სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა ცონტე.მეVქარება უნდა წავიდე_გავუღიმე თბილად
_კარგი ნახვამდის ლილე_ხელი მხიარულად დამიქნია და სიგარეტის კოლოფი ამოიღი ჯიბიდან არაფერი მითქვამს კიდევ ერთხე გამეღიმა და უკანმოუხედავად გავშორდი იმ ადგილს,მოუვარე და სხვა კარიდან შევედი და ჩემს აუდიტორიაში შევიკეტე...ყველა ლექცია რომ მორჩა გულის ფანცქალით გამოვედი ეზოში და გარემოს თვალი მოვავლე,რათქმაუნდა ვერსად დავინახე სასურველი პიროვნება და ისევ მასზე ფიქრით გავუყები ქუჩას..კორპუსის ეზოში შესულს საშინელი სანახაობა დამხვდა ,გულზე ხელი ძლიერზაად ვივიჭიე და პირველი რაც გავიფიქრე იყო "დედა,მამა,ნიკუშა" გული მომეკუმშა და ნელი ნაბიჯით გავუყევი ბილიკს ფეხები უკან მრჩებოდა ...სასწრაფოს მანქანისა და პოლიციის მანშანის სირენის ხმა სულ მანადგურებდა,ვიცი ძალიან მცირედი შანსი იყო ჩემს ოჯახის წევრებს რამე მოსვლოდათ მაგრამ ეს მცირედი შანსიც მაგიჟებდა...კორპუსს სახლო მანძილზე მივუახლოვდი და დავინახე კედელი რომელიც სისხლით იყო შეღებილი,წითლად ელვარებდა ,პირზე ხელი მტელი ძალით მივიჭირე ახლა რომ არ მეყვირა ,და ახლა უკვე სირბილით მივვარდი ერთ_ერთ პოლიციელს
_რა..რა მოხდა?_ხმის სიმტკიცე ვერ შევინარჩუნე
_დამშვიდდით_ჩემი დამშივდება ცადა
_ძალიან გთხოვთ მითხარით რა მოხდა?ეს რა სისხლია?_უკვე ტირილი მივარდებოდა,ხელი სისხლისკენ გავიშვირე რომელიც შესასვლელ კარებთან იყო და მეც იქით გავიხედე როცა დემეტრეს გაყინულ,გაშეშებულ დაგანადგურებულ სახეს წავაწყდი,ხელები სულ სისხლიანი ქონდა,მისი დანახვისას ვეღარაფლის გაფიქრება მოვასწარი ისე ჩავიკეცე პოლიციელის წინ,,მაგიჟებდა ეს ტკივილი მაგიჟებდა,ნუთუ დემეტრეს რაე ტკივა .ისეთი სახე ქონდა შეხედვის მეშინოდა მანაც წამით გააჩერა ჩემზე მზერა,ჩაკეცილს ერთი დამხედა და ურეაქციოთ გადადგა ნაბიჟები.მანქანას მიუახლოვდა,ჩაჯდა და ისე წავიდა უკან არ მოუხედავს,რა იცოდა რომ აი ამ წამს ზუსტად მის გამო დავკარგე ფეხებში მგრძნობებოდა
_კარგად ხარ?_შეშინებული ხმით წამომაყენა პოლიციელმა და დამეხმარა მანქანას დავყრდნობოდი_ექიმი!_დაიძახა სასწრაფოს მანქანის მიმართულებით.
_არა არ მინდა_სუსტად ამოვილაპარაკე_ბოლოს და ბოლოს მითხარით რა ჯანდაბა მოხდა?_ მოთმინება დავკარგე
_ახალგაზრდა ბიჭი დაჭრეს..._თავში თითქოს ურო ჩამარტყეს
_ახლა...ახლა...ახლა რომ გავიდა ი..ის?_ამოვიბლუყუნე ნერვიულობისგან და შოკისგან ენა დამებნა
_არა..სხვა. დამშვიდდით კარგად არ გამოიყურებით
_ვინ?ვინ სხვა?_თითქოს დამშვიდდი რომ დემეტრეს არაფერი სჭირდა მაგრამ მისი სახის გახსენებისას,მისი უსაზღვრო ტკივილის გახსენებისას კვლავ დავკარგე წამით ფეხებში ძალა.
_ერეკლე სახლეი თუ სწორად მახსოვს ერთი წუთით საქმეს ვნახავ...ხო ერეკლე დევდარიანი ამ კორპუსში ცხოსვრობდა
_ერეკლე_უღონოდ ამოვილაპარაკე_როგორ არის?რამე შერიოზული სჭირს?_ამოვიკრუსუნე



ბავშვებო ესეც ახალი თავი? როგორია? იმედი მაქვს თქვენი მოლოდინები ცოტა მაინც გავამართლე...აბა შემიფასეთ..ძალიან გთხოვთ მითხარით თქვენი აზრი..რა მოგწონთ და არ მოგწონთ..რომელი პერსონაჟი წამოვწიო უფრო წინ...დააფიქსირეთ თქვენი აზრი და მე აუცილებლად გავითვალისწინებ..გაფასებთ ძალიან