-კარგად ხარ? -მატიასი ჩემ გვერდზე ჯდება დდა მიღიმის. მას ყოველთვის სეუძლია გამაღიმოს, მნიშვნელობა არ აქვს როგორ ხასიათზე ვარ. -ნუ ბრაზობ მათზე, ისინი შენზე ზრუნავენ და საუკეთესო უნდათ შენთვის. -მხარს მკრავს და იცინის. -თან მოგეწონება აქ ყოფნა, იცი რამდენ ადამიანს გაიცნობ? -პატარა ბავშვივით მექცევა. ნუ, მართალია მასზე პატარა ვარ და თან ოთხი წლით, მაგრამ მაინც.
-ვის გავიცნობ? -ვეკითხები მოწყენილი ხმით. -ხალხს, რომლებსაც გრძნობები აღარ აქვთ? ხალხს რომლებსაც სულ ნიღბები აქვთ აფარებული?
-ხალხს რომელსაც ვემეგობრები. -მიღიმის და ხელს მხარზე მხვევს. -ისინი გეძებენ, მაგრამ არ ვუთხარი აქ რომ იყავი. -ცოტა ხანი ჩუმადაა და მერე აგრძელებს. -თუ მოგწონს შეგიძლია შენ ოთახად გამოიყენო, მეც შენ პირდაპირ მაქვს ოთახი.
თავს ვუქნევ და ვუღიმი. ჩემი მატიასი, როგორ მომენატრა, ერთადერთია ჩემ გადარეულ ოჯახში ნორმალური.
-წამო, თორე გააფრენენ. -მიღიმის, ფეხზე დგება და ხელს მიწვდის რომ დავეყრდნო. მეც მასთან ერთად მივდივარ ოთახში სადაც მოღალატე ხალხი მელოდება. მათ ისედაც არ ესმოდათ ჩემი ახლა ხომ საერთოდ ვეღარ გამიგებენ.
-ვიცი რომ ძალიან ბრაზობ... -დედა ლაპარაკს იწყებს როგორც კი ოთახში შევდივარ მაგრამ ვეუბნები რომ დაწყნარდეს და ვცდილობ მშვიდი ხმა შევინარჩუნო.
-მართლები ხართ. -ლაკონურად ლაპარაკი გადავწყვიტე, მოკლედ ვეტყვი სათქმელს და მერე მომეშვებიან. -აქ გადმოვალ საცხოვრებლად, ხვალე რომ მოვიდე შუადღეს სკოლის მერე პრობლემა ხომ არ იქნება? -ბაბუას ვეკითხები და ისიც გაბრწყინებული სახით თავს მიქნევს. ჰმმ, ალბათ შანსი იმისი რომ ბიბლიოთეკას ვიპოვი უფრო და უფრო იზრდება.

***
მანქანაში ვზივარ და სასახლისკენ მივდივარ. ვიცი რომ სანერვიულო არაფერია, მაგრამ ერთ ადგილას მაინც ვერ ვჩერდები და აქთ-იქით ვიყურები. მალე მანქანა სასახლესთან ცერდება და მეც პირდაპირ ჩემი ახალი ოტახისკენ გავბივარ.
სასახლე ისევ ისეთია როგორც ყოველთვის, გრძელი, თეთრი კარიდორებით, ტონობით საიდუმლო გასასვლელით (რამდენიმეს ადგილი ვიცი კიდევაც პატარა რომ ვიყავი მაშინ ვიპოვეთ მე და მატიასმა). როგორც კი შიგნით შევდივარ, მაშინვე უამრავი ადამიანიმეგებება, მეც ყველას ვუღიმი, ვესალმები და ვცდილობ გზა გავიკვლიო ოთახისკენ.
ოთახში შესული გაკვირვებას ვერ ვმალავ. თეთრ კედლებზე, დეკორად გრზელი ვარდებია დახატული, დიდი, მრგვალი საწოლი აივანთან არის და იქიდან კი უმშვენიერესი ხედი იშლება. აივნიდან ასევე ბაღში წასასვლელიც არის, ბაღი კი იდეალურია.
-შეიძლება? --მატიასი კარებზე მიკაკუნეს და შემოდის. ღიმილი ყურებამდე აქვს ასული. -მიზარია რომ აქ მარტო არ მომიწევს ხოლმე ყოფნა, შენ წარმოდგენაც კი არ გაქვს თუ როგორი მოსაწყენია. -ნერვიულად იცინის და მერე თითქოს რაღაცა გაახსენდაო ადგილზე ხტება. -სულ დამავიწყდა, მე ხომ ჩემი მეგობრების გასაცნობად მინდოდა დამეძახა შენთვის. -იცინის და ოთახიდან გავყავარ. -მოკლედ ეს ლუკასია, ლუკას მორენკო. -მიმანიშნებს, მაღალ და ძალიან სიმპატიურ ბიჭზე, მაგრამ რა დროს ეგ არის მე ბიბლიოთეკა უნდა ვიპოვო.-ეს ედვარდ ჰილია. -მეუბნება ქერაზე და ისიც თავს მიკრავს. -ეს კი ჯონათანია. -მიმითითებს უკანასკნელზე.
-მხოლოდ ჯო. -იღიმის და ხელს მიწოდებს. დაფიქრება არც კი მწირდება ისე ვართმევ ხელს და ვუღიმი, რადგან დარწმუნებული ვარ ისინი ნამდვილები არიან. ეს მათი საქციელიდან და გამოხედვებიდან ჩანს. უკანასკნელი ადამიანები ფარს სამყაროში.
-ეს კი ემილიაა. -ჩემს თავს აცნობს მატიასი ბიჭებს და მეღიმება.
-ემი. -ვეუბნები და გარშემო ვიყურები. -უკაცრავად, მე უნდა წავიდე. -ჩუმად ვიბოდიშები და ოთახში ვბრუნდები.
ცუდი ტიპები არ ჩანან, ალბათ გამოდგება სამეგობროდ, თორემ აქ მარტმ ხომ გავაფრინე. ნდა ვიკიტხო ელისის მოყვანა თუ შეიძლება და კიდევ იქნებ რომ ვთხოვო პატარა ლეკვიც მაჩუქონ....
რა დროს ლეკვია ემილია! შენ აქ ბიბლიოთეკისთვის ხარ, არ დაგავიწყდეს! ბიბლიოთეკა და არანაირი ლეკვი და კნუტი, მხოლოდ ინფორმაცია სინათლეზე. იქნებ დამატებითი ცნობები ნიკოლასზეც ვნახო?
მაგრამ აქ ჯდომით ვიცი რომ ვერაფერს ვერ გავაკეთებ, ჯერ საიდანრაც უნდა დავიწყო მოძებნა, იქნებ ჯერ არასაიდუმლო ბიბლიოთეკაში ინფორმაცია ვიპოვო სასახლის გეგმაზე და ასე მივაგნო საიდუმლო ბიბლიოთეკასაც? არ ვიცი, აბა სხვა რა გავაკეთო... მაგრამ თუ ეხლავე ბიბლიოთეკაში ჩავალ მასე ჩემ საქმეში ცხვირს ცაყოფენ, ალბათ ორი კვირა მოცდა მომიწევს და იქნებ ამ ორ კვირაში ლეკვიც ვიშოვო...? ოოოო, რა დროს ლეკვია ან რამ მომანდომა ახლა როცა გეგმები მაქვს მოსაფიქრებელი ლეკვი? სად წავიყვანო მერე მე ის ლეკვი მოსაკლავად რომ გამომეკიდებიან?!

იმედია მოგეწონებათ... ^_^
პ.ს ბოდიშით სულელური და პატარა თავისთვის....