ჩემდა გასაკვირად პირველი გამეღვიძა. დილის პროცედურები ჩავიტარე,ჩავიცვი და გიჟებიც გავაღვიძე.

-აუ რომელი საათია (ელე)
-6:30 (მე)
-რაა (ლიკა)
-ხო დროზე (მე)
ბოლოს ყველა მზად ვიყავით და დაბლა ჩავედით.
-კაი ეხა მოდი ნიკასთან ლიკა,მარიამი და ლუკა ჩასხდნენ,ჩემთან ეს ქაჯანა და კატო (ლაშა)
-მადლობა თქვი რომ შენ მანქანაში ვჯდები (ელე)
-ვაიმეე დაიწყეს,თქვენ თუ მთელი გზა ესე იქნებით მე ნიკასთან ჩავჯდები (მე)
-თვითონ დაიწყო (ელე)
-ოხ (ლაშა)
-დადუმდით(მე)
მთელი გზა ამათ ჩხუბზე მეშლებოდა ნერვები,ხან ვმხიარულობდი. დამღლელი მგზავრობის შემდეგ სასტუმროში დავბინავდით.ესენი პირდაპირ პლაჟზე წავიდნენ,მე ძილი ვამჯობინე და დავრჩი. ცოტახნით წავიძინე,მერე გამომეღვიძა და გადავწყვიტე მეც მათთან წავსულიყავი. მოვწესრიგდი და პლაჟისკენ ავიღე გეზი.

არ გამჭირვებია მათი მოძებნა,თვითონაც დამინახეს და ხელიც დამიქნიეს,მაგრამ მოიცა მოიცა ამას აქ რა უნდა,ერეკლე აქ არის ? კაი ჯანდაბას მაგრამ ის სვეცკიც მოიყვანა ? არა ის არ ჩანს,რომც მოეყვანა ელე უკვე დაპატიმრებული იქნებოდა,არაფერი შევიმჩნიე და მათ მივუახლოვდი.
-ოხ ვინებეთ გაღვიძება (ლუკა)
-კი (მე)
ერეკლეს ამრეზით შევხედე და ზღვაში შევცურე,ღმერთო რა კარგი იყო წყალი,მაგრამ მოიცა,ვიგრძენი როგორ დამაწვა ვიღაცა თავზე,როგორც მივხვდი მაყვინთავებდა ვიღაც,ვაიმე აღარ შემიძლია,ვიყვირე,მაგრამ ბუშტუკები ავიდნენ მხოლოდ მაღლა,ჰაერი, ჰაერი ძლივს ამოვისუნთქე,უკან შევტრიალლდი და დავინახე როგორ ხარხარებდა ერეკლე.
-იდიოოტოო,კრეტინო,დეგენერატო,შტერო,დამპალო,მეზი... უნდა მეთქვა როდესაც თითი ტუჩზე დამადო
-ჩშშ,სიტყვები შეარჩიე (ერეკლე)
-მეზიზღები (მე)
-ენაა (ერეკლე)
ზღვიდან ამოვედი,სპეციალური მზის დამცავი კრემი წავისვი და შეზლონგზე გავწექი,თან ბავშევბს ველაპარაკებოდი. რაღაცაზე გაცხარებით ვკამათობდით როცა სანდრომ დამირეკა.
-ვინაა (ერეკლე)
-სანდრო (მე)
-არ უპასუხო (ერეკლე)
-შენ შეგეკითხები რა (მე)
-ენააა (ერეკლე)
ყურადღება აღარ მივაქციე და სანდროს ვუპასუხე.
-კატო როგორ ხარ (სანდრო)
-კარგად შენ (მე)
-რავი მე შენ გარეშე ცუდად ვარ და წამო სადმე წავიდეთ (სანდრო)
-ხომ გითხარი ბათუმში ვართქო(მე)
-მეც ბათუმში ვარ,შენ რომელ სასტუმროში ხარ მითხარი, მოგაკითხავ და წავიდეთ სადმე კარგი (სანდრო)
-კარგი ცოტახანში მოგწერ და 6 საათისთვის მზად ვიქნები (მე)
-კაი მიდი გკოცნი (სანდრო)
გავუთიშე და ერეკლეს გაცხარებულ სახესაც წავაწყდი.
-არ წახვალ(ერეკლე)
-წავალ(მე)
-ვნახოთ(ერეკლე)
-ვნახოთ(მე)
ღმერთო როგორ მიშლის ნერვებს,რაუნდა ძალიან მაინტერესებს რა,ჯერ სიყვარულზე მელაპარაკება და მერე ევას ესიყვარულება. ცოტახანში ზღვიდანაც წამოვედით და ბარში შევედით. მალე მიმტანი გოგოც მოგვიახლოვდა,რომელმაც მოკლე კაბა უფრო დაამოკლა,ტუჩები წინ გამოწია და ბიჭებს შეავლო თვალი,ესეც ბედნიერი ცხოვრება რა ჯერ ის ევა ძლივს მოვიშორეთ ახლა კიდე ესღა გვაკლდა.
-რას ინებებთ (მიმტანი)
-მე ბლის წვენი მინდა (მე)
-აუ მეც (მარიამი,ლიკა და ელე :დ)
-კაი თქვენ რას დალევთ (ლაშა)
-ლუდს (ლუკა)
-კაი მოკლედ 4 ბლის წვენი,4 ლუდი და ნომერი (ნიკა)
ამის თქმა ერთი იყო და ლიკას თვალების გადატრიალება მეორე,ამაზე კი ყველას ფხუკუნი დაგვეწყო.
- ნომერი ? (გაინაზა მიმტანი)
-ხოო,მოგვეწონა გარემო და როცა ჩამოვალთ ხოლმე,ქუჩის ნომერს დავხედავთ და შემოვივლით (ნიკა) ეს უთხრა და ლიკას თვალი ჩაუკრა.
-კარგით (უხეშად გვითხრა გოგონამ და გაგვეცალა)
მალევე მოიტანეს ჩვენი შეკვეთა.
-აუ აღარ წავიდეთ (მე)
-რატო, მესიჯის მიწერა არ დაგიგვიანდეს ხო ? (ერეკლე)
-თუნდაც (მე)
-ვერ წახვალ და ვსო,რით ვეღარ გაიგე ვაა (ერეკლე)
-წავალ (მე)
-ვნახოთ (ერეკლე)
-ვნახოთ (მე)
ცოტახნის შემდეგ სასტუმროში დავბრუნდით,ერეკლე სადღაც წავიდა,რო კითხო ვერ წავალ,ვაი მაგის პატრონს,სააბაზანოში შევედი,წლის ქვეშ ვიდექი და ვფიქრობდი რამდენი რამ მოხდა ერთ თვეში ჯერ დედაჩემს დავაღწიე თავი,მეორე მარიამს ვიღაცა ძლივს შეუყვარდა,ლიკაც და ნიკაც ერთად იქნებიან,ასევე დარწმუნებული ვარ ლაშას და ელეს სიყვარულში,მაგრამ მე ? მე არვიცი რატომ ვხვდები სანდროს ? ან რა მჭირს ერეკლეს დანახვისას ? ოხ ღმერთო მამაჩემისთვის დარეკვა საერთოდ დამავიწყდა.კიდევ ცოტახანი ვიყავი წყლის ქვეშ,მერე სანდროს მივწერე სასტუმროს მისამართი, მამასაც დავურეკე და მოვიკითხე. რატომღაც მომინდა კაბის ჩაცმა,ამიტომ გადავწყვიტე შავი მოკლე კაბის ჩაცმა,სუნამო დავისხი და ვსიო მზად ვარ.
აივანზე გავედი,დავინახე სანდრო როგორ გადმოდიოდა მანქანიდან. მაშინვე ჩავედი დაბლა,გოგოები გავაფრთხილე რომ მივდიოდი,ამიტომაც არ ენერვიულათ. სანდრო ჩემი დანახვისას თეატრალურად შემომეგება. კარები გამიღო და მეც ჩავჯექი.
მანქანა 60 -ზე დაყავდა,მერე 80-ზე ავიდა,100-ზე , თან უკან იყურებოდა,მეც მივაბრუნე თავი ა დავინახე როგორ მოგვსდევდა 3 შავი ჯიპი.
-სანდრო გააჩერეე (ყვირილს უფრო გავდა ჩემი ხმა)
-ცოტაც და დავუსხლტდებით (სანდრო)
-ვის ? ვინ მოგვსდევს? (მე)
-მეორე მესხი (სანდრო)
დავინახე როგორ დაგვიდგა წინ ერთი ჯიპი,მეორე და მესამე უკან გვედგა.
-ალყაში ვართ,ამის დე-დაც (სანდრო)
ვიღაც დაკუნთული აყლაყუდა მოდიოდა სანდრო გადაათრია და სადღაც წაიყვანა. ჩემსკენ კი მესხი იმ ღიმილით მოემართებოდა რომელსაც ასე ვერ ვიტან. კარები გამოგლიჯა და მკლავზე ხელი მომკიდა.
-გაეთრიე,გამანებე თავი,რაგინდა (მე)
-ბვერ ტლიკინს არავისთვის მოუტანია ბედნიერება,დროზე გადმოდი (ერეკლე)
მე ჯიქურ არ გადმოვდიოდი,მაგრამ მესხმა მკლავში ისე მომიჭირა გადმოვედი.მკლავი ჩალურჯებული მქონდა და ცრემლები თავისთვის მოდიოდნენ. აცრემლიანებული თვალებით შევხედე უგულო მესხს,ვერანაირი ემოცია ვერ ამოვიკითხე მის უკიდეგანო თაფლისფერ თვალებში,ჩემს ხელს დახედა.
-შენი ბრალია (მესხი)
-კიდე ჩემი ბრალია ხო,მეზიზღები (ათასჯერ ნათქვამი სიტყვა კიდევ გავუმეორე)
ხმა არ გაუცია,ხელზე ახლა უფრო ნაზად მომკიდა და თავისი მანქანისკენ წამიყვანა,რადგან დაბნელდა,თან ტელეფონი როგორც შევამოწმე ჯდებოდა,ამიტომ გავყევი და ჩავჯექი.თვითონაც მოუარა და მიუჯდა საჭეს. გაყინული სახე ჰქონდა,რაც მე მიზიდავდა,რატომაა ასეთი უგულო ვერ ვხვდები.
-რაგინდა? (მე)
-ვერ ხვდები ხო (მესხი)
-ვერა ვერ ხვდები,დავიღალე უკვე,არ შეიგიძლია ნორმალურად მომექცე და თავი გაგვანებო მე და სანდროს (მე)
-ის გიყენებს (მესხი)
-არამგონია,ისე მინდა გითხრა მასთან უფრო კარგად ვარ ვიდრე შენთან (მე)
არაფერი არ უთქვია,მივხვდი რომ სასტუმროში არ მივდიოდით,ტყისკენ აიღო გეზი,რატომღაც მეცნობა ეს გზა,ბოლოს აღმოვჩნდით უზარმაზარი,ბუნების ულამაზესი მცენარეებით შემკული სახლის წინ. მანქანიდან გადავიდა მესხი,კარების გამოღებას აპირებდა მაგრამ მეთვითონ გამოვაღე და გადმოვედი.
-დაჩი ბიძიააა (დაიყვირა მესხმა)
ხმაზე ულამაზესი ქალი და სიმპატიური მამაკაცი გადმოვიდა,როგორც ჩანდა ცოლ-ქმარნი იყვნენ.ერეკლეს დანახვისას მამაკაცმა ხელები გაშალა და გულში ჩაიკრა მესხი.
ქალმა კი ღიმილით შემომხედა და ჩაეცინა.რატომ მგონია რომ ვიცნობ აქ ქალს და ამ კაცს.
-ერეკლე არ გაგვაცნობ ამ ულამაზესს გოგოს (მამაკაცი)
-გაიცანით ეს კატოა,კატო გაიცანი ლაშას მშობლები ბატონი დაჩი ფარულავა და მისი უსაყვარლესი მეუღლე ქალბატონი კატო სანიკიძე (მესხი)
-სასიამოვნოა (მე)
-ჩვენთვისაც (ბატონი დაჩი)
-აღარ გახსოვართ ხომ (ქალბატონი კატო)
გამაოცა ამ კითხვამ.
-უკაცრავად (მე)
-კატო რაღას ემახსოვრება მაშინ 2 წლის იყო ბავშვი (ბატონი დაჩი)
-იცით საიდანღაც მეცნობით (მე)
-მოდით ბავშვებო აქ რომ დაგაყენეთ,ყავას მოვიტან ახლავე და ვილაპარაკოთ (ქალბატონი კატო)
-ხომ დალევთ (ბატონი დაჩი)
-თუ არ შეწუხდებით (მე)
-არა შვილო რისი შეწუხებაა (ქალბატონი კატო)
ქალბატონი კატო სამზარეულოში გავიდა,ბატონი დაჩი კი სასტუმრო ოთახისკენ მიგვიძღოდა. მესხს ისე თბილად ექცეოდნენ ალბათ მართლაც ძალიან ახლო კავშირი ჰქონდა ამ ოჯახთან. მალევე დაბრუნდა ქალბატონი კატო ყავის ფინჯნებით ხელში.
-ალბათ გაინტერესებს ხომ საიდან გიცნობთ (ბატონი დაჩი)
-დიახ (მე)
-ჩემო გოგო ჩვენ,შენი,ლუკას,ნიკას და ერეკლეს მშობლები მეგობრები ვიყავით,როდესაც შენ დაიბადე ბიჭები 1 წლისანი იყვნენ,ყველანი ერთად ვიყავით მაგრამ მოგვიწია საზღვარგარეთ წასვლა,შემდეგ ყველაფერი აირია და დავიშალეთ,მაგრამ საბედნიეეროდ ახლა თქვენი წყალობით ალბათ ისევ ერთად ვიქნებით (ქალბატონი კატო)
-შეიძლება ჩაგეხუტოთ (მე)
-ვაიმეე მოდი შენ ჩემი გოგო არ ხარ დაჩი ბიძიას მაგივრად თათი ბიძიას რომ მეძახოდი (ბატონი დაჩი)
ისინი ისეთი თბილები და საყვარლები იყვნენ,უბრალოდ არ შემეძლო არ ჩავხუტებოდი,ყველაფერი გამახსენდა. მესხი ? მესხი უბრალოდ მიყურებდა და ეღიმებოდა,მე ყურადღებასაც არ ვაქცევდი.მაგრამ მე ერტ რაღაცას მივხვდი მე ის თავდავიწყებით შემიყვარდა,ხო აი ესე უცბად შემიყვარდა მაგრამ ამას არასდროს გავამხელ.

ბავშვებო,გადავწყვიტე ჩემთვის ყველაზე ულამაზესი,გამორჩეული და უკარგესი ისტორიის „ფარულავას“ პერსონაჟები ჩამერთვნენ,ალბათ მოგეწონებათ ჩემი ეს გადაწყვეტილება. ვიცი ძალიან ვაგვიანებ, მაგრამ ამ გამოცდების შემდეგ გპირდებით ყოველდღე დაიდება ახალი თავი