-ბინა იყიდება იკო, ჩვენს ზემოთ, მეშვიდე სართულზე, ზუსტად ისეა როგორიც ჩვენი ბინაა, იაფად ყიდიან, ფული ჭირდებათ და ხოარ გინდა რომ იყიდო? წესიერი ბინაა-ჩვენთან თანაცხოვრებიდან ერთი კვირის თავზე შესთავაზა მამამ ირაკლის ბინის ყიდვა..
-ვნახავ, სიმართლე გითხრათ უკვე ვეძებდი აღარ მინდოდა ამდენი ხნით თქვენი შეწუხება, თან კარგია ამ კორპუსში რომაა, თორემ ამ მაიმუნს ისე შევეჩვიე აწი გამიჭირდება-სიცილით გადამისვა თავზე ხელი წვერავამ
-მაიმუნი შენ თვითონ ხარ-ბეჭზე მსუბუქათ მივარტყი ხელი ირაკლის და ენა გამოვუყავი
-ახლავე ავიდეთ თუ გინდათ, სახლში იქნებიან პატრონები-შემოგვთავაზა მამამ
-კარგი, წავიდეთ-მხრები აიჩეჩა წვერავამ და ფეხზე წამოდგა, სამივე ერთად ავედით მეშვიდე სართულზე და კარზე დავაზარუნეთ
-გამარჯობა მეზობლებო-კარი მაია დეიდამ გაგვიღო და ღიმილით მოგვესალმა
-ბინის თაობაზე მოვედით მაია, ჩემი ძმაკაცის შვილია, ეს ბიჭი და დათვალიერება უნდა, შეიძლება იყიდოს-აუხსნა სიტუაცია მამამ
-კარგით, მოდით და ნახეთ ყველაფერი-შიგნით შეგვატარა მაიამ და სახლი დაგვათვალიერებინა. საბოლოო ჯამში მოეწონა ირაკლის ბინა, ესეც ასე, ახალი მეზობელიც ესეთი უნდა.
-იყიდი?-კიბეზე ჩასვლისას ჰკითხა მამამ
-ვიყიდი, კარგ ფასადაა და თან თვენთან ახლოს, ხომ იცი თქვენს გარდა აქ ახლობელი არავინ მყავს-მხრები აიჩეჩა მან
-ძალიან კარგი, ვეტყვი მაიას და ხვალვე დაიწყებენ დაცლას...
---
ერთ კვირაში უკვე ირაკლი ახალ სახლში გადაბარგდა, ნელიკო მიეხმარა და ბარგი ამოალაგებინა, ყველაფერი დაალაგებინა და ახალ ბინაში კომფორტულად მოაწყო..
-დედა, მიდი საჭმელი აუტანე ირაკლის, სამსახურიდან დაბრუნდა ახლა და საჭმელი არაფერი ექნება, ცოდოა-ხელში მომაჩეჩა თეფში დედამ
-რა იცი რომ დაბრუნდა?-გამიკვირდა მე
-სადარბაზოში შემოვიდა ეგ და ვიღაც ბიჭი, მიდი დედა აუტანე-ამიხსნა მან
-კარგი, ჩამოვალ მალე-ვუთხარი და სახლი დავტოვე, ნელა ავიარე 2 სართული და კარზე ზარი დავრეკე
-ვინაა?-გავიგე კარის შიგნიდან ყვირილი
-გუდიანი კაცი მოვედი-დავუძახე სიცილით მეც
-შემოდი, ღიაა-კვლავ მისწვდა სმენას წვერავას ყვირილი
-ბიჭო ნელიკომ საჭმელი გამომატანა, მოკვდება მშიერი ის საცოდავიო-სიცილით შევედი მისაღებში მაგრამ იქ მხოლოდ დივანზე მჯდომი ვატო რომ შევნიშნე წარბები შევკარი, ოთახი მოვათვალიერე და იკა ვერსად ვნახე
-აბაზანაშია იკა და გაგიმარჯოს-ცინიკურად მითხრა მან
-დაველოდები-არ შევიმჩნიე ის, საჭმელი სამზარეულოში გავიტანე და მის პირდაპირ დავჯექი, თავიდან უტეხად მივშტერებოდი მუქ ყავისფერ თვალებში, თუმცა ტელეფონზე შემოსულმა ზარმა მაიძულა მზერა მომეშორებინა
-გისმენ-ვუპასუხე სერიოზული ხმით ჩემს მეგობარ თამარს
-აუ ლენკაა, აუ პროსტა იმდენი მაქ მოსაყოლი, რომ არ გამოხვიდე უნამუსო იქნები მაგარი-ჩამყვიროდა ტელეფონში თამარი
-კვდები?-ვკითხე სიცილით და ფეხზე წამოვდექი, იქვე აივანზე გგავედი და ისე განვაგრძე საუბარი
-გოგო, პროსტა ლექსომ მითხრა მიყვარხარო, თან პირდაპირ მომახალა გოგო, გაოცებისგან ვერაფერი ვუპასუხე, ახლა ჩემთან თუარ გამოხვალ ალბათ ემოციებისგან მართლა მოვკვდები-აჟიტირებული მესაუბრებოდა თამარი
-კარგი, 1 საათში შენს სახლთან ვიქნები ჩამოდი და სადმე გავიდეთ, შენი ძმა არ დაგვაცდის სახლში, ხოიცი როგორი ვირია-ვუთხარი სიცილით და ტელეფონი გავუთიშე, სახლში რომ შევედი იკა უკვე აბაზანიდან გამოსულიყო
-გამარჯობა იკუნია და ნახვამდის, სამზარეულოში დაგიტოვე საჭმელი დედაჩემმა გამომატანა მშიერი იქნებაო, ვაპირებდი დარჩენას მაგრამ მეგობარს უნდა შევხვდე-ჩავუკაკლე სწრაფად ყველაფერი, ვატოს გვერდით მჯდომს სწრაფად ვაკოცე ლოყაზე, თმები ავუჩეჩე და სწრაფად დავტოვე სახლი... სახლში გავიარე, დედას მანქანა წავიყვანე და სწრაფად წავედი თამარის კორპუსისკენ. მივედი თუარა ეგრევე მანქანაში ჩამიხტნენ თამარი და მისი და ელენე შემდეგ კი ერთ-ერთ კაფეში შევედით.
-პროსტა, დღეს მუშაობა რომ დავამთავრე გარეთ მანქანასთან მიყუდებული დამხვდა ლექსო, ჯერ გაოცებული ვიყავი მივესალმე და გვერდის ავლას ვაპირებდი რომ გამაჩერა, გაგიყვან, თან საქმე მაქვს უნდა გელაპარაკოო, მეთქი რა პრობლემაათქო და გზაში მითხრა მიყვარხარო, ასეო ისეო და პასუხი მითხარი ოღონდ ახლავე არმინდა 1 კვირაში გნახავ და მითხარიო-მოკლედ მოგვიყვა ამბები თამარმა
-მაგ ბიჭი აშკარად უბერავს, თამო იცოდე არ დაუჯერო, უთხარი რომ გიყვარს მაგრამ ზედმეტად არ ენდო და თუ რამე გაგიბედა მე მითხარი და თავ-ყბას გავუერთიანებ-იმუქრებოდა ელენე და თან შუბლშეკრული უყურებდა უმცროს დას
-კარგი რა, ვერვხვდები რატომ არ მოგწონს, თქვენამდე მე ვიცნობდი ლექსოს და ძალიან მაგარი ბიჭია-მხრები ავიჩეჩე მე
-აბა ახლა მაგას მოვეშვით და იკუნიასთან რას ვშვებითო გვითხარიოო?-ეშმაკური სახით გადმომხედა ელენემ
-გოგო შენ მგონი რამე მოწიე-გამეცინა მე-უნამუსო ვიყო იკა ჩემი ძმაა და მართლა ისე მიყვარს როგორც ჩემი ძმა
-კარგი ხო, ვის ატყუებ, თვლები სულ აბჭყვიალებული გაქვს-თვალები მიბრიალა თამომ
-შეიძლება სხვა ბიჭი ევასება?-გაოცებულმა გადახედა ელენემ თამარს
-ამოღერღე თორემ დაგმარხავ-მხარზე ხელი დამკრა ელენემ და თვალები მიბრიალა
-ნუ მოკლედ იკას ძმაკაცი მომწონს, ოღონდ არა სერიოზულად, პროსტა მევასება-მხრები ავიჩეჩე მე
-მაგ ბიჭი უნდა ვნახოთ-თვალები მოჭუტა თამარმა-და ირაკლიც მაინტერესებს
-ახსენეთ და რეკავს-გამეცინა როდესაც ირაკლისგან ზარი შემომივიდა,
-გისმენ?-ვუპასუხე მე
-მე და ვატო ვართ, სადმე გვინდოდა წასვლა შენს დაქალებთან ერთად ხოარ წამოხვიდოდი?-შემომთავაზა პირდაპირ მან
-ჩვენ ფილმის ყურებას ვაპირებთ-უმალ ვიცრუე მე
-მაშინ აქ მოდით, ჩვენ სასუსნავებს ვიყიდით, კინო თვენ აარჩიეთ-მითხრა მან და სწრაფად გამითიშა
-რა დეგენერატია-გავიცინე და გოგონებს ჩვენი გეგმები გავაცანი
--
-ეს ელენეა, ეს თამარი-გავაცანი ბიჭებს დები ბარბაქაძეები
-ირაკლი წვერავა, ეს კი ჩემი ძმაკაცი ვატო მერლანი-გაეცნო ირაკლი გოგონებს
-მე დივანზე ვწვები-სწრაფად წამოვგორდი დივანზე და გავიცინე
-დივანზე ვჯდებით ყველა, შენ დაწოლა თუ გინდა ძირს დაეგდე-შემომიბღვირა ელენემ და ხელის კვრით სწრაფად გადამაგდო დივნიდან
-ნელა ეე-თვალები უბრიალა იკამ ელენეს და წამოდგომაში დამეხმარა, ვატო იქვე იჯდა, შუბლშეკრული ადევნებდა ჩვენს მოქმედებას თვალყურს, უკვე გაშინაურებული თამარი პარკიდან ჩიფსებს, მზესუმზირას და კოკაკოლას აწყობდა, ხოლო ელენე და ირაკლი კი ერთმანეთს უბღვერდნენ, მათ დანახვაზე კი მე სიცილი ამიტყდა, იმხელა ხმაზე და ისე მოულოდნელად დავიწყე სიცილი ყველას ყურადღება მივიქციე, ბოლოს ძლივს მოვსულიერდი და კვლავ ელენეს და ირაკლის შევხედე
-ბავშვის ნათლია მე ვარ-თვალი ჩავუკარი ირაკლის და იქვე რომ არ მოვეკალი სწრაფად გავვარდი აივანზე კარები კი ჩავკეტე.. თითქმის ათი წუთი გავატარე გარეთ, შემდეგ კი სწრაფად შევედი და ადგილები შევათვალიერე, თამარი იქვე მდგომ პუფზე იჯდა, დივანზე ვატო იჯდა, მის გვერდით ირაკლი ხოლო ირაკლის გვერდით კი ელენე, არა ამ წყვილს აუცილებლად შევუწყობ ხელს, სწრაფად ჩავეკვეხე წვერავას და მერლანს შორის და იკას ჯამიდან ამოვაცალე მზესუმზირა.
-საინტერესო ფილმი იყო-თვალების ტრიალით წამოვდექი როგორც კი ფილმი დამთავრდა და წელში გავსწორდი
-რომც ყოფილიყო ვერ გავიგებდით, ისე ხვრინავდი-ირონიულად მითხრა ვატომ
-აბა გვიანია უკვე, წამოდი გაგვიყვანე რა ლენკა-საათზე დაიხედა ელენემ
-მივდივარ და თან გაგიყოლებთ-მხრები აიჩეჩა ვატომ და მანქანის გასაღები აიღო რომელიც იქვე იდო
-კარგი ლენ მაშინ ჩვენ წავალთ და შენ სახლში ჩადი, აბა კარგად-გოგონებმა გადამკოცნეს წასვლისას, ვატო კი უბრალოდ დამემშვიდობა და სამივე ლიფტში გაუჩინარდა
-აბა ღამემშვიდობის იკუნია, წავედი სახლში-გავუცინე იკას და მეც დავეშვი კიბეებზე, სახლში შევედი და პირდაპირ ოთახისკენ წავედი, საღამურებით შევწექი ლოგინში და ვინაიდან ჯერ კიდევ არ მეძინებოდა ინტერნეტში დავიწყე ბოდიალი, ნახევარი საათი არ იყო გასული მეგობრობის მოთხოვნა რონმ მომივიდა ფეისბუკზე ვატო მერლანისგან, გამეცინა, უმალ დავამატე და ჩატი გავხსენი
-იმედია ჩემი გოგონები მშვიდობით მიიყვანე შინ თორემ შენი მოკვლა მომიწევს-მივწერე და გავიცინე, 1 წუთი ველოდე მხოლოდ პასუხს შემდეგ კი მომწერა
-ჯერ სიკვდილს არ ვაპირებ, ასე რომ გამოდის მშვიდობით მიმიყვანია..-მომწერა მანაც, თუმცა მე პასუხი აღარ მივწერე და ბედნიერმა სწრაფად შევდე ბალიშის ქვეშ დაბლოკილი ტელეფონი, უკვე ძილბურანში ვიყავი როდესაც კვლავ დაიზმუვლა ტელეფონმა, უკვე გაბრაზებულმა გამოვიღე და განათებულ ეკრანს დავხედე
-მეგონა შენ და ირაკლი ერთად იყავით..-მწერდა ვატო
-ეგ შენ გეგონა, თუმცა ყველაფერი ისე არაა როგორც შენ გგონია-მივწერე და გულში გამეღიმა
-ღამემშვიდობის ენაჭარტალა, კიდევ გვახავ.. კარგად..-ეწერა წერილში და თან დართული ჰქონდა სიცილის სმაილები, მეც გამეცინა, დავემშვიდობე და მალევე გადავეშვი მორფეოსის სამყაროში



ველი შეფასებებს....