ამაყად მიაბიჯებს მაღალ ქუსლებზე ქალბატონი ტასო და თვითმფრინავში განკუთნილ ადგილს იკავებს...
სამშობლოში ბრუნდება და ბედნიერია, იმიტომ რომ თავის დასახულ მიზანს მიაღწია რაც ბავშვობიდან უნდოდა.საკმაოდ ცნობილი გახდა თავის სფეროში და ამით ამაყობს კიდეც.მართალია ჯერ სულ 23 წლისა მაგრამ ყველა იცნობს ტასო ავალიანს. ბოდიში შემეშალა, ქალბატონ ტასო ავალიანს .გოგონას რომელიც ყველას და ყველაფერს დაუპირისპირდება სამართლიანობის გამო.ყველას თავის პასუხს მოსთხოვს...
ანასტასია ავალიანი ქალი ეტალონი, ადამიანი რომელიც ამტკიცებს თავისი ქცევით რომ წარმატებულობა მხოლოდ მამიკოს და დედიკოს ფულებით არ შეიძლება მიახწიო . მან დაამტკიცა რომ საკუთარი ძალისხმევით და ცოდნით შეიძლება მიაღწიო შენს,მიზანს და დაიმკვიდრო სახელი....ამაყად იარო და გადაალახო დაბრკოლებები...
*****"**
ახლა ქალბატონი ტასო ზის თვითმფრინავში, და იხსენებს იმ დროს რომელიც გერმანიაში გაატრაა.მოენატრება განა არ მოენატრება აქ ხომ დაიმკვიდრა ადგილი, აქ თავიდან დაიბადა...
ექვსი წელი გაატარა გერმანიაში და რათქამუნდა ადვილი აარა დაბრუნება....
სახე მოეღუშა და რაღაც მწარედ ჩაიცინა ...ოჰ ღმერთო როგორ არ უნდოდა ახლა დაბრუნება ..მაგრამ მაგარად უნდა მდგარიყო შური უნდა ეძია აუცილებლად უნდა გადაეხდა სამაგიერო იმისთვის რაც ტასოს გაუკეთა...დაიფიცა რომ სამაგიეროს აუცილებლად გადაუხდიდა და მასაც ისევე ატკენდა როგორც მას ეტკინა...
ბინძურად არ აპირებდა თამაშის დაწყებას და მითუმეტეს მოგებას დასჯიდა სამართლიანად და რაც შეიძლება მწარედ....
**********
აეროპორტში დაეშვა სასურველი რეისი და მეგიბრებმაც გასწიე მონატრებული ადამიანის სანახავად...მაგრამ ყველა გაჩერდა გაშრა არავინ ელოდა ასეთ ანას რომელიც დაქალებულა და გაზრდილა როგორი ამაყი იყო ...თავ აწეული მიაბიჯებდა და ხალხის მზერას აიგნორებდა...კულულებად ჩამოშლილი მუქი წაბლისფერი თმა უკან გადეყარა...შავი კლასიკური შარვალი და თეთრი გამჭორვალე ზედა მის გამოყვანილ მკერდს არაჩვეულებრივად აჩენდა...
არავის ეგონა ერთ დროს ყველასგან განსხვავებულ და კომპლექსიან ტასო თუ ასეთს ნახავდნენ ...
*******
—ანა... მონატრებული დისკენ წავიდა თეკლა და დას ისე ძლიერად მოეხვია თითქოს ვინმე ართმევდა...
—ცოტახნით ჩვენც დაგვითმე შენი დაიკო
—დემე როგორ მომენატრე რომ იცოდე(ტასო)
—ჩემი გოგო როგორ გაზრდილხარ როგორ დაქალებულხარ როგორ გალამაზებულხარ(დემე)
_რა გინდა თქვა რომ შენი პატარა აღარ ვარ
—სულელო შენ სულ ჩემი პატარა იქნები...
*******
დემეტრე ონიანი ახალგაზრდა მაგრამ წარმატებული ბიზნესმენი ადამიანი რომელმაც თავისი შრომით მიაღწია ყველაფერს ბავშვთან სახლში იზრდებოდა მაგრამ დღეს ყველაზე წინ დგას...ტასოს ტყუპისცალი არაბიოლოგიური რათქმაუნდა...
ტასო და დემე დემე და ტასო ანა და დემეტრე ორი განუყრელი მეგობარი ერთმანეთის მესაიდუმლები.ერთი მთლიანობა ...ყოველთვის ერთმანეთის გვერდით იდგენე რაც არ უნდა მომხდარიყო...
უნდა გენახათ "რაზბორკაზე" რომ დაყვებოდა ტასო...მართალია არ იყო მოძველბიჭო დემეტრე მაგრამ ხანდახან მართალია იშვიათად მაგრამ უწევდა ..ტასო კი მის გვეერდით ხომ უნდა ყოფილიყო...
**********
თეკლე ავალიანი ქალბატონი ტასიას უფრის და გახლავთ 27 წლისა და საკამოდ სერიოზული ადამიანია.მაგრამ გულჩვილი და ძალიან თბილი...პატარა ატელიე აქვს..სადაც თავის საყვარელ საქმეს აკეთებს...
თეკლა და ანა ყოველთვის ცდილობდნენ გამკლავებოდნენ ცხოვრებას
პატარები იყვნენ როდესაც მშობლები დაკარგეს დედა სიმსივნენმ იმსხვერპლა უსახსრობის გამო ვერ შეძლეს მისი დახმარება მამამ კი ვერ გადაიტანა ცოლის დაკარგვა და ასეთ გაჭირვებაში ცხოვრება და ინფაქტით გარდაიცვალა....
********
_წავიდეთ ხომ?(ტასო)
—ჩემთან წამოხვალ ხომ?
—არა თეკ ჯერ მინდა ჩემთან წავიდეთ თან მაინტერესებს როგორ გაკეთეს ჩემი ბინა.იმედია მომეწონება შენ ჩემთან ხომ გადმოხვალ?
—არვიცი იცი იქ კარგად ვგრძნობ თავს თან სამსახყრთანაც ახლოსა
—კარგი როგორც გინდა მე არ დაგაძალებ. დემეტრე ხომ წამოხვალ ჩემთან?
—აბა რას ვიზამ მარტო გაგიშვებ. რამოდენიმე დღეში სანდროც და მარიამიც ჩამოვლენ
—ძალიან კარგი ანუ ძველი შემადგენლობა ვიქნებით.
ძველი ტასომ იცოდა რომ ვეღარ იქნებოდა ისე როგორც ადრე.დაკლდებოდათ ლუკა ყოველთვის დააკლდებოდათ განსაკუთრებით კი მას.მაგრამ აღარ უნდოდა მეგობრებისთვის მეტი ტკივილი მიეყენებინა და გაჩუმება არჩია.იმაზე რაზეც ადრე უნდოდა მთელი ხმით ეტირა ეყვირა ყველაფერი დაელეწა ახლა გაჩუმება ისწავლა ცრემლებიც აღარ მოსდის ძლიერია?არა ძლიერი არა მასეთ შთაბეჭდილებას ტოვებს ალბათ მაგრამ მხოლოდ თვითონ იცის როგორი უსუსურია როცა საქმე ლუკას ეხება.
—წავიდეთ ხო?
—ჰო წავიდეთ ფიქრებიდან გამოერკვა ანა.
—შეცვლილა თბილისი და ძალიან შეცვლილა
—ქალბატონო 5 წელი ცოტა გგონია შენ?შეიცვლებოდა აბა რა იქნებოდა
—ჰო ხუთ წელში მართლა ბევრი რამ შეიცვალა თეკლა
—ყველაზე მეტად შენ შეიცვალე ანა!
—რას გულისხნობ დემე?
—იცი შენ რასაც.აღარ ხარ ისეთი როგორიც ადრე
—ისეთო როგორც ადრე ვერასდროს ვიქნები ვისწავლე მყარად დგომა და თავაწეული სიარული მე ჩემს მიზანს მივაღწიე გავხიდ ის რაც მინდოა და ეს მეამაყება ალბათ დედა და მამაც იამყებდნენ ჩემით აქ რომ ყოფილიყვნენ
გახსოვს თეკლა?მამა სულ იძახდა ვერ მიახწევ შენს მიზანსო.არაფერი გამოგივაო ახლა რომ ხედავდეს ალბათ მიხვდეობოდა რომ შეცდა...დედა იტყოდა ვამაყობ შენითო თავზე ხელს გადამისვამდა და გულში ჩამიკრავდა...
გაეცინა ჰო გაეცინა ადრე თუ ტიროდა ახლა იცის ასე უბრალოდ იცინის...
*****