მწარე,არასასიამოვნო სუნი მეცა,ვერ გამეგო სად ვიყავი. თვალები გავახილე და დავინახე ჩემს წინ მობუტბუტე წითელ თმიანი გოგონა,რომელსაც ჩემი ხელი თავისაში ჰქონდა.
-უკაცრავად? სად ვარ? რამოხდა,ერეკლე სადაა ან საერთოდ თქვენ ვინ ხართ ? (მე)
-იცით ახლა ასე ამ მდგომარეობაში ასე პირდაპირ ვერ გეტყვით ვინ ვარ,მაგრამ გპირდებით აუცილებლად გაიგებთ ვინ ვარ,ახლა კი დავუძახებ თქვენს მეგობრებს(უცნობი გოგო)
ღმერთო ნეტავ ერეკლე სადაა ? ან საერთოდ ეს გოგო ვინ იყო. სირბილის ხმის გაგება და კარების შემოგლეჯვა ერთი იყო. ერეკლე მომმვარდა და სახეზე ფერება დამიწყო,პირველად ვნახე ასეთი თბილი,ყველა აქ იყო და გვიღიმოდა.
-კატო,კატო ხომ კარგად ხარ,გინდა ექიმს დავუძახო? შენ არ ინერვიულო პატარავ, ვაზღვევინე იმ ა@ვარს ყველაფერი (ერეკლე)
-ერეკლე არ მინდა არაფერი,კარგად ვარ,შენ ხომ კარგად ხარ (მე)
-კატო შენ თუ კარგად ხარ, ესეიგი მეც კარაგად ვარ გასაგებია ? (ერეკლე)
-კარგი ეხლა მოშორდი მაგ ბავშვს დაასვენე ცოტა (რამაზი ექიმი)
-ბატონო რამაზ, კატო კიდევ რამდენი ხანი უნდა დარჩეს საავადმყოფოში (ლუკა)
-იცით ყველაფერი ნორმაშია,ცოტახანიც დავაკვირდეთ და თუ ყველაფერი კარგად იქნება,შეიძლება დღესვე გამოვწეროთ (რამაზი ექიმი)
-იესს (ელენე)
-რაიყო გოგო დაზღნარდი,თორე შემოგივარდა მთელი საავადმყოფოს დაწესებულება (ლაშა)
საპასუხოდ ელენემ თავისი საფირმო როჟა დაუკერა. ჰმ ნიკა და ლიკა რაღაც არ ჭამენ ერთმანეთს,ნეტავ რამოხდა? მაგრამ მოიცა,მოიცა ის გოგო.
-ისა და ის გოგო ვინაა აი ის რიჟა როა (მე)
-ჯობია თვითონ აგიხსნას (ლიკა)
ბავშვები გავიდნენ და ის გოგონა შემოვიდა,სკამი მოწია,დაჯდა და ხარბად ჩაისუნთქა ჰაერი,სანაცვლოდ გავუღიმე,ეტყობოდა როგორ ღელავდა.
-გამარჯობა კატო,მე სალი გეგიაძე ვარ, ახლა რასაც გეტყვი არ მინდა რომ შენზე ცუდად იმოქედოს,იცი ნინო შენი დედა,დედაჩემიცაა,ანუ მე შენი და ვარ (სალი)
-რა ? ალბათ გეშლებათ (მე)
-არა,არა თავიდან მეც ასე მეგონა მაგრამ,მმ,მოკლედ ადრე სტუდენტობის დროს მამაჩემი და დედაჩვენი შეყვარებულები იყვნენ,ერთხელ მათი მეგობრის დაბადებისდღეზე იყვენენ,მათ საკმარისზე მეტი დალიეს და ის მოხდა რაც არ უნდა მომხდარიყო. დედაჩვენი დაორსულდა ჩვენზე,ხო ჩვენ ტყუპები ვართ თუმცა საერთოდ არ ვგავართ ერთმანეტს მხოლოდ თვალებით,ხოდა მამაჩვენმა დედაჩვენი ცოლად მოიყვანა,თუმცა ჯერ ჩვენ არ ვიყავით დაბადებულნი როცა სერიოზულად იჩხუბეს და დაშორდენენ,ხოლო ჩვენ კი გაგვყეს,შენ დედასთან იქნებოდი,მე კი მამა მამასთან. მის მერე მამას ცოლი არ მოუყვანია,ხოლო დედა,დედას ადრე თაყავნისმცემელი ჰყავდა ანუ ის კაცი რომელსაც შენ მამად თვლი,მამაშენს ისე უყვარდა დედა რომ თანახმა იყო შენთვის გაეწია მამობა. ეს ყველაფერი მამამ მმომიყვა,მაშინ როცა ერთი ფოტო ვნახე,ამ ფოტოზე მე და შენ ვიყავით (სალი)
ამ მონაყოლმა გამაოგნა,ვერ ვიჯერებდი რომ ეს ასე იყო.
-არ მჯერა (მე)
-ის მართალია (ნინო)
დავინახე კართან აზუტული დედაჩემი,ნელი ნაბიჯებით მომიახლოვდა,მისი თვალები,მისი შეწუხებული და ჩახრინწული ხმა არასდროს არ დამავიწყდება.
-კატო ის მართალია,მე შენ პირველი სიყვარულის გამო გაყენებდი ამ ტკივილს,შენზე ვიყრიდი ჯავრს,გთხოვ ჩემო გოგოვ მაპატიე,გთხოვ მაპატიე,შენი ბრალი არ იყო რომ ჩვენ დავშორდით და ეს ყველაფერი ასე მოხდა,ძალიან გთხოვ მაპატიე კატო,მაპატიე რომ ყველაფერი დაგიმალე,გთხოვ,ვიცი შვილო პატიების ღირსი არ ვარ,მაგრამ გთხოვ მაპატიე (დედა)
დედა პირველად ვანხე ასეთი,თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა და ტიროდა,ჩემს წინ დაიჩოქა და პატიებას მთხოვდა,მაშინ მივხვდი თუ რა ძვირფასია დედა,რას ნიშნავს დედა,არვიცი,არვიცი,მეც წამომივიდა ცრემლები,ვანიშნე ორივეს რომ ჩემთან მოსულიყვნენ და ჩამხუტებოდნენ. მე გადავწყვიტე რომ ახლიდან დამეწყო ცხოვრება და ყველა ცუდი დამევიწყებინა.
-დეედუ სახლში წამოხვალ ? (დედა)
-დეე,გთხოვ არ გეწყინოს მაგრამ მე გოგონებს ძალიან შევეჩვიე და მინდა მათთან ერთად ვიყო (მე)
-კარგი შვილო, როგორც მოგესურვება ისე მოიქეცი,მაგრამ იცოდე არ დაგვივიწყო,ვიცი ერეკლე ყურადღებას არ მოგაკლებს და სხვათაშორის ისიც გავიგე რომ კატო დეიდას შეხვედრილხარ (დედა)
-ხო დეე ვნახე უკეთილშობილესი და უკარგესი ქალია (მე)
-ვიცი,შვილო აბა კარგად და გვინახულე ხოლმე (დედა)
-კარგი დე (მე)
დედა წავიდა თუ არა სალის გავხედე,ეტყობოდა რო მ უკვე მოესიყვარულნენ ერთმანეთს.
-აბა სალიუს მალიუს შეყვარებული გყავთ ?(მე)
-ამ არა, მაგრამ მე ვიცი რომ შენ გყავს შეშლილი შეყვარებული (სალი)
-ხოო (მე)
ბევრი ვისაუბრეთ მე და სალიმ, ძალინ კარგი მოსაუბრე იყო და უკვე ძალიან შემაყვარა თავი. ცოტახანში ბავშვებიც შემოლაგდნენ,მთელი საავადმყოფო ავიკლეთ,ნიკა და ლაშა ექთნებს ეფლირტავებოდნენ,იმათაც მეტი რა უნდოდათ და იპრანჭებოდნენ,ამაზე ხო სიცილით ვიხეოდით სალი,მე,ერეკლე,ლუკა და მარიამი. მარიამი წვენის მოსატანად ჩავიდა სასადილოში,ლუკამაც დრო იხელთა და დაუწყო ერთერთს ფლირტაობა,ჩვენ ვაკავებდით მაგრამ ძაან იყო ატეხილი და არ გაჩერდა,ხოლო აი როდესაც მარიამი შემოვიდა და დაინახა ლუკას როგორ ჰქონდა იმ გოგოზე ხელი წელზე შემოხვეული,აი მაშინ მივხვდით ყველა რო მაგარი დარხეული ჰქონდა ერთ სულიერს. ლუკა უკან იყო შებრუნებული, ამიტომ ვერ დაინახა თავის გოგო,მის სიყვარულსაც მეტი რა უნდოდა და ორივე მათგანს გადაასხა ფორთოხლის წვენი,შემდეგ კი ჩანთას კმატოფილმა ხელი დაავლო და წავიდა.
-აი ხო გეუბნებოდით რა (მე)
-@იგ თუ არ გქონდეს ბო@იშვილი ვიყო რა (ერეკლე)
-აუ ნუ იგინები,ჩვენც აქ ვართ (მე)
-ხო კაი წამომცდა რა იყო ტო (მესხი)
-ფუ ამის რა,იმას ეხა რა შემოირიგებს აუუ (ლუკა)
- ღირსი ხარ,წადი ეხლა დაამშვიდე და შემოირიგე (ელენე)
-აუ ისე თქვენ რა ქაჯები ხართ ეს ხარებავები რა (ლაშა)
-შენ ვისზე რას ლაპარაკობ (ელენე)
-აუ დაიწყეს (მე)


******მარიამთან******
ჯერ უსირცხვილოდ სიყვარულს მეფიცებოდა და მერე ვიღაცა
ექთანს უხსნიდა სიყვარულს,დამპალი,საზიზღარი,იდიოტი,კრეტინი თან არაფერი უთქვია და არც გამომყვა დეგენერატი.
ფილმ „ლეონს“ ვუყურებდი როცა კარზე ზარის ხმა გავიგე.