მე ელენე დადეშქელიანი ვარ 16წლის,ვცხოვრობ თბილისში დედასთან ერთად,მამა არასდროს მინახავს,როგორც ვიცი ჩემს დაბადებამდე მიატოვა დედა და სხვა ქალი მოიყვანა ცოლად თან ჩემი ტყუპისცალი ძმაც წაიყვანა,ბავშვობაში დედას,რომ ვეკითხებოდი არასდროს მპასუხობდა ხოლმე,დროთა განმვლობაში უფრო და უფრო მაინტერესებდა მამას ვინაობა მაგრამ დედას ამ თემაზე ვერ ვესაუბრებოდი ვერასდროს.ის საკმაოდ წარმატებული ბიზმესმესმენი არის,ეკატერინე ჭავჭავაძეძე.დედა ვერასდროს იცლის ჩემთვის,თითქმის სულ მივლინებაში არის,გარკვეული პერიოდი ამერიკაშიც კი მოუწია ცხოვრება,მე დეიდაჩემი(ნინა) და ბიძაჩემი(ეკე) კი ხშირად ვრჩებით ხოლმე სახლში მარტო.დედა დედმამიშვილებში ყველაზე უფროსია მერე ნინა მოდის და ბოლოს ეკე,ეკე ჩემზე 4წლით უფროსია,მშობლები ადრე გარდაეცვალათ ავტოკატასტროფაში და დედაჩემის გაზრდილები არიან ორივე.ერთი საუკეთესო დაქალი მყავს თაკო,დედაჩვენებიც მგობრობენ ამიტომ ბავშვობიდან ფაქტიურად ერთად ვიზრდებით,კლასელებიც ვართ და სამომავლოდ ორივს თეატრალურზე გვინდა ჩაბარება.

***
-ელე ადექი გაგვიანდება უკვეე,ახე ცხრის ნახევარია,ხო იცი დღეს ვერ გააცდენ შენმა დამრიგებელმა დამირეკა გუშინ და მითხრა,რომ უკვე იმდენი გაცდენები გაქვს,რომ მალე ექსტერნები მოგიწევს-ოთახში ქოთქოთით შემოვარდა ნინა და თავში ბალიშის რტყმევა დამიწყო(როცა დედა სადმეა წასული მივლინებით,ნინას უწევს მისი როლის შეთავსება,თორე თვითნაც გვიანობამდე უყვარს ძილი)
-ააუუ ვდგები და ჩემი დამრიგებელი შენ როდიდან გირეკავს ხოლმე
-იმის შემდეგ რაც გაცდენებს მოუხშირეე
-აუუ მაგ ქალმა ხო შაჭამა ტვინი რაა,მინდა მივალ და მინდა არაა
-წადი რააა ელ დღეს მაინც თორე დედაშენი არ გვაცოცხლებს არც ერთსსს-მუდარაზე გადმოვიდა ნინა
-აუ ნინ ხო იცი,რომ მა კვირაში კასტინგზე მივდივარ და შეიძლება ამიყვანონ მთავარ როლზე
-ვიცი მაგრამ ამ ერთხელ მაიც წადიი რააა
-აუუ ეს ფილმი ძალიან მნიშვნელოვანია,ისეთი მაგარი რეჟისორი იღებს,თან ძალიან მაგრარი მსახიობები თამაშობენ და შენ მეუბნები რო კასტინგისთვის მომზადების ნაცვლად დედამიწაზე არსებულ ჯოჯოხეთში გამოვიკეტოოო?
-აუ რატო გაქ ეგეთი წარმოდგენები ამ სკოლაზე
-იმიტომ,რომ არაფერს არ ვაკეთებ მაინც იქ,მასწავლებლები მთელ გაკვეთილს ყვირილში ატარებენ,მოსწავლეები არ უსმენენ,საბოლოოდ მაინც ყველა დამატებით ემზადება და სკოლა საერთოდ რაღა საჭიროაა
-ააუ დღეს რო არ წახვიდე დედაშენი ორივეს გამოგვასალმებს სიცოცხლესს
-აუუ კაი ხო წავალ ოღონდ თუ გამოვიპარე და სკოლიდან დაგირეკეს არაფერი მითხრა კაიი
-კაი ოგოდ შენ წადი დააა-გამიღიმა ნინამ
-ჩემი ყველაზე მაგრაი დეიდაააა-გგავექანე და კინაღამ წავაქციეე ისე მაგრად ჩავეხუტეე
ნინა ოთახიდან,რომ გავიდა აბაზანაში შევედი მოვწესრიდგდი იქედან გამოსულმა ძლივს მოვიფიქრე რა ჩამეცვა,ტანსაცმელიც,რომ ავარჩიე თაკოს დავურეკე,უკვე სკლაში მიდიოდა,ამას ჩემგან განსხვავებით ერთი გაცდენაც არ აქვს.სკოლაში დაგვიანებით მივედი,კლასსი შესულს ჩემი დამრიგებელ მანანა დამხვდა
-ოჰ ვის ვხედავთ გვიკადრეეე დადეშქელიანიიი-ქალმა მთელი ირონია ჩააქსოვა ამ ერთ წინადადებაში
-გამარჯობა მასსს,როგორ ხართ-მეც მხიარული ხმით მივუგე და თავისუფალი ადგილისკენ წავედი
-რამ მოგაფიქრებინა სკოლაში მოსვლა ელე,ხოა მშვიდობა შენს თავს
-კი მას მომენატრეთ და ვიფიქრე შევუვლითქო
-ოჰ რა პატივიაა
გაკვეთილი ჩვეულად მიდიოდა სანამ კლასის კარები სკოლის სასწავლო ნაწილმა არ შემოაღო და ერთი ძაან საყვარელი და სიმპატიური ბიჭი არ შემოიყვანა.
-ბავშვებო გაიცანით თქვენი ახალი კლასელი დემეტრე დადეშქელიანი-გვარი,რომ გვითხრა იმედები გამიცრუვდა ჩემი მოგვარე ყოფილა,არადა რა კარგი ბიჭიაა,ისე რაღაცით ძალიან წამაგავს,წამით ვიფიქრე,რომ ის ცემი ტყუპისცალი იქნებოდა,მაგრამ მერე ეს აზრი ჩემი გონების ღრმა კუნჭულსი ჩავმალე
დამრიგებელმა ბიჭს ჩემს გერდით თავისუფალი ადგილისკენ მიუნიშნა და თვალით მანიშნა არ გადარიოოო,მეც გამეცინა
-გამრჯობა მე ელედე დადეშქელიანი ვარრ-საუბარი წამოვიწყე ახალგადმოსულთან
-ჩემი მოგვარე ყოფილხარრ
-ხო როგორც აღმოჩნდა-მეტი აღარ გვისაუბრია,გაკვეთილების შემდეგ სახლში მივდიოდი,როცა გზაში დემეტრე წამომეწია
-საით მიდხარრ გაგაცილებ-გამიკვირდა მისგან ეს შემოთავაზება,მაგრამ დავთანხმდი.
-საიდან გადმოხვედი ჩვენს სკოლაშიიი-საუბარი წამოვიწყე
-მე გერმანიაში ვცხოვრობდი დაბადებიდან,ახლა სულ რაღაც 2კვირაა რაც ჩამოვედი საქართველოში
-ისე აქ ჩამოსვლა რამ გადაგაწყვეტინაა
-მამას გამო გადმოვედი
-მთელი ოჯახი გადმოხვედით თუ მარტო შენ და მამაშენი
-საერთოდ მარტო მამა მყავს,დედაზე არასდროს არ მესაუბრება ხოლმე,დედმამიშვილი მყავს მაგრამ არ ვიცნობ,როგორც ვიცი ჩემი ტყუპისცალია,თან გოგო-ამ ყველაფერს ვისმნდი და თან ნელ-ნელა სუნთქვა მიხშირდებოდა,გული ისე ცქარა მიცემდა მეგონა საგულედან ამომვარდებოდა,ვერ ვიჯერებდი,რომ ჩემ წინ ჩემი ტყუპისცალი იდგა
-ელე ხო მ ხარგად ხარრრ,ელეეე-ყვირილზე გადავიდა დემეტრე,მე ხმას ვერ ვიღებდი უბრალოდ ცრემლები მომდიოდა,შოკში ვიყავი
-ელეეეე,ხომ კარგად ხარრ, სასწრაფო ხომ არ გამოვიძახოოო?
-არა არ არის საჭირო ყველაფერი კარგადაა
-ჩემმა მონაყოლმა შენზე ასე რატომ იმოქმედაა?
-იმიტომ,რომ...-სიტყვას ვეღარ ვსსრულებდი-იმიტომ,რომ მეც მყავს ტყუპისცალი ძმა,რომელიც მამამ წაიყვანა დედასთან გაცილების შემდეგ...-საუბრი,რომ დავასრულე შევხედე დემეტრეს სახეს,რომელიც სიხარულისგან უბრწყნავდაა
-მოიცა შე იმის თქმა გინდა,რო მე და შენ და ძმანი ვართთთ-დემეტრე სიხარულისგან და გაოგნებისგნა გაშტერებული იყო
-მოიცა სანამ არ გადავამოწმებთ მანამდე ვერ ვიტყვით
-რომლე რიცხვში დაბადე?-დემეტრემ გადამოწმება დაიწყო
-მე დავიბადე 2000 წლის 15 აპრილსს-ვთქვი და დემეტრმ ხელში ამიტაცა
-მეც ზუსტად მაგ დღე სდავიბადეე,ანუ გამოდის,რომ შენ ჩემი ტყუპის ცალი ხარრ,ჩემი ელეეე-სიხარულისგან ჰაერში მატრიალებდა
-შენც გაქვს თანდაყოლილი ნიშანი მახარზეე?-დაზუსტება მინდოდა
-კი აი ნახეე,ზუსტად ისეთივე ნიშანი ჰქონდა რაც მე
-დღეს ჩემთან წამოხვაალლ-საუბარი უცებ გადაიტანა
-კი ოღონდა დეიდაჩემს გავაგებინებ-ტელეფონი უცებ ავღე და ნნას ვუტხარი,რომ თაკოსთან ვრჩებოდი,თაკოს კი ვუთხარი,რომ რარაც საქმეზე მივდიოდი და მერე მოვუყვებოდი ყველაფერს.
-მოვდივარრრ-სხარულის ტაში შემოვკარი
დემეტრეს სახლშ,რომ შევედი ყურადღება სურათებმა მიიბყრო სადაც ის და მამა იყვენნ,იმდენად გამტაცა ფოტოების თვალიერებამ,რომ დემეტრეს ნათქვამიც კი ვერ გავიგეე
-ელლე ელელე-ჩემი ყურადღების მიქცევას ცდილობდა
-უი ბოდიში დამაიტერესა მამაჩემი როგორი იყო,რა სიმპატიური და ახლაგაზრდა ყოფილაა
-ხო ნუ იტყვიი,დღეს გაგაცნობბ-დააწყო გეგმებ დემეტრემ
-აუ ერთი სული მაქვს-უკვე ცქმუტვა დავიწყე სიხარულისგან
მე და დემე ვლაპარაკობდით მშობლებზე,ის მამაზე მიყვებოდა რარაცეებს მე დედაზე,აღმოჩნდა,რომ არც ერთი არ დაქორწინებულა განშორებს შემდეგ,სიც გავიგე,რომ მამა ყოველთვის სიყვარული იხსენებდა ხოლმე დედას.მოკლედ სარამომდე ბევრი რამის გადამოწმება მოვასწარით,მერე ფილმის ყურება გადავწყვტეთ და დივანზე მოვკალათდით,დემეს თავი ჩემ კალთაში ედო და ისე უყურებდა ფილმს,ცვენი მყუდროება კარის ხმამ დაარღვია და ოთახში სასიამოვნო შესახედაობის კაცი შემოვიდა,ჩვენი დანახვისას ცოტა გაუკვრდა
-დემე სტუმარ გვყოლია არ გამაცნობ შენ მეგობარსსს-ინტერესით მათვალიერებდა,მე კი გაშტერებული ვუყურებდი,ცოტა უკვირდა მგონი
-უი ხო მამა გაიცანი ეს არის ელე დადეშქელოაი,ელე ეს კი არია მამაცემი დავითი-საუბარი,რომ დააასრულა დემემ კაცი ცოტა გაკვირვებული მიყურებდა,თითქოს გონებაში რაღაცას ამოწმებსოო
-სასამოვნოა თქვენი გაცნობა ბატონო დავით-ძლივს ამოილაპარაკე
-ჩემთვისაც სასიამოვნოაა
-მამა დაჯექი რაღაც უნდა გითხრა-დემემ სერიოზული ხმა მიიღო
-რა ხდებ დემეტრეე-დავითს მკაცრი ტოი შეერია ხაში
-მოკლედ ყოველგვარი მიკიბ მოკიბვის გარეშე გეტყი,რომ ელე არის შენი შვილი და ჩემი ტყუპისცალიიი-კაცი აშკარად გაოგნადა მოსმენლით
-დარწმუნებული ხარ დემე ჰალსტუხის მოხსნა დაიწყო და პერანგის ღილები შეიხსნა
-კი მამამ,ეელე ზუსტად იმ დღესაა დაბადებული რა დღესაც მეე,გაიზარდა დედასთან რადგან მშობლების გაშორების შემდეგ მისი ტყუპისცალი ძმა მამამისმა წაიყვანა-კაცი სრულ შოკში იყო
-ელე დედაშენს რა ქვიააა?-კაცმა ძლივს ძლივობით ამოილუღლუღა
-ეკატერინე ჭავჭავაძეე-ვთქვია თუ არა მგონი საბოლოოდ დარწმუნდა და სიხარულის ცრემლები წამოუვიდა
-მამა ახლა ხომ დარწმუნდი-დემეტრემ თავდაჯერებულად თქვა,დავითს მეტი აღარაფერი უკითხავს უბრალოდ ჩემსკენ გამოექანა და მთელი ძალით ჩამიკრა გულში-ჩემი გოგო,ჩემი პატარა გოგო-იძახდა შგადაშიგ ამ სიტყვებს,სადღაც ნახევარი საათი სამივე ასე ჩეხუტებულები ვისხედით შემდეგ დავითმა საუბარი დაიწყო
-ისე დედაშენის სიჯიუტის ბრალია ახლა ერთად,რომ არ ვცხოვრობთ ოთხივე
-ხო დედა სიჯიუტით ნამდვილად გამოირჩევა-დავუდასტურე ნათქვამი
-დედაშენი და მე პატარები ვიყავით,როცა დაქორწინება გადავწყვტეთ,ეკატერინე 15წლის იყო,მე 18ის დედა ახალი გარდაცვლილი ყავდა და დეიდასთან ცხოვრობდა მაშინ,ჩვენი სურვილი მალევე რეალობად ვაქვიეთ და ყველასგან ჩუმად დავქორწინდით,ცოტა ხანშ გაიგეთ,რომ ბავშვს ველოდებოდით,მთელი ცხრა თთვე ბედნიერებაში გავატარეთ,მაგრამ თქვენი დაბადების შემდგე დედათქვენი შიშმა შეიბყრო და მითხრა,რომ უნდა დავშორებულიყაით,მე რა თქმა უნდა ეს არ მინდოდა იმიტომ,რომ ძალიან მიყვარდა ეკა,მაგრამ დაიჯინა,ასე მეუბნებოდა ვერ გეტყვი მიმზეზს მაგრამ უნდა დავშორდეთ აუცილებლადო,მე არც ბავშვების გარეშე მინდოდა ცხოვრება,ამიტომ ვუთხარი რომ ერთი მას წაეყვანა ერთს კი მე დავიტოვებდი,თავიდან უარზე იყო,მაგრამ დამთანხმდა,ასე წამოვიყვანე დემეტრე მე,მერე ჩემმა მშობლებმა გერმანიში გამაგზავნეს სასწავლებად ჩემს უფროს დასთან,დემეტრეც თან წავიყვანე და იქ გავზარდე,ყოველთვის მაინტერესებდა,როგორი იქნებოდა ცემი გოგო,სულ მინდოდა შენი ნახვა შორიად მაინც,დღეს ეს ოცნება ამიხდა და ახლა ორივე ჩემთან ერთად ხართ-საუბარი დააასრულა და ახლარ გავიაზრე როგორ ვტიროდი
-ისე დედაჩემი საერთოდ არაფერს მიყვობოდა თქვენზე
-ერთმანეთს შევპირდით,რომ შვილებთან ამ თემაზე საუბარს მოვერიდებოდით,ისე დედაშენი ახლა სად არიაა?-ინტერესით შემომხედა
-ახლა მივლინებაშია და ერთ კვირაში ჩამოვა,ისე მასთან ამ ყველაფრის თქმა არც ისე მარტივი იქნება,ამიტომ რამე უნდა მოვიფიქროთ
-მართალი ხარ ძალიან პრინციპულია კაწია-დიდი სიყავრული იგრძნობოდა მის ნატქვამში
-მოიცა მამა შენ ის დღემდა გიყვარსს?ეჭვის ტავლით გახედა დემემ
-ასე მეტყობაა?დამეხმარებით დედათქვეის გულის მოგებაშიიი-გამხიარულდა დავითი
-აბა რას ვიზავთ-მე და დემმე ხოდზე მოვედით