- რაარის ცხოვრება?ერთი დიდი აურზაურია ცხოვრება.
მოვა აგწეწავს, დაგინგრევს ქარიშხაკივით ყველაფერს აურევს და წავა,
შემდეგ როდესაც მიწყნარდება ყველაპერი და ჩადგება კალაპოტში ყოველივე, როცა ის ცუდი პერიოდი აღარც კი გახსოვს მზე ანათებს კვლავ და ღრუბლები გაიფანტნენ მაშინ კვლავ იწყება იგივე, ცხოვრებაა ასეთი უბრალოდ სხვა არაფერი, დედაჩემი მოკვდა და მე ვერც კი ვიტირე...რატომ?მე გამიქარ აყველა გრძნობა და განცდა რაც კი გამაჩნდა დიდი ხნის წინ, მამაჩემი მარტოა იტანჯება და არც ეგ მაინტერესებს დიდად, რატომ??მე გავხდი ერთი უგრძნობი ბავშვი, რომელსაც ცხოვრება აერია და რომელსაც ვეღარ გაუგია ვინარის
შემოდგომის ფოთლებს ფეხით სთელავდა 18 წლამდე გოგონა, მოყავისფრო წელამდე თმით, გაფითრებული სახით, თეთრი როგორც თოვლის გუნდა, წითელი ხასხასა ტუჩები სისხლის წვეთებს მიუგავდა, ამავე ფერის აპრეხილი ცხვირი სიცივისგან გაწითლებოდა, მოცისფრო თვალები ახლა მუქ ლურჯად ქცეულიყო და დროდადრო სერშიც გადადიოდა, მის არაფრის მთქმელ თვალებში მაინც შეამჩნევდით წარსულის კვალს, რომელიც მოსვენებას უკარგავდა მშვენიერ გოგონას.
- წინ იყურე
დაუღრიალა მამაკაცმა და მკლავებზე ჩაებღაუჭა
- ბოდიში
ამოხედა თუ არა იმ წამსვე იცნო ანიკიტე, ბიჭი რომელმაც ასე დააბნია დღეს გოგონა, ანიკიტე მის მკლავებს კვლავ ჩაბღაუჭებოდა და არ უშვებდა, ნორას ახსოვდა მწვანე თვალები ჰქონდა მამაკაცს მაგრამ რატომღაც ახლა ის შავი კუპრივით თვალები მისჩერებოდა გოგონას და თან იღრინებოდა
- აქ რა ჯანდაბა გინდა?
გამოსცრა კბილებიდან და მიიხედ მოიხედა ბიჭმა
- ვსეირნობდი
მიუგო დასჯილი ბავშვივით ნორამ და ჯიქურ თვალები არ მოუშორებია
- სად ?ტყეში ?
ისევ დაიბრდღვინა ანიკიტემ და ახლაღა მოავლო თვალი გარემოს ნორამ, პარკს საკმაოდ დიდი ხნის წინ გამოსცდენოდა და ტყის სიღრმეში შეეთღია ფიქრებს
- გზა ამერია
ამოიგმანა გულუბყვილოდ და განთავისუფლება სცადა
- ნიკიტეე ?
ტყის სიღრმიდან გაისმა ქალის ხმა და მამაკაცის ბოხი სიცილი, ბიჭმა მკლავები მეტად მოუჭირა გოგონას და სწრაფად მოწყდა ადგილს თან მეგობრებს მიაძახა.
- უჩემოდ ითავზავედ მეგობრებო, სილვიამ დამირეკა
მირბოდა ისე რომ გოგონას ხელს არ უშვებდა გულმკერდძე ძლიერად მიეკრა და ცდილობდა ნორას არ დაენახა ის არაადამიანური სისწრაფე რითაც ანიკიტე გარბოდა და თან ნორას სუნის გადამალვას ცდილობდა, სილვია?ვინარის სილვია ?ნორას უკვე ეგოიზმა სძლია და კინაღამ ჰკითხა კიდევაც 1 დღის გაცნობილ ბიჭს ვინარის სილვიაო.
- სილვია?კარგი რა ნიკიტე ?ხომ ვთქვით დღეს არანაირი ქალები
შორიდან ისმოდა უკვე ანიკიტეს მეგობრის ხმა
- მაპატიე ტომას ხომიცით ეს ქალები - ამ სიტყვებზე ნორას გადახედა და დაუბღვირა დამსაჯეთ და ის კვირა თქვენთან გამატარებინეთ
ყალბად გადაიკისკისა და მეგობრების სიცილნარევი ხმაც გამოექომაგა
- ჩაჯექი
კვლავ უხეშად მიუგო გოგონას და შავ dodge challenger-ზე მიუთითა, მართალია ნორა გოგო იყო თუმცა მუდამ მოსწონდა სიძლიერე, ენერგია, ადრენალინი, მანქანები ის პერიოდი გაახსენსდა მოტოკიცკი, რომ ჰყავდა და კიოსერი რომ წაიტეხა ბოლოს გაგიჯებულმა მამისმა დაულეწა აღარ დაგინახო რამე მსგავსი მოათრიოვო და ამის გახსენებაზე ჩაეღიმა
- დიდხანს უნდა გელოდო ?
- არა
კარი გახსნა და მის გვერძე მოკლათდა
- 1970 ანი დოჯი ჩელენჯერი საოცარია
თვალი მოავლო მანქანის შიდა სალონს, რომლის ყველა ნაწილი წითელი ტყავით იყო გაწყობილი და ხელით ნაზად შეეხო სავარძელს, ანიკიტეს არ გამორჩენია გოგონას ნაზი და თლილი თითები, თხელი და უფერული და საოცრად მოუნდა ტუჩებით შეხებოდა მათ და ფერი დაებრუნებინა მათთვის თუმცა უმალვე აურყო ეს აზრი და ისევ შუბლშეკრული მიუბრუნდა
- აქ რას აკეთებდი?
- არფერს
- აბა ?
გამომცდელი მზერა მიაპყრო გოგონას
- გზა ამებნა
შენ სულ ასეთი მოკლე პასუხები გაქვს ყველაფერზე ?
ნორამ შენიშნა ბიჭს თვალები ისევ მწვანე, რომ ჰქონდა და გამბედაობა მოიკრიბა
- თვალის ფერი ის მწვანეა
- ხო ვიცი ლამაზი თVალები მაქვს ბებვრი ამბობს
- ირონიულად გაუღიმა გოგონას
- არა წეღან ის შავი იყო ახლა მწვანეა, დღეს კოლეჯშიც ის მწვანე იყო
დაიბნა ანიკიტე და გაახსენდა, რომ საუკეთესო თავდაცვა თავდასხმაა ამიტომ ისევ ჩხუბი არჩია
- შენ ასეთი დაკვირვებული თუ ხარ?არ ჯობდა საკუთარი თავისთვის მიგეხედა ?და არ დაიკარგებოდი
ნორას ხმა აღარ ამოუღია მხოლოდ ბიჭის შესწავლა დაიწყო ჩუმად, გამოკვეთილი ყბები ნერვიულობის დროს მეტად ეძაბებოდა, ქვედა ტუჩს ხშირად ისველებდა და გადაპარსულ თავზე ხელსაც ხშირად იტარებდა ხოლმე, კიდევ დიდხანს გააგრძელებდა მის ყურებას თავად ანიკიტეს, რომარ გამოეხედა მისკენ
- გასაგებია რომ ასეთი სექსუალური ვარ, მაგრამ ცოტა შეგრცხვეს
- მაპატიე
თავის მართლება არც უცდია ნორას
- ღმერთო ასეთი უემოციო რა ხარ ?
გადაიხარხარა ბიჭმა, თუმცა ნორას არცკი გაღიმებია
- მოვედით
- გმადლობ
მანქანიდან აპირებდა უკვე გადმოსვლას, რომ უკან დაბრუნდა, კარები მოიკეტა, თვალი გააშტერა და გაისუსა
- რამოხდა?
გაოცდა ბიჭი, ნორა ერთხანს ჩუმად იჯდა შემდეგ ხმაჩამწყდარმა ჰკითხა
- ჩემი მისამართი...მე შენთვის ჩემი მისამართი არ მითქვამს
- აა მისამართი?
ანერვიულდა ნიკიტეც, ზოგადად ასეთი რაღაცეები არ ემართებოდა ხოლმე ის ხომ გამოცდილი იყო მგვას რამეებში დღეს უკვე მეორედ გამოიჭირა კინაღამ გოგონამ
- მისამართი დღეს კოლეჯიდან გავიგე, ამბობდნენ ვირჯინიიდან ჩამოვიდა ნორა და კალიფორნიის ზღვის ნაპირთან დასახლდაო
თითქოს მოეშვა ნორას, მაგრამ ეჭვები ისევ ღრნიდა.დაემშვიდობა და მანქანიდან გადმოვიდა, ახლაღა შეამჩნია ანიკიტემ როგორი ლამაზი ტანი ჰქონდა ნორას გამხდარი და მაღალ გოგონას, ფეხები კისრიდან იწყებოდა თეთღი მოკლე კაბა ამას მეტად კვეთდა და ხაზს უსვავდა მის სიმაღლეს, ჯინსის მოკლე კურტკა ბეჭებდა მოეგდო, რის გამოც ყავისფერი გრძელი თმა შიგნით მოჰყოლოდა და მის უნაკლოებას ფარავდა, მაგრამ ახლა ხომ შეამჩნია როგორ ამოიყარა თმები ზურგიდან, ლამაზად მოვლილი და ერთ ხაზზე შეჭრილი სწორი გრძელი თმა მეტ ეშხს აძლევდა ნორას, სანამ შიგნით შევიდოდა ერთი შემოიხედა ეგონა ანიკიტე უყურებდა, მაგრამ უკან აღარავინ იდგა...თუმცა რაიცოდა რამდენი ხანი მოანდომა ანიკიტემ გოგონას შესწავლას.
- მოვედი
უემოციოდ თქვა და ფეხსაცმლის გახსნა დაიწყო
- შეჭამ რამეს?
ეცადა მზრუნველი ყოფილიყო მამამისი-ენტონი
- არა
მეტი არაფერი უთქვამს, კიბეები აირბინა და გულაღმა დაემხო, ფიქრობდა ყველფერზეც და არაფერზეც ფიქრობდა ანიკიტეზეც და თან არ ფიქრობდა, უბრალოდ ჩაეძინა.
.......................................................................................
- ვიცით
სახლში შესული არიყო, როდესაც ქერა ევანგელიმ კბილებში გამოსცრა
- ის ტყეში მოვიდა
შეეცადა აეხსნა ოჯახისთვის, რომელიც მტრულად უყურებდა
- ილანა?ნოელ? (მიმართა მშობლებს) კარგით რაა ის ტყეში ამოვიდა ისმაელი და ელისი მოკლავდნენ რომ ენახათ
- დაიბანე ყარხარ
ქერა და ისევ იერიშზე იყო
- ადამიანის სუნით ყავხარ
მხარი აუბა მეორე დამაც
- კარგით რა
სავარძელში უღონოდ ჩაეშვა
- ჩემი აზრით მშვენიერია
როგორც იქნა ხმა ამოიღო ოჯახის მთავარმა
- მაინც რაარის მშვენიერი მამა?
არ წყრებოდა ქერა და
- ნორა
- ნორა?
ყველამ ერთად შესძახა
- ნიკე ?უნდა იკაცო შვილო
- აბა ერთი ჩემებურად ამიხსენი ეგ სიტყვები ?
გამომცდელი მზერა მიაპყრო მამას ანიკიტემ
- ნორას რაღაც ისეთი აქვს რაც არავის სხვას
დაიწყო ახსნა და იმ წამსვე მიხვდა ყველაფერს ანიკიტე
- არა არა მამა შენ მეორე შვილიც გყავს სახელად სტანისდანტე ჩემი ძვირფასი ძმა და შეგიძლია ეგ შენი ნორა დანტეს შეტენო და არა მე
ფეხზე წამოხტა ნიკე
- შვილო შენ უფროსი ძმა ხარ ნორაში არის რაღაც, შენ დას ამდენი ხანია არაფერი უწინასწარმეტყველებია რაღა დღეს დაეწყო წინასწარმეტყველება როცა გოგონა გამოჩნდა, თან ის ჯადოქრის შვილიშვილია შვილო ნიკე როდემდე უნდა დავიმალოთ იქნებ ნორა ხსნაა
- არა არა რატომ არ შეიძლება ეს სტანისდანტე იყოს და არა ანიკიტე როგორც მუდამ ?
- კარგი რა შვილო ხომიცი დანტე შტერია ჩააფლავებს და ნიკიტე შენ მუდამ შეგიძლია გამოძვრე გთხოვ შვილო
სინამდვილეში არც ანიკიტე იყო გულდაწყვეტილი ამ ამბით, ნორა ასე თუ ისე მოეწონა ოღონდ გასართობად და არა როგორც ქალი, უნდა აღიაროს უნიკალური გარეგნობა ჰქონდა გოგონას, მაგრამ საწოლში ერჩივნა ახლა შეყვარებულობანობას და ამბებს, თუმცა ცოტა ხომუნდა ეთამაშა და ეაფერისტა.
- არა მამა დანტე გაუშვით მე თავი დამანებეთ
ბოლოს როდესაც სულ ყველამ გადახედა ანიკიტეს, ის დანებდა და ხელები ოღოონოდ ჩამოუშვა
- კარგით.
..........................................................................................
დილით მზის სხივებმა გააღვიძა, სახე შეჭნუხნა და გაიზმორა, ლამაზი თმები რომელიც ძილის წინ სათუთად შეეკრა გაიშალა და გაიტრუნა, ალბათ კიდევ დიდხანს იწვებოდა ასე მანქანის სიგნალს რომარ დაეყრუებინა, წამოხტა და ფანჯრიდან გადაიხედა, ყვითელი პორშედან თავი გადმოეყო ნიკეს და გოგონას უღიმოდა, უკან დები ესხდნენ ხოლო წინ ვიღაც ქერა გრძელ თმიანი ბიჭი, საოცრად მომხიბვლელი ნიკეს სახის იერით გავდა, თორემ ისე ქერა იყო და ცისფერ თვალება -ალბათ ძმაა გაიფიქრა ნორამ და თითქოს აზრებს მიუხვდა უცხო ბიჭიო გამოსძახა
- ჰაააი
რომლის "ჰაის" გოგონების მხიარული მისალმებაც მოჰყვა
- გამარჯობათ
- ნორა ამათ დავტოვებ და 15 წუთში დავბრუნდები გაემზადე კარგი?სკოლაში მე წაგიყვან
პასუხს არც დალოდებია ისე მოწყდა ადგილს ნიკე, 3 წუთი გაშტერებული იდგა ნორა და გაანალიზებას ცდილობდა რა მოხდა ამ წამს.