* * *
დადამ გაღიმებულმა გადახედა სავარძელზე მობუზულ თეოს და ლაშას მიუბრუნდა
-ამას რა ატირებს?მოიხედე გოგო აქეთ რა გჭირს?
-მოგვკლავს მათე.ამოისლუკინა ქალმა
-მოგკლავს კი აბა.ვინ მისცემს მაგის უფლებას.ნუ დარდობ ეხლა მოვა მალე და არ გადამრიო შენი ცრემლები რო დაინახოს მართლა მოკლავს ლაშას.გაეცინა ერისთავს
-გითხარი დაველაპარაკოთ თავის დროზე მეთქი და არ დაიჯერე.უაზროდ იეჭვიანე და დამავლე ხელი და ამოვყავოთ თავი აქ.ფეხზე წამოხტა თეო
-შენ რაღაც ძალიან ცუდად ლაპარაკობ და იქნებ სულ არ გინდოდა ჩემი ცოლობა?რა იყო ვინმე ხო არ ნახე თქო
-გაგიჟდი შენ?რას ბოდავ ლაშა.უარესად ატირდა თეო
-გეყოთ ეხლა რა გჭირთ.ფეხზე წამოდგა ერისთავი.დაწყნარდი თეო რა გატირებს ამხელა ქალს.ხელი მოხვია და გულზე მიიხუტა.

* * *
მათემ მანქანა შესასვლელთან გააჩერა და სწრაფად შევიდა სახლში.როგორც კი ლაშას გაფითრებულ სახეს მოკრა თვალი ერთ გადახარხარებას არაფერი ერჩია თუმცა სერიოზულო სახით შეაბიჯა ოთახში და სავარძელზე ჩამოჯდა.ერისთავიც ძლივს იკავებდა სიცილს მათი შემხედვარე
-ამიხსნით ვინმე აქ რა ხდება?
-მიყვარს შენი და.თვალი გაუსწორა ლაშამ
-მერე?აქამდე სად იყავი?ტონს აუწია ბიჭმა
-ჩემი ბრალია.ხმა ამოიღო თეომ.მე არ მივეცი საშუალება ეთქვა.
-ეგ არ ამართლებს.თავი დახარა მათემ.რატო ლაშა რათ გინდოდა.ბიჭს სუნთქვა შეეკრა ვერაფრით წარმოიდგენდა თუ მათე ასე შეხვდებოდა ამ ამბავს.
-მათე.ღრმად ჩაისუნთქა და ის იყო რაღაცის თქმას აპირებდა რო მათეს გაეცინა
-რათ გინდოდა ბიჭო ეს პატარა ბავშვი.დადექი ეხლა და ზარდე.გადაიხარხარა მათემ და თეოს თვალი ჩაუკრა
-არ ბრაზობ?
-კაი კაცო.იმაზე როგორ გავბრაზდე რაც დიდი ხანია ვიცი.ნუ მიყურებ შრეკის კატის თვალებით შენზე უკეთეს სიძეს მაინც ვერ ვნახავდი.
დადა მიდი მანქანაშია ყველაფერი და ავღნიშნოთ ამ საწ....ბის გაბედნიერება.სწრაფად წამოდგა მათე ფეხზე და ატირებულ ქალს მოეხვია.

* * *
დალაგდა ყველაფერი იმაზე კარგად ვიდრე ველოდით.რეაბილოტაციის კირსმა იმდენად კარგად ჩაიარა რო თვე იწურება რაც საავადმყოფოდან გამოვედი და უკვე ჩვეულებრივად დავდივარ.წინ მთავარი გველის ჩემი და ერისთავის ქორწილო რომელშიც ყველა ჩართულია.
-დადა
-ხო სიხარულო.გაისმა ტელეფონში ჩემთვის ყველაზე საყვარელი ხმა
-მოკლედ მათესთან ადი და ორივეს გელოდებით ჩემთან სწრაფად
-მშვიდობააა?
-დროზე მეთქი.გავუცინე და ტელეფონი გავთიშე.
მართლაც ნახევარ საათში ორივე სახლში იყო.
-დასხედით.გავეცი ბრძანება
-კარგად ხარ?გამივინა მათემ
-მე კი და შენ რო კარგად იყო გინდა?
-რა ხდება ნაი?ხელი გადამხვია დადამ
-ნახავთ.გავუცინე და ყავის გასაკეთებლად სამზარეულოსკენ გავიქეცი

* * *
თეომ რატომღაც ცუდ ხასიათზე გაიღვიძა.უაზროდ იყო მთელი დღე და ეტირებოდა."რა ჯანდაბა მჭირს ნეტა"
-თე როგორ ხარ?უკნიდან მოეხვია ლაშა
-კარგად.
-ვერ გატყობ რაღაც.სწრაფად მოატრიალა მისკენ.თე რამე ხდება?
-არ ვიცი.ამოიტირა ქალმა და ქმარს მიეხუტა
-არ გადამრიო გოგო ეხლა.მოხდა რამე?გაწყენინა ვინმემ?
-არა.უარესად ატირდა თეო
-გადავირევი ეხლა.გაეცინა ლაშას
-გავსუქდი ხო? ლაშა არ ელოდა ასეთ კითხვას და გაკვირვებულმა დახედა ცოლს.
-ბევრს ვჭამ.სულ მჟავე მინდა და გუშინ იცი რა ვქენი?საწყალი თვალებით ახედა ქმარს
-რა ქენი?წარბი ასწია ლაშამ თუმცა ერთ გადახარხარებას არაფერი ერჩია
-მთელი ღამე ვჭამდი.უარესად ატირდა თეო
-იცი რაა.ვატყობ მე მალე უარესად მომიშლი ნერვებე და უფრო გასუქდები
-ეგ როგორ?
-მიდი ახტი და ჩაიცვი აფთიაქში მივდივართ.
-რა?თვალები გაუფართოვდა თეოს.მოიცა შეილება მე მე ორსულად ვარ?
-შეილება.გაეცინა ლაშას
სწრაფად წამოხტა თეო ფეხზე და გაცინებული გავარდა ოთახიდან.

* * *
წარბაწეულმა გავხედე დაბნეულ ბიჭებს და მაგიდაზე თითები ავაკაკუნე.
-ჰე რამდენს ფიქრობთ ეხლა.
-რო არ გამოვიდეს?
-არ გამოგყვები ცოლად.უდარდ3ლად გავხედე ერისთავს
-ღმერთო რა შევცოდე ასეთი.ადექი მათე და შემოიროგე ის გოგო თორე დავრჩი უცოლოდ.
-ვრეკავ ესეიგი.
-დარეკე მიდი ხო დარეკე.

* * *
ლილიანა პატარებს აჭმევდა ტელეფონის ზარი რო გაისმა.გაღიმებულმა დახედა ეკრანს და უპასუხა
-ხო ნაი.რა მოხდა?ტირიხარ?კაი დაწყნარდი ხო აბა რას ვიზამ.მოვალ მალე.სწრაფად გამოიცვალა პატარებს და ძიძას დაუტოვა.ხუთ წუთში გაჩნდა ნაინას სახლთან და კიბეები აირბინა.კარები მათემ გაუღო ცოტა კი შეცბა მის დანახვაზე თუმცა არ შეიმჩნია.პორდაპირ მისაღებისკენ გადაინაცვლა და რო ვერავინ ნახა გაკვირვებულმა გახედა მომღიმარ ქმარს
-სად არი ნაინა?
-არ არი
-ეგ როგორ?ხმა დაეძაბა ქალს
-აი ეგრე აქ.მარტო ჩვენ ვართ და სანამ არ შევრიგდებით აქ იქნები
-გადაირიე ხო?ან იმათ რა დაეტაკათ.მე აქ არ გავჩერდები
-მართლა.ნახე ეხლა რას ვიზამ.მათემ სახლის გასაღები შეათამაშა ხელაი და უცებ გაღებულ ფანჯარაში გადააგდო
-ვაიმე მათე გაგიჟდი.შეკივლა ლილიანამ
-ეხლა მომისმენ დაჯექი.ქალიც დაემორჩილა და სავარძელზე ჩამოჯდა
-ვიცი რო არაკაცივით მოვიქეცი და მთელი ცხოვრება არ მეყოფა ბოდიშის მოსახდელად.მაგრამ.უთქვენოდ ცხოვრება არ შემიძლია
-დიდი ხანია მიხვდი?
-არ გინდა ირონია ლილ.გულით გთხოვ პატიებას პირობას გაძლევ არასდროს იტირებ ჩემ გამო.
-არ ვიცი.გატყდა ლილიანა
-არ გიყვარვარ?მის გვერდით გადაჯდა მათე
-გაიწიე გთხოვ.ამოკნავლა ქალმს
-მიპასუხე.აღარ გიყვარვარ?
-მაგას როგორ ამბობ?გაბრაზებულმა გახედა ბიჭს
-მაპატიე რა გთხოვ.
-მოვიფიქრებ.ღიმილო შეეპარა ტუჩის კუთხეში ლილიანას.
-ანი დაბრუნდები სახლში?
-ბევრი ხო არ მოგინდა?
-დასაწყისისთვის თუ გინდა ცალკე ოთახში ოღონდ დაბრუნდი.
-კარგი.
-ანუ?
-დავბრუნდებით.
-შენ არ იცი როგორ გამახარე.იყვირა მათემ და ცოლს მოეხვია
-გამიშვი ეხლა ბავშვები მელოდებიან
-ერთად წავალთ ჩვენ სახლში.ხელი მოხვია და გულზე მიიკრა.იგრძნო როგორ გადაგორდა გულოდან დიდი ლოდი და ბედნიერს გაეღიმა

* * *
მერე?მერე იყო ულამაზესი ქორწილი.ახდენილი ოცნებები და ბედნიერო სამეგობრო.თაფლობისთვე მე და დადამ იტალიაში გავატარეთ.ერისთავმა აიჩემა კორპუსში ვერ ვიცხოვრებო და კერძო სახლი იყიდა დიდი ეზოთი.ლაშას და თეოს გოგო შეეძინათ და დღემდე.მშვიდად ცხოვრობენ აი ლილიანას და მათეს რაც შეეხებათ სულ კინკლაობენ და მერე ისევ რიგდებიან.ჩვენ?ჩვენ უკვე 5 წლის ბიჭი გვყავს ჩვენი სიყვარულის ყველაზე დიდი საჩუქარი.ეხლაც ეზოში ვზივარ და ველოდები როდის შემოვარდება ჩემი ცხოვრების ორი მთავარი მამაკაცი.დათა ფეხბურთის სათამაშოდ გაიქცევა.ერიათავი გაღიმებული ჩამეხუტება და ჩემ ნაწერებს გადაავლებს თვალს.აქ ვასრულებ ჩვენი ცხოვრების ერთ ეტაპს თუმცა წარმოდგენაც კი არ აქვს დადას რომ სულ რაღაც 8 თვეში მეორე ეტაპი მოევლინება ქვეყანას და ცხვრებას მეორედ გაგვილამაზებს.