ნაყინებს ვჭამდით და ვხუმრობდით, მაგრამ მე ისევ იმ ნაცნობ სილუეტს ვუყურებდი. ტელეზე თენგომ დამირეკა, ნეტა რაუნდა
-ვუპასუხებ და მოვალ.-მოშორებით გავედი.
-ალო
-სადხარ?
-მცხეთაში.
-მართლა-ხმაში იგრძნობოდა სიხარული-არგინდა შევხვდეთ?
-ხო იცი.
-სადხარ მითხარი და მოვალ.
-არვიცი სადვარ.
-კარგი გიპოვი.
გამითიშა, ნეტა როგორ მიპოვის.
უხასიათოდ ვარ როგორ მიპოვის.
-მარ რამე მოხდა?-გაუკვირდა ნათიას.
-ცოტა ცუდად ვარ.
-ისევ ის?-მიმიხვდა.
-ხოო.
-რაო?
-მოგძებნიო-გამეღიმა.
-საყვარელი ნეტა როგორ გიპოვის-გაიცინა.
-გოგოებო რახდება?-აჩი გაოცებული გვიყურებდა.
-......იცი...ნუუ...
-პირდაპირ თქვი?-ზურა ვეღარ ითმენდა.
-ერთი ბიჭია და მოგვწონს ერთმანეთი და შეხვედრა გვინდა.
-და უნდა მოგძებნოს და იმედი გაქვთ შეხვდებით?-აჩი გაოცებას ვერ მალავდა.
-რავიცი მითხრა გიპოვიო.
-მისი გჯერა?
-კიი.
აღარაფერი უთქვიათ
-გავაგრძელოთ გზა-უცებ დაიყვირა ზურამ.
შევამჩნიე ნაცნობი სილუეტი ჩვენსკენ წამოვიდა მაგრამ ყურადღება აღარ მივაქციე და ბავშვებს გავყევი.
სახლში გვიან დავბრუნდით.
-მოდი "ამის პატრონმა რა ქნას?" ვითამაშოთ-მხიარულათ წამოიყვირა ნათიამ.
-კარგი პირველი მე ვარ-ზურა წამოხტა.
მოკლედ ჩემზე ამოვიდა რომ:
-გარეთ გახვალ და დაიყვირებ "თენგო" ს-ზურამ გამიცინა.
-კარგით რა ვინმემ ხმაურზე რომ იჩხუბოს.
-მაგას მე მოვაგვარებ-აჩიმ თვალი ჩამიკრა.
-ყველამ გამწირეთ ხოო დამაცადეთ ჩემი დროც მოვა.
გარეთ გავედით მოპირდაპირე სახლს გავხედე იქიდანაც ხმაური გამოდიოდა.
-ვიდგეთ ესე დილამდე?
-კარგით.
მოკლეთ დავიწყე.
-თენგო....თენგო....
-ერთიც?-კაკანებდნენ.
-თენგოო-ბოლო მართლაც ძალიან ხმამაღლა დავიყვირე, უცებ სრული სიჩუმე და მხოლოდ ამათი კაკანი, უცებ შებრუნებას ვაპირებდი სახლში როცა ბავშვებს მკვლელი თვალებით შევხედე და გავაჩუმე.
-წადით სახლში.
სახლში შევიდნენ და მეც გავყევი მაგრამ ჯერ ბოლომდე არ ვიყავი შესული ამიტომ ზურგიდან ვიღაცის ხმა გავიგონე მეძახდა, მალე მოვბრუნდი.
-მარი შენ ხარ?
-თენგოოოოო
გავიქეცი და ჩავეხუტე მან კი დამატრიალა, ვერ წარმოიდგენთ რა ბედნიერი ვარ გული ისე სწრაფად ძგერს რომ მხოლოდ მისი ხმა მესმის, ვაიმე თენგოს სურნელი კი თაბროს მახვევს და მაბრუებს, მგონია რომ მთელი ცხოველები ჩემ მუცელში გადმოვიდნენ, გაუაზრებლად დავიწყე ლაპარაკი.
-ვერ ვიჯერებ....ვერ ვიჯერებ....ვერ ვი... არ მჯერა რომ ახლა მართლა ჩემთან ხარ.
-კარგი მაშინ წავალ-ისე საყვარლად გამიცინა.
-აუტანელო-მეც გავუცინე თან ვიგრძენი რომ გავწითლდი.
-მარ სად წახ.....-ნათია კარებში გაშტერდა ვერაფერს ამბობდა და დებილივით გაღიმებული გვიყურებდა.
ორივე სიცილი აგვიტყდა ნათიას ასეთ საქციელზე და აი.
-ძმა სად ხა......-დათოც გაშტერდა.
მოკლეთ სუყველა გარეთ გამოვიდა და გაშტერებულები გვიყურებდენ, ჩვენ კი იმდენს ვიცინივართ ვეღარ ვჩერდებით მათ სახეებს რომ ვუყურებთ.
-რახდება აქ?-ბებოც გარეთ გამოვიდა.
-.........-ხმა ვერ ამოიღეს ჩემებმა და უაზროთ აკაკანდენ.
-აჩი რა გაკაკანებს შენ გეკითხები?
აჩი გაჩუმდა ისევ სერიოზული სახე მიიღო და დაიწყო.
-ბებო ეს მარის მეგობარია-თენგოსკენ გაიხედა.
-თუ ეგრეა შემოიყვანეთ სახლში სტუმარი.
აჩიმ ბებო სახლში ძლივს გაუშვა ამასობაში თენგოს ბიჭებიც გამიფხიზლდენ.
-აქ რახდება?-დათო მაინც გაოცებული იყო.
თენგომ ხელი ხელზე მომკიდა და მეგობრებს გააცნო ჩემი თავი.
-ეს მარია ჩემი მეგო.....
-ააა ეს ის მარია.
-მარ ეს დათო ჩემი ძმაა და ეს იკა მეგობარი.
ჩემებმა ბებო სახლში შეიყვანეს და მოვიდნენ, ზურამ და აჩიმ გამომწიეს თენგოსგან და შუაში ჩამაყენეს.
-ქალბატონო გაგვაცნობ ასე ვის ეხუტებოდი?-ცალი წარბი ზევით აწია ზურამ.
-ეს თენგოა ჩემი მეგობარი.
მოკლედ ყველამ ყველა გავიცანით და სახლში შევედით რომ აღგვენიშნა ოღონდ თენგოსთაბ სწორედ ის სახლი იყო რომელსაც სულ ვუყურებდი. რათქმაუნდა თენგო არ სვავს და არც მე დილევია სხვები კი სვავდენ ბევრს. ცოტახანში თენგომ ხელი მომკიდა და ყურთან მიჩურჩულა "წამოდი" მეც გავყევი, აივანზე გავედით და კიდევ ჩამეხუტა და სხვა სამყაროში გადავედი ისევ გული ამიჩქარდა ისევ ცხოველები მუცელში მაგრამ ისე დავფრინავდი არვიცი. თავი ჩემ კისერში ჩარგო, მის მხურვალე სუნთქვას ვგრძნობდი და მთელი კანი დამეხორკლა და ამეწვა თან ვიგრძენი რომ გავწითლდი. მალე გასწორდა მეკი გაშტერებული ვიყავი როცა ცხვირზე თითი დამარტყა და გამომაფხიზლა.
-ასეთ შეხვედრას არ მოველოდი მეგონა მე გიპოვიდი- გაიცინა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა.
-ხო მაგრამ მე დაგასწარი.

საღამოს იკა და დათო ჩემთან იყვნენ სასმელით მოსულები ვწერთ ბოდით მაგრამ სულ ვფიქრობდი როგორ მეპოვა მარი გარედან რაღაც ხმა გავიგონე ვითაც ჩემ სახელს იძახდა.
-გაჩუმდით ერთ წუთს ვიღაც იძახის.
გარეთ გამოვედი და ვიღაც ქერა ცისფერ თვალებს გოგო დავინახე გულმა მიგრძნო რომ მარი იყი ამიტომ სწრაფად დავუძახე რადგან სახლში შესვლას აპირებდა და მისკენ წავედი, მარი მობრუნდა და რომ დამინახა მაშინვე ჩამეხუტა ისეთი სითბო მოდიოდა მისგან რაც აქამდე არ მიგრძვნია. ბავშვები სათითაოდ მოდიოდნენ და მათ გაოცებულ სახეზე სიცილი აგვიტყდა. ჩემთან სახლში წავედით ყველა მაგრამ მე და მარის არ დაგვილევია, ვუყურებდი და არვიცი რატომ მაგრამ ისევ მომინდა მისი ჩახუტება ამიტომ აივანზე გავიყვანე და ისევ ჩავეხუტე თავი კი მის კისერში ჩავრგე და ვტკბებოდი მისი სურნეთით და მისგან წამოსული სითბოთი.


..............................................

გამახარა თქვენმა კომენტარმა გავაგრძელო?