სასმელის და სიგარეტის სუნი უცებ მეცა და ცოტა გავბრუვდი,ჩვენც კოქტელები ავიღეთ და მაგიდას მივუსხედით მოპირდაპირე მხარეს ნიკა შევნიშნე მეგობრებთან ერთად და ხელი დამიქნია, მეც მივესალმე,ალექსანდე იქ არ ჩანდა და თვალებით ძებნა დავუწყე.ნიკა უცებ მოგვაიხლოვდა მაშოს სიხარულისგან ჭინკები აუთამაშდა.
-როგორხარ მაშიკო? (ნიკა)
-კარგად შენ? (მაშო)
-მეცც.გამარჯობა გოგონებო ,თქვენის ნებართვით მაშოს ვეცეკვები (ნიკა)
მაშოსაც მეტი რაუნდოდა და უცებ წამოდა და გაყვა საცეკვაოდ.

-ნიკა-
როცა დავინახე გავოცდი ,მერე რა რომ პატრაა, რა ლამაზია ღმერთო გავგიჟდები,მეც ავდექი და მივედი ჯერ მაშოს მივესამლე შემდეგ გოგონებს და მაშო გავიყვანე საცეკვაოდ,ვცეკვავდით ,მეც მის სილამაზეს ნელა თვალს ვაპარებდი.
-ძალიან ლამაზიხარ (მე)
-რაა?.... მადლობაა (მაშო)
-არაფრის პრინცესა (მე)
მაშოს შევამჩნიე რომ სახეზე ღიმილმა გადაურბინა.
-იცი დიდიხანია გაკვირდები, სკოლაში ჩემ დას რო ვაკითხავ და ძალიან საყვარელი ხარ (მე)
-საყვარელი? მადლობა (მაშო)
ცეკვა დავასრულეთ მაშო მაგიდასთან მივაცილე და ტასოს თვალი ჩავუკარი,თითქოსდა მიხვდა ყველაფერს.
-გოგონებო გადმოდით ჩვენს მაგიდასთან, ჩემს მეგობრებს გაგაცნობთ.(მე)
-კარგი აზრია,ჩემს გოგონებსაც გავაცნობ. (ტასო)
ტასომ გოგონებს თვალით ანიშნა და ყველა წამოვიდა ჩვენს მაგიდასთან.


-ანასტასია-
-გამარჯობა მე ანასტასია ვარ. ეს ჩემი და მაშოა,ეს კი ჩემი მეგობრები,ნუცა,ნია და მარიამი(მე)
-გამარჯობა მე ბექა ვარ,ეს კი გეგაა (ბექა)
ვისხედით და უამრავ თემაზე ვსაუბრობდით, გოგონები არ ვსვამდით, ამიტომ უკვე კოქტილიდან წვენზე გადავედით, არც ბიჭებს დაულევიათ ბევრი,ვამჩნევდი როგორ უყურებდა ბექა ნიას,გეგა გვერდით მეჯდა და ვერ ვხედავდი ვის უყურებდა მისი ლურჯი თვალებით, თუმცა აშკარა იყო ნუცას რადგან მაშოს ვერ შეხედავდა ის ხომ ნიკას მოსწონდა, მარიამი კი იქვე მეჯდა და საერთოდ არცერთი მზერა არ იყო მისკენ მიმარული,თუმცა ამით იმას არ ვამბობ, რომ მარიამი შეუხედავია, უბრალოდ ესე განვითარდა მოვლენები, ყველა დაწყვილდა და დავრჩით მე და მარიამი პარტნიორის გარეშე. ყველა საუბარში იყო გართული როცა უკნიდან ნაცნობი ხმა გავიგე.
-ვააა სასტავს გაუმარჯოსსს...(ალექსანდრე)
-სადხარ ამდენიხანი შე@ემა! (ბექა)
-საქმეებზე ხოგითხარით (ალექსანდრე)
-ხო ესეც რომ საქმიანი გაგიხდება რა (მე)ჩუმად ჩავილაპარაკე თუმცა აშკარა იყო გაიგო.
-გავიგონე!(ალექსანდრე)
-უნდა გაგეგო კიდეც! (მე)
ალექსანდრემ გეგას ანიშნა რომ უდნა გადამჯდარიყო,გეგაც ადგა და გადაჯდა ალექსანდრე კი მე ჩამომიჯდა გვერდით,ცალი მხარი ამეწვა ისე მიყურებდა.
-არ შეგიყვარდე ეგრე ნუმიყურე(მე)
-არაა შენ როგორ შემიყვარდები ,შენნაირი ენის პატრონს ვინ შიყვარებს (ალექსანდრე)
-ხო რავიცი აბა ვნახოთ (მე)
-ხო ისე ძალიან ლამაზად გამოიყურები (ალექსანდრე)
ცოტა არიყოს მისი ეს კომპლიმენტი მესიამოვნა.
-კომპლიმნტად მივიღო? თუ…(მე)
-კომპლიმენტად (ალექსანდრე) სიტყვა არ დამასრულებინა უცებ მითხრა და თან გამიღიმა.
ღმერთო რა საოცარი ღიმილი აქვსს.უცებ უჰაერობამ შემაწუხა და გარეთ გავედი.სუფთა ჰაერი ძალიან მესიამოვნა,უკნიდან ალექსანდრე მომიახლოვდა:
-გაცივდები ჭავჭავაძს ასულო (ალექსანდრე)
-გავცივდე მირჩევნია,ვიდრე იმ სუნში დავიხრჩო (მე)
-მაშ რას მოდიოდი? (ალექსანდრე)
-ჩემი მეგობრების მოთხოვნა იყო (მე)
-ასე ადვიალდ ნებდები რომ დაგითანხმეს? (ალექსანდრე)
-აუ რაგიდნა ნერვებზე თამაში გიყვარს? (მე)
-არა შენთან თამაში ფისო (ალექსანდრე)
-აი სწორედ ფისო მაკლდა რააა (მე) უკვე დავიღალე ალექსანდრეს ირონიით და შიგნით დავბრუნდი,ალექსანდრე ჩვენთან აღარ მოსულა ვიღაც ნაშებს კერავდა მე ძალიან მიხაროდა რომ მის იდიოტურ ხუმრობებს არ გავიგონებდი მაგრამ ნაწილობრივ მაინც რაღაც მტკიოდა,რაღაც გულის სიღრმეში,რომელი გრძნობაც ჩემთვის ამოუცნობი იყო.

-ნუცა-
გეგას ძალიან დავუახლოვდი და ვგრძნობდი რომ მომწონდა,მაგრამ არ ვიცი რამდენად გაამართლებს ეს მოწონება,იქნებ ის უბრალოდ ჩემს გამოყენებაზე ფიქრობს და შემდეგ როგორც რიგითი ნაშა მიმაგდებს? თუმცა რა უნდა მიმაგდოს ჩვენ ხომ ეხლახანს გავიცანით ერთმანეთი,არაფერი ვართ ერთმანეთისთვის გარდა მეგობრებისა.

-ალექსანდრე-
ისევ გავამწარე,რაღაცნაირად მომწონდა მისი გაბრაზება, მაგრამ რაღაცნაირად ვწუხდი,ვერ ვხვდები სად გაქრა ის ალექსანდრე რომელიც გულქვა და ცივი იყო, რომლისთვისაც ბარბარე ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო, ბარბარე ჩემი პირველი სიყვარული რომელიც უკანასკნელი მეგონა, ბევრი გოგოს მიუხედავად მე ერთხელ შემიყვარდა და ისიც საოცრად ჩემი ბარბარე, რომ არა ის ვიღაც ნაძირაალა ეხლა ის ცოცხალი იქნებოდა, ჩემი ცოლიც ყოფილიყო შეიძლება.ალბათ ასე ვერავის შევიყვარებ ,მაგრამ ტასო? ის ხომ სულ სხვაა,ის არავის გავს,არც ჩემს ბარბარეს,ჩემს ბარბარეს? ის ხომ ჩემი აღარაა ის ხომ ეხლა მამაზეციერთანააა.ეხლა ჩემი ტასია იქნება. მხოლოდ ჩემი დადიანის ტასია იქნება.აი ნახე ბარბარე მხოლოდ შენს გამო ვიქნები ბედნიერი და ვიცი რომ ტასია შენ გამოაჩინე ჩემს ცხოვრებაში. ჭავჭავაძის ასულო ჩემიხარ! აი სად დაერხა ჩემს ტასიას ვსო იწყება შეყვარების პროცესი,თუმცა მე ის მგონი მიყვარს და ამას მეტი ფიქრიც არუნდა ,ნამდვილად მე ის მიყვარს. ტასოზე ვფიქრობდი როცა ვიღაც გოგონები მოვიდნენ ჩემთან და საუბარი დამიწყეს მე თვალი გავაპარე ანასტასიასკენ,გამწარებული მიყურებდა.