...,,სამი თვის ორსული,, ექოსავით ტრიალებდა ნიკას თავში ეს სიტყვები . მოიცა სამი თვის წინ მე... ის... ის ხომ ჩემთან იყო არა, არა შეუძლებელია... ლიზა...აზრებს თავს ვერ უყრიდა ნუთუ ლიზა მისგან იყო ორსულად?? ღმერთო სამი თვის ნამდვილად ჩემი შვილები არიან, ჩემი გოგოები გაიფიქრა მან და გულში სითბო ჩაეღვარა, თუმცა გონებაში ისევ ლიზას სიტყვები ამოუტივტივდა ,, ჩემი ქმარი,, არა, ეს არასწორია ვიცი, კიარადა დარწმუნებული ვარ, რომ ლიზას ქმარი არ ჰყავს, როგორ გავარკვიო? უცებ სალომე გაახსენდა ტელეფონი მოიმარჯვა და თავის დას დაურეკა...
-სალ, ნიკა ვარ გცალია ერთ წამს??
-რა გინდა ნიკა- მობეზრებულმა მიუგო სალომემ
-ჩემს კომპანიაში, რომ გოგო მუშაობს ლიზა ხომ იცი?
-კი ვიცი, რა ხდება? ცუდად ხომარირის?-მიუგო ანერვიულებულმა
-არა ყველაფერი კარგადაა.... უბრალოდ მაინტერესებს ქმარი თუ ყავს?
-ნიკა თვითონ რატომ არ ეკითხები??
-გასულია მე კი თანამშრომლებზე ვავსებ რაღაც საბუთებს
-არა, არ ჰყავს და არც ყოლია
-კარგი, კარგი მადლობა მიუგო კმაყოფილმა ნიკოლოზმა ახლა კი ასი პროცენიტით იყო დარწმუნებული რომ ლიზა მისგან ელოდებოდა ბავშვებს... ლიზას პალატის კართან აიტუზა და კარი ფრთხილად შეაღო
-როგორ ხარ ლიზა??-მიუგო მამაკაცმა და მისი საწოლის გვერდით დაჯდა
-ვითომ ძალიან გაინტერესებს, როგორ ვიქნები-უთხრქ გოგონამ და თავი მეორე მხარეს გადაატრიალა
-კარგი რა ლიზა, ნუ ბავშვობ, გთხოვ მაპატიე, შენ ხომ დამჯერი გოგო იყავი...
-ვიყავი.... გესმის? ვი-ყა-ვი, ახლა ისეთი სულელი არ ვარ, რომ ისევ თვალდახუჭული გენდო, ან შენ ან სხვას ასე, რომ შეგიძლია დამშვიდდე, ასე მშვიდად დატოვო ჩემი პალატა და სახლში წახვიდე...
-რამ შეგცვალა ასე ამ ხნის განმავლობაში?
-რამ თუ ვინ??მისმინე,კარგად ვარ, ახლა კი წადი და აღარასდროს არსად არ შემხვდე გასაგებია? გული მერევა შენ, რომ გიყურებ.
-ასე ნუ ამბობ-წყენით მიუგო მამაკაცმა
-თავს რატომ არ მანებებ ადამიანო ხომ ხედავ ოჯახი მყავს და კარგად ვარ, შენთვის არაფერი დამიშავებია და რატომ გინდა, რომ შენ დამიშავო წადი რა სხვა საქმე არ გაქვს? სხვა გოგოები არ გყავს? დარწმუნებული ვარ რიგი გიდგას...
-მე მხოლოდ შენთან მინდ, მხოლოდ შენ მინდიხარ
-სამწუხაროა-მიუგო ირონიით-მაგრამ მე გათხოვილი ქალი ვარ და ქმარიც მყავს
ამის თქმა იყო და მამაკაცმა ერთი კარგად გადაიხარხარა.
-ჩემი ქალი ხარ და გეყოფა ლიზა, გეყოფა მორჩი ტყუილს მინც ვერ მომიშორე, ქმარი არა ის კიდე, თუ ქმარი გყავს ბეჭედი რატომ არ გიკეთია ან ექიმს რატომ ჩააწერინე ,,გასათხოვარი,, ანკეტის შევსების დროს?? ასე,რომ გეყოს მსახიობობა და დასერიოზულდი ეს შენი წარმოსახვითი ქმარი გააგდე შენი პატარა თავიდან და რეალობას დაუბრუნდი
-შენ ეს როგორ გაიგე?-გაბრაზებას ვერ მალავდა ლიზა
-მე ყველაფერი ვიცი შენზე ჩემო შოკოლადი-უთხრა ნიკამ და ოთახიდან გავიდა. ლიზას ცრემლები მოადგა აღარ იცოდა რა ექნა....
ამსობაში ნიკა ექიმთან მივიდა
-ექიმო ლიზას, როდის გაწერ?-მიუგო და პასუხს დაელოდა
-ლიზა უკვე კარგად არის ასე რომ შეგიძლიათ ახლავე წაიყვანოთ-მიუგო ექიმმა და ორივენი ლიზას პალატისკენ გაემართნენ ის იყო პალატას მიუახლოვდნენ, რომ დაინახეს, როგორ ჩუმად გამოვიდა ლიზა იქიდან, თუმცა დახველების ხმა მოესმა თუ არა ადგილზე მიეყინა ,,გავები,, გაიფიქრა და უკან მობრუნებულს ექიმი და ირონიულად მომღიმარი ნიკა შერჩა ხელთ რომელმაც ცალი ხელი დაუქნია ისე თითქოს ლიზა ვერ ხედავდა,რომ ისიც აქ იყო...
-ექიმმა თქვა,რომ კარგად ხარ ასე,რომ შეგვიძლია წავიდეთ-უთხრა ნიკამ და მოსიყვარულე ქმარივით ხელი გადახვია
-დიახ ქალბატონო ლიზა მთავარია არ ინერვიულოთ და კარგად იკვებოთ
-ამის ხელში კი არ მექნება სანერვიულო-გამოსცრა კბილებში ლიზამ ჩუმად
-პირადად ვიზრუნებ მის კვებაზე გაეკრიჭა ნიკა ექიმს და საავადმყოფო ასე ,,ბედნიერად,, ხელგადახვეულლებმა დატოვეს

-მეტკინა,ცხოველო ასე მაგრად ნი მიჭერ-უთხრა ლიზამ, მამაკაცმაც ოდნავ მოადუნა ხელი , ლიზა გაქცევას შეეცადა, თუმცა უშედეგოდ
-ნუ ბავშვობ ლიზა და დამიჯერე რასაც გეუბნები
-ერთხელ უკვე დაგიჯერე და კარგი არაფერი მომხდარა
-სამაგიეროდ ეხლა მალე მოხდება-უთხრა ნიკამ და მანქანაში ჩასვა. თავისი ხელით გაუკეთა ღვედი და კარი მიხურა თვითონაც წამში დაიკავა ლიზას გვერდით ადგილი და ადგილიდან მოწყდა
-ჩემს სახლში წამიყვანე,არ მინდა შენთან მეზიზღები ვერ გიტან-მიუგოთვალებში ცრემლებჩამდგარმა ლიზამ
-სამაგიეროდ მე მიყვარხარ და მე მინდა შენთან ბოლოსდაბოლოს შენ ჩემი მომავალი შვილების დედა ხარ.
-გამიშვი,იცოდე სალომეს ყველაფერს ვეტყვი და დარწმუნებული ვარ არ მოეწონება როცა გაიგებს,რომ ეს ყველაფერი შენ გამიკეთე
-სალომე დღეს მოვა ჩემთან და თავს ისე მოაჩვენებ ვითომ გაგიჟებით გიყვარვარ გასაგებია??
-აბა კიი, კიდევ რა გინდა?
-არ გააკეთებ და იცოდე, ბავშვებს წაგართმევ და ერთხელაც არ მოგცემ მათი ნახვის უფლებას.
-რა უგულო ხარ შენნაირები ჯოჯოხეთში უნდა იწვებოდნენ...
-რასიზამ მშვენიერო, როგორც ჩანს მე შენს გვერდით ვზივარ მანქანაში, სრულიად ჯანმრთელი-ეს იყო და ეს არც ლიზას და არც ნიკას მთელი გზა ხმა არ ამოუღიათ. ლიზა ზედაც არ ჯყურებდა ნიკა კი ხადახან გააპარებდა ხოლმე მზერას ლიზასკენ.სახლში მივიდნენ თუ არა ისევ ხელმოკიდებულმა გადმოიყვანა ლიზა და სახლში შეუძღვა, ლზას კინაღამ ისევ გული აერია, როცა ისევ იმ სახლშიისევ იმ დაწყევლილ ადგილარას ამოყო თავი, მამაკაცი კიბეზზე ადიოდა, ლიზამ იფიქრა თავს დავაღწევო და კარს მივარდა იმ იმედით, რომ გააღებდა და გაქცევას შეძლებდა...
-რაო მშვენიერო დაკეტილი ხომ არ არის??გადმოსძახა ზედა სართულზე მყოფმა ნიკამ ირონიით
-იდიოტი-გამოეპასუხა ლიზა და მკერდზე ხელებგადაჯვარედინებული დივანზე დაჯდა...