უაზრო გრძნობა ( 2 თავი )
არ ვიცი რაზე ამბობდა ალბათ წამოცდა ის რაც ჩემთან არ უნდა ეთქვა. რაღაცას ვგრძნობდი დიდი სიბრაზე იყო, თუ იმედგაცრუება . მე და ნია ჩუმად ვიდექით ხმას არ ვიღებდით ნიას თვალებში ვუყურებდი აშკარად შეშინებული იყო თვალები აუცრემლდა ზურგი შემაქცია და ოთახიდან უნდა გასულიყო ---ნია---- პირდაპირ თვალებში მიყურებდა. ვერაფერს ვერ ვამბობდი ვიგრძენი თვალები როგორ ამიცრემლდა. ხელი პირზე ავიფარე, ოთახიდან უნდა გავსულიყავი მაგრამ მხარზე დამადო ხელიდა და მისკენ მიმატრიალა - რა!? ( ნიკა ) - ვინ არ მოგწონს !? რა თქვი ეხლა!? ( ნიკა ) მე ხმას არ ვიღებდი, შეშინებული ვუყურებდი - ნია ! ( ნიკა ) ნიკამ ხმამაღლა დავიყვირა . მისი ხმისგან მთელ ტანზე ჟრუანტელმა დამიარა თავი ვეღარ შევიკავე და ავტირდი. - დავიღალე მარტო მინდა ყოფნა ( ნია ) ნიკა ჩამეხუტა ცოტახანი ესე ვიდექით მერე წყნარი ხმით მითხრა - კაი ( ნიკა ) მხოლოდ ეს. შემდეგ ხელი გამიშვა და სახლიდან გავიდა ----ლანა--------- ეზოში ვიჯექი გოგოებთან როცა ნიკას ხმა გავიგე -ლანა! ( ნიკა ) გოგოებს გავეცალე და ნიკასთან მივედი - პრივეტ. მოხდა რამე ? ( ლანა) - პრივეტ ნიაზე მინდა დაგელაპარაკო ( ნიკა ) - რა ხდება? ( ლანა ) - რას სჭირს? საერთოდ ჩაიკეტა და.......დასუსტდა ( ნიკა ) - არ ვიცი მეც მიკვირს არაფერს არ მუბნება ( ლანა ) - შეგიძლია დაელაპარაკო ? გაიგო რა ხდება ( ნიკა ) ცოტახანი ჩავფიქრდი ნია დიდი ხანი არ მინახავს არც ვიცი რა ვუთხრა - კაი შევეცდები ( ლანა ) ნიკას შევხედა და თბილათ გავუღიმე - კაი. წავედი მე ( ნიკა ) ნიკამ მიმოიხედა, ჯიბეში ხელები ჩაიწყო და წავიდა მე ისევ გოგოებთან მივედი -----ნიკა------ სახლში წავედი. ნიაზე ვფიქრობდი რა დაემართა?..... რატო შეიცვალა ესე ?...... ვიზე მელაპარაკებოდა?..... იმდენი კითხვა მქონდა... მაგრამ არცერთზე არ მქონდა პასუხი. სტადიონთან ჩავიარე არ ვიცი რატომ მაგრამ იქვე პატარა სკვერისკენ გავიხედე ჯერ ყურადღება არ მიმიქცევიამ. მერე მივხვდი რო ლიზა შევამჩნიე და თან ატირებული. მიმოვიხედე და ლიზასთან მივედი - რა გჭირს? ( ნიკა ) ლიზამ აცრემლებული თვალებით ამომხედა შემათვალიერა და თავი ისევ ჩახარა. მერე ადგა და წასვლა დააპირა. ხელი მოვკიდე - რა გჭირს ? თუ გინდა მომიყევი ( ნიკა ) - არაფერი უბრალოდ უხასიათოდ ვარ ( ლიზა ) მე გამეღიმა - ეგ ისედაც შევამჩნიე.. მიზეზი მაინტერესებს ( ნიკა ) ----ლიზა---- საოცარი სითბო ვიგრძენია ნიკა სულ ცივად მექცეოდა ახლა კი ესეთი მზრუნველობა..... აგარაფერი არ მითქვამს უბრალოდ მესიამოვნა. სკამზე ჩამოვჯექით - რატო ტიროდი? ( ნიკა ) - არ ვიცი უბრალოდ დავიღალე და ამეტირა ( ლიზა ) ნიკა მიყურებდა და მიღიმოდა. თვალს ვერ ვაშორებდი მივიწიე და ვაკოცე... არ ვიცი რა მომივიდა უბრალოდ..... ტუჩები მოვაშორე და ხელი ავიფარე. - ბოდიში( ლიზა) წამოვხტი და უკან გავიწიე. ნიკას სახეზე არც შეშფოთება არც აღელვება არაფერი არ ეტყობოდა. ფეხზე წამოდგა - არაუშავს ცუდად ხარ მესმის. ( ნიკა ) მომიახლოვდა.მხარზე ხელი დამადო - თუ დალაპარაკება გინდა... (ნიკა) - არა უბრალოდ! ბოდიში რა. ( ლიზა ) მე დაბნეული სახით ბოდიში მოვიხადე და გავიქეცი. -----ნიკა------ არ გამკვირვებია გავუგე ცუდათ იყო და.... ეს უბრალოდ.. სინამდვილეში ეს მეც მინდოდა . ორივე ცოდათ ვიყავით მე ნია... უბრალოდ ლიზას თვალი გავაყოლე. მერე სახლში ავედი -----ალექსანდრე----- - სოფო ! ( ალექსანდრე ) პარკში სოფო დავინახე ჩემ დას ვეძებდი - რაარი? ( სოფო ) - ლიზა არ გინახავს? ( ალექსანდრე ) - აქ იყო მარა ცუდად გახდა დახლში მინდაო.... წავიდა ვუთხაკი გამოგყვბი თქო მაგრამ მარტო ამჯობინა წასვლა ( სოფო ) - კაი მადლობა ( ალექსანდრე ) სახლში წავედი, სტადიონს რომ ჩავუარე ლიზას თვალი მოვკარი. მარტო არ იყო მგონი ნიკა ეგრე ქვია იმ ტიპს ნიასთან ერთად მყავს დანახული.. დავინახე როგორ აკოცა ლიზამ ნიკას... თავი ჩავხარე და ცალყბად გამეღიმა ლიზა უცებ წამოხტა და სახლისკენ გაიქცა ნიკა იქ დარჩა. მერე ისიც წავიდა მე კიდე იქ ვიდექი ცარელა სტადიონს მივაშტერდი. მერე გონს მოვედი და სახლში წავედი -------ლან------- ნიას სადარბაზოსთაბ ვიდექი. წინ უსიამოვნა საუბარი მელოდებოდა. ნიას რთული ხასიათი აქვს.. ადვილად ვერ ენდობა ხალხს... მიუხედავად იმისა რომ ერთად ბავშვობიდან ვართ მეც მათ შორის. ვიცოდი გამიჭირდებოდა სიმართლის გაგება ადვილად გულს არ გადამიშლიდა. მაგრამ უნდა შევეცადო. ღრმად ჩავუსუნთქე და ნიასთან ავედი ზარი დავრეკე. ნიამ კარი გამიღო -შეიძლება ? ( ლანა ) ხმა არ ამოუღუა უბრალოდ კარებს მოსცილდა და სამზარეულოში გავიდა. შევედი და კარი მივხურე მეც ნიას გავყევი - როგორ ხარ? ( ლანა ) - კარგად ( ნია ) ცივად მიპასუხა - რას აკეთებდი ამდენი ხანი სახლში ? ( ლანა ) - არაფერს უბრალოდ ვფიქრობდი ( ნია ) - რაზე? მოხდა რამე? ( ლანა ) - არა ( ნია ) - რა გჭირს? ხმას არ იღებ სახლიდან არ გამოდიხარ არ მელაპარაკები მაგრამ აშკარაა რომ რაღაცა გაწუხებს ! ( ლანა ) ძალიან გავბრაზდი ჩემი დაქალია და ვნერვულობ ასეთს რომ ვხედავ - მომიყევი რა მოხდა ( ლანა ) ცოტა დავმშვიდდი |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
