მე მარიამი ვარ ისტორია ნამდვილია და საკუთარ თავზე მოგითხრობთ,უფრო ჩანახატია...მოკლედ ყველაფერი ასე მოხდა...
საქართველოში ფინანსური დონით საკმაოდ რთული ვითარება იყო... მშობლები თავიანთ ქალიშვილებს მაღალი ფინანსური დონის ვაჟებს ატანდნენ,რადგან მათ შვილების რჩენა აღარ შეეძლოთ, სულ 16 წლის იყო დედაჩემი როდესაც მამამ გამოუცხადა შენი რჩენა მე და დედაშენს აღარ შეგვიძლია და ერთ-ერთ მდიდარ რუსზე გათხოვებთო...დედაჩემი თავზარდაცემული იყო...იცოდა როგორიც იყო ბატონი სტანისლასი თან ასაკით საკმაოდ დიდი იყო,38წლის და დედას დასდევდა,ახლა კი მიზანს მიაღწია...1კვირაში დაწერეს მათ ჯვარი...სტანისლასმა დედა სოფლიდან პირდაპირ რუსეთში წაიყვანა და ოჯახს მოაშორა,სულ თვრებოდა და სცემდა დედას რადგან დედა ცოლ-ქმრული ურთიერტობით მას არ იკარებდა და ემუქრებოდა თუ მომეკარები თავს მოვიკლავ და შენს კისერზე იქნება ეს ცოდვაო...ალბათ დაახლოებიტ 4-5 წელი გაჭრა დედას მუქარამ...შემდეგ ერთ საღამოს სტანისლას(არმინდა ამ პირუტყვს მამა დავუძახო)ძალიან ბევრი დაულევია სახლში მისულს კი დედაზე ძალა უხმარია,უცემია,შეუბილწავს,მიუფურთხებია და სახლიდან სამუდამოდ წასულა...სასოწარკვეთილებაში მყოფ დედაჩემს არიცოდა რაექნა როგორ ერჩინა თავი ამიტომ კაფეში მიმტანად დაიწყო მუშაობა...მალე გაირკვა ფეხმძიმობა და 9 თვეშივმეც მოვევლინე ქვეყანას...დედამ 13 წლამდე მართლა გმირულად მარტო გამზარდა ქართველად მზრდიდა და ქართულ კულტურას მინერგავდა...შემდეგიყო მისი საშინელი დიაგნოზიი...სიმსივნე მწვავე ფორმა...თავიდან ფილტვების ანთება გვეგონა,შემდეგ ლიტრობით წყალი ამოვუღეთ ფილტვებიდან ,დედა ნელ-ნელა უფრო და უფრო სუსტებოდა მისმა ექიმმა შეგვიფარა რახან მე ძალიან პატაარა ვიყავი დედას მდგომარეობა კი სულ უფრო და უფრო მძიმდებოდა...კარგი კაცი იყო და ვხვდებოდი როგორ უყვარდა დედა... მან ყველაფერი ქნა დედას გადასარჩენად ,საბოლოოდ კი ერთწლიანი ბრძოლის შემდეგ განკურნებულმა დატოვა ქვეყნიერება...ყველაზე მძიმე წლები იყო ჩემთვის დ. ახლაც როცა ამას ვწერ თვალები ცრემლებით მაქვს სავსსე... მე Lუბამ შემიფარა,დედას ექიმმა და სიკვდილის წინ დადებული პირობა დედასთვის რომ აუცილებლად ჩამომიყვანდა საქართველოში ერთ წელში შეასრულა მიმიღო შვილივით და მისი მადლიერი ვიქნები ყოველთვის ყოველგან ყოველწამს ...