რა მოხდებოდა 17 აპრილს გაზაფხულის ცივ წვიმიან ამინდში თუ ლიზასთან არ ავიდოდი ... აი ესე უბრალოდ რომ დამირეკა მასწავლებელთან მყოფს უარი მეთქვა, მეთქვა მეზარება და ხვალ მოვალ თქო , ეწუწუნა მაგრამ მაინც არ დავთანხმებულიყავი ... არც ვაწუწუნე ერთი გავიფიქრე მესიკვდილება ეხლა ყველფერი თქო მაგრამ არაფერი მითქვია დავთანხმდი - გამოვალ გაკვეთილიდან და ამოვალ . ათასი სიტყვით შევამკე მასწავლებელიც იმის გამო რომ ცხონებული გაბრაზებული ზოიას - ბებიაჩემის სახე დაკერა, გაკვეთილიდან ძალიან მალევე გამომიშვა , საწვიმარი მოვიცვი ყურსასმენები და ტელეფონი გავამზადე და კაპიშონი წამოვიფარე თბილისში მესამე დღეა გადაუღებლად წვიმს , ეს ამინდი არასდროს მბეზრდება თუმცა ბევრი მიზეზის გამო მივხვდი რომ ესეც მოსაბეზრებელია, კანდელაკზე ვიყავი ტრასას გავუყევი ავტობუსიისთვის დალოდება დამეზარაა დავიკიდე რომ დავსველდებოდი და ფეხით გავუყევი ტროტუარს ცოტახანში კარგად დასველებულმა მომავალ ტაქსს დავუქნიე ხელი ყურსასმენები მოვიძრე და ჩქარა ჩავჯექი . - ვეძისზე ... მძღოლს ქართული სიმღერები ქოონდა ჩართული მე კი "ქოლდფლეის ფიქს იუუ" ამაზე მწარედ გამეღიმა თავით ფანჯარას მივეყრდენი და ატალახებულ თბილისს დავუწყე ყურება გეგონებოდათ თბილისში პირველად ვიყავი , მომწონდა სუნი რომელიც მანქანაში ტრიალებდა - სიგარეტის, მძღოლის, სურნელოვანი ბრელოკის და წვიმის . არვიცი რატომ მაგრამ მანქანა ლიზასგან შორს გავაჩერებინე ფული გადავვუხდე და აღმართს ავუყევი ნაცნობ " ლიას მაღზიაში " შევვარდი მაცივრიდან ატმის წვენი გამოვიღე და ტვიქსიც ვიყიდე - ვიყიდე რა ვუყიდე ლიზას უყვარს ტვიქსი ძალიან. გასაღები საკეტს მოვარგე და ეზოში ხმაურით შევედი . მე ხო ვერ გადავეჩვიე ამას - ლიზზ ლიზუუუ ლიზააზზუუ ლიზვარდიიი თანს ჩემს საყვარელ ეზოს თვალებ დაჭყეტილი ვათველიერებ, რა ლამაზია წვიმაში . სამზარეულოს კარები ღია იყო მისაღებიდან კიდევ ლიზამ გამომძახა - აქ ვარ . გასვლას ვაპირებდი თემუკა რომ დავინახეე მოვტრიალდი და გადავკოცენე . -გამარჯობათ . გვაიან შემჩნეულ უცნობს გავხედე მაგიდაზე იყო დაყუდებული და ეწეოდა შავგვრემანი მუწი მწვანე თვალები შორიდანვე შევამჩნიე ზედმეტად სიმპათიური მეჩვენა. გამოვედი ჩანთა მოვისრსოლ და ლიზას მივუჯექი სავარძელში- ვინ არის ის? - ლეპტოპს თვალი მოაშორა და გამომხედა - შენს დეიდაშვილთან ? იგივე გააგრძელა .- უიი სანდრიკა? ძმაკაცია თემუკასი . რატო ხარ ასეთი სველი შვილო ფეხით იწოწიალეე? - დავაიგნორე . ტვიქსი არ გინდა?ნუ თუ არ გინდა . წინ ავუთამაშე და გასახსნელად მოვემზადე. - მომეეცი ვჭამო ძროხა. -უუუუუუუფ... წადი ჭიქაა გამომიტანე და გაჭმევ . თვალები აატრიალა ლეპტოპი დივანზე მოისროლა წამოდგა კოპლებიანი პიჟამო გაისწორა და ფართხუნით გავიდა სამზარეულოში .- ლიიიიიიიიზზზზ სალათი გამიკეთე რაა გავყვირე ბოლო ხმაზე და ის სანდრიკა მერე გამახსენდა . ტელეფონში ჩავძვერი კარების ხმა გავიგე ვიფიქრე წავიდნეენ თქო ხოდა წამოვხტი და სამზარეულოში გავვარდი . შევცდი ერთიც დაემატათ ამჯერად ნაცნობი - ზურიიიიკოოო - სიტყვა გავწელეე და ჩასახუტებლად გავემართე . ლიზას პატარა ბიძაშვილი ნუ რაღა პატარა გამასწრო სიმაღლეში - ნუციკოო ნუცი ცუცი კუკი , დამეჭყანა და გადამკოცნა - არაა რაა სიმაღლე გემატებ ჭკუა არაა კიდევ ნერვები უნდა მიშალოო? - მეეე გეშეელბააა. სიცილი დაიწყეს ლიზამ და თემუკამ ეს სანდრიკა ჩუმათ იჯდა და მაკვირდებოდა - ჰაა დაჯექი და ჭამე რა მზადაა . მაგიდაზე დამიდო მთელი ჯამი სალათი ლიზამ და გასასვლელად მოემზადა - მე წვენს შემოვიტან -მაგიდასთან ცოტახანი ჩამოვეყუდე მერე ოთახში წოწიალი დავიწყე და ბიჭებს ყურადღებას არ ვაქცევდი - ნუც უი ხო დამავიწყდა ეს სანდრიკა ბერიძეა (თემუკა) უაზროდ ვუღიმი ორივეს და ზოგადად ვიძახი -ნუცა საბანაძე. თვალებს თაროებზე დავაწოწიალებ და ბოლოს მაცივარსაც ვადგებიი - აუუუ ნუცც აღარ არის. თემუკამ უცბად მითხრა და სიგარეტი გააბოლა - ლიიიზაა დამწუხრებულმა შევძახე - ვერ მითხარი წამოვიღებდიიი . -აუხო გათავდა და ყიდვაც დამავიწყდა . დამწუხრებული ჩამოვჯექი და ჩანგლით სალათში თამაში დავიწყე. - რა აღარ არის ? ზურიკომ ამაცალა ჯამიდან ხახვი და უცბად იკითხა , - ნუცას სიყვარული , სიცილი აუტყდა ლიზას , სანდრო მე მიყურებდა - ზურიკომ მეორედ იკითხა - რა აღარ არის? -რა და სალათის ფურცლები . ჭამას ვაგრძელებ და სანდროს სიცილის ხმაც მესმის , გაოცებული ვწევ თავს ზემოთ და პასუხის მომლოდინე თვალებით ვუყურებ - რა გაცინებს ? - მეე ? გაოცებულმა მიიდო საჩვენებელი თითი გულზე და სიცილი შეწყვიტა -ხო შენ - ტელეფონი გირეკავს ნუცც ფისოოააა (ლიზა) - მომეეეე გამოვართვი ტელეფონი და წამოვდექი - ხოოო დეეეე ... შევამჩნიე როგორ გამაყოლა თვალი სანდრომ ოთახიდან გამოსულს. 2 წუთიანი დედაჩემთან საუბრის მერეე უკვე კარგ ხასითზე მყოფი ვბრუნდები სამზარეულოში და წვენს ვისხავ ზურიკოს წყალობით უკვე ცარიელ ჯამს გასარეცხად ონკანში ვდგავ ხელებს ვიბან და თემუკას ვუჯდები გვერდით -აბააა დღეს რას ვშვებით ? - პირველ რიგში სალათის ფურცლებს ვყიდულობთ . მპასუხობს უეცრად სანდრო - ლიზა მხარს უბავს - კარგი იდეაა - დასიცილის იწყებენ . მოგხედავ მე შენ . სადააა ტვიქსიი აღარაა ტვიქსი . - ოოოოოოოოოო რაიყო ვღადაობდით .- გინდათ ფილმი ჩავრთოთ ლუდი და ჩიფსები . გამომხედა და მიაყოლა -ანდა არააა... (ლიზა) ოოოო არ დავთვრებიიიიი ( მე ) - ჩემი წასაღები გახხდებიი . ( ლიზა) - მაგდებ ? - ოოოოოო მაშინ დარჩი ( ლიზა) - ვრჩებიიი ))))) - ლიზაამ ხტუნაობა დაიწყოოოოო და თაან ღრიალებდაა - რამოხდა ასეთი ? ( სანდრო ) - კითხვა დავაიგნორეთ. საბააა არაა აქ? ჭყიტა თვალები და უცბად იკითხა (ლიზა)- ხო მომწერა დღეს წასულა უნისპონტში -ვინაა საბააა ? (სანდრო) ჩემით კარგად დაინტერესებული პირივით იკითხა და ლიზას შეხედა . - ოოოო მოიცა რაა , წამო მოვიტანოთ მართლა ლუდი ( თემუკა ) - კაიი წამო ( სანდრო) მხრების ჩეჩვით ადგნენ და გავიდნენ სამივე . - აუუუუუ არ მჯერა რაც ფისო წავიდა ლატვიაში იმის მერე არ დარჩენილხარ ჩემთან - აუუ ჰოო და სახე ჩამომეღუშა რომ მივხვდი რომ ფისო მომენატრააა . - დავთვრეთ დღეს ჯანდაბასს/ ( ლიზაა) - ხო ხვალ შაბათია და ინგლისურის გარდა არაფერი მაქვს ისიც 2 ზე. - ცოტახანი ვიჭორავეთ ფანჯრიდან სანდრო დაინახა ლიზამ და თვალები ამიბრიალაა - რაღაც ხდება ხოო ?( ლიზა ) - ვაი შე ჩლუნგო მერამდენეჯერ გითხარი რომ გაკლიაა? - ეჰჰ ეგრეე იყავი შენ სულ და დარჩები ესე . ( ლიზა ) - ესე როგორ შენნარად ხოო /( მე ) - აუუუ გველოოო .... თვაების ბრიალით აღებს კარებს და ოთახში ბიჭებს ატარებს. თეთრ პარკებს მაგიდაზე აწყობენ მე დიდ სავარძელში ვკალათდები ფეხებზე ვიხდი ოლ სტარებს და გემრიელად ვსკუპდები უკვე სანდროს გვერდით რომელიც ჩემს გოჭებიან წინდებს არ აშორებს თვალს და სიცილს იწყებს - რა იყოოო ? ( თემუკა ) - მეც მინდა ესეთი წინდები ( სანდრო ) - თითით ჩემზე ანიშნებს და იღიმის . - მარტო მე მაქვს ... ვიჯგიმები ამაყად ვიძახი და ფეხებს ჰაერში ვიქნევ -თან სანდროსთა ერთად სიცილს ვიწყებ - გინდაა ცალიიი ? ( მე ) - ამაზე ძალიაან მაგარ სიცილს ვიწყეებთ ორივეე ერთდ თუმცა ვჩერდები როგორცკი მესიჯი მომდისს - სახე მეღუშება და პასუხს ვაგზავნი . - ნუცი სად ხარ ? ( საბა , ჩემი დეიდაშვილია, 25 წლის არის ეგ მივლის ბოლო 2 წელია, დედა სამსახურის პონტშია წასული, მამას მეორე ცოლი ყავს და ბათუმში ცხოვრობს იშვიათად ვნახულობ, ძველ სახლშიც აღარ ვცხოვრობ საბასთან გადავედი მარტო ცხოვრობს დეიდა გარდაცვლილია ბიძია კიდევ რუსეთშია , მე 17 ის ვხდები ლიზზა ჩემი კლასელი იყო თუმცა ეხლა მეგობარზე მეტია დაქალიც არ არის არც დაა. ჩემი ნაწილია, საბა მკაცრიაა ახალგაზრდა და ცდილობს უფროსი იყოს ჩემთვის გამოსდის კიდეც , ეგეთია შეჩვეული ვარ ძალიან მიფრთხილდება მის გარდა ჩემზე ეხლა არავინ ზრუნავს, და ვცდილობ არ გავბრაზდე მასზე იმის და მიხედავად რომ ლიზასთან სულ ვლანძღავთ, მაგრამ ხუმრობით ) - საბაა ?( ლიზა) - ხოო სად ხაროოო. (მე ) სანდროს მზერას ვგრძნობ ტელეფონზე მესიჯს ვწერ და სენდს ვაწვები - ლიზასთან ვრჩები მარტო არ მინდოდა ყოფნა თან ხვალ მასწავლებლები არ მყავს და გავერთობი , მალე ჩამოხვალ ? მიყვარხარ და ბევრი გული . პასუხი ჩქარა მომდიის - მარტოა ლიზაა? ხვლ დილით ჩამოვდივარ მე და გამოგივლი მეც მიყვარხარ ჩემო სიხარულო <3 - მაინც საააააააააბაააა რაააა ვხარხარებ ჩემთვის - არაა. კარგი გამომიარე აქ. ვგზავნი და ტელეფონს ლიზას ვაწვდი შესაერთებლად. მალევე მესმის ბზუილის ხმა ყურადღებას არ ვაქცევ და ვუერთდები ბავშვების საუბარს.