წერილში ეწერა " ჩემო სერიოზულო ქალბატონო მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად, ჩვენს პატარაზე უკვე ვაფრენ ისიც და შენც ძალიან ძვირფასები ხართ ჩემთვის. იცი როცა პირველად დაგინახე მაშინვე გულში ჩამივარდი და იქიდან ვერ მოგაშორე ყოველდღე უფროდაუფრო მიყვარდებოდი და ვერაფერს ვშვებოდი. ძალიან ძალიან მიყვარხარ პატარავ და მინდა რაღაც გთხოვო! ცოლად გამომყვები?? არ მინდა უშენოდ ერთი წამით დარჩენა შენ ჩემი ჟანგბადი,წყალი,სუნთქვა და საერთოდ ყველაფერი ხარ მიყვარხარ ანდრიას ძალიან უყვარხარ! "
- ანდრიაა მიყვარხარრრ
-მეც პატარავ მეც.
ყუთი გავხსენი და ბეჭედი ამოვიღე ანდრიას მივაწოდე რათა ხელზე გაეკეთებინა.
-ულამქზესია.
-მიხრია თუ მოგწონს ბევრი ვარჩიეთ მე და სანდრომ.
-სანდრო სადა? რამდენი ხანია არ გამოჩენილა.
-ნიუ იორკში იყო და დღეს ჩამოხვიდა. მოვა მალე.
-აუუ მე რატომ არ მითხრა?
-ჯერ კიდევ ვერ ეგუება და რომ ყავს ალბათ.
-ხო მაგრამ აუუ არ ვიცი რააა ფაქტი ისაა რომ ძალიან მომენატრა და ძალიან მიყვარს შენზე მეტადაც კი.
-გაგებუტე...ისე საყვარლად დაბრიცა ტუჩები გვერდით მივუჯექი და ლოყაზე ვაკოცე.
-ნუ მებუტები ხო იცი რომ ყველაზე მეტად მიყვარხარ შენზე ძვირფასი მხოლოდ სანდროა და ორივე სიგიჟემდე მიყვარხართ.
-ჩემი სულელი გოგო ძალიან ძალიან მიყვარხარ.
-ოპააა წავედი ჩვენს პატარას მოშივდა და უკვე გულიც ერევა.
-მამიკოს გოგოს მოშივდა და რა უნდაა.
-ჰმმმმ.... რა იცი რომ გოგოა? იქნებ ბიჭია და მაინ მარწყვს და ალუჩას შეჭამს კიდე საზამთროს და კიტრის მწნილს.
-კარგი მოვიტან. და საზამთრო საიდან მოგიტანო ჯერ კარგი საზამთრო არ მინახავს. გემრიელი არ იქნება პატარავ ორივესთვის ცუდი იქნება და სხვათაშორის წამლებით გაჟღენთილ საზამთროს ჩემ პატარებს ვერ მოვიტან.
-კაი აღარ მინდა.
ანდრია წავიდა და მალე სანდროსთან ერთად დაბრუნდა პარკებით დატვირთულები იყვნენ ორივე.
-სანდროოოო.
იმხელაზე შევყვირე რო აი არ ვიცი მერე გავექანი და შემოვახტი.
-მომენატრე ცქნაფუ.
-რატო არ მითხარი ნიუ იორკში წასვლას რომ აპირებდი?
-ჯერ ვერ ვიაზრებ რომ ახლა უბრალო სანდრო კი არა უფროსი ძმაც გავხდი.
-იცოდე არ დაგავიწყდეს რომ მე შენი და ვარ და უნდა მითხრა სადმე რომ მიდიხარ თორემ მენატრები ხოლმე საშინლად. აუუუუ რაღაც მოვიფიქრე მაგრამ არ ვიცი ეს აზრი მოგეწონებათ თუ არა.
-გისმენ დაიკო... და საყვარლად გამიღიმა.
-სანდრო საცხოვრებლად აქ გადმოვიდეს მაინც სულ აქ არის ის ბინა კი ქონდეს მაგრამ იქ მაშინ გადავიდეს როცა ცოლს მოიყვანს თანაც მეც მინდა ძმის ახლოს ყოფნა.
-მე მომწონს ეგ აზრი..... განაცხადა ანდრიამ.
-ჰმმმმ.....რატომაც არა. დაეთანხმა სანდროც.
-ურააააა.... პატარა ბავშვივით დავიწყე ხტუნვა.
-ხო ასე უფრო კარგად გავაკონტროლებ ამის წოლის დაჭამის რეჟიმს.
-აუუუ დამერხა გადავიფიქრე არ იცხოვრო აქ.
-უკვე გვიანია.
თვალი ჩამიკრა სანდრომ და სამზარეულოში შევიდა, მეც კუსკუსით გავყევი უკან რაც მინდოდა ავიღე და კარადის თავზე შემოვხტი. ვუყურებდი როგორ ფუსფუსებდნენ ხან რა უვარდებოდა სანდროს,ხან რა.
-გაფიცებ საჭმელს ვინ გიმზადებდა???
-არც არავინ გარეთ ვჭამდი სულ.
-მაგიტომაც ხარ გამხდარი.
-მია ახლა არ მითხრა უნდა გაგასუქოვო შენ ვერ გამასუქებ მაინც შენ გადაჭამ ყველაფერს და.
-რატო ვერ გაგასუქებ დაგისვავ ხოლმე გვერდით და ჩემთან ერთად შეჭამ ხოლმე.
-ოფ ყოველ ნახევარსაათში გამოვიქცე ხოლმე სამსახურიდან??
-ხოო მერე რა.
-ეხ მია ამ ორსულობაში ჭკუა დაგაკლდა შენ.
ერთი გადაიხარხრა სანდრომ და ჩემგან წყალიც მიღოო,მერე გავაჩაღეთ წუწაობა სამზარეულო სულ წყლის წვეთებით იყო მოფინული ძირს ვერ ჩამოვდიოდი უეჭველად წავიქცეოდი და ანდრია დამიწყებდა რაღაცეებს, არც სანდრო დამაკლებდა ხოდა ვიჯექი სწყლად და ვიყურებოდო კნუტის თვალებით. მერე ანდრია შემოვიდა ტილოთი ჩემთან მივიდა ტილო შემომახვია ხელში ამიყვანა და საძინებელში შემიყვანა.
-ჩემო ტკბილო.
-ოოო ეგრე ნუ მეძახი რაა.
-კაი მაშინ ისევ პატარა იყავი.
-უკეთესად ჟღერს.
მალე გამოვიცვალე და ქვემოთ ჩავედი ისევ მშიოდა და ბუზღუნი დავიწყე.
-აუუუუ ანდროოოო მშიაა.
-მერე წადი ჭამე.
-სამზარეულოში იატაკი სველია ოქ რო შევიდე ფეხი ამიცურდება დავეცემი და მერე რა გაუძლებს შენი და სანდროს ჭკუის დარიგებას, მერე ყოველ ნაბიჯს გამიკონტროლებთ.
-კაი კაი მოგიტან მე. რა მოგიტანო?
-კიტრი და შოკოლადი.
-კაი პატარა.
სანდროს მივუსკუპდი,რომელიც ახლა შემოვიდა თავისი დიდი ჩემოდნებით. დივანზე ჩამოჯდა და ბუზღუნი დაიწყო.
-უიმეე დავიღალე ამდენი რაღაცეების თრევით რააა აუ მია მიდი რამე მაჭამე ძაან მომშივდა.
-სამზარეულოს გზა იცი მიდი და აიღე რაც გინდა ანდრია იქ არის და რამე რომ დაგჭორდეს მას უთხარი მე იქ ვერ შევალ იატაკი ისევ სველია და იქ რო დავვარდე ცოცხლათ შემჭამთ შენ და ანდრია.
-კარგი წავედი მე სამზარეულოში გაკიცე პაწკუ.
მალე გამოვიდა ანდრია სინით ხელში წელზე ფართუკი გაეკეთებინა და როგორც ოფიციანტი ისე გამოიყურებოდა.
-ინებეთ მადმუაზელ.
-მადლობა ძვირფასო, აუ მიდი სანდროს უშველე თორემ დაანგრევს იქაურობას.
-კაი პატარავ.
-მიყვარხარ.
-ყოველ წამს გამეორება რა საჭიროა პატარავ ისედაც ვიცი რომ გიყვარვარ.
-არ მიყვარხარ თვითონ სიტყვა მომწონს და მაგიტო ვიმეორებ. გავეხუმრე ის კიდევ გამებუტა.
-ანდრიაააა სად მიდიხარ გაგეხუმრე ანდროოო.
სამზარეულოში შევყევი უცებ ფეხი ამიცურდა და ძირს დავვარდი.
-აააააააააა მუცელი მტკივააა ანდრო მიშველე რამეეე.
-ამის დედაც.... პატარავ პატარავ ჩემთან დარჩი იცოდე თვალები არ დახუჭო.
სანდრი გიჟივით გავარდა გარეთ მანქანა გამოაყენა. ანდრიამ ხელში ამიტაცა და ეგრევე მანქანაში ჩამსვა სწრაფად მივქროდით. მალე მივედით. ექიმმა გამსინჯა და მკაცრად დამსაჯა რასაც ქვია.
-პატარა ქალბატონო იმის გამო რომ მუცელი უკვე ორჯერ აგტკივდა და საბედნიეროდ გადარჩი და არ მოგშორდა გინიშნავ წოლით რეჟიმს ფეხზე ადგები მხოლოდ მაშინ როცა საჭმელად გახვალ ან სააბაზანოში შეხვალ! ასევე რაც შეიძლება კარგად გამოკვებე პატარა თორემ დაგსჯი და დიეტას კი არ დაგინიშნავ ყოველ სამ წუთში ჭამას გამოგიწერ! ხო კიდევ ვიტამინების ნაკლებობის გამო. ხო კიდევ ჭამე რაც გინდა მწარეს გარდა. ასევე სამი თვის რომ გახდები ანუ აგვისტოს თხუთმეტ რიცხვში ორ საათზე აქ დაერჭე რომ გაგსინჯო, ახლა შენი საქმრო შემივა და ხელში აყვანილი წახვალ აქედან!.
-აუუ ძაან ზედმეტად მეჩვენება ბევრი წოლაა.
-ახლა ისეთ ცუდ მდგომარეობაში ხარ გირჩევნია ხმა არ ამოიღო თორემ უარესს გიზამ ბავშვი უსაფრთხოდ უნდა იყოს მუცელშიც და მერეც და ახლა გიჯობს წოლითი რეჟიმი არ დაარღვიო.
-აუუუუ კაი ხოოო.როდიდან არ მექნება წოლითი რეჟიმი?
-აგვისტოში რომ მოხვალ და გაგსინჯავ იმის მიხედვით განვსაზღვრავ ყველაფერს. თუ არ დაარღვევ დანიშნულებას მაშინ წოლით რეჟიმს გავაუქმებ.
-კარგი. თავისუფალი ვარ?
-კი თუ მუცელი აღარ გტკივა დავუძახებ ანდრიას და წაგიყვანს.
-მადლობელი ვიქნები.
ანდრიას დაუძახა და საავადმყოფო ხელში აყვანილმა დავტოვე. სახლში სანდრომ და ანდრიამ დანტუქსეს გეგონება ექიმის დატუქვსა არ მეყოფოდა ისე ჯიგარი კაცია კომუნიკაბელურია რაც ყველაზე მთავარია. მთელი დღე ვიწექი და განკარგულებებს ვიძლეოდი.
-სანდრო ძალიან გთხოვ ნაყინი მომიტანე რა.
-მერამდენედ უნდა ჭამო ნაყინი ტვინი გაგეყინება ,მაგრამ ისედაც გატინული გაქვს.
-ოოოო სანდროო ექიმის დატუქვსაც მეყოფა ახლა თუ შეიძლება ნაყინი მიბოძე.
წავიდა და ნაყინი მომიტანა ანდრიაც მალე შემომიერთდა დივანზე ვიწექი მე. ანდრიამ ჰაერში ამწია დაჯდა და კალთაში ჩამისვა და ჯერ მე მეფერა თავზე მერე მუცელზე მეფერებოდა და ბავშვს ელაპარაკებოდა და ბოდიშს უხდიდა მომხდარზე მე კიდევ მეცინებოდა მის ასეთ საქციელზე.
-რა სულელი მყავხარ ანდრო.
-შენ ჭკვიანი ხარ ხო ამხელა გოგო უკან გამომეკიდე სამზარეულოში შემოვარდი არადა ბუზღუნებდი იქ ვერ შევალ დავეცემიო როგორ ვერ მიხვდი რომ ისევ სველი იყო იატაკი და წაიქცეოდი!
-აუ კარგი რა ანდრო ექიმმაც ხო ხედავ დამსაჯა მთელი ეს თვე უნდა ვიწვე და აგვისტოში მდგომარეობა თუ არ მოეწონა ისევ წოლითი რეჟიმი მექნება და გთხოვ უარესს ნუ მიკეთებ ისედაც ცუდ ხასიათზე ვარ.
-კარგი პატარავ წამოდი დავიძინოთ სანდრო დაწვა უკვე.
-აუ არ მეძინება.
-აბა ახლა არ გამაგონო არ მეძინება და რაღაცეები მივდივართ დასაძინებლად.
ხმა აღარ ამომიღია ძალით მაინც წამათრევდა საძონებელში. მალე ავედით მივემზადე და საწოლში ჩავწექი.
-მია.
-რა.
-ქორწილი როდის გვქონდეს??
-აი ვნახოთ აგვისტოში როგორ ვიქნები ექიმი რას მეტყვის და თუ კარგად ვიყავი აღარ დავაყოვნოთ და ეგრევე ხელი მოვაწეროთ და ჯვარი დავიწეროთ ქორწილი არ გვინდა რა.
-კარგი მაგრამ ერთო სურვილი უნდა ამისრულო.
-რა არის ეს სურვილი??
-თეთრი საქორწინო კაბა მინდა რომ გეცვას.
-აუ თუ მომერგო ჩავიცვამ გპირდები.
-კარგი ეხა დავიძინოთ.
ლოყაზე ვაკოცე და მივეხუტე.მთელი ივლისი უაზროდ გავატარე სულ ვიწექო და ექიმის მითითებებს ვასრულებდი აგვისტოც მალე მოვიდა ექინთან ანდრიამ ხელში აყვანილი მიმიყვანა გამსინჯა ბავშვის გულისცემა მოვისმინეთ და ისევ სიხარულით ავივსეთ ანდრიამ შუბლზეც მაკოცა და მუცელზეც მომეფერა ექიმმა წოლითი რეჟიმი დროებით გამიუქმა მდგომარეობა უკეთესი იყო. მალე წამივედით. მესამე დღეს დავიწერეთ ჯვარი ანდრიას მეჯვარე ირაკლი იყო ჩემი კი ლაშა. ხელიც მოვაწერეთ მე თეთრი კაბა ჩავიცვი მუცელი უკვე საყვარლად მეტყობოდა. ყველაფერი არაჩვეულებრივი იყო ასეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ, ახლა ყველაზე ბედნიერი ქალი ვიყავი. მთელი ცხრა თვე ანდრიას და სანდროს ნერვებს ვუშრობდი იკა და ლაშაც ხშირად გვსტუმრობდნენ და ანდრიას და სანდროს დასცინოდნენ რადღეში ყავხართ ამ ერთი ციდა გოგოსო. მერვე თვეში რომ ვიყავი გავიგეთ რომ ლაშამ ცოლი მოიყვანა არავინ იცოდა თუ შეყვარებული ყავდა ან რაიმე მსგავსი მაგრამ ნიტა სასიამოვნო გოგო იყო რომ გავიცანი მაშინვე დავუახლივდით. ხშორად მსტუმრობდა და მეხმარებოდა ყველაფერში. მეცხრე თვეში რომ ვიყავი უკვე იკასაც ყავდა ცოლი მაკა ძალიან საყვარელი გოგოა მასაც ადვილად გავუგეთ მე და ნიტამ. უკბე თებერვალი იყო შუა ღამე საშინელმა ტკივილებმა გამაღვიძეს ანდრია დავანჯღრიე და ისიც გიჟივით წამოხტა გააღვიძა სანდრო მანქანა გამოაყენებინა წინასწარ გამზადებული ჩემოდანი მოიკიდა მეც ხელში ამიყვანა და გიჟივით გავვარდით საავადმყოფოში. 15თებერვალს დილის 5 საათზე დაიბადა პატარა მარიამი რომელიც უსაყვარლესი იყო.მარიამი ძალიან კარგი ბავშვი იყო საკმაოდ ჯანმრატელი და ყველანაირად კარგი იყო ჭორვეულიც არ იყო. სახლში ერთ კვირაში გამოგვწერეს. მთელი დღე ანდრია მარიამს ხელიდან არ აგდებდა მე კიდევ დავდევდი მეც მინდა ავიტვანითქო მაგრამ ვინ გისმენს რო არ მაძლევდა ბავშვს. ერთ მშვენიერ დღეს სანდრო ბედნიერი შემოვარდა სახლში და განაცხადა.
-ცოლი მომყავს!
-რა?
-რა და ცოლი მონყავს მია ცოლიი.
ამიტაცა ხელში და დამატრიალა ასეთი სანდრო პირველად ვნახე.
-დამსვი ბავშვს უნდა ვაჭამო!
-მიდი მიდი.
-მდააა ხო მართკა ვინ არის ის ბედნიერი?
-თამთა ქვია აი ნახე რა ლამაზია.
ფოტო მანახა და მეც ცალი თვალით შევხედე ცალით. მარიამს ვუყურებდი და ბოთლით ჩაის ვალევინებდი. მართლაც ლამაზი გოგოა ულამაზესი შავი თვალებით და გრძელი ქერა თმით, ვარდისფერი დიდი ტუჩებით და მოპუსკილი ლამაზი ცხვირით. მოკლედ ძალიან საყვარელი გოგოა.
-ყოჩაღ კარგი გოგოა მომწონს!
-არ მოგეწონებოდა და!
-ჩემს ცოლს ვინ ემუქრება??
-მე.
მალევე მოიყვანა ცოლად სანდრომ თამთა, კარგი გოგოა ჩვენთან ცხოვრობენ და ძალიან მიხარია სახლში ბევრნი რომ ვართ. ზუსტად ერთ თვეში მარიამი უკვე სამითვის იყო ნიტა და ლაშა, იკა და მაკა, სანდრო და თამთა. მე და ანდრია ბავშვით ერთად ვისხედით როცა სამივემ ერთდროულად გვახარა ფეხმძიმედ ვარო აი მაშინ იყო ოვაციები და მთელი ამბები. სამივემ ერთდროულად იმშობიარა ერთსადაიმავე დღეს ერთსადაიმავე საავადმყოფოში. მაკას და ნიტას ბიჭები ეყოლათ. მაკამ თავის ვაჟკაცს იოანე დაარქვა, ნიტამ კი რატი. თამთას ტყუპები ეყოლა გაბრიელი და ბარბარე.
მოკლედ მხიარეულება და ბედნიერება არ გვაკლდა.
მარიამი უკვე ოთხი წლისაა დანარჩენები ოთხისები ხდებიან აპრილში. დღეს ჩემი დაბადების დღეა და თავზე სამი პატარა დამახტა. ანდრიას ტორტი ეჭირა, ბავშვებს საჩუქრები, სანდრო და თამთა მღეროდნენ.
-გილოჩავ დედიტო.
-ცვენც გილოცავთ მამიდა.
-მადლობაა.
სანთლები ჩავაქრე, ანდრიას ნაზად ვაკოცე. ყველამ მომილოცა და მალე გავყარე ოთახიდან ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი, ტორტი უკვე დაჭრილი იყო. ერთი ლუკმა ჩაყლაპე და ეგრევე სააბაზანოში გავიქეცი. გული მერეოდა.
უკან ანდრია გამომეკიდა.
-მია პატარავ კარგად ხარ??
-კი კი კარგად ვარ.
ერთი კვირის შემდეგ გავიგე რომ ფეხმძიმედ ვიყავი ანდრია ისეთი ბედნიერი იყო რომ აი არ ვიცი. ცხრა თვის შემდეგ ხელში გაბრიელი და ლექსო გვეჭირა მე და ანდრიას. მალე მაკასაც ეყოლა პატარა სალომე, იმას მოყვა ნიტას ანასტასია და ბოლოს თამთას ეყოლა პატარა ნია.
ყველანი უბედნიერესები ვიყავით. ერთი დიდი ჩარჩოც კი გვაქვს ნაყიდი რომელშიც სურათი გვაქვს ჩასმული სადაც სულ სულ ყველანი ვართ ლაშა,ნიტა,იკა,მაკა,სანდრო თამთა,მე და ანდრია ასევე ბავშვები და ზემოდან აწერია happy family.


დასასრული... მიას ოჯახში აღას იყო მოწყენილიბა ახლა მას ყველაზე გიჟი და მხიარული ოჯახი ყავდა რომელსაც ბედნიერება არ აკლდა.


შემიფასეთ ^_^ ყველა მიყვარხართ. მალე დავბრუნდები ახალი ისტორიით.