- ერთი შეაჩერე მანქანა. შენთუარ დაგლეწო მე, გოგა არ ვიყო რაა.. -გოგა თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა, ბესომაც გააჩერა მანქანა, მაგრამ რომამდე არც მიუშვა.
- ის გოგო მომეწონა და , რომ იცოდე ძალიან წესიერი ჩანს. - გოგა ღრიალებდა და რომასკენ იწევდა- და შენნაირ ***ებს არ მივვემ იმის უფლებას , რომ მასზე ცუდად იფიქრონ.
-აპა, კიი. როგორ არა, ხვალ ფეხებს, რომ გადაგიშლის ჭრელი პეპელასავით გაუფრინდება წესიერება.
- უხ შენიი...-გოგამ ბესოს ხელი ჰკრა და რომას ეცა, საკმაოდ დაუნდობლად ცემდა , თვითონაც ვერ მიხვდა რას აკეთებდა, ბესომ ძლივს გააშველათ , ნაცემი რომა უკან ისევ ტაფას მიუსვა გოგა კი გვერდით დაისვა...
-გეხვეწები გოგა თუ ძმა ხარ, ნუღარ მოუსმენ, არ იცოდე მაინც რა ****ა . შენ რაღა დაგემართა ბიჭო- ბესო რომას მიუბრუნდა-ხომ ხედავ, ენა გღუპავს დააჭირე რაა ეს დედანატირები... შენც აღარაფერი გეტკინება და ჩვენც კარგად ვიქნებით. სანამ არ მივალთ ხმა არ ამოიღო!
რომა ნატკენ ადგილებს ისინჯავდა და დროდადრო , გოგას მიმართულენით ლანძღვას გზავნიდა.
- აბა გოგა, მითხარი ახა ვინაა ის გოგო? ასეთი გოგოს გამო , მე ჯერ არ მინახიხარ .
- არვიცი ბესო, აზრზე არვარ რა მემართება... ელე ქვია , ძალიან საყვარელი ჩანს და მომეწონა.
- მერე ,, ის" ? - ბესომ ამოიოხრა.
- კაი თუ ძმა ხარ რა. ჩემი არ გამჭირვებიაა შენც , რომარ მახსენოო?
- კაი მე არაფერს აღარ გეტყვი , მაგრამ შენ დაივიწყებ და ფეხზე , დაიკიდეებ?
- რომც მინდოდეს ვერ დავივიწყებ - გოგამ თავი ჩახარა და სადღაც შორს წავიდა ფიქრებით.
- რატომღაც ვფიქრობ, რომ- ისევ ბესო ალაპარაკდა- მარტო მოწონება არაა ....
- რა ვთქვა ბესო , მეთვითონ ავირიე ძმა... აი იცო რა მომეწონა? შეეძლო თავისუფლად ამყოლოდა , ისკიდე პირიქით , მაგრძნობინა , რომ არვაინტერესებდი , და ეს მომეწონა...მიყვარს ბესოო- გაბრწყინებული თვალებით გამოანათა გოგამ.
- ე ე ბიჭო რას მექალები აქ , რა გიყვარს ათი წუთის წინ გაიცანი ბიჭო, და სამი წუთიც კიარ დაგელაპარაკა. სამაგიეროდ ტაფა შემოგრენა- რომა აყვირდა.
- შენ რა გესმის ბიჭო! - ბესომ რომა გააჩუმა. - რაიცი რა არის სიყვარული?! ჰა. გოგობებს იმიტომ სწერ , რომ აჭარაზე ფული ჩაარიცხინო. შენ ამ თემის არაფერი გაგეგება და დააჭირე მეთქი!!!
ბესოს სიტყვების შემდეგ ხმა აღარავის ამოუღია , ავიდნენ სახლში , რომელიც სამივეს ეკუთვნოდა . წლების წინ მათი მამებიც ასე ძმაკაციობდნენ , როგორც ახა თვითონ , და მათ დაუტოვეს. ლუდები დალიეს და, აჭარას ჩაუსხდნენ. იმსაღამოს რომა კიდევ გაილახა. ისევ ენამ დაღუპა...

- მოვედიი ელე- საღამოს ნატაშკამ დაპირებისამებრ მიაკითხა ფაქალს.
-ეხავე. -ელემ ჩანთა აიღო და სახლისკენ წავიდნენ.
- აბა ელენიკო- ნატაშკა ამ სახელით აბრაზებდა ელეს- რა ხდებოდა დღეეს??
- რავი... ძაან დავიღალე . ერთი ბიჭი იყო მოსული, რაუნდპდა ვერ გავიგე , ამიტომ ავდექუ და ტაფა გავატანე...- ელეს გაეცინა- ის ტაფა ორი წელია ვერადა ვერ გავყიდე , და დღეს მოვაშორე რა.
-რაო მაგასაც შენი გაცნობა ხომარ ნებავდა რაოო!....
- ჰო... გონი... გოგა მქვიაო, აქ მუშაოობოო?! , რა გქვიაო და ხვალ მოვალო- ნატა უსმენდა და უდარდელად მისეირნობდა.
-მაშინ ელოდე ხვალ და თურამეა , ერთი ტაფა ლიდევ გექნება სამი ოთხი წლის დაძველებით .
- მოვა არა კვახი.. სულ მაგისნაირები არ, ბრუნდებიან?!- ორივემ გულიანად გაიცინეს.- ერთი შენ მითხარი გელა რაშვება??
- უჰ ერთი მაგისოც, ნუ მკითხავ... - ნათაშკამ ხელი ჩაიქნია. - აღარ შემიძლია , არ მიყვარს და ვერ ვეჩვევი. არი მასში ოსეთო რაღაცეები, ტასაც ვაფასებ და ძალიან მომწონს. მაგრამ არ მიყვარს და რავქნაა...
- მაშინ შეეშვი, ნუ მისც ტყუილ იმედებს ცოდოა. არვიცი რას ერჩი?მე ძალიანაც მომწონს.
-ხოდა წაიყვანე. - ნატაშკამ ენა გამოუყო ელეს.
- მეკიარა ნატაშ , შენ უყვარხარ . და შენზე ამოსდის მზე და მთვარე..
- ვარსკვლავებიც ხომ? -ნატა სიცოლს ბერ იკავებდა .
- დიახაც, ვარსკვლავებიც , აი დამინერე ძაან კარგი ბიჭია. ნუ ეღადავები!
-წადი რაა შენს გოგას მიხედე ...
- ოჰოო დაჟე ჩემსაას - ამაზე მეტი ხალისი რაღა გინდა. იქ გოგა სკდება ელეზი ფიქროთ , აქ კიდე ელე ღადაობს მასზეე. პრინციპში კარგია , რომ ახსენებს მაინც.-მიხედილია მიხედილი- ელემ ნატას ხელი გადახვია.
- წადი ქალო, ვინმემ რამე არ იფიქროს... - ნატამ მიმოიხედა.
- იფიქრონ რა... - ელემ უფრო ძლიერად მოჭიდა .
.სადარბაზოში დაემშვიდობმენ დაქალები , ერთმანეთს და სახლებში შევიდნენ. ელე ქეთის ჩაესუტა საჭმელზე უარი უთხრა , მიზეზად დაღლილივარო და დადაძინებლად წავიდა , წყალი გადაივლო და ცოტახანს აივანზე გავიდა... ქეთი ფინჯნებით ხელში გვერდით დაუდგა და ალერსიანი მზე მიაპყრო შვილს:
- დედი, ანდრომ დარეკა.
- რაო მერე დე , როგო ვარო?'- ელეს უზომოდ უყვარდა თავისი ძმა ანდრო. მის წასვლას ვერ ეგუებოდა და უზომოდ განიცდიდა.
- კი დედას გახარება, კარგად არის , ჩემთვის სამსახური უშოვნია და ხვალ საბუთებს აგზავნის , რომ სასწრაფოთი ხვალ საღამოს იქ უნდა ვიყო.- ქეთის შვილის დათოვება არ უნდოდა , მაგრამ მათი ფინანსური მდგომარეობა სავალალო იყო , უკაცოთ ოჯახი წინ ბერ მიდიოდა და რაღაც უნდა მოემოქმედებინა ქალბატონ ქეთის.
- კაი დეე.... ჩემი იმედი გქონდეს ნურაფერზე , ნუ იდარდებ . ნატაშკა აქვე არაა ... - არ უნდოდა ელეს დედის წასვლა , მაგრამ ასე აჯობრბდა . - წადი დაისვენე და საღამოს მედა ნატა გაგაცილებთ ... მეც დავისვენებ ... - ქეთი შვილს გადაეხვია და კარისკენ წავიდა- დეე მიყვარხარ!- ელემ მიაძახა და დასაძინებლად დაწვა...