.......

- მე ლიზი ვარ 19 წლის გადავწყვიტე ცხოვრებაში რაც გამოვცადეე დღიურში ამეღწერა. სახლში ვზივაარ, ფანჯრიდან ვიყურები, ვხედავ როგორ ეცემა ფანჯრის რაფას წვიმის წვეთები.დღეს რაღაც მოწყენილი ვარ. არვიცი რატომ? რახდებაა ჩემსთავს? დღეს სიყვარულის დღეა მოწყენილი არ უნდაა ვიყო. გოგოებმა მომილოცეს, მაგრამ ლუკა? ლუკა ჩემი მეორე ნახევარია მის გარეშე ცხოვრების წარმოდგენააც არ მინდაა. როგორღაც ჩამეძინა. ტელეფონის ხმაამ გამაღვიძა. თვალები გავახილეე დაა ლუკას მოწერილი დავინაახეე. "გილოცავ სიყვარულის დღეა მიყვარხარ ყველაზე ძააან. ესემესზე პასუხი არ გამიცია. ლუკაა რეკაავსს გაბრაზებულმაა ვუპაასუხეე. რა არის
- შეგიძლიაა პარკში ჩამოხვიდეე
- კა ცოტახანში ჩამოვალ და ტელეფონი გავუთიშე.

რატომღაც ფანჯრიდან მომინდაა გახედვააამ ფანჯრიდან გავიხედე დავინახე როჰორ სეირნობდნენ გოგოები, შეყვარებულთან ერთად ვხედავდი როგორ ძლიერ ქონდათ ხელი ერთამენითისთვის ჩაკიდული. თვალზე ცრემლი მომადგა , ესეთ ბედნიერს რო ვხედაავდი ჩემს მეგობრებს ტირილისგან თავი შევიკავეე და პარკაი ჩასასვლელად მოვემზაადეე.
- პარკში ჩავედი ვხედავსი როგორ იჯდა ლუკაა მაარტო გვერძე მივუჯექი. ლუკა ძლიერად ჩამეხუტაა. გაბრაზებაა სულ გადამავიწყდაა. ყურში მჩურჩულებდაა როგორ ძლიეე ვუყვარდი იმ ღამეს კარგად დამეძინა.