ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეთხუთმეტე
-„ბოროტი! თავხედი! გატუტუცებული!“-გავიფიქრე და კორპუსს გავუყევი. ცას რომ ავხედე, კვამლისფერმა ღრუბელმა ავი მზერით მიპასუხა. შიშისაგან თვალები დავხარე, მაგრამ ყურების დაცობა ვერ მოვასწარი, რომ ცამ ავისმომასწავებლად დაიგრგვინა.
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეთოთხმეტე
-იცი... -კი, განზრახ იყო გაკეთებული. ნეტავ იქვე დასრულებულიყო... -რას ამბობ! გაგიჟდი? -მერჩივნა...
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეცამეტე
რამდენიმე წუთში მეც დავტოვე კლასი და გასაღებით ხელში სამასწავლებლოსაკენ გავემართე. კლასიდან გამოსულს საკმაოდ არასასიამოვნო სპექტაკლი დამხვდა დერეფანში. -ვაიმე!- შევძახე, ზურგჩანთა სწრაფად მოვისროლე დერეფ- ნის კუთხეში და ძირს მწოლიარე კლასელისაკენ
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეთორმეტე
საღამოს მზის სხივებს ჯერ კიდევ შერჩენოდათ სითბოს კვალი და ლამაზად აელვარებდნენ ფანჯრის მინებს. მავსებდნენ. დღეს სრულყოფილებას მატებდნენ და უსასრულო ჰორიზონტს ალისფრად აფერადებდნენ.
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეთერთმეტე
მეორე დღეს წინა დღის განწყობა შერჩენოდა და იგივე ელფერი გადაჰკრავდა. სკოლაშიც ყველაფერი საათივით აწყობილიყო. აღარც გვერდზე მჯდომს ჰქონდა ისეთი უხეში გამომეტყველება, როგორც ადრე და აღარც ისე ვუფრთხოდი მის ლურჯ თვალებს.
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეათე
ორმა დღემ ერთნაირად, მდორედ და უსიცოცხლოდ ჩაიარა. აღარც ის დასწრებია გაკვეთილებს. განა რა უნდა მომხდარიყო გასაოცარი... დაკრძალვას მდუმარედ დავესწარი. როგორღაც მოვახერხე, ჯოჯოხეთის ცეცხლით დამწვარი, შინაგნად დათუთქული, გულმდუღარე ადამიანთა უსასრულო
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეცხრე
გავქვავდი. ხმის ამოღება და სიტყვის ამოთქმა ჩემს შე- საძლებლობებს აღემატებოდა. ენაჩავარდნილმა მხოლოდ ერთმანეთზე დაწებებული წამწამების თითო ოროლა ცრემლით დასველება და თვალების დახამხამება მოვახერხე.
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მერვე
მეორე დილა მუცლის გვრემითა და აუტანელი ტკივილით გათენდა. ტკივილი მოქმედებისას ყველა სხვა საფიქრალსა და სადარდელს გვავიწყებს და მხოლოდ მისკენ გვაპყრობინებს ყურადღებას, თითქოს სხვა ყველაფერი მასთან
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეშვიდე
დახურული ქუთუთოები სინათლის შემოსვლისას ნარინჯისფრად შეღებილიყვნენ და ნოემბრის ცივ საღამოში ერთიანად მითბობდნენ სულს. კვლავ მყუდროება გამეფდა ჩემს პაწია ბინაში. ქარი თბილისის თავზე დათარეშობდა და ზამთრის განწყობა შემოჰქონდა მის ქუჩათა ბინადრების
ისტორია
მომკიდე ხელი - თავი მეექვსე
მოვალეობის შესრულების შემდეგ გადავწყვიტე გამესეირნა და ნოემბრის ბოლო დღეების ცივი სილამაზე კიდევ ერთხელ შემეგრძნო. მომავალი ზამთრის პირველ დღეებს თან სევდა და მელანქოლიური განწყობა მოჰქონდა, რაც უკვე 28 ნოემბრის ამ ქარიან საღამოსაც გადასდებოდა დატესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
