არა არა არ გაბედო ლილე გიორგის შეყვარება . ის ის ხომ ჯერ 1 დღეა რაც გიცნობს , რა სისულელებზე ფიქრობ თავი გავაქნიე აზრების გასაფანტად , მაგრამ ამაოდ მე ხომ ერთი მეოცნებე გოგო ვარ ისევ გიორგი მიტრიალებს გონებაში . როგორც იქნა დამეძინა დილოთ ისევ ლოლას კივილმა გამომაღვიძა , არ ვიცი ამ გოგოს რა ვუშველო . - ლილეეე !! ლილეეეე !!
- რაგინდა გოგო !?
- გაიღვიძე მალე გამოფხიზლდი .
- დღეს ლაზარეს დაბიდუბია ხომ წამოხვალ ?
ლაზარე ლოლას ერთ-ერთი " პაკლოვნიკია" .
- გიორგი იქნება ?
- რა იყო ლილ ? გიო რატო გაინტერესებს ?
- არ მაინტრერესებს საიდან მოიტანე სულელო .
- აბა რატო იკითხე ?
- არ მინდა რომ იყოს და მაგიტყომ .
- კარგი რა ლაზარეს ძმაკაცია და როგორ არ იქნება ლილლ ? წამოხვალ და მორჩააა .
ისე მიმოხურა კარები სიტყვის თქმაც ვერ მოივასწარი . მართალია არ მინდოდა გიორგის ნახვა რატომღაც მეშინოდა მასთან შეხვედრის ,მაგრამ ლოლა მაინც წამოყვანდა ამიტომ მოვემზადე და დაველოდე როდის მომაკითხავდა .
- ლილ მოდი აქ .(ბებო)
-გისმენ ბეე მოხდა რამე?
- არა ბებია არაფერი . ხომ იცი როგორი ცანცარა ლოლიტაა დღეს მეგობრებთან მიდის და შენ გაბარებ იცოდე , ყურადღება მიაქციე.
- კარგი რა ბებო უკვე დიდი გოგოა არ ინერვიულო .
- ხო დიდი როა მაგიტომ გეუბნები , გამოთვრება და სახლის გზაც დაავიწყდება .
- არ იდარდო მე იქ ვიქნები .
- ჩემი ჭკვიანი გოგო .
- წავალ ლოლას ვნახავ რას აკეთებს . ლოლასთან შესვლას ვაპირებდი როცა კარზე ზარის ხმა გაისმა .
- მე გავაღებ (ბებო)
- გამარჯობა ლილე სახლშია ? (გიო) ნაცნიბი ხმის გაგონებაზე ადგილზე გავიყინე .
-ლილე ბებო მოდი შენ გკითხულობენ (ბებო)
- პრივეთ ლილეკო , ლოლამ დამირეკა მე ვერ მივალ ლილეს წამოსაყვანადო და მთხოვა მოვსულიყავი .( გიო)
-კი მაგრამ ლოლა სახლშია .(მე)
- უი დედა ჩემი სიკვდილი , ლოლამ დამიბარა საჩუქარზე მივდივარ და დამაგვიანდებაო ბებია სულ გადამავიწყდა შენთვის რომ მეთქვა .(ბებო)
- კარგი არაუშავს .მადლობა გიო ყურადღებისთვის მე თვითონ მოვიდოდი არ იყო საჭირო .(მე)
გიოს არაფერი უთქვამს გაეღიმა და მანიშნა რომ წასვლის დრო იყო.
- წავედი ბებო არ ინერვიულო .( მე)
ბებიას ჩავეხუტე და გიორგის გავყევი .