ასეა, ყველა თავისას მწამებს, ისევ შიგნიდან ჩაკეტეს კარი... შენი თმებიდან მოვიდა ღამე და... სველ მინაზე წაიქცა ქარი. ცაო, რამხელა ტკივილებს იტევ, მიწა მესიზმრა წუხელის ძილში... როგორც ლაზარეს, მიპოვნის ქრისტე, უშენოდ გავლილ დღეების ძირში. ნიკა ჩერქეზიშვილი
სადა ხარ, სადა ხარ, სადა ხარ ნეტა? შენ ჩემო ლამაზო და გულისფეთქვავ. დაგეძებ, დაგეძებ, დაგეძებ ყველგან მე მონატრების დამატყდა სეტყვა. გეძახი მუდამდღე და გეტრფი დღესაც სადა ხარ, სადა ხარ, აცივდა - ხედავ? ვეღარ ვგრძნობ,
პაღდონ,მისიე, აღარ მაცბუნებს მე თქვენი მზერა,ტკივილებს ვითვლი და რიგ-რიგად ვაწყობ,დღეს ისევ დავთვერი და ისევ მჯერა,რომ არ მღალატობთ და ჩემზე დარდობთ.პაღდონ,მისიე,დღეს თქვენი ბოლო სურათიც დავწვი,გუშინ ამ ქალაქში ზამთარი