-აუუ გაბოო გვიანია უკვე წამო დავიძინოთ.
ადგომა ვცადე, მაგრამ რათ გინდა ჩასძინებია ბოთეს და თავი ჩემს ხელზე ედო. მომიწია გამეღვიძებინა. უკვე 1იყო ამას გონში ვერ ჩავაგდებდი სავარაუდოდ ხოდა გადავწყვიტე და ყურში ჩავჭყივლე.
-გაბოოოოო.
გიჟივით წამოხტა და ყურს იზელდა.
-შე გიჟო მაცადე დაგიჭორო შენ ნახე რას გიზამ!
-შემეშინდა...ენა გამოვუყავი და გავვარდი ოთახიდან ისიც გამომეკიდა, მაგრამ ცოტა ცამომრჩა მეც დრო ვიხელთე და სამზარეულოში შევვარდი, ზეთი ავიღე და იქვე დავასხი. გაბო რომ შემოვარდა ფეხი აუცურდა და გაიშხლართა ძირს. ბევრი დავცინწ აი იმდენი რომ მუცელი ხელით მეჭორა. ბოლოს დახმარების ხელი გავუწოდე ამან კიდევ ხელზე დამქაჩა და ზემოდან დავეცი. ადგომა ვცადე ზეთიან იატაკზე ფეხი ამიცურდა და ისევ დავეცი. გაბონაც სცადა და ჩემი ბედი გაიზიარა. სახლში თურმე ლუკა შემოვიდა და ტელეფონოთ ვიდეოს გვიღებდა. თან დაგვცინოდა და აი რეები ემართებოდა არ ვიცი დიდი წვალების შემდეგ წამოვხტი და ცეკვა დავიწყე.
-ვუუუვუუვუვუვუვუუუ ავდექიიიი რამაგარიაა.
-ოე ქაჯან დამეხმარე.
-უკაცრავად გიცნობ?
-აუუ სალო დამეხმარე და ერთი სურვილი ჩემზეა.
-კაიი დაგეხმარები.
ორმეტრიან კაცს ეს ერთი ციდა გოგო ვეწეოდი და ბოლოს ზლივს ადგა. ადგა და ფეხი ვერ გაშლა. ოპაა ძალიან შემეშინდა.
-გაბო გაბო რა მოგივიდა? კარგად ხარ? ფეხი გტკივა??
-კაი დაწყნარდი არაფერია ძარღვი მექნება დაჭიმული სითბო სჭირდება მგონი და გამივლის.
-უჰჰჰ ამივისუნთქე. თავს ვერ ვაპატიებდი ჩემს გამო რომ დაშავებულიყავი.
-რატომ?
-რატომ და არ მიყვარს ადამიანი ჩემს გამო რომ ზარალდება.
არაფერი აღარ უთქვამს ახლა ლუკას გადასწვდა.
-ოე გველესიან მიშველე თორე ამას ზედ რო დავეცე გავჭყლიტავ.
-მოვდივარ მისტერ სუპერ გიჟო. ისე ამხელა ქალი ხარ და ასე რამ გაგაგიჟა?
-გაგეცინება და ბავშვბობაში ბაბუას დავპირდი რომ რაც არუნდა გავზრდილიყავი ბავშვურ სულაღეს არ დავკარგავდი მისი ხათრით მის დასაფლავებაზეც კი გაღიმებას ვცდილობდი და ყველას ხმამაღლა ვიყვებოდი ჩემი და ბაბუას თავგადასავლებზე. მიზეზიც ის იყო რომ ბაბუას დამსახურებით ახლა მე გიჟი ვარ და მეამაყება რომ გიჟი ვარ. თუმცა უნდა ავღნიშნო რომ მამაც არ ჩამომივარდება სიგიჟეში.
-აააა, რატომ უნდა გამეცინოს? ოდესღაც მეც შევფიცე ბებიას რომ მიუხედავად იმისა რომ მშობლები აღარ მყავდა გზას არ ავცდებოდი და ქუჩაში არ ვიდგებოდი მთელი დღე...ოდნავ სევდიანი მიყვებოდა ლუკა თავის წარსულზე.
-ოცით რა? ახლა ჩვენ წარსულზე ვსაუბრობთ და რაც არუნდა რთული იყოს ჩვენთვის მისი გახსენება ის უკვე არ არსებობს, ის დრო აღარ არის ახლა მომავალზე უნდა ვიფიქროთ, იმაზე თუ როგორ გავახაროთ ისინი ვინც აღარ გვყავს და ზემოდან გვიყურებენ.
-მომწონს ეს გოგო გაბო იცოდე ის ჩემი რძალი უნდა იყოს.
-რაო?? ძალიო??? ვისზე ამბობ ბიჭო გააფრინე?? ამას რომელი ჭკვიანი მოიყვანს ცოლად გამაგიჟა ამხელა კაცი.
-ოხ არც აქამდე იყავი ჭკვიანი, მე ვიყავი სკოლაში მასწავლებეს ჭიკარტი რომ დაუდო? ისიც მე ვიყავი დირექტორის კაბინეტის კარებზე რძით სავსე ვედრო რომ დაკიდე და დირექტორი რძეში აბანავე??...ნიშნის მოგებით იხსენებდა წარსულს ლუკა.
-ჰაჰაჰაჰაჰჰაჰაჰააა არ არსებობს გაბო შენ?? ნუ მე ვიზე რას ვამბობ, მაგრამ მაინც.
-რა არ მითხრა რომ სენც გიქნია მსგავსი რაღაცეები.
-ოფფფ უარესებიც....გადავიკისკისე რომ გავიხსენე დამრიგებელი და სხვა მასწავლებლები სკოლის ბოლო დღეს რადღეში ჩავყარე.
-მოყვეი....ორივემ ერთხმად მომაძახა.
-ყავას დალევთ?? მე ძალიან მინდა და წვენს არ დალწვთ? ლუკა აქ რჩები??
-ყავას დავლევთ და ლუკაც აქ რჩება ეხა თემას ნუ გადაუხვიე და მოგვიყევი...ოხ დაიწყო ამან მბრძანებლობა.
-კაი ხო მეათე კლასში სკოლის ბოლოდღეს მე და ჰიჭებმა მასწავლებლებს მახე დავუგეთ მე ყველაზე მაგარი ვიყავი მახეების დაგებაშ ანუ გეგმის განხორციელება ყოველთვის ჩემი საქმე იყო და ბიჭები გეგმას ადგენდნენ ხოლმე. მაშინ ოთახში ვინტილოატორი შევიტანეტ ბუმბულები დავყარეთ ვინტილიატორის წინ კარებბში სგუშონიანი ვედრო დავკიდეთ და როცა დამრიგებელი შემოვიდა ატყდა წივილ კივილი და ერთი ამბები. მერე ფიზიკა გვძულდა და იმას სკამზე ჭოკარტები დავუწყვეთ რომ წამოხტა და გარეთ გავარდა წყლით სავსე ბუშტები დაეცა თავზე მერე გზა რომ გაიარა ცოტა ფეხი ზეთზე აუსრიალდა და მთელ დერეფანში დასრიალებდა.
-და ეს ყველაფერი შენ??...გაოცებას ვერ მალავდა ლუკა.
-ხო ვისაც ვერ ვიტანდით სამაგიეროს სასტიკად ვუხდიდით.
-აჰამმ სალი ყავას არ დაგვალევინებ??... საყვარელი სახით გამომხედა გაბომ.
-ჰმმ... იქნებ მოგწამლოთ აღარ გეშინია??
-არა, აუუ სულ დამავიწყდა ხვალე ლექსო ჩამოდის სვანეთიდან და დახვედრა უნდა მოუწყონ ჩვენებმა და წვეულება უნდა მოუწყონ.
-აუუ მაგარია ორგანიზებას ვინ უძღვება??
-მე.
-დაგეხმარები.
-არა.
-აუუუ გთხოვ ის ერთი სურვილი ხო შენზეა ხოდა ამისრულე.
-კარგი. ოღონდ ჩემი პარტნიორი იქნები წვეულებაზე.
-მმმმმმ..... კარგი..
ყავა გავაკეთე და დავლიეთ.. ლუკა თავის შესახებ მიყვებოდა და მაცინებდა. მალე მომერია ძილი.
-წავედი მე უნდა მივწესრიგდე და დავწვე.
-აუუ არა რაა რამე ფილმს ვუყუროთ.
-ფილმს მე ავირჩევ ახლა მოვენზადები და ქვემოთ ჩამოვალ...თვალი ჩავუკარი ორივეს და ზემოთ ავედი. უცბად მოვწესრიგდი, ჩემი საყვარელი პიჟამა ჩქვიცვი და ქვემოთ ჩავედი. ბიჭებმა დამცინეს ბაჭიებიანი პიჟამას გამო.
-აუუ ნუ დამცინით ეს ბაბუამ მაჩუქა ... და ტუჩები საყვარლად დავბრიცე.
-კაი ლუკა აღარ დავცინოთ ბაჭიას...ერთი გადაიხარხარა და მეტი აღარ დაუცინიათ. გაბოს მივუჯექი, ფილმი ავარჩიე და ყურება დავიწყეთ. ლუკამ პოპკორნი მოიტანა და რამის მთელი ღამე ფილმების ყურებაში გავლიეთ. ბოლოს გაბოს მხარზე ჩამომეძინა.



შემიფასეთ როგორია? მიყვარხართ ყველა....