6 თავი
ბავშვებმა, რომ გაიღვიძეს წუწუნი დაიწყეს
-ვაიმე თავი! ხალხო გასკდა თავი ცოტა ჩუმად გასკდა თავი!- დაიწყო გიორგიმ, ჩვენ კი გიოზე დავიწყეთ სიცილი, რადგან არავინ ლაპარაკობდა
-ვაი შე საცოდავო უკვე მოჩვენებები დაგეწყო?-დამიანემ თქვა ჩვენ ისევ ვიცინოდით უკვე ვეღარ ვცერდებოდით. მე და ალექსანდერე ყველაზე კარგად ვიყავით, რადგან არცერთს გვქონდა ბევრი დალეული და ყველაზე ფხიზლად ვიყავით გუშინ და არც დღეს გვქონდა პახმელია
-აუ სანდრააა-გამომხედა ლუკამ და მივხვდი უკვე რაც უნდოდა.
-გავაკეთე უკვე და შეგიძლიათ სამზარეულოში წამობრძანდეთ-ეს ვთქვი თუ არა და ოთახი მოვათვალიერე აღარავინ იყო იქ მხოლოდ სანდრო იყო, ამაზე ისევ სიცილი ავტეხეტ და ჩვენც სამზარეულოში შევედით.
-დამი ლაზარეს დაურეკე ,,კვდებიან’’ თქვენსავით-დამიანემ ლაზარეს დაურეკა და მართლაც ამათსავით იყვნენ ისინიც, მაგიდა გავშალე გოგოებს არაფრის არ ქონდათ და სანდრო მეხმარებოდა.
-თქვენ რა ეჩვევით?-გამოგვხედა დამიანემ
-ნუ ხომ უნდა მივეჩვიოთ-ასევე სიცილით უპასუხა სანდრომ.
მაგიდა გავშალეთ და ბავშვებიც მოვიდნენ. იმდენები იყვნენ სამზარეულოში აღარ ეტეოდნენ. მე და სანდრო მოშორებით ვიდექით ფანჯარასთან. მე სანდროს მკლავებში ჩამალული ვიყავი და იქიდან მაკვირდებოდი ბავშვებს.
-აუ სან მაგარი ხარ, ყოველთვის იცი რით გვიშველო-დამიანე მოვიდა შუბლზე მაკოცა და სამზარეულოდან გავიდა მას მიყვნენ დანარჩენებიც და ისევ მე და სანდრო დაგვტოვეს. მაგიდა ავალაგეთ და ჭურჭლის რეცხვა დავიწყე ცოტახანში სანდრეოს ხელები ვიგრძენი მუცელზე, რომელიც სუროსავით მეხვეოდა, მეც შევტრიალდი მისკენ, არცმან დააყოვნა დააყოვნა და ვიგრდზენი მისი ბაგეების შერწყმა ჩემსასთან. მალევე მოვშორდთ ერთმანეთს და ერთადვე გავაგრძელეთ ჭურჭლის რეცხვა. მე ვრეცხავდი ის კი ამშრალებდა, რომ მოვრჩით ბავშვებთან გავედით ფილმს უყურებდნენ ჩვენც მათთან ერთად დავიწყეთ ფილმის ყურება. მე ვერ მჩერდებოდე რამის გაკეტება მინდოდა, ამიტომ გადავწყვიტე ტორტი გამომეცხო. სამზარეულოში გავედი მაცივარში ყველა საჭირო ინგრედიენტი, რომ ვნახე სიხარულისგან ტაში შემოვკარი შემდეგ თმა შევიკარი წინსაფარი მოვირგე და მაცივრიდან ყველა საჭირო ინგრედიენტი გამოვალაგე. როცა ბისკვიტი გასქურაში შევდგი კრემის კეთება დავიწყე. ბისკვიტი რომ გამოცხვა მორთვაზე გადავედი, მარწყვით და შოკოდადით გავაფორმე და მაცივარში შევდგი გასაცივებლად. ყველაფერი მივალაგე, ტორტიც გამოვიღე მაცივროდან და ბავშვებთან გავიტანე ყველას ძალიან გაუხარდა
-აუ რა მაგარ გოგო ხარ, რომ იცოდე?-გამომხედა დემეტრემ
-ჩემი დაა და აბა როგორ?-სასაცილოდ გაიჯგიმა დამი და ყველამ სიცილი დაიწყო
-რა გემრიელად გამოიყურება ცოტახანს მათხოვებთ?-ტორტისკენ წავიდა გიორგი ამაზე უფრო გაგვეცინა და უკვე ცრემლები მოგვდიოდა სიცილისგან. ტორტი დავჩერით ჭამას, რომ მოვრჩით მდინარეზე წასვლა გადავწწყვიტეთ, გავემზადეთ და წავედით იქ, რომ მივედით მხოლოდ ჩვენ ვიყავით მაგრამ იმდენები ვიყავით მთელი ტერიტორია ჩვენ გვეკავა. საღამოს წამოვედით მდინარიდან და კოცონის დანთება გადავწყვიტეთ. ხან რა ვითამაშეთ ხან რა, მოკლედ მაგრად გავერთეთ, შემდეგ საშიში ისტორიების მოყოლვა დავიწყეთყოველთვის მიყვარდა ასეთი ამბები და ბევრიც ვიცინეთ, რადგან გოგოებს ეშინოდათ, ცოტახანში ნიკამ გიტარა მოიტანა
-აუ ნიკუუ მომეცი რა მე დაუკრავ-ნიკამაც მომცა გიტარა და დავიწყე ჩემი საყვარელი ჩარკვიანის ,,მე გადმოვცურავ ზღვას’’ ვმღეროდი, როცა ალექსანდრეც ამყვა, თურმე ძალიან მაგარი ხმა ქონია, რომ მოვრჩით ბავშვების ოვაციებმაც არ დააყოვნეს
-რა მაგრად მღერით ტოო-დაიწყო ლაზარემ და სხვებიც აყვნენ
-აუ ხო არ გინდათ სადმე გამოხვიდეთ? რომელიმე პროექტში?-გამოგვხედა მარიამმა
-ეე ხო თან ეხლა მიმდინარეობს შესარჩევი ტურები იქსფაქტორში და იქ გამოდით-თქვა დამიანემ
-კაი ტო რა იქსფაქტორი მოგინდათ-დაიწყო ალექსანდრემ
-აუ ხოო გადით რა გთხოვთ-ეხლა ლიზამ აუბა მხარი
-სანდროო გავიდეთ რა გთხოოვ- ჩავეხუტე სანდროს
-კაი დავიდეთ თუ ასე გინდა -მითხრა და მოწყვეტით მაკოცა
-მაშინ ახლავე წავიდეთ, რომ მივუსწროთ- სალი გახარებული წამოხტა და სახლში შევარდა. მას დანარჩენებიც მივყევით , ბარგი ისევ ჩავალაგეთ და დილით თბილისისკენ წამოვედით, გზაში გადავწყვიტეთ, რომ ჩარკვიანის ,,მე გადმოვცურავ ზღვას’’ გვემღერა გიტარის თანხლებით ბავშვებმა გადაწყვიტეს ასე. პირდაპირ ფილარმონიაში მივედით, რადგან ბოლო დღე იყო შესარჩვი ტურის, ძალიან ვნერვიულობდი არასდროს მქონდა ფართო საზოგადოების წინ ნამღერი, სანდრო ჩმზე უკეთ იყო არ იმჩნევდა ნერვიულობას და აქეთ მაწყნარებდა. ჩვენი შესვლის დრო იყო ჩემთან დამიანე მოვიდა, გულში ჩამიკრა და ყურში ჩამჩურჩულა-არ ინერვიულო! მე მჯერა შენი, მიყვარხარ!-და შუბლზე მაკოცა. მე ალექსანდრესთან მივედი მოწყვეტით ვაკოცე და ტუჩებთანვე დავჩურჩულე-მიყვარხარ- მანაც იგივე აიმეორა და გავედით სცენაზე
-გამარჯობა რა გქვიათ?-გვკითხა ნინამ
-გამარჯობა ალექსანდრე ჩარკვიანი და ალესანდრა დევდარიანი-თქვა ალექსანდრემ და ხელი უფრო ძლიერად მომიჩირა, ნუ ნერვიულობო
-მშვენიერია! ალექსანდრე და ალექსანდრა, რაშ შეგვისრულებთ?-სოფო
-ჩარკვიანის ,,მე გადმოვცურავ ძღვას’’-როგორც იქნა ვთქვი რამდენიმე სიტყვა
-წესით კარგად უნდა შეასრულოთ, რადგან ჩარკვიანი ხარ წარმატებები, გისმენთ-ნიკამ გვითხრრა და დავუიწყეთ კიდეც სიმგერა, როგორც კი დავიწყეთ დაკვრა მხოლოდ სიმღერაზე გადავერთ და სულ აღარ მახსოვდა არავინ ჩვენს გარშემო მხოლოდ ალექსანდრეს ვხედავდი
და მას ვუმღეროდი მთელი გულით. სიმღერას რომ მოვრჩით აზერზე აპლოდისმენთების ხმამ მომიყვანა ხალხი და ჟიურიც ფეხზე იდგა. მე კი ალექსანდრეს ჩავეხუტე
-ძალიან კარგი იყო. ძალიან ტკბილი ხმა გაქვთ ორივეს გულში ჩამწვდომი-გვითხრა ნინამ
-მართალია ძალიუან მაგრები ხართ ორივენი და დავრწმუნდი რომ ყველა ჩარკვიანი უზომოდ ნიჭიერები ხართ მე ძალიან მომეწონა და ამოითონ გეუბნებით კის-ნიკა
-ამ სიმღესა როცა ვუსმენ ყოველთვის მაყრის ტაო. ზოგადად ირაკლის გარდა ამ სიმღერას ისე გულში ჩამწვდიმად ვერავინ მღერის ხოლმე, ეხლა როცა თქვენ სიმღერა დაიწყეთ მაშიინვე დამაყავრა ტაომ. დავრწმუნდი, რომ ამ სიმღრას ჩარკვიანების გარდა ვერავინ იმღერებს გულში ჩამწვდომად, ნუ რათქმაუნდა ალექსანდრა შენს გარეშე ეს სიმღეა ესეთი ვერ იქნებოდა ეხლა ოგორიც არის-გვითხრა სოფომ
-მოდი შევაჯამოთ-ტქვა გიორგიმ-მე კი ნიკა?
-რათქმაუნდა კი-ნიკა
-მეც კი-სოფო
-რაღათქმაუნდა კი-ნინა
მე ამდროს რა მჩირდა ვერ აგიხსნით ძალიან ბედნიერი ვიყავი და ავტირდი ეს ბედნიერების ცრემლები იყო, ალექსანდრეს ჩავეხუტე მანაც შემომხვია მკლავები და ჰაერში დამატრიალა სცენიდან, რომ ჩამოვედით ბავშვები მოგვცვივდნენ ხან ერთი გვეხუტებოდა ხან-მეორე. პირდაპირ კლუბში წავედით რათა ეს ამბავი აღგვენიშნა. გადავწყვიტეთ, რომ ჯერ არავის არაფერს ვეტყოდით. კლუბში ბევრი დავლიეთ ვიცეკვეთ ძაან მაგრად გავერთეთ და ჩვენს სახლში წავედით პირდაპირ და იქ გავაგრძელეთ ყველა ძალიან დათვრა მე როგორც ვერ ვიტან ალკოჰოლს ამიტომ ყველაზე ცოტა დავლიე. დილით რომ გავიღვიძეთ მე ჩემს ოთახში ვიწექი ალექსანდრესთან ერთად მე რომ გავიღვიძე მასაც გაეღვიძა
-დილამშვიდობის- ძილისგან ხმა უფრო დაბოხებოდა
-დილამშვიდობის-მოწყვეტით ვაკოცე ტუჩებზე, სწრაფად წამოვხტი და სააბაზანოში შევედი. იქიდან გამოსულს სანდრო ოთახში აღარ დამხვდა მეც მისაღებისკენ წავედი იქ კი ისეთი სურატი დამხვდა სურათების გადაღება დავიწყე. სამზარეულოსკენ წავედი ყავის გასაკეთებლად. ალექსანდრეც იქ დამხვდა ომლეტს იკეთებდა ისეთი საყვარელი საყურებელი იყო სულ გადამავიწყდა ყავა, მივედი და უკნიდან მოვეხვიე ისიც მოტრიალდა და დაეწაფა ჩემს ტუჩებს
-ეს დილას რომ არ დააბოლოვე-მითხრა, ისევ მაკოცა მოწყვეტით და ომლეტს მიუბრუნდა. მე კი მაგიდაზე შემოვჯექი და ვაკვირდებოდი.
-ნუ მიყურებ მასე-მიტხრა და ტუჩზე იკბინა
-შენ კი მასე ნუ აკეთებ-უცებ ჩამოვხტი მაგიდიდან და ვაკოცე. მას რომ მოვშორდი ყავის კეთება დავიწყე სანდრომ ომლეტი გააკეთა, ერთად ვისაუზმეთ და ბავშვების გაღვიძებას შევუდექით მე ქვაბის თავსახურებით ის კი ქვაბებით, რომ წამოხტნენ ისეთი სასაცილოები იყვნენ მე და სანდრო ერთმანეთს ვეყრდნობოდით, რომ სიცილით არ წავქცეულიყავით. გვეგონა გამოგვეკიდებოდნენ და ვემზადებოდით გასაქცევათ, მაგრამ არაფრის თავი არ ქონდათ, როგორც ადგნენ ისევე დაეყარნენ სავარძელზე. ჩვენ გადავწყვიტეთ მაღაზიაში წავსულიყავით, და გაგვესეირნა ცოტა, პარკში ვისეირნეთ შემდეგ წავედით სავაჭრო ცენტრში პროდუქტების საყიდლად. რაღაცეებს ვეძებდით როჩ ჩემი კლასელი შეგვხვდა
-სანდრა როგორ ხარ?
-კარგად თეკლა შენ?
-მეც არამიშავს რა კარგია, რომ შემხვდი შენთან დარეკვას ვაპრებდი კლასს გვინდა ექვსკურსიაზე წასვლა და რასიზავ წამოხვალ?
-კი რატომაც არა სალო და ნიკასაც ვეტყვი და როდის მივდივართ ან სად?
-ზღვაზე გვინდა წასვლა ბათუმში ორ დღეში ჯერ არ გვაქვს დაჯავშნული სასტუმრო თქვენთვის უნდა დამერეკა ჯერ
-კაი და ხო ეს სანდროა გაიცანი-ეხლა მოვიდა სანდრო-სან ეს თეკლაა ჩემი კლასელი
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც
-სან ექვსკურსიაზე აპირებს ჩემი კლასი წასვლას და ბავშვები არ წამოვლენ?
-რატომაც არა ვუთხრათ მაგათ სადმე წასვლა უხსენე და-გაიცინა სანდრომ
-თეკლა ჩემი მეგობრებიც რომ წამოვიდნენ რა აზრის ხარ?
-რატომაც არა რაც მეტი ვიქნებით მით უკეთესი-თეკლაც დაგვთანხმად
-კაი კარგად და თუ რაღაც დამირეკე ან მოდი ჩემთან და იქ მოვილაპარაკოთ ბავშვებსაც უთხარი და მოდით დღეს საღამოს
-კარგი დავურეკავ და მოვალთ-თეკლას დავემშვიდობეთ დარჩენილი რაღაცეებიც ვიყიდეთ და წამვედით. სახლში, რომ მივედით ბავშვები ამდგრები იყვნენ.
-ბავშვებო სავაჭრო ცენტრში თეკლა შეგვხვდა ჩვენიი კლასელი, ექვსკურსიაზე აპირებენ წასვლას ზღვაზე და რას იტყვით?-ვკითხე აზრი და რათქმაუნდა მათ ძალიან გაუხარდათ ისედაც უნდა წავსულიყავით ზღვაზე.
-ხო კიდე საღამოს მოვლენ ჩვენი კლასელები და დავგეგმოთ, ტუ ვინმეს საქმე აქვს ეხლა დავვიშალოთ და საღამოს გელოდებით-ყველა წავიდა სალოს გარდა. სანდროც წავიდა ბევრი საქმე დამიგროვდა და საღამოს მოვალო. საღამოსთვის მე და სალომ რაღაცეები მოვამზადეთ. ისე გავიდა დრო მზადებაში, რომ ვერც გავიგეთ. დამი პირველი დაბრუნდა მას ნიკა, ლუკა და დანარჩენებიც მოყვნენ მარტრო ალექსანდრე არ ჩანდა, ჩემი კლასელებიც მალევე მოვიდნენ, ერთმანეთი გავაცანი და კარგად შეეწყვნენ ერთმანეთს. კარზე ზარია ალბათ ალექსანდრე მოვიდა ისე მომენატრა უკვე რომ ვეღარ ვძლებ. კარის გასაღებად მე წავედი კარში მართლაც ალექსანდრე იდგა სახლში შემოსვლაც არ ვაცადე ისე ჩავეხუტე მანაც მომხვია მკლავები და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა
-მომენატრე ბაჭია-მიღხრა და ისევ მაკოცა
-მეც ძალიან მომენატრე-ეხლა მე ვაკოცე მოწყვეტით და სახლში შევედით მისაღებში, რომ შევედით ბავშვებმა სიცილი დაიწყეს
-ხომ ვთქვი სანდრო მოვიდათქო-თქვა დამიმ და ისევ სიცილი ატეხეს მე კი ლოყებაწითლებული ალექსანდრეს მივეხუტე
-კაით ეხლა გეყოთ ნუ გამიწითლეთ ბავშვი-თქვა ალექსანდრემ და ლოყაზე მაკოცა
-ვინ არის ბავშვი?-წარბბი შევკარი და ტუჩები გამოვბუშტე
-შენ ხარ და ტუჩებს მასე ნუ შვები!-ყურში ცამჩურჩულა
-კარგი გეყო ეხლა ბავშვებო გაიცანით ეს ალექსანდრეა-გავაცანი ბავშვები მან კი დააყოლა
-სანდრას შეყვარებული
ყველაფერი დავგეგმეთ და გადავწყვიტეთ ორ დღეში წავსულიყავით. ეს ორი დღე მომზადებას მოვანდომეთ და წავედით ბათუმში