ლექსოს კარზე მივუკაკუნე და მხოლოდ მაშინ შევედი როდესაც გავიგე შემოდიო.
-ლექსო არ გძინავს?
-არა ვერ ვიძინებ. შენ რატომ არ გძინავს პატარა ქალბატონო?
-ვერ ვიძონებ და ვინმეს გული რომ არ გადავუშალო ალბათ მოვკვდები.
-რეებს ბოდავ გოგო, მოდი დაჯე და მომიყევი რა გჭირს იქნენ ლექსო ფსიქოლოგი დაგეხმაროს...და გამეკრიჭა.
-შენი პროფესია ფსიქოლოგობა??
-არა არა და არა! ჩემი პროფესია იურისტობააა, მე იურისტი ვარ.
-ააააა გასაგებია.
-მომიყები ახლა რა დაგემართა.
-რომ ვიცოდე რა დამემართა მაშინ არ შეგაწუხებდი. იცი რა მაინტერესებს?
-არა არ ვიცი.
-რა და როდესაც ადამიანი შეყვარებულია როგორ ხვდება ,რომ, მას ვიღაც თავდავიწყებით შეუყვარდა??
-ეგ ადვილი ასახსნელია ესე იგი ჯერ გული სწრაფად ფეთქვას იწყებს როცა გიახლოვდება, მუცელში დაგეუფლება ისეთი გრძნობა თითქოს პეპლების ჯოგმა გადაიფრინაო ან რაღაც მსგავსი. როდესაც დაინახავ მოგინდება ჩქეხუტო უთხრა, რომ გიყვარს და მასთან გაატარო მთელი დრო.
და რატომ მკითხე??
ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე დასაწყალი სახით შევხედე.
-ააააა......ცოტა შევყოვნდი. ვფიქრობდი მეთქვა თუ არა ის რასაც ვგრძნობდი და ბოლოს მაინც ვუთხარი.....ლექსოოო შეყვარებული ვარრ.
-შენ?? ვინ გიყვარს?
-ხო მე....ვინ....და....გაბო მემგონი ზუსტად არც ვიცი უბრალოდ ყველა ის რეფლექსი ან რაღაც ნიშანი ნუ რაც მაგ ყველაფერს გქვია რა. რაც შენ მითხარი ყველაფერი მახასიათებს, როცა მიახლოვდება და რომ მეხება ტანში ჟრუანტელიც კი მივლის.....გაოცებული სახით მიყურებდა, მე კიდევ მთელი ემოციებით ვესაუბრებოდი.
-მე არც კი ვიცი რა გითხრა, ამას შენ უნდა გაუმკლავდე. შენ უნდა იგრძნო შენ უნდა...... აუ მართლა არ ვიცი რა გითხრა. იმენა დავიბენი.
-იმენა და რამე არ გინდა. არც მე ვარ კარგ დღეში, მაგრამ გულზე მომეშვა. მადლობა...ლოყაზე ვაკოცე და ოთახი დავიტოვე
-არაფრის..მომაძახა და ახლა დამშვიდებულმა დავიძინე. დილით ვიგრძენი რომ ვიღაცამ ამიტაცა და გარეთ გამიყვანა. ისევ მეძინა ნახევრად, თვალების გახელაც მაგრად მეზარებოდა, მაგრამ როცა ცივი წყალი შევიგრძენი ვიკადრე თვალების გახელა და რას ვხედავ ბატონი გაბრიელი ჩემიანა ჩამხტარა წყალში დებილი.
-გააააფრინეეეე....არც კი ვიცი როგორ ავღწერო როგორ მომეშალა ნერვები და წყალი ისეთი ცივი იყო კანკალი ამიტყდა შია ზაფხულში.
-მე კი გავაფრინე თან ძააან შენ გამაგიჟე და შენი ბრალია ეხა მე რომ ისევ წყნარი ნუთქიჩუნა ბიჭი არ ვარ...გამეკრიჭა დეგენერატი.
-აუუუუ გადმომაბრალე ახლა მე მიდი ჰო უიმეეე გავიყინე ამოსვლაში მაინც დამეხმარე. ხო და კიდევ იცოდე რომ გავცივდე მერე გეშინოდეს ჩემი შავ დღეს დაგაყრი კრეტინო...იკადრა ბიჭმა და ამოსვლაში დამეხმარა. სულ მთლიანად ვკანკალებდი. ოთახში ავირბინე და სწრაფად გამოვიცვალე, მაგრამ რათ გინდა რო ცემინება ამიტყდა ასე უცებ უკვე გავცივდი. დედა ყოველთვის ფრთხილობდა ხოლმე რომ არ გავციებულიყავი და ყველაზე ადვილად ვცივდებოდი ხოლმე მიუხედავად იმისა რომ დედა სულ თბილად მაცმევდა ხოლმე. და აი ახლაც გავცივდი მე უბედური კრეტინი გაბროელის გამო. ოთახში ლექსო შემოვიდა და დამცინა რადგან ყოველ ხუთ წუთში მაცემინებდა.
-შენი დაცინვაღა მაკლ...აააააფციიიი...მაკლდა რაააა.
-კაი კაი ბოდიში ცხელ ჩაის მოგიტან პიტნის ჩაის გიშველის.
-კაი. მე კიდევ წავალ შენ ძმას მოვკლავ და დავბრუნდები!
-კაი....
ოთახიდან გავედი და უკან დავბრუნდი ჩემი ყველაზე დიდი ბალიში ავიღე და მის ოთახში შევვარდი. ზედ დავახტი და სულ სახეში ვურტყი ბალიში, ის კრეტინი კიდევ იცინოდა. ბოლოს ბალიში წამართვა და გვერძე გაისროლა. მე კიდევ ზემოდან მომექცა და ვითომ გაბრაზებული სახით შემომხედა. აი ისევ დაიწყოო გული ამიჩქარდა მუცელში პეოლებმა გამოიღვიძეს და ტანში ჟრუანტელმაც კი დამიარა. ბატონმა გაბრიელმაც უარესი მიყო სახე ახლოს მოიტანა და ყელში მიკბინა...დედააა იმხელაზე შევკივლეე რომ აი არ ვიცი მეგონა ყურები აღარ მექნებოდა ან სამუდამოდ დავყრუვდებოდუ.
-ეს იმის გამო რომ ბალიში მირტყი.
-ასე ხომ.
-დიახ ასე!
-კაი!
-კაი!
-კაი და არ შემეპასუხო!
-კაი!
იდიოტი მაინც შემეპასუხა. ასე არააა შენ მაცადე რა გიყო. წამოვიწიე და ახლა მევიტავი მის სახესთან ახლოს და ცხვირზე ვუკბინე, იმხელაზე იღრიალა ახლა კი ნაღდად დავყრუვდებოდი, მაგრამ გადავრჩი არა ყურებში კი წუოდა რაღაც მაგრამ საბოლოოდ მაინც გადავრჩი. კრეტინი გადავიდა ჩემი სხეულიდან მეც დრო ვიხელთე და გარეთ გამოვვარდი ჩემი ბალიშით. დედა, მამა, როსტო და მაია გაოცებულები იყურებოდნენ.
-რა?
-რა მოგივიდათ რა გაყვირებთ შენ და გაბრიელს?
-აააა წეღან წყალში ხო ჩამაგდო მე ცემინება ამიტყდა უკვე გავციდი რა, ხოდა ოთახში შევუვარდი ბალიში ვურტყი იმან კიდევ ყელში მიკბინა, მეც სამაგიერო გადავუხადე და ცხვირზე ვუკბინე.
ახლა ესენი ახარხარდნენ ჩვენს ეგრეთ წოდებულ ბავშვურ ქცევებზე. ამათი ნერვები არ მქონდა და არც ძალა ვგრძნობდი როგორ მციოდა და ცხვირიც გაყინული მქონდა უეჭველად სიცხეც მექნება მე. ოთახში რომ შვედი ლექსო უკვე იქ იყო ჩაი შემომიტანა.
-ძმა ხარ რააა...საწოლში ჩავწექი და ჩაი დავლიე ცოტა ჩავთბი მემგონი და ჩამეძინა კიდეც. გაბო რომ შემოვიდა ეგ კი გავიგე და ისიც გავიგე ლექსომ რო გააგდო წადი დაწექი შენც ცუდად ხარ სავარაუდოდო. რომ გავიღვიძე თავს დედა მევლებოდა.
-როგორ ხარ დე?
-აუ დე თავი მისკდება და ნაკბენი მტკივა.
-კაი დე დაწყნარდი მოდი სიცხე გაიზომე ვნახოთ რამდენი გაქვს და იმის მიხედვით დაგალევინებ დამწევს და თავის ტკივილსაც გაგიყუჩებს.
-კაიი...დეე გაბკ როგორა??
-ბატო გაებუტე და მაინც ზრუნავ?
-აჰამ
-სიცხე არ აქვს სამაგიეროდ ცხვირი დაუსივდა.
-მაგის კურნოსა ცხვირს ზუსტად ეგ უნდოდა დებილი რა მიქნა ესსს.
-დედი გააფრინე?
-რაზე მეკითხები??
-რაზე და ჯერ გარიგებებს დებთ, მერე მთაწმინდაზე მიდიხართდ სახლში ჩხუბობთ.
-ააა უფ ეგ არაფერი დეეე... შენ არ იდარდო მოვგვარდებით.
სიცხეგავიზომე და აშკარა მაღალი მქონდა(39.5 ხაზი) დედამ სიცხის დამწევი დამალევინა და ისევ დავიძინე. რომ გავიღვიძე საწოლთან გაბო იჯდა, მისი ცვირი რომ დავინახე ავხარხარდი და ჩემი ხმა ვერ ვიცანი ჩამხლეჩვოდა.
-რა გაცინებს ბატო შენ თავს შეხედე რადღეში ხარ
-მერე რა მეცხვირი მაინც არ მიგავს პომიდორს...ენა გამო უყავი და ცოტა წამოვჯექი.
-ოოოო ეხა ამაზე არ დამცინო რააა... მართლა როგორ ხარ?
-არ ვიცი მგონი უკეთ თუმცა თავი ისევ ნტკივა და ეს ხმა ნერვებს მიშლის.
-ეგარაფერი მალე გამოკეთდები.
-ეგ უშენოდაც ვიცი და ხო მართლა დებილი ხარ.
-რატომ?
-ეხა შენ რო წყალში არ ჩაგეგდე არგავცივდებოდი.
-აუ ბოდიში ვიცი რომ ჩემი ბრალია, მაგრამ მეც ხომ ჩავხტი და აი ეხა შენს გამო დავდივარ გასიებული ცხვირით ამის გამო გარეთ ვერ გავდივარ.
-ხო მეც მაპატიე,მაგრამ შენს გამო ყელზე ჩემხელა ჩალურჯებული ადგილი მაქვს.
-ხო მაგისთვისაც გიხდი ბოდიშს
-.მიღებულია.
შუბლზე მაკოცა და ქვემოთ ჩავიდა. მერე ლანას დავურეკე და მოსვლა ვთხოვე გამართობს, ბევრს მეჭორავება და დროს ერთად გავიყვანთ.
-ჩემიი გოგოოოო...ხრინწიანი ხმით ასე ვთქვათ შევკნავლე ან რაღაც მსგავსი.
-ჩემი სულელი როგორ ხარ?
-აუ რავიცი თავი მისკდება და რომ გიყურებ ასე მგონია სამი ლანა დგას ჩემ წინ, მაგრამ მე ერთიც მეყოფა.
-აჰააა, რას აკეთებ?
-რავი ხან ვწევარ, ხან ვზივარ და ხან მძინავს. სხვა რავი დღეს რაც მოხდა ის არ მომიყოლია ხომ? ანუ რის გამოც ვარ ახლა ცუდად არ იცი ხომ?
-არა ნამდვილად არ მოგიყოლია აბა დაიწყე....საწოლზე გემრიელად მოკალათდა და მეც დავიწყე ყველაფრის მოყოლა გყშინდელი ჩემი და ლექსოს საუბრიდან დაწყებული ამ მომენტამდე ყველა დეტალი მოვყევი. ძლივს სუნთქავდა როცა მოვუყევი გაბოს რომ ვუკბინე.
-რა დაგიშავა ასეთი,რომ ჩემი სიძე არ შეიწყალე.
-ვერ გაიგე? ჯერ აუზში მაბანავა, მერე გავცივდი, ოთახში შევუვარდო ბალოში ვურტყი მაგის გამო ყელზე მიკბინა და გაბრაზებულმა მეც ვკბინე ცხვირზე და დადის ახლა გასიებულუ ცხვირით. აუ იცი რას გავს გაბოს ცხვირი ახლა?
-რას??
-დიდ პომიდორს...და ორივე ავხარხარდით, ორივე რა ლანა და მე ვხაოდი.
მთელი დღე ჩემთან იყო ქალბატონი მისი ქორწილის დეტალებზე ვისაუბრეთ და ბოლოს რატიმ მოაკითხა და წავიდა. მეც ძალა გამოცლილმა ძილი დავაპირე მაგრამ ვინ გაცდის რო ოთახში ლუკა შემომივარდა.
-ოეეე დაკაკუნება რა ხილია იცი??
-ეგ ისაააა ვინმესთან რო მიდიხარ და სანამ სახლში შეხვალ კარზე უნდა მიაკაკუნო?
-ხოო ეგააა.
-ეე ხმაზე რა მოგივიდა??
-აი ამას მოაყოლე დავიღალე უკვე ათასჯერ მივყევი ერთიდაიგივე, მაგრამ არა ისევ მე მოვყვე ჯობს თორემ ეს გააბუქებს და რამე ისეთს გეტყვის მეც კი გავოცდები...დავამატე და ყველაფერი მოვიყევი დილას რაც მოხდა იმაზე აბა ამ მასხარას ლექსოსთან საუბარზე რამეს მოვუყვებოდი?
-ეე ისე ლუკა ჯანო ასეთი ხშირი სტუმარი რატომ არ არის?
-ეგ შვედეთში ცხოვრობს და საუკუნეში ერთხელ ჩამოდის დღეს უკან წავიდა დილით უთენია.
-ააააააააა.... აბა ეხა მოყევი ნენესთან რა ხდება??
-ეჰჰჰჰ....აი იცით როგორ ამოიოხრა? აი კაი მოხუცს რომ კითხავ თავის ბედკრულ ცხოვრებაზე და ასე მწარედ ამოიხვნეშებს ზუსტად მასე ამოიოხრა.
-რა მოგივიდა?
-იმის მერე არ მინახავს რაც წვეულებიდან სახლში მივიყვანე. ასე მგონია თავს მარიდებს.
-კი არ გარიდებს სრცხვენია. იცი როგორი ტიპის გოგოა? აი საჯაროდ რომ თქვა ლოყაზე მაკოცაო მაგაზეც კი გაწითლდება, ისე კიდევ ძაან მაგარია ეგეც "იმენა" გიჟო გვყავს საძმოში.
-მოიცა გაბო გაიგონე?
-რა რა რა რამე მოხდა??
-ხოოო ბიჭი სალომემ იმენაოოო.
-რაოოოო???? ვაიმე ბრეგვაძის ასულო მოგკლავ მე რომ ვამბობ მსგავს სიტყვებს რამისააა გამატყაოს ხოლმე და თვითონ რომ თქვას ეგ არაფერი.
-კაით რა იყოთ ერთხელ ვთქვი და გადამაყოლეს რაააა და....ოპაააა დამერხააა ვლაპარაკობ და ჩემი ხმა არ მესმის... რა იქნა ჩემი ხმა??? აუუუუ ხმა წამივიდა ის ორი კიდევ დამცინოდა.
-სალომე რა დაგემართა გაგვებუტე და თავს იკატუნებ ვითომ ხმა წაგერთვა??
თავს ვაქნევ და ხელებსაც აქეთიქით ვაქნევ რომ მივახვედრო არათქო მაგრამ ესენი ხო გველები არიან ბოლოდონის გველები. თავს იკატუნებდნენ ვითომ ვერ ხვდებოდნენ რას ვაკეთებდი.ბოლოს გაბომ დაფა შემომიტანა ცარცით.ცარცი მომაწოდა და მეც დოდისამბით გამოვართვი გეგონება ცარცზე ალერგია არ მქონდა რაა.. რომ დამეწყო ქავილი და ხველება ვეღარ გავჩერდი როცა ორი კრეტინი მიხვდა რომ არ ვხუმრობდი ექიმი გამოიძახეს გამსინჯა და დასრულდა კიდეც ცხოვრება. ჩემხელა ნემსი ამოიღო და ინფარქტი დამემართა. საწოლიდან წამივხტი და მთელ სახლში დავრბოდი თან ფურცლებზე ვწერდი ნემს არ გავიკეთებ რომც მივკვდეთქო, მაგრამ გაბომ დამიჭირა და მაინც გამიკეთეს. მალე ჩამეძინა და რომ გავიღვიძე ჩემს საწოლში გაბო იწვა და წყნარად ეძინა. საათს რომ შევხედე ღამის ორი იყო. თავის ტკივილი არ მაწუხებდა, მაგრამ ხმა მაინც არ მქონდა თუმცა ოდნავ დამბრუნებოდა და ახლა ხმაჩამწყდარი კატასავით ვკნაოდი. ჩემთვის წყნარად ვიწექი და დებილივით ვუყურებდი ჭერს, როცა გაბო გადმოტრიალდა და მეც მის მკლავებში აღმოვჩნდი მიმწყვდეული. სიმართლე რომ ვთქვათ მასთან გატარებული ყოველი წამი მაბედნიერებს ის წუთებიც როდესაც ვჩხუბობთ, ახლა კი როცა მაგრად ვყავარ მიხუტებული თავის სხეულზე სიცხემ ამიწია კი არა ნორმას ასი ათასჯერ გადააჭარბა, გული მილიარდჯერ ფეთქავდა წამში, მუცელში კი მილიონობით პეოელა დაფრინავდა. მასთან ისედაც ახლოს ვიყავი და ახლა უფრო ახლის მივჩოჩდი, თავი მიკს კისერში ჩავმალე და ტკბილად დავიძინე. მემგონი ასე ტკბილად საუკუნეა არ მძინებია. დილით კი სწორედ ისე გამეღვიძა როგორც დავიძინე. გაბო ზემოდან დამცქეროდა და თმებზე მეფერებოდა.
-დილამშვიდობისა ახალგაზრდავ.
-დილამშვიდობისა პატარა ქალბატონო, როგორ გეძინა?
-ნორმალურად, მაგრამ ჩემი ხმა მაინც ნერვებს მიშლის.
-ხო მაგაში გეთანხმები იცი როგორი ხმა გაქვს?
-როგორი?
-როგორი და კატას რომ ატყავებენ და განწირული ხმით ჩხავის და ბოლოს უივე ვეღარც ჩხავის აი ეგეთი.
-რა იცი როგორ კნავის კატა როცა ატყავებენ.
-ფილმებიდან.
-კაი კაი და ხო იქნებ იბოძო ნება და გამათავისუფლო შენი მკლავებიდან ვინმე რომ შემოვიდეს კარგს არაფერს იფიქრებს.
-აააამმმ....იფიქროს რაც უნდა.
-მე მასე არ ვფიქრობ და როგორც მახსოვს შენ ჩემი შეყვარებული ან საქმრო არ ხარ და სჯობს ადგე წახვიდე და დაისვენო.ხმა არ ამოუღია იმედგაცრუებული სახით მიყურებდა, მაგრამ მართალი ვიყავი და ამიტომ ამჯობინა დანებებულიყო და ოთახიდან გავიდა. მისნაცვლად კი ჩემი ძმა ლექსი შემოვიდა. როგორც და/ძმა ისე ვართ ყველაფერს ვუყვები ის კი რჩევებს მაძლევს.
-დილამშვიდობისა.
-ასევე.
-როგორ ხარ სალო?
-აუ რავი ცუდად ვარ იმ მხრივ რომ ჯერ ისევ არ მაქვს ხმა სიცხეც მაქვს თუმცა დაბალი და უკეთესად ვარ რადგან ამწუთას გაბო ჩემს გვერდით იყო მთელი ღამე აი აქ იწვა და მეხუტებოდა სხვა არაფერი არ ყოფილა და წეღან არ უნდოდა რომ მისი მკლავებიდან გავეთავისუფლებინე შენი აზრით ეს რას ნიშნავს?
-სალომე ზოგჯერ მგონია რომ შტერი ხარ და თავს ჭკვიანად მაჩვენებ. ეს იმას ნიშნავს რომ შენს მიმართ გულგრილი არ არის ბოთევ...და თმები ამიჩეჩა.
-აუუ რა ვქნა ვერ ვერკვევი ამ სიყვარულის საქმეში და მომკალი თუ გინდა. გაგიკვირდება, მაგრამ მე შეყვარებული არასდროს ვყოფილვარ და შესაბამისად არც შეყვარებული მყოლი.
-მეღადავები??
-არა.
-შენ ასეთ ლამაზ გოგოს შეყვარებული არცერთხელ გყოლია და არც შეყვარებული ყოფილხარ?
-ხო რა იყო? არა თაყვანისმცემლები კი მყავდა მაგრამ სერიოხულად არავის ვუყურებდი და არც შემიხედავს ისე როგორც ბიჭსთვის.
-გასაგებია და თანაც რაღაც უაზრობააა, უბრალოდ იმისთქმა მინდა რომ შენი შეყვარებულის გარეშე ყოფნა უაზრობაააა.
-მესმის, მაგრამ რას ვიზამთ ასეც ხდება ხოლმე.
-მი სი მალატ დაოო.
-რაო??
-სვანურად მე შენ მიყვარხარს ნიშნავს.
-ააა მეც მიყვარხარ ძმაოო. ისე უშენოდ რა მეშველებოდა??
-არ ვიცი.მთელი ერთი კვირა საწოლში ვიწექო ყოველ საღამოს დედა, მამა, გაბო, ლექსო, მაია და როსტო ერთმანეთს ენაცვლებოდნენ და რიგრიგობით მივლიდნენ. ამიტომ მათი მადლიერი ვარ. დღეს მეღირსა ფეხზე ადგომა და აქეთ იქით ტანტალი. ავდექი თუ არა ეგრევე ლანას და ნენეს დავურეკე და შეხვედრა კაფეში დავნიშნეთ. მათთვის რომ არ მეთქვა, რომ მე ასი პროცენტით ვარ დარწმუნებული იმაში რომ გაბო მიყვარს მეც გავაფრენდი ნემეც და ლანაზე ხომ საუბარი ზედმეტია.


ბოდიში რომ ვაგვიანებ, მაგრამ იმედია მოგეწონებათ ახლაი თავი. ველი თქვენს შეფასებებს გამიზიარეთ თქვენი აზრი. ^_^ <3 :*