ნინი ახვლედიანი 18 წლის გოგონაა რომელსაც აქვს გრძელი და სწორი ქერა თმა, ულამაზესი ცისფერი თვალები, პატარა კურნოსა ცხვირი, და სქელი წითელი ტუჩები. ნინი საშუალო სიმაღლისაა, მას აქვს დიდი ულამაზესი მკერდი, წვრილი წელი, დიდი და მკვრივი საჯდომი და გრძელი ფეხები.
ხასიათი - ჯიუტი, პრინციპული, სამართლიანი, კეთილი, ძალიან მხიარული, ცანცარა და ქაჯი.
ნინის მამა დავითი ბიზნესმენია, დედა მარიამი დიასახლისი. ისინი ძალიან მდიდრები არიან და ნინის არფერს აკლებენ. რადგან ნინი მშობლების ერთადერთი შვილია ამიტომ ძალიან გამებივრებულია თუმცა თავში არაქვს ავარდნილი. ნინის ოჯახი ბათუმში ცხოვრობს თუმცა ნინიმ თბილისში ჩააბარა ამიტომ მშობლებმა თბილისში ბინა უყიდეს. ნინის ყავს ბავშვობის საუკეთესო დაქალი ლიზა არაბული. მას აქვს გრძელი შავი თმები, ცისფერი თვალები, კურნოსა ცხვირი და დიდი ტუჩები. ლიზაც ნინის მსგავსად საშუალო სიმაღლისაა. ლიზამაც თბილისში ჩააბარა და ამიტომ ნინი და ლიზა ერთად ცხოვრობენ.
- ლიზა გაიღვიძე უნივერსიტეტში პირველივე დგეს დავაგვიანებთ (ნინი)
- კაი რა ნინი დამაძინე (ლიზა) გოგონამ თავზე საბანი გადაიფარა.
- კარგი (ნინი)
ლიზას გაუკვირდა ნინიმ თავი რომ დაანება თუმცა ისევ განაგრო ძილი.
ორ წუთის შემდეგ ნინი დაბრუნდა ცივი წყლით რომელიც დაქალს თავზე გადაასხა. ლიზა წამოვარდა საწოლიდან, ლიზას სახეზე ნინის სიცილი აუტყდა. ლიზა ორი წუთი გაბრაზებული სახით უყურბდა ნინის თუმცა მერე თვითონაც აჰყვა მეგობარს სიცილში.
ნახევარ საათში ორივე მზად იყვნენ, ისაუზმეს და უნივერსიტეტში წავიდნენ. ხოლო როდესაც ლექციები დაუმთავრდათ სახლში ფეხით წამოვიდნენ.
- ვაიმე როგორ დავიღალე (ლიზა) მობეზრებულად გადაატრიალა თვალები გოგონამ.
- აუ ხოო.. ამიტომ საღამოს ბარში წავიდეთ და ცოტა გავერთოთ (ნინი) სასაცილოთ აათამაშა წარბები ნინიმ.
-კარგი (ლიზა) სიცილით უთხრა ლიზამ.
როდესაც სახლში მივიდნენ ცოტა დაისვენეს მერე კი მომზადება დაიწყეს. ლიზამ მუხლს ოდნავ აცდენილი თეთრი კაბა ჩაიცვა და თეთრი მაღლები, თმები მაღლა აიტანა და მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა. ნინიმ კი შავი მოკლე გამოყვანილი კაბა ჩაიცვა რომელიც თავის მშვენიე სხეულს კარგად გამოკვეთდა და შავი მაღლები, თმები გაიშალა და მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა.
----------------------------------ნინი-------------------------------------
- ვა ნიი რალამზიხარ (ლიზა)
- შენც ლამაზიხარ ღიმილით ვუთხარო ლიზას და ბარში წავედით. შოკოლადის ნამცხვარი და ფორთოხლის წვენი შევუკვეთეთ. როცა შემვეთ მოვიდა შოკოლადის ნამცხვრის ერთი ნაჭერი გადავიგე ამდროს კი ტელეფონზე დამირეკეს რადგან ბარში ხმაური იყო ავიღე ჩემი წვენი და გარეთ გავედი. როდესაც საუბარი დავასულე შიგნით შევედი თან წვენს ვსვამდი, ჩვენი მაგიდისკენ დავაპირე წასვლა თუმცა ვიღაცას შევასკდი და წვენი გადავასხი.
- თვალებში ვერ იყურები? მომესმა ბოხი და მკაცრი ხმა.
- უკაცრავად ბოდიშს გიხდით - ბოდიში მოვუხადე რადგან ჩემი ბრალი იყო.
- შენი ბოდიში ამ დასვრილ ტანსაცმელ ვერ უშველის. შენი თავის მეტს რო ვერავის ვერხედავ. - ისევ ისეთი მკაცრი და ბოხი ხმა ქონდა.
- მე კიარა შენ ვერ ხედავ შენი თავის მეტს ვერავის. საკუთარ თავზე შეყვარებული იდიოტი ხარ. - ისე ველაპარაკებოდი მისთვის არც შემიხედავს
- როგორ ბედავ ჩემთან ასეთ ლაპარაკს? იცი მე ვინ ვარ?
- კი ვიცი.. მამიკოს ფულებით განებივრებულუ ბიჭუნა ხარ. - წასვლას ვაპირებდი როდესაც მკლავში მაგრად მომიჭირა და წამებში თავკს მკლავებში მომიქცია. აი მაშინ შევხედე მის სახეს და გაოცებისაგან ენა ვეგარ ამოვიღ. ჩემზე ორი თავით მაღალი ბიჭი იყო, ყავისფერი თმები, ნახშირივით შავი თვალები, სწორი ცხვირი და საოცრად მიმზიდველი ტუჩებიი.. გაშტერებული ვუყურებდი მან კი ყურთან მიჩურჩულაა
- ეს არ შეგრჩებაა - მის ამ საქციელზე გამაჟრჟოლა მან მიხვდა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა შემდეგ კი ბარიდან გავიდა. როცა მოვიხედე ყველა მემიყურებდა მეკი ლიზასთან მივედი..