არვიცი როგორ მაგრამ მარის უნდა შევხვდე და ვუთხრა ყველაფერი, მაგრამ ჯერ ხვალ რა მოხდება არვიცი, ნათიას გაუტყდება მარი რომ არ ჩამოვიდეს. არა კიდევ ვცდი იქნებ ჩართო ტელეფონი.
-ალო-მიპასუხა.
-კარგათ ხარ? რატომ გქონდა გამორთული? სად იყავი?-მივაყარე-ვნერვიულობ შენზე-ბოლოს წყნარად მონატრებულად ვუთხარი.
-კარგად ვარ? შენ?
-უშენოდ ცუდად-სევდის დასაფარავად გავიცინე.
-ხოო.
-რა გჭირს არიტყვი?
-რავი ჯერ დეპრესია და ეხლა ნათია.-მოწყენილმა მიპასუხა.
-ხვალ ნათიას დაბადების დღე აქვს-მივხვდი არ ახსოვდა.
-რაააა? ხვალ 23-იაა?-გაოცებულია.
-კი მარი ერთი თვე გავიდა ვერ შეამჩნიეეე?
-ვერა სწრაფად გასულა დრო.
-ჩემთვის ნელა.-ხმადაბლა ვთქვი.
-რაა?რატო?
-არაფერი დაიკიდე.
ცოტა ვისაუბრეთ, ხვალ ნათიას დაბადების დღეზე იქნება. უკვე დროა ზურას დავურეკოო.
-ძმა სადხარ.
-სახლში. რაიყო? გჭირდები?
-თან როგორ.-ჩამეცინა.
-ამო ჩემთან მარტოვარ.
მალე ავედი ზურასთან თან ლუდიც ავიტანე.
-აბა დაიწყე.
-შეყვარებული ვარ.
-რააააა? ვინარის ის უბედური.
-წესივრად ეხლა.
-ვინარის? ვიცნობ? როგორია?
-კი იცნობ.
-არ მითხრა რომ ისაა ვიზეც ვიფიქრე.
-კი ეგ არის.
-შარში ხარ.
-ვიცი.
-დაგერხა, ხოიცი თვითონ ვინც უყვარს.
-გაჩუმდი რა ყველა ფეხებზე შენ დამეხმარე, მირჩიე რა გავუკეთო.
-გინდა რომ უთხრაა?
-აბა ჩუმათ როდემდე ვიყო, პასუხს მაინც გავიგებ.
-ხო მართალია აღარ დაიტანჯები მაინც.
მოკლეთ პირდაპირ ვეტყვი ყველაფერს.
............მარი.....................
აჩის ველაპარაკე, იდიოტი ვარ როგორ დამავიწყდა ნათიას დაბიდუბი, დღეს ჩავალ აჩის ვეტყვი დამხვდეს მაგრამ მინდა რომ ხვალ შევხვდე ნათიას, არადა დღეს უნდა წავიდე, რავქნა???? აააააა!მოვიფიქრე, აჩისთან დავრჩები. ახლა კი რა ჩავიცვა? რომელი კაბა? ...... რათქმაუნდა აი ეს.
აჩის ველაპარაკე და პრობლემა არააო. საჩუქარიც ასარჩევი მაქვს.
მოვემზადე და აჩისთან წავედი. კარები მალე გამიღო და ჩამეხუტა, "რასჭირს ამას? ასე მოვენატრე?"
-მოგნატრებივარ.
-თან როგორ-მალე მომშორდა-შემოდი ბოთე.
-თუ დამაცდი.-გავუცინე.
ბარგი გამომართვა
-კარგია ესეიგი დიდი ხნით რჩები.
-ერთი დღით.
-და ამდენი ტანსაცმლის ჩაცმას მოასწრებ ბოთე.-სულ მიცინის, სახე უბრწყინავს.
-რავი აბა. მართლა საჩუქარი არ მიყიდია და წავიდეთ რაა?-დავბრიცე ტუჩები.
-რა პრობლემაა.
მალე წავედით.
-რის ყიდვას აპირებ?
-მარტო ყელსაბამს ვუყიდი...
მაგრამ სამაჯურსაც...თუმცაააა საყურეებსაც უხდება და ბეჭედსაც უყვარს ბეჭდები ჩემ გოგოს.
-კაი წამო ვიცი რაც მოგეწონება.
უცებ მიმიყვანა და ამარჩევინა მეც გამიკვირდა ისეთი ლამაზი სამკაულები ამარჩევინა ძალიან სადა და ლამაზი, გულის ფორმის ყელსაბამი სამაჯური და ბეჭედი რომელსაც შიგნით კიდევ პატარა გული ქონდა საყურსც უბრალო იყო. სახლში დავბრუნდით.
-ყავას დალევ?
-კი .
სამზარეულოში გავედი და მალევე გავაკეთე ცივი გემრიელი ყავა.
-მმმმ უგემრიელესია.
-მადლობ.
ბურთები დავბერეთ ხვალისთვის, საჩუქარი ლამაზად შევფუთე .
-გინდა ფილმს ვუყუროთ?
-აუ ძაან მეძინება.
-ძილინებისა ტკბილი ძილი ბოთე.-შუბლზე მაკოცა.
-შენც-ვაკოცე ლოყაზე და ოთახში შევედი.
დილით 5ზე გავიღვიძე, შხაპი მივიღე, თმა დავისწორე და ხალათით გავედი სამზარეულოში ყავა მინდა, ნეტა აჩი სადაა?.
-აჩიიიიიი....ააააჩიიიი.
ოთახიდან გამოყო თავი რა
-რაიყო?
-გეძიბა? არვიცოდი ყავა დალიე გამოფხიზლდები.-ყავა მივეცი.
-რომელი საათია?
-5იიიი.
-კაი წადი მოემზადე.
-კარგი.
რა საყვარლად აქვს თმები აჩეჩილი, ტუჩები რაღაცნაორად ჩატეხა და რაღაც ამოუხსნელი გრძნობა დამეუფლა თითქოს უფლება რომ მქონდეს ტუჩებს მოვაჭამდი მართლა:D მივუახლოვდი და ლოყებზე ვუჩმიტე
-ნუ ხარ ესეთი საყვარელი რააა-დავეჯღანე და ოთახში შევედი, მაკიაჟი და ფრჩხილები გავიკეთე. კაბა ჩავიცვი
შავი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი, საჩუქარი ჩანთაში ჩავდე და მისაღებში გამოვედი. ვაუ ეს ჩემი აჩიკოაა? რა შენი?-გამეცინა-ლამაზად გამოიყურება თან ნავარჯიშები სხეული უკდება. უნებურად ტუჩზე ვიკბინე. ვაიმე გაჩერდი მარი რაა, რატომ მიღოს ასე უცნაურად????.
-ულამაზესი ხარ ბოთე.
-მადლობ შენც კარგად გამოიყურები.
........ნათია................
არმჯერა რომ მარის ჩემი დაბადების დღე დაავიწყდა, არმინდა არაფერი არმინდა,მხოლოდ ჩემი მარი იყოს აქ ჩემთან.
-სიხარულო როგორხარ?-ზურა ჩამეხუტა.
-როცა ჩემთან ხარ კარგად ვარ.
მოვემზადე 8-ზე რესტორანში წავედით მე და ზურა.
..............მარი................
უკვე 9იყო რომ მივედით რესტორანთან გარეთ დავიწყეთ ფეიერვერკების და ფრანების გაშვება, აი ჩემი ნათოც გამოჩნდა, სახე გაუნათდა და ყურებამდე იკრიჭებოდა რომ დამინახა. ჩავეხუტე.
-გილოცავვვვვ.
-მადლობ.
-მეც მიმალოცინე მარი.-ბუზღუნებდა აჩი.
მოკლედ ფრანები ერთათაც გავუშვით და დაიწყო მხიარულება, ვსვამდით, ვცეკვავდით და ვგიჟობდით. აჩიმ ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა.
-რამე მოხდა?-სახეზე ფერი აღარ ედო და ავღევლდი.
-ვიცი რომ ამის დრო არარის მაგრამ მინდა რომ გითხრა როგორ ძლიერ მიყვარხარ, მთელი არსებით მიყვარხარ....
-აჩ .......-არაფრის თქმა არ დამაცადა.
-ვიცი მარი რასაც მეტყვი უბრალოდ აღარ შემიძლია ამის დამალვა, თუ არას მეტყვი გპირდები ვეღარასდროს მნახავ, და თუ კის მაშინ მთელი ჩემი ცხოვრება გახდები და უსასრულოდ მეყვარები, ისე როგორც არავის არასდროს ყვარებია.

......................................................

ბოდიშით, აღარ დავაგვიანებ.
შემიფასეთ, როგორი?