დილით ადრე ავდექი და ოთახიდან გავედი, სამზარეულოში შევედი მაცივარი გავაღე.
-ბებო ლიკანი აღარაა?
-ისევ თავი გტკივა ხოო? არხარ შენ წამლის ღირსი.-ხმამაღლა მეუბნებოდა.
-კაი წავედი ვიყიდო.
გარეთ გავედი.
............მარიამი................
დილით აჩის ოთახში გავიღვიძე.
-აქ რამინდა?
ისე ვიკითხე თითქოს ვიე მიპასუხებდა, სწრაფად ავდექი და ჩემ ოთახში შევედი, მოვწესრიგდი და დაბლა ჩავედი სამზარეულოში ლიკანი ვნახე არიყო, ვერც გამაყუჩებელი ვნახე არადა თავი მტკივა ბევრი დავლიე გუშინ.
მისაღებში ვიყავი ნათია რომ ჩამეხუტა, ეს ისეთი მოყვარული იყო გავშეშდი.
-რამოხდა?
-მარ ვერ დაიჯერებ.
-თქვი.
-ოთახში ავიდეთ და იქ მიგიყვები.
მომიყვა რომ ზურა უყვარს და გუშინ ზურამ სიყვარული აუხსნა.
-დიდი ხანია რაც ზურა გიყვარს?
-კი.
-მერე არუნდა გეთქვა?
-რავი ვერ გითხარი.
გამახარა ამ სულელმა. საუბარი დავამთავრეთ.
-კაი მაღაზიაში უნდა წავიდე.
დაბლა ჩავედი გარეთ უნდა გავიდე, კარები გავაღე და აჩი დავინახე.
-სად მიდიხარ?-მიცინის
-წამალი უნდა ვიყიდო.-მეც გავუღიმე.
-მოდი უკვე ვიყიდე.-სახლში შემოვიდა.
როგორ გამიხარდა მეზარებოდა გარეთ გასვლა.
-ჩემი ბიჭი. -ლოყაზე ვაკოცე წამალი და ლიკანი გამოვართვი და გავედი.

ოთხივე სახლში ვიყავით და ტელევიზორს ვუყურებდით.
-აჩი როდის წავალთ?
-გინდა რომ წავიდეთ?-გაკვირვებულმა შემომხედა.
-კი.
-მაშინ დღეს წავიდეთ? რასიტყვით?-ყველას შესახებ მოგვხედა.
-დღეს წავიდეთ. იმათ ტყვილა ეკითხები-ზურაზე და ნათიაზე ვანიშნე-არესმით.
-შენც იცი.
-მოიცა შენც.-ორივემ გავიცინეთ.
_მარტო ჩვენ დავრჩით-ხელი გადამხვია მიმიხუტა და შუბლზე მაკოცა.
-შუბლზე დებილების კოცნიან- ტუჩები დავბრიცე.
-არა შუბლზე ანგელოზებს კოცნიან.
გამეცინა. ბარგი ჩავალაგეთ
-შეგიძლიათ წაიღოთ.
ბიჭებმა ბარგი მანქანაში ჩაალაგეს,ბებოს დავემშვიდობეთ და მანქანაში ვჯდებოდი რომ დავინახე თენგო თამთას კოცნიდა იმ იდიოტ გოგოს, ესეიგი მომატყუა რომ დაშორდნენ. მათკენ წავედი
-მარ სად მიდიხარ?-აჩი მიყურებდა.
-არსად.
მოვბრუნდი თენგომ დამინახა ჩვენსკენ წამოვიდა.
-სად მიდიხართ?
-შენგან შორს, აჩი წავედით.
უსიტყვოდ მოსწყვიტა მანქანა ადგილს. მორჩა დამთავრდა ყველაფერი. თენგოს მივწერე:" აი, ხო ხედავ ყველაფერმა აზრი დაკარგა,
უკვე არაფრის შესწორება არ გძალუძს შენ და
მე მაპატიე თუკი გული რამეზე დაგწყდა,
უსიტყვოდ გტოვებ, მაგრამ მტკიცედ მივდივარ შენგან ..."
და დავბლოკე.
-ყველაფერი დამთავრდა.-ხმამაღლა ვთქვი.
-რაა?-აჩიმ გაოცებულმა შემომხედა.
-ყველას გასაგებად ვამბობ არავინ თენგო აღარ არსებობს ჩემთვის! გაიგეთ?-მკაცრად ვთქვი.
ყველამ თავი დამიქნია გაოცებულ სახეებს ვუყურებდი.
ნათიასთან აღარ დავრჩი სახლში დავბრუნდი. არაფერს ვაკეთებ მხოლოდ წიგნებს ვკითხულობ.
-მარი დეე ნათია გირეკავს. -დედამ დამიძახა.
-მივდივარ.
ტელე ავიღე.
-როგორ ხარ ნათ?
-კარგათ, ესე უნდა დაგვივიწყოოო?
-კიდე ვინ დამავიწყდა? ზურაა?
-ჰო და კიდევ აჩი-გაჩუმდა ორი წამით-აჩი ძალიან ნერვიულობს ვერც გიკავშირდება, არც Facebook შემოდიხარ, ტელეც გამორთე და საერთოთ რა გჭირს?
-არაფერი-ვეცადე მხიარულად მეპასუხა.
-მატყუებ.
-არ გატყუებ.
-მაშინ მითხარი ხვალ რა დღეა?-გაბრაზებულია, ნეტა რა დღეა.
-რავი ზაფხულია.-ვეცადე მეხუმრა.
-არა რა ყველაფერი დაგავიწყდა, ვერასდროს დავიჯერებდი ამას.-ნაწყენია.
-ნათ არაფერი დამვიწყ......-ტუ..ტუ..ტუ..ტუ..
გამითიშა, ძალიან ვაწყენინე. ჩემი ტელეფონი ჩავრთე უამრავი სმს მომივიდა. გამოტოვებული ზარების, ნათიას, ზურას და აჩის უამრავი ესემესი. ნუ არვიცი მთელი ნახევარი საათი ტელეფონი არ გაჩერებულა მოდიოდა და მოდიოდა სმს.
.........აჩი.............
მარი სახლში დაბრუნდა, ვნერვიულობ მასზე, ნეტა როგორაა. უამრავი სმს გავუგზავნე, დავურეკე მაგრამ ტელე გამორთული ქონდა არადა რამდენჯერ ვცადე. ნეტა ხვალ რა მიხდება, იმედი მაქვს ახსოვს მარის ხვალინდელი დღე.


...................................................

გთხოვთ შემიფასეთ, თუ კარგია გავაგრძელებ, თუ არა აგარ დავწერ.