საღამო კარგად მიდიოდა: ნიკა ხუმარა და კონტაქტური ბიჭი აღმოჩნდა. უცებ ჩემი და ლევანის საყვარელი სიმღერა დაიწყოო მაცდურათ გამომხედა რაც ნიშნავდა რომ უარს არ მივიღებო და საცეკვაოთ გავედით. მალე თაკო და ნიკაც შემოგვიერთდნენ. არ გავცვალოთ პარტნიორები? სიამოვნებით და მალე ნიკას მკლავებში აღმოვჩნდიი....ხასიათი გამიფუჭდა ლეოზე ძალინ გავბრაზდიი...-არ გიხდება გაბრაზება, ყურთან ახლოს ჩამჩურჩულა-და რა იცი რომ გავბრაზდი?-სახეზე დაგეტყოო პირადად კიდევ უფრო ლამაზი ხარ...-ზედმეტი ხომ არ მოგდის?-კომპლიმენტი არსდროს არის ზედმეტიი მითხრა და ყურის უკან ნაზად მაკოცა...მისმა ასეთმა საქციელმა მთლად გამაცოფა ერთი კარგად ვუთვაზე ლოყაში და ადგილზე დავბრუნდი. ისიც მალევე მოეგო გონს და და უკან მომყვაა.-რა გავაკეთე ასეთი რომ ეს დავიმსახურე... თავი ისევ ინგლისში ხომ არ გგონია?-არა უბრალოდ ძალინ მომწონხარ და თავი ვერ შევიკავე, მაპატიე თუ გაწყენინე?!-ბოდიში მიღებულია და შემდგომში გაითვალისწინე. ვიცოდი რომ ძალინ ბრაზიანი იყავი მაგრამ ასეთი ..., უკვე გვიანია წავალ იმათ მოვძებნიი ხვალ ადრე ვარ ასადგომი წერა მაქვს და ვერ დავაგვიანებ -ტყუილად არ დაუწყო ძებნა ისინი გავიდნენ გავისეირნებთო, მოგიწევს ჩემი კავალერია აიტანო. ბარიდან გამოსულებს სახზე გრილმა სიომ გამიარა და მესიამოვნა: მოვკლავ ლევანს -რატომ?ჩემთან რომ მარტო დაგტოვა?-თუნდაც ეგ(ირონიული ტონით წარმოვთქვი) -დღეს დაგპირდი პირადად გნახავ მეთქი და სიტყვას ვერ გადავიდოდი. -ესეიგი შენ ხარ არა სკაიპის უცნობი მორიგი ტაყვანისმცემელი?-ამ სიტყვებზე სახე შეცვალა-მორიგი არა ერთდერთი და სამუდამოო-მის ნათქვამზე ხმამაგლა გადავიხარხარე . . .-რა გითხარი ეხლა ისეთი. მალე დავინახეთ ლეო და თაკო ორივეს შეშინებული და ფერკმთალი სახე ჰქონდა.არაფერი მიკითხია ისე ჩავჯექი მანქანაში(ლეოზე ისედაც გაბრაზებული ვიყავი ამ იდიოტის გამო.)ხმა არცერთს არ ამოგვიღია ისე მივედით სახლამდე. ლევანი ფანჯრიდან დამიქნია ხელი, ნიკა კი ახლოს მოვიდა და ყურში ჩამჩურჩულა: დღეს ყველაზე ბედნიერი ვარ რადგან შენ შეგხვდი... ტკბილი ძილი ანუკი, ტკბილი ძილი ნიკა! ვუთხარი ირონიულად და კიბები ავირბინეე. ოთახში შესულს თაკო ლოგინზე იჯდა და ღაპაღუპით ჩამოსდიოდა ცრემლები.(ასეთი თაკოს დანახვამ სულ დამავიწყა გაბრაზება) რა გჭირს თაკ ხო მშვიდობა--რა ვიცი აბა ტირილით მიპასუხა-რა მოხდა აღარ მეტყვი...--გოგო რომ ვცეკვავდით მითხრა წამო ცოტა გავისეირნოთო, მეც დავთანხმდიი მეგონა თქვენს პონტში(და ტირილს მოუმატა) -მერე- რაღა მერე სიყვარული ამიხსნა მითხრა მეტის დამალვა აღარ შემიძლია, ნახევარი წელია ეს გრძნობა მტანჯავს ან სულ დაგკარგავ ან სამიდამოდ ჩემი იქნებითო....მე გაოგნებული ვიჯექი შოკში ვიყავი. ვატყობდი ლეო გულ გრილი არ იყო თაკოს მიმართ ვკითხე კიდეც მარა მწრედ იუარა და შევეშვიი.-- მალე გამოვერკვიე სიტუაციდან და თაკოს ჩავეხუტე.-მეც არა ვთქვი რა მოხდა მეთქი მაგიტომ ტირიხარ სულელოო?-ხო. მეც მომწონს ლეო მაგრამ ამას არ ვამხელდიი დღეს კი ყველაფერი თავდაყირა დადგა. -რა დადაგა თავდაყირა!? - ანუკი ის ვიღაც არ არის, 4 წელია ვიცნობ. უცხოსგან რომ მომესმინა ეს სიტყვები ასე არ ვიქნებოდი დაბნეული,შენი საუკეთესო მეგობარია და უცებ.... ხო რა მერე მოგწონს? უყვარხარ? ღმერთმა ხელი მოგიმართოთ.თაკუნია იცი ეხლა რა ბედნიერი ვარ , დავიყვირე და საწოლზე ხტუნაობა დავიწყე. ჩემ ორ საუკეთესო მეგობარს ერთმანეთი უყვართ! შენ გაფრინე ხო სიცილით მითხრა თაკომ და ისიც შემომიერთდა ხტუნაობაში.-არა მართლა მაგრად მიხარია შენ და ლეო, ამას ვერ წარმოვიდგენდიი-შენ მართლა არ გაგიტყდება ლევანს რომ....რა უნდა გამიტყდეს გაგიჟდი უზომოდ ბედნიერი ვარ.(ჩავეხუტე) -მიყვარხარ ანუკიი მეც მიყვარხარ თაკუნია ბაკუნია. მოიწმინდ ეხლა ცრემლები და ტელეფონს უპასუხეე-- არა ლეოა !მერე ნუ გადამირევ კაცს დაელაპარაკე. თაკო აივანზე გავიდა მეც ფიქრებმა წამიღო... რაზე არ გადავიტანე ფიქრი მარა წინ სულ მისი ცისფერი თვალები მედგა. რა გემართება ანუკიი მოგეწონს? შევუძახე ჩემ თავს, არა ეხლა ამის დრო არა ...თაკოც შემოვიდა აივნიდან და მაგრათ ჩამეხუტა-აბა რაო მიყვარხარო?-ნუ ხარ შენ მაიმუნიი ბოდიში მომიხადა ასე პირდაპირ არ უნდა მეთქვაოო აბა როგორ უდა მეთქვა ირიბადო და გადავიხრხარე თაკოც ამყვა. არ ვიცი რა უნდა ვქნა ანუ მეშინია არ მინდა დავკარგოო მომწონს ერთია, მაგრამ რომ ვერ ავაწყოთ ურთიერთობა გამოდის რომ .....ნუ ფილოსოფოსობ რა :სიმპატიურია,არაა მექალთანე და ცანცარა, სერიოზულად რომ არ ფიქრობდეს არაფერს გეტყოდა.დავიძინოთ ეხლააა ხვალ წერა გვაქვს წერა....