სანდრო სახლში დაბრუნდა თუ არა ტელეფონი შეაერთა და უცდიდა როდის ჩაირთვებოდა..ჩაირთო თუ არა იმწუთში მოვიდა დანარეკები,თვითონ გადარეკა მაგრამ არვინ უპასუხა..მერე მის მდივანს დაურეკა,მდივანმა კი უთხრა რომ კლიენტებმა უკვე დატოვეს ქვეყანა და უარი განაცხადეს ასეთ უპასუხისმგებლო ადამიანთან კონტრაკტზე..სანდრომ ერთი კარგად შეიკურთხა და ტელეფონი მოისროლა...ისე მოეშალა ნერვები სულ აღარ აპირებდა წასვლას მაგრამ ბოლოს წავიდა მაინც..წარბებ შეჭმუხნილი მიაბიჯებდა ტყეში მარიტას ყვირილი რომ გაიგონა და იმ წუთას მისკენ წავიდა..შეშინებული მარიტა დაინახა,რომელიც თრთოდა..იმ წუთას მივარდა.
-მარიტა რა მოგივიდა?
მარიტა ხმას არ იღებდა..
-მარიტა!
ბოლოს მოვიდა გონზე..ხელები გააშვებინა და ფეხზე წამოდგა და უბღვერდა.
-რასაკეთებ აქ მარიტა?
-არაფერს!მივდიოდი!
-ჰო?და რატო ტირიხარ?ან ბუჩქებში რატომ იჯექი და ყვიროდი?კარგი წავალ მაშინ მე..
უცდიდა მარიტა რამეს როდის ეტყოდა მაგრმა რომ დაინახა დუმდა ზურგი აქცია და წავიდა..მარიტამ მუჭები შეკუმშა და დაიზმუილა..
-მოიცადე!
სანდროს რეაქცია არ ქონია.
-სანდრო მოიცადე!დაუძახა და უკან აედევნა,ხელზე ხელი მოკიდა და შემოატრიალა.
-რაგინდა მარიტა?
-მე...დაბნეული უყურებდა მარიტა.
-რა შენ?
-დავიკარგე ვახ!დამავალებ აქიდან თუ გამიყვან!
-იქნებ გეთხოვა უხეშობის გარეშე!რადაგიშავე მარიტა?
-არაფერი რა უნდა დაგეშავებინა!
-აბა რატომ მექცევი ეგრე?!
-ახლა არა რა გამიყვანე აქიდან გევედრები!დაგიოქებ თუ გინდა!
-არმინდა წავიდეთ.მხოლოდ ეს თქვა და წინ წავიდა..მარიტა კიდევ უკან მიყვებოდა დასჯილი ბავშვივით.
ნია ბიჭებს დაეწია..სულ ქოშინებდა..ნიკამ კი ჩანთა შეაჩეჩ ხელში.
-ვირი!
-მე მითხარი რამე მათხოჯო?
-ვაიმე აჰაჰჰაჰაჰ...სიცილი დაიწყო ნუცამ.
-რაგაცინებს?
-მათხოჯი სად მოიფიქრე!ენა ამოსაწყვეტო.
-რას მწყევლი გოგო!
-არ მაქ შენი თავი!გამოვა ვითომ მათეს გადახედა..ჰაა?რას დუმხართ?რატიკო?
-თუ არ დაჭამეს ერთმანეთი კი!
დანიშნულების ადგილას მივიდნენ და სუფრა გაშალეს..მალე სანდორც გამოჩნდა,უკან მარიტა მოყვებოდა..
გაბრაზებული მარიტა ნიას მივარდა.
-ვერ გადამირჩები!სახლში მივალთ ჩვენ იცოდე!
-აუუმარიტა რაიყო ვახ!გეყოს თორე მე ვეტყვი შენს მაგივრად რომ გიყვარს!
-ენა!გაიგონებს..
მარიტა რეზისკენ წავიდა და ჩაეხუტა..სანდორს არ გამორჩენია ეს მხედველობიდან..მათეს და ნიკას მიუახლოვდა.
-თქვენი ხელი ურევია ამაში?არშეგეცოდათ გოგო მარტო რო დატოვეთ ტყეში?ნადირი ან რამე რომ გამოვარდნილიყო და დაეგლიჯა?
-არა კაცო..ჩვენრა შუაში ვართ.
-მალადეც ძმებო.აჰა ნახე როგორ ეხუტება.თქვენი მოგვარებული საქმე რა იქნა.ვსიო ძმაო ეგ გოგო აღარ მიხსენოთ.
მარიტა რეზის ეხუტებოდა,იღიმოდა თან ელაპრაკებოდა რეზის.
-რეზიკუნა თუ არ გინდა წყალში გისროლო მითხარი რო ამაში შენი ხელი არ ურევია.
-რაში საყვარელო?
-არმჯერა!შენც?ყველამ იცოდით!თქვენ თუ ხმა გაგცეთ!რეზის იმხელაზე უბწკინა რეზიმ წამოიკივლა და ყველამ მას გახედა.
-აუ მეტკინა ტო ცოტა ნელა!
-ხმა შენ!
გაბუსხული წავიდა და ერთ-ერთი ხის ძირში დაჯდა..მიახლოებას ვერ ბედავდნენ..თუ გაბრაზდა მტრისას..მდინარეში ბანაობდნენ ყველა,ერთობოდნენ მარიტა კი იჯდა მოწყენილი და გაბრაზებული.მხარზე შეხება იგრძნო.სანდრო იყო.
-რაგინდა აქ?
-იმედია არ ფიქრობ რომ ამ ყველაფერში ჩემი ხელი ურევია!
-არც გამიკვირდება რომ ერიოს.
-კარგი რა..მასე მიცნობ?
-მშვენივრად გიცნობ!შენ ის ადამიანი ხარ სიყვარულს ერთს რომ ეფიცები,მერე ივიწყებ და ტოვებ მარტო,იქნებ ენატრებოდი იმ ადამიანს ვინც ასე მიატოვე?!და სხვაში გაცვალე!
-მარიტა მე არ..
-არმაინტერესებს არაფერი თქვა!
მარიტა ფეხზე წამოდა და ტყისაკენ წავიდა.
-ამდენი ხნის შემდეგ კიდევ?მარიტმა ეს გაიგონა და უკან შემოტრიალდა.
-კი!სანდრო უცებ შემოტრიალდა და თვალებში უყურებდა მარიტას..მერე მარიტა წავიდა..მდინარიდან რომ ამოვიდნენბავშვები სანდროსთან მივიდნენ..
-მარიტა სადა ტო?მათემ კითხა.
-მე რავიცი..
-ერთად არ იყავით წეღან?
-მერე წავიდა!მე მისი ძიძა ვარ?
-ოოო კაი რა ძმაო არ დაიკარგოს კიდე.
-წამო წავიდეთ თორე აღარასოდეს გამცემს ხმას..დაიწუწუნა ნიამ..
მარიტა კი უკვე სახლში იყო..კარგად დაემახსოვრებია გზა და პირდაპირ ოთახში შეაჭრა.სააბაზანოში იყო დიდხანს და მუსიკებს უსმენდა..მერე გამოვიდა და საწოლში შეძვრა..რეზის ტელეფონზე მიწერა რომოხვალ ოთახში შემოდიო..რეზიც როგორც მივიდა სახლში მარიტასთან შევიდა,სანდრომ ეს დაინახა და ცოფებს ყრიდა...მარიტამრეზის თხოვა წასულიყო აღარ შემიძლია თამაში ვითომ შეყვარებულები ვართო,სანამ გავაფუჭე სულ საქმე წადი ანისაც მოენატრებოდიო,რეზიც დილას უკვე წასული იყო...ნია კი დარჩა..მესამე დღეს ყველას დაუმშვიდობებლად მარიტაც წავიდა..მერე სანდრომ მოიმიზეზა რაღაც საქმე მაქვსო და მარტო დააწყვა თბილისში..დარჩნენ მათე,ნიკა და ნია..ისინიც წავიდნენ თბილისში..მათემ ნიას და მათეს გაუჩალიჩა..ცუდად ვარ და უკან დავჯდები დავიძინებოო..ასე რომ ნია ნიკუშას დაუსვა წინ...თბილისსი რომ ჩავიდნენ ნიამ მარიტა შემოირიგა..სანდრო არ ჩანდა ჰორიზონტზე..
მარიტა თბილისში რომ დაბრუნდა მაშინ გაოცებულები უყურებდნენ ანიტა და საბა აქ რაგინდა დასასვენებლად არ გაგიშვითო..მარიტამ დავისვენეო უკვე და შეგიძლია გადმომიფორმო კომპანია მზად ვარ შეუდგე საქმიანობასო...საბამაც რათქმაუნდა ეს გააკეთა მის შვილში დარწმუნებული იყო.
-კარგი შვილო აი საბუთები აქა ყველაფერი..ოღონდ ერთი პირობით.
-რა იყო მამიკონა მითხარი.
-ერთი ბიზნესმენია..მეწილეს ეძებს ერთი პროეკტია რა და შენ ინვესტიციას ჩადებ..მაქსიმუმ 1თვე მოგიწიოთ ერთად მუშაობა..ძალიან მნიშვნელოვანია ეს გთხოვ შვილო.
-კარგი მამა არაა პრობლემა.
მარიტა მის ოთახში მოეწყო..თავი გააცნო ყველა როგორც კომპანიის ახალი მართველი..აბა ისე ყველა იცნობდა და ყველას ძალიან უყვარდა მარიტა,ხოლო ახლა მათთვის ქალბატონი მარიტა გახდა..ყველაფერი კარგად მიდიოდა,მარიტა შეეჩვია ყველაფერს განაგებდა,ყველაფერი წესრიგში იყო,საბა და ანიტა ამაყობდნენ მისი შვილით,თან ბევრი დრო ქონდათ პატარებთან დასარჩენად ახლა და უხაროდათ ეს მაგრამ მარიტას სულ გადატვირთული გრაპიკი ჰქონდა..პირველი 1 კვირა არც ისე დამღლელი იყო..გაეცნო საბუთებს,შემოსავლებს,გასავლებს,კონტრაქტებს,შეხვედრებს...რადგან ყველაფერი უკვე კარგად იცოდა მზად იყო შეხვედროდა იმ ბიზნესმენს..ერთ დღეს კაბინეტში იჯდა,ტელეფონი რეკავდა მისი მდივანი იყო..
-რახდება ნინო?დაღლილი ხმით უპასუხა მარიტამ..ეძინებოდა,წინა ღამეს არ დაუძინებია..
-ქალბატონო,შეხვედრა რომ გოქნდათ ბიზნესმენთან,მოსულია...
-კარგი შემოუშვით.მარიტამ ყურმილი დაკიდა და თავი მაგიდაზე განათავსა..კარებზე კაკუნი რომ იყო.
-შემოდით.თქვა და თავი ნელ-ნელა აწია ზემოთ მაგიდიდან ტელეფონი რომ გადმოუვარდა..მის ასაღებად დაიხარა..აიღო,თავი აწია ჰოპ..ეს რას ხედავს მისი თვალები.
-აქ რასაკეთებ?შეუღრინა მარიტამ ალექსანდრეს.ჩქარა მოშორდი აქაურობას,მნიშვნელოვანი შეხვედრა მაქსვ ბიზნესმენთან..ყველაფერს გააფუჭებ!თან ეუბნებოდა და გარეთ წასასვლელად ექაჩებოდა..
-ნინოოოოო!დაუძახა მდივანს.
-გისმენთ ქალბატონო მარიტა!
-ხომ იცი მნიშვნელოვანი შეხვედრა რომ მაქვს!რატომ უშვებთ ჩემი ნებართვის გარეშე ხალხს?!
-კი მაგრამ..
-რა მაგრამ???
-თქვენ არ მითხარით უცდი შემოვიდესო?ცოტა ჩუმად უთხრა მარიტას მდივანმა ნინომ.
-რაააააა?ცოტა ჩუმად დაიყვირასავით და ნინოსკენ მიიწია.ესა ის ბიზნესმენი?
-დიახ.მარიტამ სანდროს გახედა რომელიც ირონიულად იყურებოდა..
-კარგი დაგვტოვე.კარები მიხურა და მისი ადგილისკენ წავიდა სანდრომ რომ გააკავა.
-ასე აპირებ ურთიერთობას შენს მეწილესთან?
-ღმერთო რა შეგცოდე...ჩაილაპარაკა თვისთვის..
-ბატონო სანდრო გთხოვთ დაბრძანდეთ და ვილაპარაკოთ საქმეზე.
-რათქმაუნდა ქალბატონო მარიტა.
-მოდი არ გვინა ეს ირონია..მხოლოდ საქმეზე ვილაპარაკოთ.
-გამიკვირდა შენი აქ ნახვა..ამ ამპულაში..
-რა არის აქ გასაკვირი?
-საქმე..
-ჰო საქმე.
მერე განიხილეს საქმის დეტალები..სანდროს ინვესტიციის ჩადება უნდოდა მშენებლობისათვის...უსახლკარო მოხუცებისათვის და ბავშვებისათვის..რადგან ეს დიდ ფინანსებთან იყო დაკავშირებული ეძებდა ვინმეს ვინ წილს ჩადებდა და ამ ყველაფრით დაინტერესდებოდა..ის კლიენტები იყვნენ ზუსტად მაშინ რომ გაუშვა ხელისგან ამათი მაიმუნობის გამო...ახლა ახალი იპოვა მარა ეს კომპანია თუ მარიტასი იყო ნამდვილად არ მოელოდა..გაოცდა..მარა ჭირდებოდა..თან მარიტასთან ახლოს იქნებოდა..
იმ დღეს მარიტა სახლში რომ შევიდა მშვობელები შეეგებნენ..
-როგორ ხარ შვილო?დაიღალე?
-ეს როგორ გამიკეთეთ?ჰაა?ამოიღეთ ხმა..
-რას გულისხმობ შვილო?საბა ჩაეკითხა.
-ჰო რამოხდა მარიტა?
-ვითომ არიცით!
-რამოხდა შვილო იტყვი?
-კარგი რა მამა!არიცოდით ხო არც ერთმა ვინ იყო ის ადამიანი ვისთანაც ჩვენი კომპანია ამხელა ფულის მიცემას აპირებდა?????დავიჯერო არ იცოდით ხო?როდის მიხვდებით რომ გავიზარდე და ჩემით მივხედავ ჩემ პირად ცხოვრებას!არ მჭირდება ‘მაჭანკლები’...
გაბრაზებული წავიდა ოთახისკენ,არ დალოდებია მშობლების პასუხს..დილას საუზმეზე რომ დაჯდნენ და დაინახა დამწუხრებული იყვნენ მშობლები მიმართა.
-მაპატიეთ..უბრალოდ ძალიან გავბრაზდი..
-კარგი არაუშავს შვილო..მიტო არ გითხარი რომ მეგონა მერე აღარ იმუშავებდი მასთან..
-სწორადაც მიხვდი..
წამოდგა და სამსახურში წავიდა..1თვე თვალის დახამხამებაში გავიდა...სანდროსთან როცა იყო სულ რაღაცნაირად გრზნობდა თავს უნდოდა მივარდნოდა და ეკოცნა,ჩახუტებოდა რამე გაეკეთებინა მაგრამ უძლური იყო...საქმეები რომ მოგვარდა მშენებლობაც დაიწყო..ხოლმე ხვდებოდნენ სანდრო და მარიტა ერთმანეთს მაგრამ ნაცნობებივით იქცეოდნენ..უბრალო ნაცნობებივით...მშენებლობა რომ დამთავრდა სანდროც გაქრა...აღარ ჰქონიათ კონტაკტი..მომდევნო 2წელი ისე გავიდა ვითომაც არაფერი..მარიტას სულ მუშაობდა...კომპანია წინ წაწია და შემოსავალიც ბევრი ჰქონდათ...მათე ამერიკაში იყო..რეზიკუნას ხშირად ხედავდა თქო მოგატყუებთ..რეზიმ და ანიმ იქორწინეს და მიყუჩეულები იყვნენ..სანდრო..სანდრო?არც ის ჩანდა..არც იცოდა სად იყო..ახსოვდა სულ..როგორ დაივიწყებდა...მაგრამ იმდენად აღარ ღელავდა მასზე როგორც ადრე..ალბათ იმიტომ რომ ვერ ხედავდა...მაგრამ იფიქრა არ იყო ბედი და როგორც მოვიდა წლების წინ ისე წავიდაო..ნია..ნიასთან ერთად იყო სულ თავისუფალ დროს..
ზაფხული იწყებოდა..მარიტა კი კომპანიაში იყო..მათე ჩამოვიდა და ყველა წავიდნენ სოფელში სადაც 2წლის უკან იყვნენ...სანდროს გარდა...ისევ არ ჩანდა..მარიტას ეხვეწებოდენ წამოდიო,მარიტამაც წამოვალ ცოტახანში საბუთები უნდა დავახარისხო..ბავშვები უკვე დიდები იყვნენ და სოფელში არ გვინდაო ამიტომ ბატუმში წავიდნენ ანიტა,საბა და ტყუპჩუნები..მარიტა კი იჯდა კომპანიაში და საბუთებს ახარისხებდა..უცებ რომ წააწყდა თავშესაფრის მშენებლობის კონტრაკტს..უცებ მოგონებებმა დაიწყო მასში წაღმა უკუღმა მოძრაობა..გაეღიმა..გადაწყვიტა წასულიყო და ენახა იქაურობა..რახდებოდა..საოცარი ადგილი იყო...ბევრი მოხუცები,საყვარლები იყვნენ ისეთი..ყველას თავისი პატარა მყუდრო ოთახები ჰქონდა...ბავშვები...რაღაცა საოცრება იყო..ზოგის სულ პაწაწუნა..როგორ გაიმეტა მშობელმა ასე დაეტოვებინა..წასვლას აპირებდა ერთი ადგილი რომ დაინახა..საოცრება იყო ეს ნამდვილი..პატარა სამოთხესავით..მაგრამ მინის კარებს ეწერა გარე პირთა შესვლა აკრძალულია..მაგრამ ამაზე არც მიუქცევია ყურადღება..არც ჩაუთვლია მისი თავი გარე პირად..მის გამო არსებობდა ეს ადგილი..ვიღაცა გოგონამ გააჩერა არ უშვებდა..მარიტამ თავისი გაიტანა დამაინც წავიდა..ოთახიდან კიბეებით ჩადიოდი პატარა ბაღში სადაც შადრევანი და ყვავილები იყო...სარწეველაც იყო..შიგნით ჩაეშვა და თვალები დახუჭა..ძალიან მოეწონა აქაურობა..უცებხმა გაიგონა..იცნო იმ წუთას..ცოტა დაბოხუბულიყო მაგრამ მაინც...
-უკაცრავად აქ გარე პირთა შემოსვლა აკრძალულია!
მარიტამ თავი შემოატრიალა და ღიმილით უყურებდა.
-და მე გარე პირი ვარ?
სანდროსაც გაეღიმა მისი დანახვისას..
-დიდი პატივია შენი აქ ხილვა მარიტა!რამ მოგიყვანა აქ?
-უბრალოდ..აი ასე დამაინტერსა და მოვედი..
-კარგი გიქნია..
-დიდი ხანი გავიდა..არ ჩანდი..
-ხო საზღვარგარეთ ვიყავი..გამიკვირდა შენი აქ ნახვა..
-ალბათ გულმა მიგღზნო აქ რომ იქნებოდი და მიტო მოვედი..სიცილი დაიწყო მარიტამ.
-წამოდი კაბინეტში შევიდეთ.
მარიტაც გაყვა..კაბინეტში შევიდნენ..კარგად იყო მოწყობილი.სანდრომ ყავა მოატანინა გოგონას..
-იცი რადგან აქ ხარ შემოთავაზება მაქვს..სანდრომ დაიწყო საუბარი..
-გისმენ..
-გაფართოება მინდა...
-თავშესაფრის?ეს ხომ არაჩვეულებრივი აზრია!თანახმა ვარ..
-მოიცა ჯერ ხომ არ შემომითავაზებია.
-არა!ხოდა ხვალმოდი ჩემთან კომპანიაში..ახლა მეჩქარება უნდა გავიქცე.
მარიტამ იქაურობა დატოვა და სახლში წავიდა...საოცრად ბედნიერი იყო სანდრო რომ ნახა..გაიღვიძა მასში ძველმა გრძნობებმა..მეორე დღეს როგორც შეთანხმდნენ სანდრო კომპანიაში მოვიდა..
-ხომ არ გაცდენ..იქნებ სადმე მიდიოდი დასასვენებლად..
-სოფელში ვაპირებ წასვლას მოგვიანებით.
-ჰო?მეც დამპატიჟა მათემ..
-ხო..იქნებ ერთად წავიდეთ კიდეც..სიცილით უთხრა მარიტამ..ახლა საქმე..მერე ილაპარაკეს როგორ მოხდებოდა გაფართოება...რა ხარჯებთან იყო დაკავშირებული..საუბრის ბოლოს მარიტას რომ ეგონა უკვე მიდოდა სანდრო,უცებ მოულოდნელი შეკითხვა გაისმა..
-რეზი სადა?ერთად ხართ ხომ ისევ?
მარიტა ანერვიულდა..ხელები გაუსვა ერთმანეთს.
-კი რათქმაუნდა!რეზი დაკავებულია და..
-გასაგებია.
-იცი მალე დაქორწინებას ვაპირებთ!ქორწილში დაგპატიჟებ აუცილებლად..გაუღიმა..ეს რატომ დააბრეხვა არც თვითონ იცის მაგრამ უნდოდა სანდროზე რაღაც შთაბეჭდილება მოეხდინა,აინნტერესებდა კიდევ თუ აინტერესებდა სანდროს ის...რეაქციას მოელოდა...მაგრამ საოცრება ეს ბიჭი როგორ გააკონტროლა მოზღვავებული ნერვები არც კი ვიცი...უბრალოდ მაგიდის ქვეშ მუჭები მაგრად შეკრა მაგრამ მალე დამშვიდდა და მარიტას გაუღიმა და ფეხზე წამოდგა..
-ჰო?
-ჰო!
-ძალიან კარგია..უფრო და უფრო უახლოვდებოდა მარიტას..მარიტა კი უკან-უკან მიიწევდა..ღლავდა..დაცხა თითქოს,ყლს ისრესდა და სუნთქვა უჭირდა..სანდრო კიდე უფრო და უფრო წინ მიიწევდა ბოლო გაჩერება მარიტას ტუჩები აღმოჩნდა..როდესაც მოშორდა თვალებში უყურებდა..
-მართლა თუ მიყვები რეზის ცოლად..მაშინ გილოცავ!
მხოლოდ ეს თქვა და კაბინეტი დატოვა..ანერვიულებული იყო..დიდად არ ჯეროდა ამ ყველაფრის მაგრამ მაინც..მომდევვნო ორი დღე აღარ გამოჩენილა სანდრო..მარიტაც ღლავდა..მიხვდა რომ აღარ აინტერესებდა სანდროს ის და საბოლოოდ ჩაიქნია ხელი...მაგრამ სანდრო გამოჩნდა და აცნობა რომ საქმეში კიდევ იყო ერთი მეწილე და საღამოს შეხვედრა ჰქონდათ ერთ-ერთ რესტორანში...მარიტას გაუხარდა სანდროს გამოჩენაა,საღამოსთვის გამოეწყო და წავიდა..სუფრასთან იჯდნენ რესტორანში წყვილი რომ შემოვიდა,ბიჭმა გოგოს ტუჩებში აკოცა და მაგიდასთან დასვა..
-მარიტა..
-რამოხდა?
-ის რეზი არა?
-რა რეზი?სად რეზი?უცებ უკან მიტრიალდა და უნდოდა მომკვდარიყო..რეზი და ანი იჯდნენ მაგიდასთან..რეზი ანის ეფერებოდა თმებს.
-ჯანდაბა..ჩაიბურტყუნა მარიტამ..
-რახდება მარიტა?საქმროს არ მიესალმები?
-ჰო რათქმაუნდა..უკაცრავად დაგტოვეთ ცოტახნით.
მარიტა წამოდგა და რეზის და ანის მაგიდისკენ დაიძრა.
-ვსიო მკვდარი ვარ!თქვენ მომკალით!რაღა ამ რესტორანში და ახლა მოდით..ღმერთო რავქნა სანდროა იქ არ გაიხედოთ..
-ჩამოგენგრა ცა მარიტუნა თავზე?
-აუ რეზიიიიიიი...
-გითხარი მე თავიდანვე ცუდი აზრია თქო..
-კაი რაცა ისა..ორივე გადაკოცნა და ისევ ფეხზე დადგა...თან განწირული ხმით ლაპარაკობდა.
-გეხვეწები რა შენი დახმარება მჭირდება..ბოლოა..
რეზი თან მარიტას უკან იყურებოდა და იღიმოდა.
-მაპატიე ამჯერადტყუილები აღარ გვინდა!
-არ გაპატიებარასოდეს ახლა რო ასე დამტოვო!რას იღიმი იდიოტო?სულ ცოტა 3მაგიდის იქით ზის ის იდიოტი და მე რავქნა კიდე არვიცი!ნერვიულად ლაპარაკობდა და ფეხებს აკაკუნებდა ძირს...მემგონი მთელ დარბაზს ესმოდა მისი ფეხების ბაკუნი.
-გირჩევ გაჩუმდე..
-რა რატო?
-უკან.
-რა უკან???
უკან მიიხედა ირონიული მზერით მდგარი სანდრო დაინახა..უცებ შემოტრიალდა წინ..
-მ ო გ კ ლ ა ვ! პირის მოძრაბით თქვა და უკან შეტრიალდა გაღიმებული სახით.
-უნდა წავიდე დამირეკეს.
ეს თქვა და სასწაფოდ დატოვა რესტორანი..გვიანი იყო ახლა კომპანიაში დაცვის გარდა არავინ იქნებოდა და იქ წავიდა..შუქები ყველგან ჩამქვრალი იყო..მასთანაც არ აინთო კაბინეტში..ჟალუზები ჩამოაფარა და პატარა სანატი აანტო..ვისკი ქონდა იქვე კარადაში გამოიღო,ფეხზე გაიძრო და სკამში ჩაესვენა,ფეხები კიდე მაგიდაზე შემოაწყო..ნახევარი ბოთლი დალეუი ჰქონდა სანდრო რომ შემოვარდაკაბინეტში და შუქი აანთო..მარიტამ თვალებზე აიფარა ხელები..
-ჩააქვე იდიოტო!
-რასაკეთებ მარიტა?
-ვსვამ!

ესეც ახალი თავი..კიდევ ერთი თავი იქნება ალბათ..ბოდიშით დაგვიანებისათვის მაგრამ მართლა არ მქონდა დრო,აი საერთოდ ვერ ვიცლიდი კომპიუტერთან მოსასვლელად საწერად ხო ზედმეტია..ხოდა ახლაც მეძინება მაგრამ დავწერე ახალი თავი იმედია ძალიან ცუდი არ გამომივიდა... აბა ველოდები შეფასებას თქვენგან ჩემო საყვარლებო<3