-რა უნდა მკითხო ისეთი რასაც ვერ გეტყვი-ნუცამ ფეხი ფეხზე გადაიდო და მოწევა დაიწყო.
-ჯერ შენზე გკითხავ, მერე მარიზე რადგან დაჩის ეწყინება კიდე რამეზე რო მოტყუვდეს. 1. შეყვარებული გყავს?-ზუსტად ამ დროს ნუცას დაურეკეს ტელეფონზე-ვაკო? ვინ არის ვაკო თან გული გიწერია.
ნუცა და ვაკო ერთად იყვნენ ადრე, ახლა ის ურეკავდა შერიგების სათხოვნელად. ნუცამაც გადაწყვიტა რომ თუ დათანხმდებოდა სანდროს აეჭვიანებდა.
-ალო?(ნუცა)
-ნუცი, ხვალ არ მნახავ?(ვაკო)
-რა გინდა
-შემირიგდი რა, ძაან მიყვარხარ ტო...
-ვაკო...
-ნუცი, მაგრა გიცნობ და ვიცი რო შენც გიყვარვარ უბრალოდ მარის რჩევებს უსმენ სულ და შენთითონ შენი აზრი არ გაქ. ერთხელ მაინც სწორი არჩევანი გააკეთე.
-ვაკო მეც მომენატრე...
-აუ ძაან მიყვარხარ ნუცი, ვიცოდი რო გიყვარდი და არ აღიარებდი. გამოხვალ?
-ეხლა ვერა, მოგწერ მერე
-კაი მიდი ჩემო სიცოცხლე
ნუცამ გათიშა და სანდროს დაუბრუნა ტელეფონი.
-პასუხი გაგიცია, აი შენი შეყვარებული. იცის მე რო გიყვარვარ?
-შენ აღარ მიყვარხარ. მე და ვაკო დიდიხანია ერთად ვართ.
-ააა, დაგიჯერე. კაი შემდეგი კითხვა ლევანიმ იცის რო ეწევი?
-არა
-ეხა ვაკოზე მომატყუე თუ სიმართლე თქვი?
-მიყვარს
-შემდეგი, რამდენი ხანია გიყვარვარ?
-სანდრო დავიღალე უამრავი კითხვა დამისვი დავიღალე
-არა, რასაც გკითხავ იმას მეტყვი 1 წელი? 2? 5?
-სანდრო!!
-კარგი, ლევანის ვურეკავ
-ბავშვობიდან.
სანდრო სიცილს ძლივს იკავებდა.
-კარგი, იცი შეყვარებული რომ მყავს?
-კ...კი-ნუცამ არ იცოდა მაგრამ არ უნდოდა შეემჩნია სანდროს, ტუჩზე იკბინა
-იტყუები ნუცი.
-სანდრო სხვა საქმე არ გაქ? მე აღარაფერს გეტყვი
-კარგი. სუ რო ლევანს დავურეკავ ვხედავ მართლა ხმას არ ამოიღებ. მე არ მოვრჩენილვარ, გშია?
-კი,კარტოფილს შევჭამ
-არა, რამე სასარგებლო არ გიცდია?
-არ მოგცემ უფლებას ისე მაჭამო როგორც ირაკლიმ მარის.
-მართალი ხარ მე ექიმი ვარ და სხვანაირად გაჭმევ გადასხმით
-ჰაჰაჰა რა სასაცილოა
-მართლა თუ არ გინდა ლევანმა უთხრას შენ მშობლებს და იმათმა უარესად დაგსაჯეს თან პლიუს დარწმუნებული ვარ ვაკოზეც არ იციან და უარესად მოგექცევიან.
-და რა 2წლის ბავშვი ხომ არ ვარ ხილის ჭამით დამსაჯო
-და მაგას შენ ამბობ მე უბრალოდ რამე სასარგებლოს ჭამა შემოგთავაზე სალათს გავაკეთებ და მოვალ, აქ რო აღარ დამხვდე გეფიცები პატარა მოგძებნი და მერე უკვე მართლა ცუდად ვილაპარაკებთ.
სანდრო გავიდა. ნუცა მაშინვე კარს მივარდა, გააღო და გაიქცა. გარეთ ტაქსი გააჩერა და წავიდა. მარი სამზარეულოში ჩავიდა.
-რას შვები აწამებ ნუცას?
-კი, ეხლა შენზე მეტყვის ყველაფერს არა და ლევანის ვურეკავ
-არ იტყვის
-ვნახავთ
სანდრო ოთახში შევიდა, როცა ნუცა იქ არ დახვდა გაბრაზებული დაბრუნდა სამზარეულოში.
-სათამაშო გამექცა შენ გაუშვი?
-არა, სანდრო ეხლა სუ რო გინდოდეს ვერ მოძებნი.
-მაგას არც ვაპირებ მოვა ეგ აქ და მიიღებს.
-კაი რა, ცოდოა.
-რატო, ისე ძველი სათამაშო გამექცა ახალი წინ მიდგას. დაჩიი მარი ჩემიაა
-კაი(დაჩი)
-მე რა უნდა მკითხო არაფერს გეტყვი და ვერც დამაშანტაჟებ-მარი ადიოდა ზემოთ უკან გახედა და უთხრა-სანდრექს იქით შემილია დაგაშანტაჟო მემგონი შენი სათამაშო შენთვის ძვირფასია და გიყვარს-სანდრო ამ სიტყვებზე გაეკიდა მარის მაგრამ მოასწრო ოთახში შესვლა და კარის დაკეტვა.
-საშ გთხოვ ჩადი
-დაჩიმ მთხოვა
-...
-რას შვებით შენ და ირაკლი?
-არც არაფერს
-მარ რამდენი ხანია გიცნობ, მე უბრალოდ ვეთანხმები დაჩის ზოგ რამეში. ჩემზე კარგად ეგ შენი ირაკლიც კი არ გიცნობს. ნუ მესწერვები რადგან ერთადერთი ვარ რომელიც სიტყვების გარეშე გიგებს. ისიც ვიცი რომ ის დებილი კატო გიშლის ნერვებს. მარ ჩემთან მოტყუება სუ რო გინდოდეს არ გამოგივა.
მარი საშას ჩაეხუტა. საშამ შერიგების ნიშნად სიგარეტი მიცა ორივე დაჯდა და დაიწყეს მოწევა. მარის ტელეფონი არ ქონდა რადგან დაჩიმ გამოართვა და ირაკლის ვერ ურეკავდა და საშა ოთახიდან არ გადიოდა რომ გაპარულიყო და ჩუმად მაინც აეღო. ირაკლი ვერ ჩერდებოდა, საბა ძლივს აკავებდა რომ მარისთან არ ასულიყო და დაჩი არ ეცემა იმის გამო რო არ უშვებს სახლიდან.
საღამო ისე გავიდა რომ ნუცა მარისთან არ გამოჩენილა. მარი სავარძელზე იჯდა საზურგეს ეყუდებოდა და საშას ედო მისი ფეხები, სანდრო, ლუკა და დაჩი ფეხბურთს უყურებდნენ. პივას სვამდნენ, მარი იძულებული იყო ქვემოთ დარჩენილიყო რადგან ტელეფონი არ ჰქონდა და ზევით მარტო ვერაფერს ვერ აკეთებდა. ამ დროს დაჩის სამსახურიდან დაურეკეს, ლუკას მანქანით სანდროსთან ერთად წავიდა საჭესთან ლუკა იჯდა.
-საშ, გთხ...
-კაი ოღონდ ნახევარ საათში ამოდი, დაჩი მომკლავს სახლში რომ არ დამხვდე.
მარი ეზოში ჩავიდა. საბა,ირაკლი,კახი,კოტე და კატო ეზოში იყვნენ. ირაკლი გიჟივით დადიოდა აქეთ იქით და ეწეოდა.მარი სიცილით კვდებოდა სანამ ირაკლი ნერვიულობდა. ბოლოს უკვე ბოლო ხმაზე იცინოდა ირაკლიმ შეამჩნია, მაშინვე მისკენ წავიდა/
-ჩემი დებილი, გაგაცინებ მე შენ-მივიდა და ხელში აიტაცა, აკოცა.
-აჰაჰაჰ, კაი დამსვი.
ირაკლიმ მარი დასვა.
-როგორ მოახერხე
-რავი წავიდნენ დაჩი და დანარჩენები, საშამ გამომიშვა.
ორივე დანარჩენებთან მივიდნენ.
-პრივეტ(საბა)
-რას შვები მარუუს?(კახი)
-რავი არაფერს, მე მეგონა შენ წყნეთში იყავი
-მე ვთხოვე დარჩენა და მერე ერთად ავდივართ(კოტე)
-იკა შენ?(მარი)
-ამოდის-განათებაზე მიყუდებული იყო კატო, ერთადერთი თქვა და მოწევა გააგრძელა. ლურჯი ჟაკეტი ეცვა, კაპიშონი თაზე ეფარა, თმები გაშლილი ჰქონდა და ნაღვლიანი თვალებით უყურებდა ირაკლის.
-ადიხარ?(მარი)-თითქოს ვერ გაიგო კატოს ნათქვამი
-კი-ირაკლის ცოტათი არ ესიამოვნა მარის საქციელი და ცივად უპასუხა.
-მარ, ფეხი როგორ გაქ
-აუ რავი აღარ მტკივა მარა რა ტყუილად წავედით ზღვაზე
-შენ შეილება კი მარა მე ორივე საღამო ბარში ვიყავი(საბა)
კოტეს და კახის გაეცინათ.
-გუშინ ვნახე ალექსანდრე(კახი)
-სად?(ირაკლი)
-ჩვენ უბანში იყო, ძმაკაცებთან ერთად(კოტე)
-აბა მარტო როგორ მოვიდოდა ეგ ყ.. შიშისგან ჩაი*ვამდა
-კარგი ირაკლი(მარი)
-ვინ არის ალექსანდრე(კატო)
-მარის ყოფილი(ირაკლი)
მარი უკვე იმდენად გაბრაზდა ირაკლიზე რომ მზად იყო სახეში გაერტყა, ყველა როცა ლაპარაკობდა შემოუტრიალდა და ის იყო უნდა დაერტყა რომ ირაკლიმ ჰაერში შეუჩერა ხელი.
-არ ქნა ეგ მეორედ.-ირაკლიმ ზედმეტად სერიოზული სახით შეხედა.
საბას ეცინებოდა მაგრამ არ უნდოდა იკას შეემჩნია.
-მეჩქარება, ალბათ დაჩი მალე მოვა.
-კაი დამირეკე რო ახვალ.-იკამ აკოცა
მარიმ არაფერი აღარ თქვა დაემშვიდობა დანარჩენებს და ავიდა სახლში. საშა სამზარეულოში იყო, ლუდს სვამდა.
-ამოხვედი?
-ხო. მომაწევინე
-არ მაქ
-ვის ატყუებ
-მართლა აღარ მაქ
ამ დროს დაჩი და სანდრო შემოვიდნენ.
-ვაა, მე მეგონა სახლში არ დამხვდებოდი და მზად ვიყავი საშას დასახრჩობად.
-ვაჰაჰაჰაჰ(მარი)
-ნუ იაზვობ. გვიანია ადი ოთახში.
-საშ ამო რა(მარი)
-საშა დარჩი, მარიმ უნდა დაიძინოს(დაჩი)
-12ზე? შენ თავი რამეს ხო არ მიარტყი(მარი)
-მე არა და შენ კი.(დაჩი)
-კაი დაჩი რა დაგემართა, საშა აყევი(სანდრო)
საშა და მარი ავიდნენ ზემოთ.
-ნუ ეჩხუბები პირიქით ნერვებს უშლი მარ.(საშა)
-აბა ტვინი მიაქვს
-დამნაშავე ხარ და იმიტომ, როცა უკვე ხმას აღარ ამოიღებ ნელ ნელა დამშვიდდება და არ მოგიწევს სახლში დარჩენა. მე დაველაპარაკები.
-კაი
-ეხა მიდი კომპიუტერი აიღე და ფილმს ვუყუროთ ჩვენი ტრადიცია. მიდი გამოიცვალე მეც მოვალ 10წუთში.
საშამ და მარიმ გამოიცვალეს და დაწვნენ. მარის საშა მართლა ძმად მიაჩნდა ამიტომ მათთვის ესე ერთად წოლა ჩვეულებრივი საკითხი იყო. ეს იგივე იქნებოდა რომ მარი და დაჩის დაეძინათ ერთად. ჩართეს ფილმი და დაიწყეს ყურება, საშა იმდენად დაღლილი იყო ნახევარი საათის შემდეგ ჩაეძინა, შემდეგ მარიც მიყვა. დაჩი გვიან შევიდა, კომპიუტერი აიღო მათი საწოლიდან და გამორთო. საშა პატარა ძმასავით უყვარდა და უხაროდა რომ მან მაინც გამონახა საერთო ენა მარისთან. თვითონაც გავიდა დასაძინებლად.
***
დილის რვა საათიც არ იქნებოდა როცა ტელეფონზე ნუცამ დაურეკა.
-გადაბნელდი ნუცა მძინავს
-მარი ადექი სავარჯიშოდ მივდივართ
-არ არსებობს
-კი, თუ არა და მოვალ შენთან და მე აგაყენებ
-ვერ მოხვალ სანდრო აქ არის
-ჯანდაბა, საშაც ააყენე და მიდი
-მე მოვალ, საშა დაღლილია.
მარი მალე ადგა. აბაზანაში შევიდა გადაივლო და სპორტულები ჩაიცვა. ჩუმად ჩავიდა ქვევით, თურმე დაჩი უკვე სამსახურში იყო. სახლთან ნუცა ელოდებოდა. გარეთ რო გავიდა დაინახა ნუცა და ნუცას თავის ოდნავ ზევით თმები, ეს ლუკა იყო რომელიც იმალებოდა მის უკან.
-სიუპრიიიზ!(ლუკა)
-არააა
მარი ლუკას ჩაეხუტა
-სად იპოვე
-დავურეკე, წავედით ეხლა ესეც ჩვენთან ერთად ირბენს
სამივე წავიდნენ და 1 საათის შემდეგ დაბრუნდნენ, უკანა ეზომდე სირბილით გავიდნენ სადაც საბა იყო. საბამ მარი მაშინვე შეამჩნია და მივიდა.
-რას შვებით?
-საბა ეს ლუკაა ჩვენი ძმაკაცი
-სასიამოვნოა, ნუცი მასწავლე როგორ აყენებ ამას რვა საათზე-საბამ და ნუცამ სიცილი დაიწყეს.
-ჰაჰაჰჰაჰა, დაჩის გამო ისეედაც ვერსად გავდივარ სანამ სამსახურშია გადავწყვიტე გარეთ გასვლა.
-მე ეხა კატოს და ირაკლის ველოდები
-რა ერთად მოდიან?
-...
-საბა!
-არაფერი.
ამ დროს ირაკლი და კატო მოვიდნენ.
-მადლობა სასიამოვნო საღამოსთვის იკა(კატო)
-არაფერს
კატო წავიდა, მარის თავში ეს ფრაზა უტრიალებდა ,,მადლობა სასიამოვნო საღამოსთვის’’ ვერ ხვდებოდა რა მოხდა. მაშინვე სიტყვის თქმის გარეშე ისევ სირბილით ავიდა სახლში, ლუკა და ნუცა უკან გაყვნენ.