-გაიგე დათო??? გიორგის გარეშე აქ მოთრეული არ გნახო- ჩაჰყვირა ძმას მაიკომ ტელეფონში და უმალვე გამორთო რათა დათოს თავის მართლება არ მოესმინა თუ რამდენი ეცადა და რატომ ვერ დაითანხმა მისი საუკეთესო მეგობარი გიო მაიკოს კონცერტზე წასასვლელად.
-დაც ესეტი უნდა ტო.- ამოიბუზღუნა და გიოს სახლიში წასასვლელად მოემზადა.
........
-წამოდი გთხოვ ხომ იცი რა ანჩხლია მართლა არ მიმიშვებს შენს გარეშე ხომ იცი რომ ჩემზე მეტად უყვარხარ. თან შენი პრინცესაც იქ იქნება.
-კარგი ხოო წამოვალ- თქვა მობეზრებულად - ისა და რომელ საათზე უნდა მივიდეთ და სად?
-სამზე სამუსიკო სკოლის დიდი დარბაზში უნდა ვიყოთ თორე აგვაფეთქებს ჩემი გიჟი გოგო.
........
დამწყებ მუსიკოსთა რეპეტიციაზე დიდი არეულობა იყო ვერ გაიგებდით ვინ რომელ ნაწარმოებს უკრავდა, ვინ თმებს ივარცხნიდა ვინ ტანსაცმელს ისწორებდა. დიდი ხმაურში გაისმა მთავარი მასწავლებლის ქალბატონი თეას ხმა:
-დამშვიდდით ჩემო ლამაზებო, სულ რაღაც ათ წუთში თქვენი გამოსვლაა და ყველა შეუდარებელი უნდა იყოს - თეა ოცდათვრამეტი წლის ძალიან ლამაზი და შეუდარებელი მუსიკოსია. თავის მოსწავლეებს ყოველთვის დიდი სიყვარულით ექცევა და ალბათ ამიტომაცაა რომ ყველა მის მოსწავლეს ძალიან უყვარს იგი. - ჩემი ლამაზი ფერიები სად არიან? –
-აქ ვართ თეა მას - ერთად შესძახეს პატარა საყვარელმა გოგოებმა რომლებსაც ვიოლინოები ეკავათ ხელში და ლამაზ თეთრ კაბებზე ასეთივე ფერის ფერიის ფრთები ქონდათ დამაგრებული.
-ეი პატარა ფერია მიდი შენი ჯადოსნური ჯოხი გვანცას ჩაარტყი თავში იქნებ რამე ეშველოს- ბოროტულად გადაიხარხარა კეკემ და დამცინავი მზერით კუთხეში წყნარად მჯდარ გოგონაზე მიუთითა.
-შენი თავი არ მაქვს კეკე ჩემი გასჭირიც მეყოფა შენ ნუღარ დამიმატებ გთხოვ.
-კარგი, კარგი მის საცოდაობავ.
-კარგით გოგოებო გეყოფათ, როდემდე?... როდემდე უნდა ჭამდეთ ერთმანეთს? არ გეყო კეკე?- გაბრაზებულმა თეამ ბოლო ხმაზე უყვირა გოგოს.- დაწყნარდით და ვის სახელსაც გამოვაცხადებ გამოხვალთ.
.....
-მოგესალმებით ძვირფასო სტუმრებო - დაიწყო თეამ ‘რიტუალი’’- დღეს აქ იმისათვის შეგკრიბეთ რომ წარმოგიდგინოთ ჩვენი ამ წლის ნაშრომი და გაგაცნოთ ჩვენი მუსიკალური სკოლის მოსწავლეები. დღეს ისინი თქვენს წინაშე წარსდგებიან. მაშ ასე ღონისზიებას გახსნიან მაია ჩუბინიძე და გვანცა ქიტოშვილი.
-აბა თქვენ იცით გოგოებო- ჩუმად უთხრათ შესასვლელში მდგარ ორ უსაყვარლეს მოსწავლეს და სცენისაკენ უბიძგა. დარბაზი გასუსული უსმენდა არც თუ ისე რთოულ მაგრამმ ლამაზ ნაწარმოებს და აღბრთოვანებას ვერ მალავდა.
კონცერტი ისე წარიმართა როგორც თეა იმედოვნებდა რამაც მასწავლებლების, მოსწავლეების და რაც მთავარია დამსწრე საზოგადოების კმაყოფილება გამოიწვია.
.....
-ნახე რა საყვარელია ტო, ვგიჟდები.
-ეე ძმაო ეგ გოგო სულ გამოგაშტერებს შენ, მიდი და გაეცანი დაელაპარაკე და არამგონია შენს დამატყვევებელ სიმპაწიურობას გაუძლოს- ამოილაპარაკა დათომ ფხუკუნით.
-მწარეთ არ გაგაცინო ჩუბიტიძე- დაბღვერილმა გახედა მოცინარ მეგობარს. - მაცადე რას ვიზავ- ორაზროვნად ჩაილაპარაკა და თავისი მანქანისკენ წავიდა.
-გიო დამიცადე რა მოგივიდა რას აპირებ?
-რას და მოვიტაცებ
გიორგი სამ წელზე მეტია გვანცას დასდევს მიუხედავად იმისა რომ უკვე გაგიჟებით უყვარს გვანცასთან არც კი მისულა. განა ეშინია რომ არ მოეწონება? ანდაც როგორ არუნდა მოეწონოს გოგოს გიორგის მსგავსი ბიჭი.
-რეებს უბერავ ?
-აბა რა ვქნა? არ მინდა ესე უსიტყვოდ ვსდიო უკან.
-მერე და მიდი ბიჭო, გცეემს? ესე პირდაპირ ხელს დაავლებ და მოიტაცებ? ესე არაა ძმაო, უპატრონო არ გეგონოს ეგ გოგო.
-არ მაინტერესებს ვინ ჰყავს და ვინ არა მიყვარს. მოვიტაცებ, ჩემი იქნება.
-არ უყვარხარ.
-შემიყვარებს აი ნახავ...- ჩაილაპარაკა დარდიანმა- ჩემთან ხარ? თუ არა არ მეწყინება მართლა.
-უბრავ??? კლდეშიც რომ ხტებოდე შენთან ვარ. მაგრამ ჯერ ხომ ძალიან პატარაა ოჯახის შესაქმდელად?
-არც ისე პატარაა. სამაგიეროდ მე არ ვარ უტვინო, განებივრებული ბიჭი და არც პატარა.
-არა რას ამბობ დაბერდი კაცი საცაა ოცდასამი წლის გახდები.
....................
გვანცა ლამაზი თექვსმეტი წლის გოგოა. საშუალო სიმაღლის, თაფლისფერთვალება, გრძელი ლამაზი ყავისფერი კულულებით და ლამაზი პირი-სახით. წყნარი და მოწესრიგებული.

დილით გვანცს თავისი ძმის დაჩის კოცნა აღვიძებს.
-შენ ისევ აქ გეძინა პატარა? როგორ შემოიპარები ხოლმე ჩემს ოთახში ისე რომ ვერც ვიგებ?_ უთხრა ღიმილით და ახლა ტუჩები ყელზე მიაწება.
-აბა მარტო ხომ იცი რომ ვერ ვიძინებ, თან დათუჩიაც აქ არ იყო და...
-ადექი ჩემო ბუზღუნა სკოლაში დაგაგვიანდება.
-სკოლა.. სკოლა... სკოლა...-ჩაფიქრებული ლაპარაკობდა მაგრამ მასში ისევ პოზიტივმა გაიღვიძა და დაჩის თავზე დაახტა.- დღეს ხო წამიყვან სკოლაში? წამიყვანე რა გთხოოვ.
-თუ არ გამსრეს ჩემო ძროხუკუნა გაგიყვან. ისე ყელი არ გამოიღადრო ჰო წაგიყვან, წაგიყვან.
-ჩემი საყვარელი ძამიკო.- კიდევ ერთხელ დაუკოცნა ძმას ლოყები.
-მე მეგონა შენი „დათუჩია“ უფრო გიყვარდა?
-დათუჩია ძმა არაა ბიძაშვილია თან კარგი რა ხო იცი რომ ორივე ძალიან მიყვარხართ?

ისაუზმეს შემდეგ დაჩიმ სკოლაში წაიყვანა გვანცა და დაუბარა რომ წამოსაყვანდ მისვლა დააგვიანდებოდა და აუცილებლად დალოდებოდა.
.............................
-დათო -მობილურში ჩასძახა ახალგაღვიძებულ მეგობარს გიომ.
-მჰჰ- ამოიწმუვალა საცოდავად- ეხლა ჩემს გაღვიძებას მხოლოდ იმ შემთხვევაში გაპატიებ თუ მეტყვი რომ გვანცას ვიტაცებთ.
-ზუსტადაც, დღე ვიტაცებთ. გაემზადე გამოგივლი და ყველაფერში გაგარკვევ